ROLLIN QUINTUS GEHT’S LOS
Sinds Rollstuhl-SportGemeinschaft Blue Bandits uit Hannover in 2019 aan de Paralympics in Breda mee deed, is ook in Duitsland het rolstoelhandbalvirus uitgebroken. Hoewel ook zij vanwege dat andere virus, Covid 19, wat startproblemen kenden, zijn er nu in Duitsland ook reeds zo’n zestal Rollstuhlhandballclubs actief. En die zes clubs wilden zich graag eens in een groot toernooi aan den volke vertonen, maar zeker ook eens meten met twee van de topclubs uit Nederland. Te weten CSV en Quintus. Dit om in Duitsland reclame te maken voor onze sport en daar vooral ook van te leren. Dus togen naast die zes Duitse clubs ook Quintus en CSV helemaal naar Hannover voor het 1e Deutsch-Holländische Rollstuhlhandball Meisterschaft.
Bij het betreden van de immense sporthal viel hij ons meteen op; De Mug. Precies zoals onze het afgelopen jaar zo tragisch ontvallen Cynthia ons bij haar afscheid beloofde: “Bij elk toernooi zal ik bij jullie zijn om als een mug om jullie heen te zoemen en bij te staan.” En zij hield woord.
Als een zwerm muggen vlogen wij onze openingswedstrijd tegen de Delme Panthers het veld op om de verraste Duitsers met maar liefst 17-1 letterlijk en figuurlijk op te rollen. Het visitekaartje was afgegeven. Quintoes was in the house en zou hier vandaag eens laten zien wat rolstoelhandbal in alle opzicht inhoudt.
Wedstrijd twee, tegen ASV Rolli Rockets verliep niet veel anders. Alsof wij het afgelopen jaar niet trainingsarbeid en wedstrijdritme ontbeerd hadden, zo vond ons zo homogeen en harmonieus opererende team elkaar met wervelende acties die perfect afgerond werden met de fraaiste doelpunten, terwijl nu ook Mark, in navolging van Arie in de eerste match, de tegenstander slechts 1 tor toestond. Met een 8-1 overwinning zagen wij onze laatste poulewedstrijd met alle vertrouwen tegemoet.
En die match was natuurlijk tegen de andere Nederlandse delegatie, CSVau, want ze wilden wel eens vuurwerk zien daar in Duitsland. En, hoewel enigszins eenzijdig, dat kregen zij. Of het nu door het irritante gezoem van Cynthia rond de oren van Jarin & Co kwam, zullen wij nooit weten, maar feit is dat CSVau geen moment in haar spel kwam en wij, vooral door een weergaloze William, met een eclatante 6-2 overwinning op CSVau poulewinnaar werden.
In de halve finale moesten wij tegen de nummer 2 uit poule A, en CSVau, als tweede, tegen de nummer 1 daarvan. Wij speelden tegen de BTB Rolling Bandits en ook deze wielende schurken wisten wij met 8-3 aan onze zegekar te binden, waarop de grand finale volgde tegen…ja hoor; u raadt het reeds: De CSVau Rollers, onze vrienden uit Castricum.
Keeper Arie Bombarie nam handenwrijvend in zijn doel plaats, en met zijn collega Mark als extra boomlange verdediger naast Natascha, Vera, William, Maurice, Bas en Ton afwisselend op het veld en Cynthia op ons aller schouder ving die titanenstrijd aan. Holland versus Holland om de 1e plaats van het Deutsch-Holländische Meisterschaft. En had ik u al verteld dat het tweede wat wij op die dag in die hal gezien hadden na de mug, Koldobieke en Tim waren? Ja hoor, zij zullen er eens niet bij zijn. Een extra leuke verrassing dus, buiten het feit dat ons arme muggetje bijna van het veld geblazen werd door die tinnitus veroorzakende openingsfluit van Koldobieke.
En ook deze finale liet ons werkelijk ontketende Quintoes zien dat er vandaag maar één ware kampioen was. Met heerlijk teamspel, solide verdedigingswerk en vlammende schoten op Joyce betoonde ons Rollin Quintus met nogmaals een evidente 7-4 zege de enige echte 1e Deutsch-Hollandische kampioen en ik maak echt van een mug geen olifant als ik zeg dat dit dik verdiend was. Het was de fantastische climax van een voor iedereen heerlijk weekend. Perfect georganiseerd, prima accommodatie en verzorging en al met al, en zeker ook door de inbreng van de beide Holländische clubs een schitterende promotie voor onze sport. Want wij droegen niet alleen technisch en goed handbal uit, maar vooral ook sportief, positief speelplezier, wat zich buiten het veld ook nog manifesteerde in, bij gebrek aan helaas moeder-overste Birgitte, onze zweite Mutti Natascha die als Mama Lauda ons het hele weekend bemoederde van appelgebak tot waar ook nodig. Het was na alle corona-ellende een veelbelovende nieuwe start van dit seizoen waar wij hopelijk weer heerlijk doorheen rollen. Onze mug is nog lang niet uitgestoken.
