MANNEN QUINTUS 1

De mannen van Quintus waren in Almere tegen Havas in het openingsduel van de eredivisie met 26-32 te sterk voor de thuisclub. De start was nog wat stroef: 7-7 na een kwartier en bij de rust was het pas 14-16 voor de Westlanders. Na het wisselen ging het beter lopen en na vijftien minuten in de tweede helft was het kwaliteitsverschil duidelijk: 19-25. Via 22-30 pakte het team van trainer/coach Ruben Schelbert de verdiende 26-32 overwinning.

Cirkelloper Rick van Ravesteijn was als vanouds weer uitermate trefzeker met 11 doelpunten. De rest van de score kwam van: Jordan Beukman (8), Timo Blom (3), René de Bakker (3), Jordi van Erp (3), Max van Zijderveld (3) en Kai Overkleeft (1). 

Doelman Cas van der Harst onderscheidde zich met drie gestopte strafworpen en nog een serie andere vrije schoten.

Opvallend was de geruisloze toevoeging van Bart de Koning aan de technische staf van Quintus. De voormalig trainer/coach van WHC/Hercules gaat coach Schelbert assisteren bij de hoofdmacht van de Westlanders.

VROUWEN QUINTUS 1

De vrouwen van Quintus wonnen uiteindelijk overtuigend met 31-21 van debutant PSV.  Ze kenden een overrompelende start, want na vijf minuten was het 6-1 voor de thuisclub, die met veel inzet speelde. De Eindhovense ploeg kwam na een kwartier knap terug en nam zelfs even een voorsprong. Quintus herstelde zich en pakte bij de rust een 17-13 marge. In het tweede bedrijf konden alle speelsters van de vernieuwde Heulse formatie worden ingezet en verschillende spelvormen worden uitgeprobeerd. De voorsprong van tien doelpunten leende zich daar goed voor.

Judith van der Helm was met negen doelpunten de uitblinkster. Jara Datthijn (4) en Jill van der Zeijden (4) waren ook goed op dreef. Keepster Dian Bruinen was in uitstekende vorm.

Tekst: Peter Lotman

DAMES 2 & HEREN 2

Dames 2 nam het afgelopen zondagmiddag in hun eerste thuiswedstrijd van het seizoen op thuis op tegen Kwiek 2. De wedstrijd ging lang gelijk op. Uiteindelijk bleven de punten in Kwintsheul en werd er met 25-23 gewonnen. Een mooie start van het seizoen. Heren 2 onder leiding van Jelle Melkert speelde uit tegen Ha-STU heren 1. Deze wedstrijd werd gewonnen met 18-26. Al met een al een geslaagd weekend. Op naar volgend weekend.

Zaterdag 17 september – 19.00 uur Venlo Handbal Dames 1 – Quintus Dames 1

Zaterdag 17 september – 20.00 uur Voorwaarts Dames – Quintus Dames 2

Zaterdag 17 september – 20.15 uur Heren 1 – E&O/Hurry Up Heren 1

Zondag 18 september – 14.00 uur Heren 2 – Hellas 2

Koop nu jouw seizoenkaart voor 2022/2023 en lees wat de entreeprijzen zijn.

Als er één speler met extra veel energie uitkijkt naar de competitie, is het Jordi van Erp wel. De opbouwspeler stapte ruim een jaar geleden over van Dynamico Oss naar Quintus, maar werd vervolgens achtervolgd door pech. Ziekte van Pfeiffer, corona, schouderfractuur, alle narigheid kwam aan hem voorbij. Nu hij weer fit is, hoopt hij eindelijk een seizoen zonder mankementen te kunnen handballen. ,,Ik heb nu wel genoeg pech gehad.”

Na al die tegenslag heeft Jordi van Erp de draad dus weer opgepakt bij de Westlanders. ,,Maar”, geeft hij eerlijk toe, ,,het is gruwelijk wennen allemaal. Van de zomer heb ik een kleine terugslag gehad. De schouder is zeker nog niet de oude, maar op zich wel mobiel genoeg om mee te kunnen handballen. Na een grote inspanning is het gewricht nog wel stijf de dag erna. Ik moet dus vaker wat meer doseren. Echt beter dan dit gaat het ook eigenlijk niet meer worden. Ik blijf dus extra krachttraining doen voor de spieren rondom de schouder.”

Van Erp is in elk geval blij weer op de speelvloer te staan. ,,Verder ben ik eigenlijk wel weer topfit. Het is wel erg wennen om weer echt te mogen handballen. Ik moet gewoon weer honderd procent vertrouwen krijgen in mijn lichaam. Gelukkig voelt dat inmiddels steeds beter. Het zijn dus eigenlijk alleen nog de laatste stapjes richting topfit. Kleine stapjes, die vooral even mentaal schakelen lijken te zijn.”

Veel vertrouwen

De 22-jarige spelbepaler is daarbij vol lof over de aanpak van het nieuwe technisch duo Ruben Schelbert en Jelle Melkert.

,,Zij zijn super en geven mij de ruimte waar dat nodig is. Daarnaast laten ze me ook erg vrij in het spel leiden en dat ligt mij wel. Ruben laat de spelers veel meedenken over het spelplan voor komend seizoen. Waar dat nodig is, stuurt hij dan bij. Ik heb er veel vertrouwen in dat het goed komt, zowel met mijzelf als met de prestaties van het team. De ontwikkelingen tot nu toe zijn in elk geval erg positief”, aldus de laatste jaarstudent technische bedrijfskunde.

Quintus moet het komend seizoen doen zonder de in de BENE-League ervaren Ard Vollebregt, Alex Koop, Paul Vis en Yannick Boers. Bovendien verlieten tot teleurstelling van de technische leiding de jeugdige talenten Evan de Lange, Thimo Axt (beiden Volendam), Hidde van Oorschot en Olav Scholtes (beiden Aalsmeer) onverwacht de Heulse club. Gelukkig bleven sterkhouders als Jordi van Erp, Jordan Beukman, Marc de Vreede en Troy Oranje de club trouw.

Geen wegloper

Over de reden dat hij is gebleven, is Jordi van Erp duidelijk: ,,Ik kan nog veel leren van trainer Ruben Schelbert. En ik wil niet zomaar weggaan zonder eerst iets te hebben gepresteerd bij de club. Ik ben geen wegloper. Dat heb ik bij mijn vorige club Olympia ’89 ook niet gedaan. Door een jaar vol pech en blessures heb ik nog niet veel kunnen betekenen voor Quintus. Daar wil me dus eerst nog waarmaken. Ik heb afgelopen jaar nog niets kunnen laten zien, dus eerst maar presteren met Quintus in de eredivisie”, is de verstandige redenering van de intelligente midopbouwer.

AD SPORT/Peter Lotman  

Afgelopen weekend vond de 3^e editie van het Wim de Bakker Toernooi plaats. 21 teams uit Nederland en België streden in de A-, B- en C-jeugd om de Wim de Bakker Schaal. Op zaterdag en zondag werd de poulefase gespeeld met op zondagmiddag de finales. Dit jaar was er meer publiek dan in de voorgaande jaren en dat was ook duidelijk te merken aan de super gave sfeer die er was in de hallen!

Bij de C-Jeugd won Red-Rag/Tachos doormiddel van een penalty serie van Hercules. Het was de eerste keer dat er een penaltyserie nodig was bij het Wim de Bakker Toernooi. En het mooiste was dat de keeper van Red-Rag/Tachos de beslissende penalty scoorde! Bij de B-Jeugd wonnen de jongens van Velo van Hercules. Het werd 14-8 waardoor de schaal mee ging naar Wateringen. Ook bij de A-jeugd stond Hercules in de finale, maar ook hier gingen zij helaas zonder schaal naar huis. HUBO Handbal uit België bleek na 25 minuten toch de sterkste en won met 14-11. Voor het eerst dat er een internationale winnaar is!

Nieuw dit jaar was de prijs voor de Most Valuable Player. Bij de C-Jeugd ging de prijs naar Hercules opbouwer Siban Uhalo, die helaas door een blessure niet in de finale kon spelen maar in het toernooi toch een zeer sterke indruk achterliet. De prijs voor de MVP telt niet alleen bij doelpunten en assists, maar ook bij doelpunten voorkomen uiteraard. Bij de B-jeugd ging de prijs dan ook naar de keeper van Velo Tuan An Do die zijn team op de been hield met mooie reddingen. Bij de A-Jeugd werd opbouwspeler van HUBO Handbal Alex Dupont gekozen als MVP. Hij hielp zijn team ook naar de winst in de finale door prachtige passes en keiharde schoten.

Via deze route willen wij nogmaals alle vrijwilligers die dit weekend tot een succes hebben gebracht bedanken en zien wij jullie graag volgend jaar weer terug! Wij denken alweer na over volgend jaar hoe we het toernooi nog meer kunnen laten groeien.

Namens de organisatie,

Roel de Bakker, Jelle Melkert en Jolanda Michielsen

Bij de jeugd van Quintus is sinds dit seizoen een nieuw jongensteam van start gegaan. Met gepaste trots stellen wij Roel, Pieter, Tijn, Sybren, Jip, Thom en Tristan voor als nieuw team HD jeugd!  Natuurlijk moet iedereen nog een beetje aan elkaar wennen maar de trainingen zijn in ieder geval met veel plezier gestart. De D-jongens trainen elke dinsdag en donderdagmiddag onder de leiding van Neso Saponjic. Heel veel succes jongens!

Het NHV streeft er naar voor haar leden een leven lang handbal mogelijk te maken. Iemand start als jeugdlid, groeit door naar senioren lid, stelt zich daarnaast of daarna beschikbaar voor een kaderfunctie (bestuurder, trainer, coach, scheidsrechter), waardoor de verbondenheid met de handbalsport en de club blijft. Tegenwoordig kan een ouder lid tot op hoge leeftijd nog actief handbal spelen, door mee te doen aan “walking handbal”.

Toos Alsemgeest is zo’n lid van onze club, waarvan we kunnen zeggen “een leven lang handbal”, maar daarnaast ook “een leven lang Quintus”. Toos speelde graag met een bal en liet zich door Joke Verbraeken (met wie ze nog jaren later samen zou spelen in dames 1) overhalen, om in navolging van haar oudere zus Jeanne te gaan handballen bij Quintus. Joke was in die jaren bezig met de vorming van een nieuw “pupillenteam”, een rol als aanjager voor de jongste jeugd die ze nog steeds in onze club vervult. Er werd toen door Quintus handbal nog getraind op het oude VELO-veld aan de Harrie Hoekstraat. Toos mocht tot haar teleurstelling aanvankelijk geen wedstrijden spelen, omdat ze nog geen 10 jaar was, de toen geldende minimum leeftijd.

Toos deed behalve handbal ook aan turnen. Ze beschikte daardoor over een bijzonder groot atletisch vermogen, waardoor ze over een lange arm kon gebruiken, waarmee ze de ballen goed om de verdedigsters en keepsters heen kon gooien. Toos beheerste als 1 van de weinige dames speelsters een zogenaamde “knikworp”, een gevaarlijk wapen van haar. Later bleek bij Yvette Broch, hoe handig voor handbal een basis in het turnen kan zijn voor een top handbalster. Tegenwoordig voegen we dat element toe aan onze trainingen toe en noemen we dat ASM.

Net als Yvette later zou doen maakte Toos al op 16-jarige leeftijd haar debuut in dames 1. Natuurlijk werd haar talent ook opgemerkt door de scouts van het NHV en raakte ze zo betrokken bij Oranje. Dit maakte haar handbalwereld nog groter.

Onder trainer Wim Jansen, ontstond er bij de damesselectie van Quintus een meer prestatiegerichte cultuur en ging Quintus meedraaien in de top van de eredivisie. Er kwam ook instroom van buitenaf bij, waardoor het niveau verder verbeterde. Zo kwamen Joke Lekkerkerk over van Wings en Mariëlle van Velden-Gudde van UVG. Speelsters, die geweldig integreerden in de club en met wie Toos later diverse activiteiten zou opzetten.

Er werd door Quintus afscheid genomen van het trainen en spelen in de Heulse veilinghallen en Veiling Noord. De VELO-hal werd aanvankelijk de thuisbasis. Van der Voort stalen buizen werd in 1974 naamsponsor en de naam Van der Voort-Quintus was geboren. Dames 1 wist zich te plaatsen in het seizoen 1978-1979 voor de bekerfinale in Ahoy. Dit was de eerste en de enige maal, dat het NHV in navolging van het korfbal haar bekertoernooi afsloot in deze grote arena.

Inmiddels waren er in Kwintsheul al plannen gemaakt voor voor de bouw van een eigen sporthal, die de naam Van der Voort-hal ging dragen, als ode aan 1 van de grote sponsors van het project. Bij de opening van de sporthal namen Toos Alsemgeest en Joke Verbraeken afscheid als actief speelster. Zij zouden in het vervolg de jeugd van Van der Voort-Quintus gaan opleiden. In de eerste jaren, na de opening van de sporthal groeide de jeugdafdeling enorm. Door de inzet van de enthousiaste jeugdvoorzitter Geert Zwinkels en zijn vrouw Rina werd de ledengroei organisatorisch goed verwerkt binnen de club.

Toos gebruikte haar achtergrond als gym-juf om de trainingsdiscipline bij de pupillen te verhogen. Er ontstond een top jeugdopleiding. Naast Joke Verbraeken ging ook oud-speelster Mariëlle Gudde Toos haar hierbij helpen. Eén van die pupillen was Tanja van Velzen. Dit leidde al snel tot goede

resultaten bij de jeugd. Een opvallend succes was het kampioenschap bij de A-jeugd, waarbij het sterke Ookmeer geklopt werd. In dat team zaten de eerste speelsters uit de pupillengroep (zoals Tanja van Velzen en Monique Louwerens). Later volgden er voor Toos als coach bij de jeugd nog vele successen meer bij de B-jeugd, o.a. met de lichting van Kim van der Burg en Patricia van Zundert.

Toen Leo van Velzen trainer werd bij de damesselectie van Van der Voort-Quintus werd Toos begeleidster van dames 1, later werd ze in deze rol opgevolgd door Joke Lekkerkerk.

Toos werd ook nog coach van dames 2. Droevige persoonlijke omstandigheden (plotseling overlijden van haar man Daan) zorgden er voor dat Toos enige jaren afstand nam van handbal en van Quintus. Haar vriendin en ex-medespeelster Joke Lekkerkerk benaderde Toos om samen met haar het management van de damesselectie te gaan invullen. Dit bracht Toos terug bij Quintus. Later werd de rol van management van dames 1 onder gebracht bij het coördinatieteam voor de damesselectie (CT). Hier heeft Toos een aantal jaren lid van geweest, samen met haar vroegere pupil Tanja Engelvaart-Van Velzen.

Toos heeft veel liefde voor het handbalspelletje en vond het daarom erg leuk om met de speelsters direct contact te hebben. Haar nieuwe relatie Nic vond het leuk om de vele verdiensten van Toos voor Quintus en de handbal zichtbaar te maken als sponsor van een kleedkamer deur van hal 1. Inmiddels heeft Toos besloten terug te treden. Hoewel de liefde voor handbal is gebleven, is de beleving van topsport van de nieuwe generatie “Z” niet altijd eenvoudig te begrijpen en te managen voor “60-ers”. Hierdoor heeft ze ook meer tijd voor haar kleinkinderen.

Afgelopen vrijdag wilde het bestuur van Quintus handbal Toos voor al haar verdiensten voor Quintus handbal eren, met de onderscheiding tot Lid van Verdienste. Dank je wel Toos.

Jan van Kester

In 2020 vond de eerste editie van het Wim de Bakker jongens toernooi plaats bij Quintus Handbal in Kwintsheul. Een jongens toernooi vernoemd naar de oud legendarische jeugdtrainer van Quintus die stond voor technisch handbal waar plezier en lef van af spatte.

Dit weekend van 3 en 4 september is het alweer tijd voor de 3e editie van het Wim de Bakker Toernooi. 21 teams uit Nederland en Belgie gaan twee dagen strijden om de Wim de Bakker Schaal. Er worden in poules gespeeld op zaterdag en zondag en op zondag zijn vanaf 17:00 uur de finales. Vorige editie waren de finales er voor het eerst en die werden afgesloten met zeer spannende finales. Dat belooft wat voor dit jaar.

Dit jaar waren er zelfs meer aanmeldingen dan plaatsen dus dat is een goed teken voor ons om te onderzoeken of een groter toernooi mogelijk is voor de komende jaren! 

Op zaterdag wordt de leuke en sportieve dag nog afgesloten met een wedstrijd van de Heren 1 van Quintus tegen Feyenoord Handbal. De selectie helpt overdag bij het toernooi en ’s avonds zal de hal vol met jeugd zitten voor de heren. Mooi om die onderlinge binding te zien!

Dit jaar een nieuwe editie en dus ook iets nieuws, namelijk een nieuwe prijs. Wat het precies is? Hou de Facebook en Instagram van Wim de Bakker Toernooi in de gaten!

Zaterdag begint het toernooi om 09:00 uur, zien we jullie daar?! 😄 

Datum	Hal 1	Team	Hal 2	Team
do 1 sept	18.30-19.30	DS4-DA3	14.30-16.30	Handbalschool Haaglanden
	v.a. 19.30	start opbouw culi diner	17.00-20.30	gym (1/3 zaal)
			19.00-20.30	HS1/2 (2/3)
			20.30-22.00	DS1/2 (3/3)
vrij 2 sept	17.30-19.00	HA/HB (let op: Verburch)
	Hele dag	culi diner	16.00-19.00	gym (1/3 zaal)
			16.00-17.00	e-jeugd (2/3)
			17.00-18.00	HC (2/3)
			18.00-19.30	DC1/2 (2/3)
			19.30-23.00	Badminton

HAGENAAR VOELT ZICH OP ZIJN PLAATS BIJ HET WESTLANDSE QUINTUS

Het zal even wennen zijn voor Quintus. Niet naar België voor de duels in de BENE-League, maar weer als vanouds kris/kras door Nederland voor het spektakel in de eredivisie. Oók leuk vinden de spelers, vooral omdat er in de Haags/Westlandse regio maar liefst twaalf derby’s op het programma staan. En wat is er nu mooier om elkaar juist in de eigen regio te bestrijden om uit te maken wie de beste is.

Rick van Ravesteijn, de altijd stabiele en robuuste cirkelloper van de Westlanders, kijkt er in elk geval naar uit. Hij is een van de weinige sterkhouders die is overgebleven in een team dat nogal wat routiniers zag stoppen en jeugdige talenten naar de topclubs zag vertrekken. Ook naar Van Ravesteijn werd regelmatig gehengeld, maar de Hagenaar bleef Kwintsheul trouw.

Meermalen liet hij optekenen: ,,Ik heb het hier naar mijn zin. Het gaat persoonlijk lekker met mij. Heb een vriendenkring opgebouwd en kan goed uit de voeten binnen dit team. Waarom zou ik dan weg gaan, terwijl ik hier heel veel speeltijd krijg. Ik merk dat een niveau lager mij eigenlijk wel makkelijk afgaat. En dat is niet arrogant bedoeld, hoor. Ik heb nauwelijks concurrentie op mijn positie, dus dat is ook wel lekker”, voegt hij er lachend met de van hem bekende Haagse bluf aan toe.

HOOG SCORINGSPERCENTAGE

Ook in de voorbereiding op het nieuwe seizoen, net terug van oefenpotjes in België, scoorde de trefzekere lijnspeler weer herhaaldelijk optimaal. Een scoringspercentage van 90% is niet zelden zijn belangrijke aandeel in de productie van zijn team. ,,En die ene misser was dan nog op de lat”, steekt hij zijn zelfverzekerdheid niet onder stoelen of banken.

Verwacht van Rick van Ravesteijn geen bescheiden opstelling als het gaat om de prestaties van hemzelf en zijn ploeg. Hij weet wat hij kan en wat de mogelijkheden van zijn teamgenoten zijn. ,,Als ik naar de andere clubs in de eredivisie kijk, verwacht ik dat wij bovenin meedoen. Dit is het perfecte niveau voor ons team. Top-3 zeker en de doelstelling is natuurlijk kampioen worden. Veel teams zullen met onze dekking moeite hebben. Wij hebben veel meer kilo’s kracht opgedaan in de BENE-League en we hebben ook meer ervaring. Op de beslissende momenten geeft dat toch de doorslag”, zegt Van Ravesteijn die nooit met meel in de mond praat en makkelijk zegt wat hij denkt.

OOK SCHEIDSRECHTER

Dat Van Ravesteijn inmiddels verweven is met de Heulse club blijkt vervolgens als hij enthousiast vertelt over het Wim de Bakker jeugdtoernooi dat op 3 en 4 september wordt gehouden. ,,Ik verheug me daarop, want ik ga samen met Marc de Vreede daar drie potjes fluiten van de A-jeugd. Lijkt me geweldig. Ik ben altijd bezig met scheidsrechters en nu kan ik zelf eens ervaren hoe dat is. Dat vinden die gastjes ook leuk als jongens van het eerste team hun wedstrijden fluiten. En dan ’s avonds nog een oefenpotje tegen Feyenoord. Allemaal leuke dingen die aangeven dat ik wel op mijn plek zit bij Quintus.”

Quintus opent het seizoen op 10 september met een uitwedstrijd bij Havas in Almere.

De eerste regioderby staat voor 1 oktober thuis tegen het Haagse Hellas op het programma.

AD SPORT/PETER LOTMAN

Eerder op deze website schreven we al over de leden van onze club, die uitgenodigd waren om mee te spelen in de nationale Oranje jeugdselecties bij internationale jeugd kampioenschappen (EK’s en WK’s) deze zomer. Bij de damesjeugd is 2022 een WK-jaar, en bij de herenjeugd worden er deze zomer EK’s gespeeld. Veel verslagen over de nationale jeugdselecties waren en zijn te vinden op de website van het NHV of de sociale mediakanalen van het NHV. Beelden van EK’s zijn terug te zien op EHFTV en van sommige wedstrijden op de WK’s op Youtube.

Door de verhuizing van de schrijver van Kwintsheul naar Naaldwijk (op zoek naar een appartement met balkon), en het ontbreken van een sfeerplaatje van het WK van Jong Jong Oranje dames, heeft de afronding van dit artikel even op zich laten wachten en alle actualiteit verloren. Excuses daarvoor.

WK dames Jong Jong Oranje in Noord Macedonië

De zomer was voor de Oranje damesjeugd succesvol begonnen met een bronzen medaille op het WK DU20 (Jong Oranje, geboortejaren 2002-2003), gevolgd door een 6e plaats bij het Open EK voor de jongste selectie (Talenten-groep. Geboortejaren 2006-2007). De nationale dames U18 selectie (Jong-Jong Oranje) geboortejaren 2004-2005) speelde in augustus op het WK in Noord Macedonië. In deze selectie waren van Quintus keepster Bianca Schanssema, en speelsters Alieke van Maurik en Judith van der Helm opgenomen.

Aan dit WK namen maar liefst 24 landen deel (uit Europa, Azië en Afrika). Ze waren verdeeld over zes groepen van 4 landen. De bovenste twee landen gingen door naar de hoofdronde voor plaatsen 1 tm 12, de onderste twee naar de Presidentscup om de plaatsen 13 tm 24. Door overwinningen in poule tegen Slovenië (31-17), Guinnee (33-20) en een gelijkspel tegen Roemenië (29-29) ging Nederland samen met Roemenië, door naar de hoofdronde. Zowel Nederland als Roemenië namen 1 punt mee naar de hoofdronde. Vanuit een andere groep kwamen hier Duitsland en Zuid Korea bij. Omdat Duitsland verloren had van Zuid Korea en begonnen zij dus puntloos aan de hoofdronde. Daarom was de eerste wedstrijd voor Duitsland tegen Nederland in de hoofdronde direct heel belangrijk. Nederland won in de openingswedstrijd ruim van buur Duitsland (31-23), die daardoor uitgeschakeld waren voor de kwartfinales. Nederland verloor vervolgens wel van Zuid Korea (24-26). Het snelle beweeglijke verrassende spel van dit Aziatische land wijkt sterk af van het Europese handbal. Omdat Duitsland won van Roemenië, ging Nederland als nummer 2 uit de hoofdronde toch door naar de kwartfinales, waarin IJsland de tegenstander werd. IJsland is een klein land maar traditioneel heeft het een sterke handbalcultuur en levert het land veel goede toptrainers. De kwartfinale werd een gelijk opgaande spannende wedstrijd, waarin Nederland zich via een goed uitgespeelde aanval in de laatste minuut met een 27-26 zege plaatste voor de halve finales (en de dus strijd om de medailles). Tragisch genoeg raakte deze wedstrijd de uitblinkende Jalisha Loy (VOC) op een ongelukkige wijze zwaar geblesseerd aan haar knie. Voor haar eindigde het WK en zoals het laat aan zien haar seizoen.

In de halve finales werd Nederland gekoppeld aan topland Denemarken. De andere halve finale ging tussen Zuid Korea en Hongarije. Hoewel Nederland goed speelde bleek Denemarken in de halve finale duidelijk te sterk (37-21).

Daardoor moest Nederland om de bronzen medaille gaan strijden met Hongarije, dat verrassend door Zuid Korea was uitgeschakeld voor de finale. Na een moeizame start toonde Nederland mentaal vechtlust en bouwde zowaar in de tweede helft een ruime voorsprong van 5 doelpunten op. Zo’n tussenstand is bij handbal echter geen garantie voor succes, want Hongarije profiteerde optimaal van een overtalsituatie en liep in rap tempo in. De druk op Oranje nam toe. Hongarije kwam vlak voor tijd gelijk en kreeg na een overtreding in de laatste minuut via een “spelregel-situatie” een strafworp te nemen. Dit besliste zo de wedstrijd. Oranje bleef hierdoor na een bijzonder sterk gespeeld wedstrijd en toernooi zonder medaille. Het WK werd afgesloten met een ondankbare 4e plaats, maar met wel heel veel waardevolle handbal ervaringen. Westlandse Romee Maarschalkerweerd (VOC) werd nog gekozen in het “all-star-team” als beste cirkelspeelster.

EK Championship heren Jong Jong Oranje

De herenjeugd selecties speelden dit jaar Europese kampioenschappen. Nederland is nog ingedeeld op het tweede Europese niveau en moet nog proberen op de EK-toernooien (YAC tournaments (Younger Age Categorie European championships) promotie naar het hoogste niveau te bereiken. Alleen landen op het hoogste niveau kunnen zich via het EK plaatsen voor het WK volgend jaar.

Het European Championship voor Jongens onder 18 (geboortejaren 2004-2005), waar Nederland aan mocht deelnemen was in Israël. Van Quintus waren Olav Scholtes (cirkel), Thimo Axt (rechterhoek), Evan de Lange (keeper) geselecteeerd en was Thijs van Zeijl (keeper) aanvankelijk reserve. Nadat Evan zich in de eerste wedstrijd op zondag tegen Griekenland aan zijn enkel blesseerde werd Thijs als nog opgeroepen om aan te reizen naar

Israël. Hierdoor zat Thijs bij de tweede wedstrijd tegen Tsjechië op de bank. Een wedstrijd waar hij bij zijn debuut direct een strafworp stopte.

Bij het internationale herenhandbal is de fysieke pijler (lengte en kilo’s) erg belangrijk. Nu krijgen de meeste Nederlandse jongens hun groeispurt en fysieke ontwikkeling over het algemeen wat later, dan in andere Zuidelijkere landen. Hierdoor kenmerken de wedstrijden zich soms door een ongelijke strijd: “jongens” tegen “mannen”. Na nederlagen in de poule tegen Griekenland en Tsjechië ging Nederland spelen om de plaatsen 5 tm 8 met Bulgarije en Georgië.

Hierin werd in de eerste wedstrijd Bulgarije verslagen (28-22) en mocht Nederland om plaats 5 spelen tegen Georgië. Inmiddels was Evan voldoende hersteld om in de laatste wedstrijd weer te kunnen worden ingezet. Na een goed gespeelde wedstrijd won Oranje met 30-27. In deze wedstrijd wist ook Olav Scholtes meerdere keren goed in de ruimte te duiken als cirkelspeler en zo te scoren. Hierdoor konden de meeste spelers en hun supporters met een goed gevoel naar huis vliegen en met veel nieuwe indrukken terug naar huis. Helaas zijn deze vier ambitieuze talenten komend seizoen niet meer in het Quintus shirt te bewonderen, maar lieten zich weglokken door andere Beneliga-clubs.

Jan van Kester

Voor het WK 4 tegen 4 rolstoelhandbal dat van 19 t/m 26 september wordt gehouden zijn er drie spelers van Quintus geselecteerd. William van den Ende, Bas Jonker en Maurice Poot. Deze drie heren reizen samen met de Westlandse staf Menno de klerk (bondscoach) en Wilma Reincke (teammanager) af naar Caïro, Egypte. We wensen de staf en de spelers heel veel succes!