Met trots kondigt Quintus Handbal de start van het allereerste jeugdteam voor rolstoelhandbal aan! Na een reeks succesvolle clinics en proeftrainingen hebben vier enthousiaste jonge spelers zich ingeschreven. Het team richt zich op jongeren van 10 t/m 15 jaar, waarbij je niet rolstoelafhankelijk hoeft te zijn om mee te doen. Iedereen die graag wil sporten en plezier wil maken, is van harte welkom!
De glimlach van de deelnemende kinderen is prachtig om te zien en geeft de trainers veel energie en motivatie om dit initiatief verder te verspreiden. Wij als het Nederlandse Handbal Verbond, zijn trots op dit initiatief! Hiermee willen wij graag ook andere verenigingen stimuleren om met (jeugd)rolstoelhandbal aan de slag te gaan. Ons doel is om uiteindelijk een jeugdrolstoelhandbalcompetitie op te zetten, zodat iedereen handbal kan ervaren, ongeacht fysieke beperkingen.
Doe mee!
Wil je ook deel uitmaken van dit fantastische initiatief? Iedereen tussen de 10 en 15 jaar is welkom om mee te doen aan de trainingen. Heb je vragen of wil je meer informatie? Neem dan contact op met Danielle via rolstoel@quintushandbal.nl.
Het was geen plezierig weekend voor de Westlandse handbalteams. De vrouwen van Quintus verloren met 27-25 bij SEW, de mannen waren met 31-17 kansloos in Beek tegen BFC en VELO kon het thuis niet bolwerken tegen Volendam: 23-35. De mannen van Hellas hielden de eer van de regio hoog door het Opleidingsteam van BEVO in eigen huis met 29-32 te kloppen.
PIEKEN EN DALEN VROUWEN QUINTUS
De vrouwen van Quintuscoach Dirk Loose speelden een wedstrijd met pieken en dalen. Na een zwakke start en een 6-2 achterstand kwam de Heulse formatie op schot. Ook de verdediging functioneerde in die fase een stuk beter. Aanvallend waren Gedy de Raaf en Lieke van Zundert doeltreffend met hun afstandsschoten. Mede door hun treffers kon het team van Loose de achterstand ombuigen naar een 11-15 voorsprong bij de rust.
Dat was knap, maar het lukte Quintus niet die voordelige marge vast te houden. Loose: ,,Een chaotische start van de tweede helft deed ons de das om. Onnodig balverlies en matig afronden zorgden ervoor dat SEW weer helemaal terug in de wedstrijd kwam.”
De thuisclub repareerde de schade tot 16-16 en vanaf dat moment bleef de partij gelijk opgaan. Het lukte Quintus echter niet om nog aan de goede kant van de score te komen.
De sterk spelende Lieke van Zundert werd uitgeroepen tot Meest Waardevolle Speelster.
MANNEN QUINTUS FORS ONDERUIT
De mannen van Quintus zitten duidelijk in de hoeken waar de klappen vallen. Opnieuw ging het jeugdige team van coach Neso Saponjic fors onderuit. Het werd in Zuid-Limburg maar liefst 31-17 voor de thuisclub, die met het vertrek van een aantal toppers naar Lions toch behoorlijk aan kwaliteit leek te hebben ingeboet.
Maar de Westlanders konden op geen enkele manier in hun spel komen. Coach Saponjic: ,,Wij hebben geen minuut als team gespeeld. Te veel individuele fouten en geforceerde beslissingen. Zowel aanvallend als verdedigend was het beneden ons niveau. Alles wat wij goed deden in de aanloop naar de competitie ging nu verkeerd.”
Het ontbrak bij Quintus aan orde in het spel en het was veel te slordig in de afronding. Onnodig veel kansen werden onbenut gelaten. Duidelijk zichtbaar was, dat het jonge team nog te weinig ervaring heeft om volwassen tegenstand te bieden.
Coach Saponjic was na afloop duidelijk in zijn commentaar: ,,Als wij de weg omhoog willen vinden, dan moet iedere speler eerst zelf goed in de spiegel kijken en zijn eigen spel kritisch beoordelen. Niet wijzen naar teamgenoten, maar jouw eigen uitvoering bekijken.”
Jorian Baauw (4x), Sven Teekens (3), Ali Ahmedov (3) en Xavi Björkström (2) waren de beste schutters.
AD SPORT: PETER LOTMAN | FOTO: MAX VAN ZIJDERVELD
Het was weer een bloemrijke dag in sporthal De Bloemen in Castricum. Beide teams van Quintus Rolstoelhandbal mochten daar twee wedstrijden spelen en allebei maakten zij daar een flitsende en feestelijke dag van.
Quintus 1 beet het spits af tegen Jahn II en dat gebeurde helaas zonder Natascha, Maurice en Bjorn die te elfder ure werden getroffen door het gevaarlijke CSV-irus, wat wel niet zo erg is als een rolberoerte, maar er wel dicht tegen aan zit. Allen gordden wij het vanaf nu verplichte aantal van drie banden om, dus nu ook om de taille, om bij een controle van Inspecteur Koldobieke de boete van 180 euro voor rijden zonder gordel te ontlopen. Dit tot groot vermaak van de dames onder ons die zich nu “stuk “voor “stuk “met recht een driebanden stoot mogen noemen.
Q1 – J II werd meteen al een match van brandende banden en sparkelende spaken. Een loeispannende game waarin Norbert met maar liefst een kwartet knijterharde goals de Jahngoalie bijna tot goulash knalde. En waarin Sanne de Jahndefensie keer op keer zo venijnig penetreerde dat die spontaan uit volle borst: Ho Sanne, Ho Sanne, Sanne, Sanne Ho begon te zingen. Het was tevens de wedstrijd van de wederopstanding van onze Jonker Bas die lange tijd niet gespeeld, maar in die tijd wel degelijk gescoord had. Meesmuilend vertelde die deugniet ons dat het een meisje gaat worden. Mede door zijn inventieve inbreng was de ruststand 5-5. En ook de tweede helft bleef de strijd gelijk opgaan.
Met een directe uppercut a lá Maaik Tyson scoorde onze “eigen” Maaik de 7-6, waarna Edwin, ook wel Mister Blister genoemd, de score op 8-8 bracht. Helaas trok toen Jahn II toch aan het langste eind door een tweetal slinkse schoten in de slotfase en met een 10-8 nadelige score verliet Quintus 1 met opgeheven hoofd het veld, om meteen plaats te maken voor Quintus 2 tegen VIDO.
Dit was een match waarbij ons Quintus al in de eerste akte, mede dankzij vier fiere goals van Eric en het fenomenale keepsterswerk van Joyce, een vrouw die al zittend haar mannetje staat, bij rust een 9-2 voorsprong van Quintus in de pocket had. In de tweede helft ging bij VIDO Frank het doel in en maakte zijn brede gestalte ons scoren wat lastiger. Echter met zo’n voorsprong konden wij ons geen bult meer vallen. Iets wat Martijn van VIDO helaas wel deed. Deze Fido Dido maakte in zijn jeugdig enthousiasme zo’n brute buikschuiver dat zijn ribben een boogie-woogie in zijn derrière speelden. Als troost heb ik hem het adres van een goede fysiotherapeut in zijn omgeving gegeven. Ook deze buiklanding mocht hen echter niet baten. De megavoorsprong die wij in het eerste deel hadden opgebouwd werd letterlijk met Bloed, Zweet en Tranen verdedigd en terwijl Ed, Ton en Eric derhalve hun wonden likten begon al weer de next game van Q1 versus CVO 1.
Ook dit leek weer een ongemeen, zij het sportieve, zinderende match te worden die redelijk lang gelijk op ging, tot de 4-5 welke een heerlijke dartele lob van Birgitte behelsde. Daarna begon CVO toch wat uit te lopen ondanks het criminele keeperswerk van Mark die gelijk een octopus met 12 tentakels vele vervaarlijk venijnige vuurpijlen van onder andere Sharon en Tom wist te keren. Echter ook deze wedstrijd misten wij onze herintreder Bjorn die als enige met zijn zo ontwapenende glimlach dergelijke kanonnen onschadelijk weet te maken. Na de thee liep CVO toch in ene uit naar 13-6 en daar konden zelfs de listige lobs en schavuitige schuivers van Rob niets aan verhelpen. Maar er was wel weer een heerlijke wedstrijd neergezet met een Norbert die CVO-keeper Eric met stoel en al het doel in lanceerde en twee fraaie voltreffers van Joyce bij wie in deze match ook alle remmen weer los gingen.
En dan weer de climax van de dag: Quintus 2 contra gastheer CSV. Het op dit moment zeer sterke CSV tegen een weer in opbouw zijnd Quintus. Het bleek al gauw een game van David tegen Goliath waarbij David zijn slinger vergeten had en Goliath liet zien dat de harde kern van zijn team al weer jaren samen speelt. Het waren niet alleen de turbobreaks van Martijn die op de momenteel in Holland toegestane stukken 130 kilometer per uur reed, niet eens slechts de lullige pisballetjes van John of de met gevoel geplaatste slimme ballen van Jarin. Het waren vooral ook de technisch en tactisch prachtige aanvalsgolven van deze mannen die samen met Astrid en Jolanda de als een tijgerin haar doel verdedigende Joyce een aantal keer wisten te verschalken. Ook de rest van ons team vocht als leeuwen. Maar wij weten ook dat wij nu nog niet zo ver zijn, zodat het ons ook niet uit onze Balance of Joy kon brengen. En daarbij hadden wij degelijk onze antwoorden. Bas, link vanaf de cirkel, Mark met een strijkstrakke straaljagerstreep in de kruising, Bas weer om een blok van Mieke heen. Eric die vanuit een hoekworp op de cirkel aangespeeld werd en als klap op de vuurpijl een ultra verrassende lob van onze niet aflatende Daan die de schier onpasseerbare Marcel van CSV mooi in zijn Jansen & Tilanussen deed staan.
Het was een wedstrijd van krioelende stoelen en rokend rubber waarin wij met 16-5 ten onder gingen en al met al was het weer een zeer attractieve en sportieve wedstrijddag waarvan ik tot besluit zeg: Dank u; Geen Bloemen!
Ton
Zaterdag 5 tot en met zondag 13 oktober.
Het was een weinig succesvolle competitieronde voor de beide selectieteams van Quintus. De vrouwen van trainer/coach Dirk Loose verloren met 20-26 van landkampioen Venlo. Geen schande tegen de sterkste ploeg van Nederland, al had de Heulse aanhang het idee dat er wellicht meer in had gezeten.
VROUWEN QUINTUS
Loose was echter realistisch in zijn nabeschouwing: ,,Wij zijn helaas tekortgeschoten tegen een sterk Venlo. Defensief hadden we onze zaken redelijk goed op orde, maar aanvallend konden we geen vuist maken tegen het fysiek sterke Venlo.”
Een doelpuntloze periode voor de rust zorgde ervoor, dat Quintus van een 6-6 gelijke stand op een 6-11 achterstand werd gezet. Dat verschil kon de thuisclub in het verdere verloop van de wedstrijd niet terugbrengen dan tot een marge van vier doelpunten.
Tess van der Knaap werd uitgeroepen tot speelster van de wedstrijd, vooral op basis van haar sterke verdedigende werk.
Doelpunten Quintus: Phoebe Muller (6), Mirthe de Jong (4), Tess van der Knaap (3), Jill van den Berg (4), Lois van Velzen (1), Sanne van den Arend (1) en Lieke van Zundert (1).
MANNEN QUINTUS
Ook de hoofdmacht bij de mannen moest een nederlaag incasseren. In Arnhem was de thuisploeg met 28-24 te sterk. Via 4-1 werd het na dertien minuten 7-3 en vervolgens 9-5. De Westlanders maken een 14-10 en 15-11 achterstand bij de rust nog goed tot 15-13 door doelpunten van Dexter de Groot en Dyon de Graaf.
De tweede helft startte hoopgevend voor het team van trainer/coach Neso Saponjic, want door de gelijkmaker van Jelle Melkert werd het 15-15. Een tactische zet van Arnhem door de keeper er vanaf te halen en met zeven man te gaan spelen, leverde succes op: 17-15.
Na tien minuten in de tweede helft heeft Quintus bij 18-18 nog volop zicht op een gunstig resultaat. Tot zes minuten voor het einde, bij 24-24, lijkt een punt zelfs haalbaar voor de Westlanders. Een serie technische fouten en gemiste kansen breken echter Quintus op, waardoor Arnhem nog kan uitlopen naar de 28-24 overwinning.
Coach Saponjic bevestigde nog maar eens: ,,Dit is het gevolg van een jeugdig team. De ene week gaat het prima en de week daarna gaan er te veel zaken mis. Te wisselvallig, maar daar blijven we aan werken. Dat is een kwestie van ervaring om op de beslissende momenten niet te forceren.”
Doelpunten Quintus: Dexter de Groot (3), Dyon de Graaf (3), Jorian Baauw (3), Sebastiaan Strijers (3), Ali Ahmedov (3), Sven Teekens (3), Youri Schutte (2), Jelle Melkert (1), Ques Canninga (1), René de Bakker (1) en Troy Oranje (1).
AD Sport: Peter Lotman | Foto: Max van Zijderveld
ONGELUKKIG VERLIES QUINTUS
Quintus (mannen) moet na de 26-27 nederlaag tegen Opleidingsteam Volendam even afhaken in de kopgroep. Een ongelukkig verlies, omdat bij de stand 26-26 met nog veertig seconden op de klok Volendam scoort. De resterende vijf seconden daarna lukte het de thuisclub niet meer de gelijkmaker binnen te schieten. Keeper Ofke Teekens verrichtte in de laatste vijf minuten drie belangrijke reddingen.
Trainer/coach Neso Saponjic moest constateren: ,,Het is de ene week heel goed en de week erop minder. Dat is het gevolg van een jeugdig team. We begonnen te slap aan de wedstrijd met veel technische fouten. We doken te veel in de dekking, waardoor we balverlies leden. Volendam schakelde goed over naar de snelle tegenaanval. Geen van mijn spelers haalde het niveau wat ze eigenlijk in huis hebben. Tegen het einde gaven we nog wel wat gas en kwamen nog gelijk na een achterstand van vier doelpunten. Maar een punt zat er niet in. Volendam was beter en verdiende de overwinning, omdat ze veel feller waren.
VELO MAAKT HET TEGENSTANDER NOG EVEN LASTIG IN WESTLANDSE DERBY
VELO en Quintus (vrouwen) stonden tegenover elkaar in de Westlandse derby. Het was in eerste instantie een moeizamere wedstrijd dan de uitslag doet vermoeden, bevestigde Quintus-coach Dirk Loose. ,,VELO speelde een heel offensieve dekkingsvorm waarmee zij er in slaagden chaos in ons aanvalsspel te brengen”, aldus Loose. ,,Dit had in de eerste helft veel afspeel- en afrondingsfouten tot gevolg. Onze dekking stond daarentegen prima. Daardoor kwam er een magere 6-11 ruststand op het bord.”
In de tweede helft kwam Quintus meer in het eigen spel met Stacey Zuijderwijk en Jill van den Berg als uitblinksters met de snelle break-outs. Minder afrondingsfouten, waardoor de ploeg van Loose alsnog rustig kon uitlopen naar de 15-30 eindstand.
AD SPORT/PETER LOTMAN
Vandaag is de Grote Clubactie gestart. Dit jaar doen wij ook weer mee en willen wij natuurlijk zoveel mogelijk loten verkopen. Een lot kost € 3,- en van de opbrengst gaat maar liefst 80% naar onze clubkas! Bovendien maken lotenkopers kans op fantastische prijzen, met als hoofdprijs een geldbedrag van € 100.000,-! Loten zijn verkrijgbaar bij onze jeugdleden van de B- t/m F-teams. Alle deelnemende jeugdleden hebben extra informatie over de actie ontvangen.
Birgitte Eekhout maakt kans op de titel Uniek Sporten Talent 2024 in de categorie lichamelijke beperking. Stem allemaal op Birgitte! Naast deze persoonlijke titel maakt het rolstoelhandbal team van Quintus daardoor ook kans op een mooi bedrag wat besteed kan worden aan de rolstoelhandbal.
Overwegend overwinningen voor de handbalploegen in de regio Den Haag/Westland. De vrouwen van Quintus verrasten aangenaam door in eigen huis met 26-25 te winnen van het sterke VZV. De mannen van Quintus zorgde in Emmen ook voor een gezellige terugreis door E&O met 25-31 te verslaan.
QUINTUS (vrouwen) maakte er voor eigen publiek een fijne avond van door VZV met 26-25 te kloppen. Vooraf leek de club uit Noord-Holland de favoriet en het zou een zware klus worden voor trainer/coach Dirk Loose en zijn dames.
,,En dat werd het ook”, bekende Loose. ,,Zij hebben een brede, fysiek sterke selectie die goed op elkaar is ingespeeld. Zij hebben de afgelopen zomer nauwelijks wijzigingen in de selectie gehad.”
Aanvankelijk ging de strijd nog gelijk op, maar een serie fouten van de thuisclub zorgden ervoor dat VZV vanuit de snelle tegenaanval kon weglopen naar 7-12. Loose nam een tactische time-out, waarna zijn adepten het aanvalsspel goed herpakten.
Na het wisselen was het voor een groot deel stuivertje wisselen. Sterke fases aan beide kanten werden afgewisseld met fouten, waardoor Quintus dan weer een doelpunt voor stond en dan weer achter.
De aanvallend sterke acties en schoten van Phoebe Muller gecombineerd met de scherpe afronding vanuit de hoek door Esmee Verbeek hielpen Quintus in de slotfase richting de goede kant van de score.
In de laatste paar minuten was het verder keepster Lois van Ruijven die met een serie belangrijke stops het verschil maakte.
Loose: ,,Typisch zo’n wedstrijd die tot de laatste seconde spannend bleef. De toeschouwers leefden gigantisch mee en dat kwam de sfeer enorm ten goede.”
Doelpunten: Phoebe Muller (7), Esmee Verbeek (5), Lieke van Zundert (4), Tess van der Knaap (3), Mirthe de Jong (2), Sanne van den Arend (2), Jill van den Berg (1), Joy Grootscholten (1) en Stacey Zuiderwijk (1).
QUINTUS (mannen) had het vooral het eerste kwartier lastig tegen E&O. Het spel oogde ongeordend in zowel aanvallend als verdedigend opzicht. Er werd volgens trainer/coach Neso Saponjic nauwelijks samengewerkt als team. Met als gevolg veel technische fouten die door de thuisploeg meteen werden afgestraft. De 12-7 voorsprong van de Emmenaren was dan ook verdiend.
Saponjic nam een time-out en riep zijn spelers tot de orde. Dat hielp, want er kwam meer rust en overleg in het spel, waardoor er bij de rust met de 14-14 tussenstand weer perspectief gloorde.
Na de rust werkte Quintus echt als een team met meer overleg in het spel, rustig wachtend op de kansen. Dat leverde een voorsprong op van 21-27 met een aantal goede stops van keeper Jonathan Dobiey. De 25-31 viel uiteindelijk nog ruim uit, maar daar viel niets op af te dingen.
Saponjic was duidelijk in zijn commentaar: ,,De eerste vijftien minuten kansloos gespeeld en de overige 45 minuten zoals het moet. Van -6 naar +6 doelpunten terugkomen is knap en daardoor voelt deze overwinning nog beter dan het gelijkspel van vorige week tegen Hellas.”
Dyon de Graaf was the Man of the Match met zowel in de dekking als in de aanval een opvallende rol. Veel rebounds en in totaal 9 doelpunten.
Doelpunten: Dyon de Graaf (9), Ali Ahmedov (5), Jorian Baauw (5), Xavier Björkström (3), Ques Canninga (2), René de Bakker (2), Sebastiaan Strijers (2), Sven Teekens (2) en Luuk Barendse (1).
AD Sport: Peter Lotman / Foto: Max van Zijderveld
‘IK BEN ZO GEBOREN, DUS IK WEET NIET ANDERS’
Luuk Barendse (16) is doof, maar geldt als een van de grootste handbaltalenten van het land. Hij legt uit hoe hij dankzij bluetooth en liplezen de top wil bestormen en droomt van een carrière in het buitenland. ,,Ik probeer tijdens de time-outs altijd vooraan te staan.”
Luuk Barendse geniet nog zichtbaar na als het laatste fluitsignaal van de handbalderby tussen zijn club Quintus en Hellas (26-26) heeft geklonken. Van de kolkende sporthal heeft hij tijdens het duel weinig meegekregen, van het spektakel op het veld des te meer.
Glunderend zegt hij: ,,Wat een fantastisch wedstrijd. Jammer, dat wij net niet hebben gewonnen. Wij stonden het grootste deel van de wedstrijd voor, maar ik denk dat het publiek de grote winnaar was. Dit is qua sfeer toch heel anders dan bij de junioren.”
De altijd met veel passie spelende, rechtshandige opbouwer, die zijn eerste grote eredivisiewedstrijd als speler meemaakte, geldt als één van de grote talenten van Nederland. Hij traint mee met Jong Oranje op Papendal en zijn grote droom is, zoals voor veel jonge handballers, een carrière bij een topclub in het buitenland.
Zijn handicap van het niet kunnen horen, lijkt hem nauwelijks te belemmeren in zijn sport. ,,Zo ben ik geboren, dus ik weet niet anders”, vertelt hij erover. ,,Ik heb gehoorapparaten en dat werkt goed voor mij. Er zit op die apparaatjes ook bluetooth en daar kan ik mee bellen en naar muziek luisteren. Prima toch?”
LIPLEZEN
Er klinkt een maar in zijn stem. ,,Als ik mijn oortjes uit heb, hoor ik niks. Dan hoor ik alleen wat als je direct in mijn oor praat. Ik kan goed liplezen, dus daar kom ik een heel eind mee. In het veld is het wel vaak lastig om onze coach te horen langs de kant. Ook is het soms moeilijk in de contacten met mijn teamgenoten in het veld. Maar zij helpen me heel goed en ook Neso houdt er rekening mee. Ik probeer tijdens de time-outs altijd vooraan te staan en verder moet ik gewoon goed kijken wat iedereen doet”, verklaart Luuk Barendse.
Neso Saponjic, zijn coach bij Quintus, heeft geen enkele moeite met zijn jeugdige discipel. ,,Een fantastische knul die heel leergierig is. Hij heeft veel talent, is altijd bereid om extra goed te luisteren en veel bij te leren. Hij was bij de junioren al opvallend sterk en met een geweldige instelling. Nooit zeuren en altijd optimaal willen presteren. Daarom heb ik hem ook bij het eerste team gehaald. De communicatie met hem gaat prima, hoor. Wij begrijpen elkaar.”
TIPS VAN OUDERS
Luuk begon als jong handballertje bij het Haagse Hellas, waartegen hij zaterdag twee keer scoorde. Niet zo verwonderlijk, want vader Mark Barendse en moeder Marieke van Linder waren in het verleden voortreffelijke spelers in het eerste team van de Haagse eredivisieclub.
,,Ik krijg thuis veel tips van mijn ouders”, zegt hij met een veelbetekenende lach.
Het gezin is inmiddels naar Wateringen verhuisd en zodoende kwam Barendse bij VELO terecht. Daar blonk hij als jong talent uit in de A-junioren en zou qua leeftijd nog steeds in dat gecombineerde team van Quintus en VELO, UniVerde, mogen uitkomen.
,,Maar dat hoeft niet meer, want ik ben nu definitief door de trainer bij het eerste van Quintus gehaald. Geweldig natuurlijk, vooral ook omdat ik heel veel leer van hem.”
PROFESSIONEEL HANDBALLER
Barendse volgt de opleiding logistiek, maar al pratende worden zijn echte ambities al snel duidelijker. ,,Het liefst wil ik later naar het buitenland als het allemaal lukt. Lijkt me mooi om professioneel handballer te zijn bij een grote club. Maar eerst hier nog veel leren en me verder ontwikkelen. Daar zijn genoeg mogelijkheden voor bij een club als Quintus.”
AD Sport: Peter Lotman | Foto: Max van Zijderveld
