Na een goede voorbereiding, was er gelijk vanaf het begin een fris en snel spel. De eerste twee doelpunten werden door SEW gemaakt. Daarna zette Quintus de achtervolging in en konden de dames langs zij komen. In deze fase werden er twee penalties gegeven, die Quintus mooi wist te verzilveren. Vanaf elke positie werd er goed gescoord en door het samenwerken in de dekking, werden veel acties van SEW afgestoten. Bij de eerste time-out, halverwege de eerste helft, stond het 11-7 en na 30 minuten kon Quintus met een mooie stand van 15-9 de rust in. In de tweede helft liep Quintus zelfs uit tot een verschil van 9 doelpunten. SEW kwam daarna dichterbij, maar het eindresultaat van 28-21 geeft weer dat Quintus een goede partij heeft neergezet en een mooie overwinning heeft behaald.

Het enthousiaste thuispubliek was volop aanwezig, wat natuurlijk altijd erg leuk is. Bedankt voor de support!

RICARDO HOLMAN EN THIERRY VAN ZUNDERT ZATERDAG EVEN GEEN VRIENDEN

Ze kennen elkaar al vanaf hun geboorte. Ricardo Holman (net 29) en Thierry van Zundert (bijna 29) zijn boezemvrienden. Ze zijn altijd met elkaar opgetrokken, maar zaterdag zijn ze even geen vrienden. Dan staan ze tegenover elkaar in de altijd beladen derby tussen Quintus en Hellas.

Die vriendschap dateert dus al vanaf hun jongste jeugd. Hun vaders René van Zundert en Arold Holman handbalden óók en zijn al vrienden sinds ze op de basisschool zaten. Sindsdien komen ze bij elkaar over de vloer. ,,Vandaar dat wij elkaar kennen sinds dat we baby’s waren”, vertelt Thierry van Zundert. ,,We hebben talrijke verjaardagen, vakanties en feestdagen samen meegemaakt.” ,,Lekker kanoën en allerlei sportieve dingen doen”, vult Ricardo Holman aan. ,,Altijd bezig en altijd heel gezellig.”

Ricardo zette de eerste handbalpasjes bij Rowah in Waddinxveen. Naderhand stapte hij over naar de A-jeugd bij Hellas waar Thierry al speelde. Samen werden ze Nederlands kampioen in het seizoen 2011/2012. ,,Een ongelofelijk mooi moment, dat we nooit zullen vergeten”, zeggen ze in koor. Daarna handbalden ze in de hoofdselectie van Hellas totdat Ricardo er op zijn 26^e jaar mee stopte. ,,Het was tijd voor andere zaken. Ik heb toen drie jaar op een lager niveau bij de Meeuwen in Rotterdam gespeeld.”

Totdat zijn vroegere trainer bij Hellas, Neso Saponjic, hem overhaalde naar Quintus te komen waar hij inmiddels de technische leiding had. ,,Het goede contact met Neso, die er ook voor mij was in moeilijke tijden, gaf daarbij de doorslag”, vertelt Holman.

DIEPTEPUNT

Die moeilijke tijd van zijn handbalvriend herinnert ook Thierry van Zundert zich nog goed. ,,Ricardo was nauwelijks in staat om te sporten vanwege de ziekte van Pfeiffer. Dat was voor hem echt een dieptepunt. Toen heeft hij laten zien, dat hij goed met tegenslagen kan omgaan. Een doorzetter, die wanneer hij een doel voor ogen heeft, zich daar op kan focussen tot hij dat doel heeft behaald.”

Op zijn beurt omschrijft Holman het karakter van Van Zundert. ,,Thierry is super spontaan en je kunt hem overal makkelijk bij hebben. Een fijne gast, die energiek is en optimistisch. Ook is hij typisch een teamspeler met wie het prettig was om samen in één ploeg te handballen.”

Handbaltechnisch verschillen de beide vrienden nog al van elkaar. Ricardo Holman is de man met het keiharde schot en iemand die beschikt over veel kracht dat hem goed van pas komt in het middenblok van de verdediging.
Thierry van Zundert daarentegen moet het vooral hebben van zijn snelheid, techniek en onweerstaanbare val/knikworpen. ,,Die zijn van hoogstaand niveau”, geeft Holman toe. ,,Ik moet het van mijn kracht hebben en ga aanvallend vanaf de opbouw graag de confrontatie aan. Dat komt ook, omdat ik fanatiek ben en een hekel aan verliezen heb.”

Dat laatste komt mooi uit, want als ze zaterdag in de derby Quintus-Hellas (20.45 uur, Kwintsheul) tegenover elkaar staan, gaat het alleen maar om winnen bij de beide sportmensen. Ze kijken allebei met veel plezier uit naar de krachtmeting.

STRIJDLUST

,,Altijd bijzonder die wedstrijden tussen ons”, zegt Van Zundert. ,,Dat komt, omdat Hellas en Quintus goed handbal spelen, maar qua speelstijl toch erg verschillen. Kwalitatief goed handbal en veel strijdlust zorgen altijd voor een spetterende partij.” ,,Het zal ook spannend worden”, verwacht Holman. ,,De wedstrijd motiveert ons behoorlijk. Wij presteren wisselend. Hebben goede partijen gespeeld, ook tegen sterke teams, maar die leverden soms net geen punten op. Ik verwacht, dat we de tweede seizoenshelft de overwinningen naar ons toe gaan trekken. Zaterdag zou een mooi begin zijn.”

De strijd aangaan met elkaar, beschouwen de twee vrienden toch wel als bijzonder. Holman: ,,Het zal even wennen zijn, omdat we het nu tegen elkaar opnemen. Maar ik probeer het te benaderen als een gewone wedstrijd met Thierry als tegenstander zoals ieder ander.” En Van Zundert: ,,Zodra het eerste fluitsignaal klinkt, ben ik alleen maar met de wedstrijd bezig. Dan is het ons team versus het andere team. Wie er dan tegenover mij staat, kan ik in het veld loslaten. We zullen altijd vrienden blijven, al is hij zaterdag óók mijn tegenstander.”      

AD SPORT/PETER LOTMAN

Quintus HS1 speelde aanvankelijk een stroeve eerste helft tegen Dynamico. Dat resulteerde in een krappe 13-12 bij de rust. Te veel schoten waren te scherp en belandden op de paal en de lat. Na het wisselen trokken de mannen van coach Neso Saponjic de touwtjes wat strakker aan en dat leverde uiteindelijk een ruime 35-22 overwinning op. In de tweede helft begon het te lopen bij de Heulse formatie. De combinaties lukten beter en ook de verdediging opereerde meer als een hecht blok.

Timo Blom onderscheidde zich als spelverdeler, waarbij opnieuw duidelijk werd dat hij over ruim voldoende inzicht beschikt om die rol optimaal te vervullen. Naast hem was schutter Marnix Roos nauwelijks af te stoppen door de verdedigers uit Oss. Ook Youri Schutte was met zijn precisie-schoten uit de rechterhoek uitstekend op dreef.

Keeper Sem Ekering was in de laatste twintig minuten een voortreffelijke sluitpost achter de sterke defensie. Hij werd uitgeroepen tot de Man-of-the-Match.

Coach Saponjic tevreden: ,,Een heel lekkere overwinning die goed is voor het team. Naast de ervaren Timo en Marnix kregen nog acht jonge A-junioren een kans in de selectie. Dus dat biedt perspectieven voor de toekomst. Dit seizoen is vooral een opbouw naar het smeden van een hecht team. Jonge spelers inpassen en op zoek gaan naar spelers van buitenaf die we niet zelf in onze vijver hebben.”

Doelpunten Quintus: Timo Blom (10), Marnix Roos (6), Youri Schutte (6), Nick Schot (4), Dyon de Graaf (4), Sven Teekens (1), René de Bakker (1), Jorian Baauw (1), Vince Zwirs (1) en Roan Schalkoord (1).

DAMES 2 OP BEZOEK IN ZUID-LIMBURG BIJ BFC

De Dames van BFC waren vorig seizoen nog actief in de eredivisie. Vorig seizoen zijn ze gedegradeerd en spelen dit jaar dus in de eerste divisie … en dus waren zij zaterdagavond de tegenstander van onze Dames 2.

BFC was voor iedereen wel bekend terrein door het overbekende Peter Verjans toernooi dat elke jaar door BFC te Beek wordt georganiseerd. Ieder jaar neemt Quintus met verschillende categorieën deel aan dit altijd leuke toernooi. Zaterdagavond stond om 19.00 uur de wedstrijd gepland. Namens Quintus was hoofdcoach Rolf Schulte degene die de Dames coachte. De Dames van BFC waren gedreven en zelf waren we wat slordig in de eerste helft. Een 5-3 achterstand werd goedgemaakt met een gelijke stand van 9-9 bij 19 minuten speeltijd. Helaas werd de ruststand 16-11.

Maar Quintus zou Quintus niet zijn, als alle zeilen bij werden gezet en de achtervolging zou worden ingezet. En zo kon het gebeuren dat onze dames na de rust weer de smaak te pakken kregen en stond het na 10 minuten weer 19-19. Na 15 minuten stonden we zelfs voor het eerst in de wedstrijd voor met 19-21, waarna het gelijk werd op 22-22. Daarna scoorde iedereen om de beurt en werd het 24-24. Na een zeer spannende laatste 1,5 minuten bleef het 24-24 en kon Quintus het welverdiende punt meenemen naar Kwintsheul.

Quintus kan de rest van dit seizoen niet langer beschikken over Jordan Beukman. De
22-jarige opbouwspeler heeft besloten per direct te stoppen bij de Westlandse
eredivisieclub. Een gemis voor trainer/coach Neso Saponjic, die de atletische schutter
met veel sprongkracht hard nodig heeft in zijn formatie.
De in Rotterdam geboren Beukman begon bij DWS Schiedam en werd na drie jaar
aangetrokken als jeugdtalent door BENE-Leagueclub Volendam. Vervolgens kwam hij naar
Quintus waar hij werd verenigd met trainer Geert Hinskens die hij kende uit zijn periode bij
Volendam.
Beukman over zijn ogenschijnlijk abrupte beslissing: ,,Ik was al maanden ongelukkig. Dat
had niets met het team te maken of met de trainers. Het speelde al langer. Ik ben er aan het
begin van dit seizoen achter gekomen, dat mijn prioriteiten verschoven zijn. Zodanig dat ik
geen plezier meer uit het handballen haal. Ik heb jaren de sport op nummer 1 gezet en er heel
veel dingen voor opgegeven”, zegt Beukman.
STEEDS LASTIGER
,, Maar nu heb ik niet meer het plezier en de motivatie om dat op te brengen. Handbal moet je
gelukkig maken en je moet met plezier naar de sporthal gaan”, vervolgt hij. ,,Dat gevoel was
weg, vooral ook omdat ik graag andere zaken in mijn leven wil ontdekken en ook andere
sporten wil proberen. Dat gevoel werd alleen maar sterker toen ik ging werken. Daarnaast
begon ik het steeds lastiger te vinden om de verplichtingen van een aantal keren per week
trainen op te brengen. Ik wil al langere tijd lekker trainen waar, hoe lang en wanneer ik dat
zelf zou willen.”

Na meerdere gesprekken met coach Neso Saponjic heeft Beukman in goed overleg besloten te
stoppen, omdat geluk op 1 staat. ,,Ook Neso vindt dat er een team moet staan dat met passie
en plezier naar Quintus komt. Dat kon ik niet meer opbrengen. Na een goed gesprek kwamen
we tot de conclusie dat het beter is om niet langer ongelukkig op deze manier door te gaan.
Een lastig besluit, maar op dit moment wel het beste.”
AD SPORT/PETER LOTMAN

Het grootste nieuws bij QUINTUS voorafgaande aan het duel met Opleidingsteam Aalsmeer was het plotselinge stoppen van Jordan Beukman. De atletische opbouwspeler zat de laatste weken al niet zo lekker in zijn vel en besloot, hopelijk voorlopig, het handbal even vaarwel te zeggen.

Coach Neso Saponjic: ,,Het is een privé-beslissing die we moeten respecteren. Hij had niet meer de energie en de drive om door te gaan. We hebben een goed gesprek samen gehad en toen is de knoop doorgehakt. Jammer, maar het is niet anders.”

Het zit Saponjic en Quintus wat dat betreft niet mee. ,,Wij worden de laatste anderhalve maand zwaar geplaagd door veel blessures, zieken en spelers die het privé zwaar hebben op dit moment. Daardoor verkeren we even in een lastige situatie. Maar we bewaren de rust en houden het geloof in ons proces. Het team blijft voorop staan.”

Tegen Aalsmeer toonden de adepten van Saponjic in elk geval een enorme strijdlust, die uiteindelijk niet resulteerde in een punt. De thuisclub pakte met 31-30 de volle winst. ,,Maar wij hadden zeker een punt verdiend”, viel in het Westlandse kamp te beluisteren.

In de eerste helft beschikte Quintus regelmatig over een voorsprong: 6-9, 9-11 en 10-12. Maar bij de rust was de partij bij 15-15 toch weer in evenwicht. Die balans bleef bestaan tot 22-21, maar vanaf dat moment nam Aalsmeer onder aanvoering van de uitblinkende Kevin Hooijman het initiatief. De routinier scoorde niet alleen 8 keer, maar was ook de stimulator binnen het jonge opleidingsteam van trainer/coach Celine Michielsen.

Bij 30-25, tien minuten voor tijd, leek de partij beslist, maar Quintus kende nog een laatste opleving. Nick Schot (fraai achterwaarts aangespeeld door Timo Blom), Troy Oranje (subtiele lob), René de Bakker (beheerst uit de rechterhoek) en de weer gedreven spelende Timo Blom zorgden bij 31-30 voor de aansluiting.

Juist in die fase verrichtte doelman Cas van der Harst, die een ongelukkige wedstrijd keepte, wél een aantal sterke reddingen. De gelijkmakende treffer viel echter net niet en dat zorgde na het laatste fluitsignaal van de prima leidende scheidsrechters Marc Vriends en Thijs van den Bosch voor grote teleurstelling bij de Westlanders.

Opvallend was dat Saponjic een beroep had gedaan op de lange centrumverdediger Jelle Melkert, die in de dekking een prima partij speelde. Marnix Roos, die 9x scoorde liet een aantal fraaie acrobatische acties zien en was officieus de MVP bij Quintus.

OVERTUIGENDE OVERWINNING OP HVBS VAN DAMES 2

Dit weekend stond de partij tegen HVBS-1 op het programma.
Het team uit Bunschoten/Spakenburg stond één treetje lager op de ranglijst.
We verwachtten een mooie partij en dat zagen we zeker terug in de wedstrijd.

Beide teams waren gretig en in de eerste helft bleef het spannend. Na de rust kon HVBS het tempo niet genoeg bijhouden, waardoor er snelle breaks gelopen konden worden en er meer ruimte kwam om vrijuit te spelen. De eindstand van 36-19 was een mooi en overtuigend resultaat van een sportieve wedstrijd.

Van 29 november tot en met 17 december organiseren Denemarken, Zweden en Noorwegen samen het wereldkampioenschap dameshandbal. Oranje doet daar ook in mee en is ingedeeld in een poule met Argentinië, Congo en Tsjechië. Nederland speelt haar voorronde en hoofdgroep poule in Frederikshaven (Denemarken).

In de selectie van bondscoach Per Johanson zijn ook een vijftal speelsters opgenomen, die in het verleden bij Quintus hebben gespeeld: Kelly Vollebregt (Nantes-Frankrijk), Kelly Dulfer (Bietigheid-Duitsland), Rinka Duindam (Györi-Hongarije), Tamara Haggerty (Debreceni Vasustas SC – Hongarije) en afgelopen week is ook Yvette Broch (Györi-Hongarije) toegevoegd, nadat ze zich weer beschikbaar gesteld heeft.

Op het WK zijn tickets te verdienen voor de Olympische Spelen en voor de Olympisch Kwalificatie toernooien richting de Spelen van komende zomer in Parijs. De wedstrijden zijn te zien op VIAPLAY.

Jan van Kester

Foto’s: Dennis Jouvenaar

Sofia van Lieshout (lid van onze DA-selectie) speelt op dit moment met de Braziliaanse jeugdselectie U17 mee op het Kampioenschap voor Zuid en Centraal Amerika. Sofia had deze mogelijkheid, omdat ze over een dubbel paspoort beschikt. Sofia haar moeder is namelijk Braziliaans. Sofia spreekt zelf vloeiend Portugees.

Nadat Sofia bij Nederland was afgevallen voor een Oranje jeugdselectie, heeft ze haar kansen om voor Brazilië te kunnen uitkomen verkend. Zo heeft ze bij een familiebezoek deelgenomen aan een trainingsstage en daar heeft ze de trainers weten te overtuigen van haar kwaliteiten.

Deze uitverkiezing biedt haar de unieke kans om internationale ervaring op te doen in een unieke omgeving. Brazilië probeert zich bij dit kampioenschap te plaatsen voor het jeugd Wereldkampioenschap en kan daar Nederland tegenkomen, dat zich afgelopen zomer in Montenegro al wist te plaatsen voor het WK. Beelden van dit continentale kampioenschap zijn te vinden op Youtube: https://www.youtube.com/@HandballSCAmerica.

Zaterdagavond bereikte ons het tragische bericht dat ons oud-spelend lid en voormalig kaderlid Johan Zwinkels plotseling was overleden op zijn tuin in Nootdorp. Velen van ons herinneren Johan nog als zoon van ons erelid Geert Zwinkels, wiens foto nog op de kleedkamerdeur van hal 1 prijkt.

Johan begon als jeugdlid bij de handbal, naast zijn lidmaatschap van  de Heulse zeeverkenners. Hij werd later keeper en groeide door naar de herenselectie in het seizoen 1984-’85. Op latere leeftijd ging hij samen met zijn broers Ruud en Aad spelen in een breedtesportteam (heren 6), waar ik nog met hem samengespeeld heb. Persoonlijk herinner ik me daarbij nog een nat en modderig veldhandbaltoernooi in het Limburgse Brunssum georganiseerd door Wim Alleblas.

Voor Johan gold echt “zo vader zo zoon”. Hij werd actief als kaderlid, coach, jeugdleider en (keepers)trainer. Zijn positivisme en enthousiasme droegen altijd bij aan een fantastische sfeer bij de jeugd en goede prestaties. Johan dacht even als zijn vader Geert altijd in oplossingen. Door gebrek aan zaalruimte werden de keeperstrainingen georganiseerd in de schuur aan de Heulweg. In die jaren was Heulweg 61 het zenuwcentrum van de groeiende jeugdafdeling van toen nog Van der Voort-Quintus na opening van de Van der Voort-hal.

Later was Johan betrokken bij het starten van de ochtendtrainingen samen met Wim de Bakker voor schooltijd. Ook hier speelde het tekort aan zaalruimte een rol.

Johan had altijd volop ideeën om de jeugdopleiding te verbeteren. Zo introduceerde hij samen met Ewald van Kouwen het Atlethic Skills Model (ASM) bij Quintus voor de lichting spelers, waarin zijn zoon Jack speelde. Hun jonge spelers kregen naast handbal, ook training in andere sporten o.a. judo. Ook legde zij het accent bij de begeleiding op “positief coachen” zowel langs het veld als door de ouders. Zij waren hun tijd in feite al ver vooruit. Ook zijn zoon Jack en dochter Judy hebben zich enige tijd ingezet in de geest van hun opa voor de handbaljeugd van onze club.

Nadat Johan in De Lier en later in Nootdorp hortensia’s ging kweken, werd zijn aanwezigheid op Quintus wat minder, maar zijn liefde voor handbal en onze club verdwenen nooit!

We wensen als Quintus handbal zijn vrouw Mariska, zijn dochter Judy en zoon Jack, zijn verdere familieleden (broers, zussen en moeder) en zijn vele vrienden. We wensen iedereen veel sterkte en kracht om dit verlies te verwerken. We zijn dankbaar voor wat hij in het verleden voor onze club gedaan heeft.

Laat de leegte, die zijn overlijden achter laat, zich vullen met mooie herinneringen. Eén er ervan is zijn altijd aanwezige brede lach, zie onderstaande foto. Op deze foto heeft hij zijn kleinkind Scott op de arm. Scott heeft hier de pet van opa Geert op zijn hoofd.

Voor meer info verwijzen we naar de bijgesloten overlijdenskaart. Hierbij de belangrijkste info van de kaart.

Johan is thuis, alwaar gelegenheid is om afscheid te nemen in de schuur van zijn geliefde tuin, op vrijdag 24 november tussen 18.30 uur en 20.30 uur.

De crematieplechtigheid zal in besloten kring plaatsvinden.

Correspondentieadres: Familie Zwinkels, Langelandseweg 10, 2631 PS Nootdorp

Jan van Kester

Quintusvrouwen speelden een vlotte partij tegen koploper VOC Amsterdam. Het team van coach Rolf Schulte kende een flitsstart met een 5-1 voorsprong binnen vijf minuten. Collega Rachel de Haze nam onmiddellijk een time-out en in het verloop van de eerste helft werden de verhoudingen alweer rechtgetrokken. Na de 11-11 ruststand werd het uiteindelijk 22-26 voor VOC, dat over de hele linie gezien de betere ploeg was. Judith van der Helm raakte in het begin al geblesseerd aan haar knie bij een van haar vele doelpogingen. Dat scheelde aanzienlijk in de schotkracht van de thuisclub. Teamgenoot Jara Datthijn nam de rol van formidabele schutter echter geruisloos over. De makkelijk springende en scorende opbouwspeelster kwam in totaal uit op 11 doelpunten. Bovendien verzette zij bergen werk in de verdediging en was ook in aanvallend opzicht de gangmaker van de Heulse formatie.

,,Het was heel zwaar en ja, aan het einde zat ik er wel een beetje doorheen”, gaf de uitblinkster toe. ,,Maar ik heb lekker gespeeld en ook als team hebben we het goed gedaan tegen deze sterke tegenstander”, waarna de vrolijke Datthijn met bebloed shirt snel ging douchen. Officieus werd zij door ons uitgeroepen tot Vrouw-van-de-Wedstrijd!

Bij 15-15, 16-17 en zelfs bij 18-20, twaalf minuten voor tijd, had Quintus nog kans op meer dan een nederlaag. Althans, dat leek zo. Het was optisch bedrog, want VOC had vervolgens in de slotperiode de touwtjes stevig in handen. Rozemarijn Alderen, Daphne Luchies en Sophie Buijs schoten hun ploeg naar 20-25 en dat was de genadetik voor Quintus. Twee breaks van Jill van den Berg en Esmee Verbeek konden alleen de eindstand met 22-26 nog wat dragelijker maken. Een groot compliment verdiende óók, naast Jara Datthijn, keepster Lois van Ruijven, die veel zekere doelpunten van VOC voorkwam met knappe reddingen.

Doelpunten: Jara Datthijn (11), Judith van der Helm (3), Tess van der Knaap (2), Mirthe de Jong (1), Phoebe Muller (1), Jill van den Berg (1), Nina Koers (1), Esmee Verbeek (1) en Alyssa Schaap (1). Bij VOC waren Alieke van Maurik (ex Quintus) en Jalisha Loy, beiden met 4 treffers, de beste schutters.

DAMES 2 ZET EINDSPURT IN EN WINT

Zaterdagavond speelde Dames 2 tegen VZV in ’t Veld.

Het zou een mooie partij kunnen worden; Quintus zinde op een overwinning om dichter bij de hogergeplaatste VZV te komen. Vanaf de start was het een snel en plezierig spel om naar te kijken. Van beide kanten waren er mooie acties, maar bij rust ging Quintus met een 16-12 achterstand naar de kleedkamer. Na de rust bleven beide teams over en weer puntjes pakken. Quintus kwam in de laatste fase met prachtige schoten en acties op een gelijkspel 28-28, In de laatste 5 minuten werd de wedstrijd beslist 29-28, 29-29, 29-30, 29-31, 30-31 naar 30-32. Een mooie en waardige overwinning van een ontzettend leuk team met heel veel talenten op verschillende posities. Volgend weekend staat de wedstrijd met, één punt lager geplaatste club, HV Bunschoten-Spakenburg op het programma. Wederom een spannenede partij in Kwintsheul!

Begeleiding:
Jan van Kester (coach), Nicole van Boles (assistent coach), Claudia van Zundert (verzorging) en Tess Witters (keepersbegeleiding)

Het mooiste moment van de avond viel niet tijdens maar ná het duel tussen Quintus en Tachos te beleven. Scheidsrechter Carla van Dijk kreeg na afloop de Gouden Fluit uitgereikt voor 40 jaar actief zijn als arbiter. Ze werd gloedvol toegesproken en kreeg alle waardering die haar volkomen terecht toekomt.

Quintus HS1 – Tachos HS1

Aan het begin van het seizoen behoorden beide ploegen tot de titelkandidaten in de eredivisie. Samen met Arnhem en BFC zouden zij de strijd aangaan om de ereplaatsen. Daar was in de Eekhouthal zaterdag niets van te merken. Waar Arnhem en BFC de punten wekelijks bij elkaar spelen, zijn Quintus en Tachos voorlopig wel afgehaakt. Niet alleen vanwege de nederlagen en de verliespunten, maar vooral ook door het vertoonde spel.

WORSTELING

Het was van het begin tot het einde een worsteling voor de Westlanders. Veel acties mislukten, heel veel schoten werden óf gestopt door prima keepende Milan van der Bruggen óf belandden op het houtwerk. Maar wat nóg erger was: de meeste schoten leken zo maar lukraak afgevuurd zonder dat daar een spelopvatting achter stak. Veel individuele acties, een hoop gerommel door de vijandelijke verdediging, maar vrijwel nooit een vloeiende combinatie.

Op die manier kwam Quintus via 7-7 op een 7-10 en 9-13 achterstand zonder dat ook de gasten uit Waalwijk voor oogstrelend spel zorgden. Ook zij bezondigden zich nogal eens aan onhandige worstelpartijtjes in de Heulse defensie.

Ging er dan niets goed? Jawel, hoor, de overtalsituatie tegen het einde van de eerste helft werd prima uitgespeeld. Waarbij Youri Schutte vanuit de rechterhoek tweemaal heel subtiel de bal over de doelman tilde. Ook benutte de linkshander keurig de toegekende strafworpen. Zijn beheerste spel maakte indruk.

BEKEKEN SPEL

De 12-14 achterstand deed al het ergste vrezen en dat werd na het wisselen alleen nog maar bevestigd. Af en toe kwam de gevaarlijkste speler van Tachos, Max Voermans, binnen de lijnen. Zijn bekeken spel én zijn geraffineerde schoten zorgden ervoor dat zijn team bij 14-19 en 18-23 regelrecht op de overwinning afstevende. Ook een compliment voor Espen Klomp, die het als rechtshander op de rechteropbouwplaats niet makkelijk had, maar toch steeds voor veel gevaar zorgde met zijn acties. Hij kreeg daarbij flink wat klappen, maar bleef vrolijk lachend doorspelen.

Bij 18-20 en 21-24 kende Quintus, met nog tien minuten op de klok, even een opleving toen de onvermoeibare Timo Blom en Nick Schot trefzeker waren. Maar te veel spelers gaven dit keer niet thuis, waardoor het voor een evenmin briljant spelend Tachos een koud kunstje was om de partij definitief met 24-27 naar zich toe te trekken.

WEDSTRIJDRAPPORT

Amusementswaarde (**): Te veel fouten en te veel missers om echt op het puntje van je stoel te zitten. Voor top eredivisie was dit te weinig om de toeschouwers te vermaken.

Scheidsrechters (****): Zoals al het hele seizoen krijgen Carla van Dijk en Yvonne Wijtenburg opnieuw vier sterren. De waarnemers en spelregelkenners zullen zich wel eens achter de oren krabben over de toelaatbaarheid van bepaalde acties. Maar zij zorgen er in elk geval altijd voor dat er tempo in een wedstrijd zit en dat er niet gezeurd wordt over futiliteiten. Voor hun hele oeuvre krijgen ze van ons vijf sterren voor al die jaren scheidsrechtersplezier.

Bijzonderheden: Tido Bierkens (Tachos) kreeg na tien minuten een directe rode kaart na een ongelukkige botsing met Timo Blom. Ques Canninga, net terug van een blessure, viel uit met een kwetsuur aan de enkel. Keeper Milan van der Bruggen van Tachos was voor ons de Man-van-de-Wedstrijd.

Doelpunten Quintus: Youri Schutte (5), Timo Blom (5), Marnix Roos (3), Troy Oranje (3), Ricardo Holman (3), Nick Schot (2), Jordan Beukman (2) en René de Bakker (1).

Doelpunten Tachos: Max Voermans (5), Espen Klomp (5), Nick Veltman (4), Bram van Roon (3), Luc van Ommen (3), Tido Bierkens (2), Joep Hamers (1), Lars Hijstek (1), Michiel de Folter (1), Hans van Roessel (1) en Christiano Olivacce (1).

AD SPORT/PETER LOTMAN

Zondag 12 november speelde Dames 2 tegen de koploper Wijhe ’92. De dames van Quintus speelden vanaf het begin goed en gedreven tegen de koploper in de eerste divisie. Aan beide kanten kwamen er mooie kansen en waren er fraaie doelpunten te zien. De teams bleven de hele wedstrijd bij elkaar in de buurt. In de laatste fase van de wedstrijd krabbelden beide partijen er steeds een doelpuntjes bij, waardoor de stand van 26-26, 27-27, 28-28, 29-29, 30-30 naar 31-31 kroop.
Een super spannende eindfase met tactische time-outs zorgde ervoor dat iedereen op het puntje van zijn stoel zat. De overwinning was vlakbij, maar helaas scoorde Wijhe in de laatste 10 seconde nog een doelpunt, waardoor de punten helaas niet in Kwintsheul bleven, maar mee zijn gegaan met Wijhe ’92.
Wat wel in Kwintsheul is gebleven is het vertrouwen in het team en de ervaring van de mooie pot handbal.
De begeleiding bestond uit: Jan van Kester (coach) , Britt Maarschalkerweerd (assistent), Ken van Hasselt (keepers) en Claudia van Zundert (verzorging)