Voor de Westlandse teams in de eredivisie bij de vrouwen, Quintus en VELO, was er geen succes weggelegd. De competitie bij de mannen in de eredivisie lag dit weekend stil.
De teleurstelling was afgelopen donderdag groot bij de speelsters en staf van Quintus na de nederlaag tegen Volendam. Het 27-26 verlies in de doordeweekse inhaalwedstrijd was een fikse tegenvaller. Zaterdag verloor het team van coach Fred Michielsen opnieuw, ditmaal van SEW met 26-29. ,,Maar ik heb na de deceptie van donderdag in elk geval een strijdlustig Quintus gezien”, oordeelde Michielsen.
De wedstrijd ging vrijwel de gehele speelduur gelijk op. Toch kwam SEW op een voorsprong van twee, drie doelpunten. De tactische ingreep van Michielsen om met zeven tegen zes te spelen, leverde rendement op. Na 16-18 bij de rust bracht de thuisclub de stand bij 23-23 weer in evenwicht. Door een fraaie treffer van Alieke van Maurik leek Quintus bij 25-24 toch nog aan de goede kant van de score te blijven.
Michielsen: ,,Door verkeerde beslissingen en onrustige afronding kwamen wij toch weer op een achterstand van drie doelpunten. We hadden wel de mogelijkheden om de aansluitingstreffer binnen te schieten, maar op de kritieke momenten misten we de killersmentaliteit. Niet zo verwonderlijk, want dat is inherent aan de jonge ploeg. Maar het blijft zonde dat we ons niet hebben kunnen belonen.”
Het nog steeds ongeslagen SEW pakte door Danique Boonkamp, Lynn van Diepen en Denise Mol in de slotfase toch nog de volle winst.
AD sport/Peter Lotman
Inleiding
Op deze website stond afgelopen week een artikel over het overlijden van onze voormalige herentrainer Jan Alma uit het AD van de hand van Peter Lotman. In de alinea, die ik er voor Quintus aan toegevoegd had, stond een fout. Hiermee had ik een generatie spelers van de heren tekort gedaan. De herenselectie van 2001, was niet de enige lichting, die Europees handbal gespeeld heeft. Ook in het seizoen 2011-2012 werd door heren 1 van Quintus onder leiding van Eelco Overkleeft en Jeroen Sebel in de Challenge Cup gespeeld en wel tegen het Servische Kolubara.
Zaterdag j.l. is in besloten kring afscheid genomen van Jan Alma. De sprekers roemden zijn verdiensten voor de handbalsport en wisten hem in warme woorden goed te typeren. Voor het programmaboekje van afgelopen weekend had ik een in memoriam geschreven, waarmee ik het vorige “in memoriam” vervang.
Handbalicoon Jan Alma overleden
Op 88 jarige leeftijd is op 9 oktober handbalicoon Jan Alma overleden. Jan heeft in zijn leven als trainer heel veel betekend voor de handbalsport in onze regio. Zijn wortels lagen bij Hellas in Den Haag, waar hij ook zelf gespeeld heeft en waar hij zijn loopbaan als handbaltrainer begon. Jan behaalde met het damesteam van Hellas rond zijn latere vrouw Mieke Pottuyt, in de 70-er jaren, meerdere landstitels. Jan was een echte Helleen. In de Hellas-hal is ook een tribune naar hem genoemd.
De succesvolle damesgroep van Hellas had hij binnen de club vanaf de jeugd opgebouwd. Deze groep speelde modern snel en technisch handbal, een speelwijze die Jan als trainer altijd overal propageerde. Zijn assistent bij Hellas Wim Jansen werd later hoofdtrainer bij de dames van Quintus en bracht die visie mee onze club in.
Jan was in de 70-er jaren ook bondscoach van de Oranje dames, waarmee hij als eerste trainer met Nederland promoveerde naar het internationale A-niveau. Quintus speelsters als Joke Lekkerkerk en Toos Alsemgeest waren in die tijd internationals.
Later stapte Jan als clubtrainer over naar de heren van Hermes, waarmee hij tweemaal de beker wist te winnen. Daarna werd hij nog trainer van de heren van Hellas en Aalsmeer. Met Aalsmeer haalde hij een landskampioenschap bij de mannen in 1995 door in de finalewedstrijden het Limburgse Horn/Sittardia te verslaan. Bij Sittardia speelde toen Patrick van Olphen, die later bij de heren van Quintus onder Jan een comeback zou maken als speler, aan de zijde van zijn jongste broer Fabian.
In 1997 liet Jan Alma zich verleiden om in zijn nadagen als trainer, bij de heren van Quintus aan de gang te gaan. Onze heren vertoefden toen al weer enkele jaren in de eerste divisie. Wat meerdere van zijn illustere voorgangers niet lukte, daarin slaagde Jan Alma met zijn vrouw Mieke aan zijn zijde wel. Zij wisten de heren van Quintus in maart 1999 weer terug te brengen naar de eredivisie. In het debuutjaar 1999-2000 op het hoogste niveau haalde Quintus verrassend een 3e plaats in de kampioenspoule en ook de halve finale van de beker. De 3e plaats leverde een ticket voor Europees handbal in de EHF-cup op. Het lot koppelde Quintus daarbij aan het IJslands Haukar Hafnarfjordur. Dit was het Europese debuut van onze heren.
Spelers van heren 1 waren toen o.a. Pim van Velzen, Marcel Luijs, Eugene Furth, Rolf Vijverberg, Mark Bakermans, Fabian van Olphen, Rick en Robin Bulsing. Later zou Fabian van Olphen vanuit Quintus de overstap maken naar het profhandbal in Duitsland, waar hij uitgroeide tot een gewaardeerd professional bij SC Magdeburg.
Jan Alma was een trainer, die hoge eisen stelde aan zijn spelers, de club bestuurders en vooral ook aan zichzelf. Dit zorgde weleens voor onrust, maar zijn faam trok ook goede spelers naar onze club. Hij hechtte altijd veel waarde aan een sterk team.
Jan was een moderne coach, hij verzamelde altijd data, in de vorm schotbeelden. Ook vond hij video analyse toen al een belangrijk hulpmiddel. Hiermee bereidde hij zijn spelers en speelsters altijd zorgvuldig voor op de volgende tegenstander. In de jaren 90 was het maken van een goede video analyse nog een zeer tijdrovende klus. De digitale techniek was nog niet ver ontwikkeld. Jan gebruikte hiervoor thuis een serie gekoppelde video recorders.
Na maar liefst 6 seizoenen bij onze heren stopte Jan in 2003 op 68-jarige leeftijd. Dit werd toen tevens zijn afscheid als trainer en hij kreeg ter gelegenheid daarvan de stadspenning van de Gemeente Den Haag. Van Jan hangt er ook een ster op de Sport Campus in de Wall of Fame van Haagse sport prominenten.
Jan was destijds al voorstander van samenwerking in de regio tussen de topclubs Hellas en Quintus. Zo’n samenwerking heeft hij helaas niet mee mogen maken.
Denk dat we als club met dankbaarheid terugkijken op de periode dat Jan Alma onze hoofdtrainer bij de heren was. Door zijn gedrevenheid en deskundigheid heeft hij destijds een enorme impuls gegeven aan de ontwikkeling van onze herentak.
Ook na zijn afscheid als actief trainer, bleef hij zijn geliefde handbalsport en “zijn” clubs in alle facetten volgen. Bij persoonlijke bezoekjes aan hem, kwamen altijd veel mooie herinneringen boven en had hij altijd volop anecdotes. Hij vertelde altijd gepassioneerd, hoe hij succesvol vanuit de randstad, de sportieve strijd met de traditionele Limburgse handbal bolwerken (dames Swift Roermond en bij de heren van Sittardia en Blauw Wit) was aangegaan.
Jan van Kester
FRIS EN ONBEVANGEN SPEL VAN HEULSE PLOEG HET AANKIJKEN RUIMSCHOOTS WAARD
Vooraf vroeg men zich bij Quintus af hoe de kracht van GAS Kamaterou moest worden ingeschat. Op ondubbelzinnige wijze toonde het team van coach Fred Michielsen aan, dat het zich in deze ronde van de Europa Cup bepaald geen zorgen hoeft te maken. Het eerste duel van de twee in Kwintsheul eindigde in een 18-38 (het was de uitwedstrijd) overwinning. Waarmee de Heulse ploeg liet zien dat het op Europees niveau beduidend verder is dan de opponent uit Griekenland.
Het valt doorgaans niet mee om geconcentreerd te blijven handballen als het krachtsverschil zó groot is. De jeugdige Quintusspeelsters verdienen het compliment dat zij tot het laatste fluitsignaal met vlot en onbevangen spel hun tegenstanders bleven bestrijden. Veel breaks, veel korte combinaties, veel gevarieerde schoten. De aanvalsacties waren regelmatig van hoog niveau. Ook het aanspelen van de cirkelloopster door de opbouwsters getuigde van veel inzicht.
Nu moet eerlijkheidshalve natuurlijk óók gezegd worden, dat de Griekse dames niet bepaald uitblonken in georganiseerd verdedigen. Het was meer gebaseerd op kracht, maar tegen de snelle en beweeglijke Westlandse speelsters konden zij met hun mindere wendbaarheid nauwelijks opboksen.
OPPORTUNISTISCH
In aanvallend opzicht moesten de Griekse speelsters het vooral hebben van opportunistische schoten die er dan ook bij toeval onverwacht in dwarrelden. Doelverdedigster Bianca Schanssema, die afwisselend samen met collega Dian Bruinen een prima partij keepte, verwoordde het treffend: ,,In andere wedstrijden kun je wel ongeveer verwachten waar er geschoten wordt, maar nu was het vaak zo’n vreemd schot. Moeilijk om je daar op in te stellen.”
Keeperstrainer Ruud van den Broeck mag zich trouwens gelukkig prijzen met twee van deze talenten. ,,Fijn om met deze meiden te werken. Ze beschikken over veel kwaliteit”, aldus de immer goedlachse Van den Broeck.
Direct in het begin van het aantrekkelijke kijkspel werd al duidelijk dat Quintus niets behoefde te vrezen. Na een kwartier 9-4 en bij de rust al 18-10. Toen ook nog eens alle zenuwen waren weggespeeld, kon Quintus zich naar hartenlust uitleven. De ene na de andere break rolde richting het Griekse doel. Vrijwel alle speelsters kwamen dan ook voor Quintus tot scoren, waardoor het via 25-13 en 35-16 uiteindelijk 38-18 werd. En daarmee de terugwedstrijd tot een formaliteit reduceerde.
OPMERKELIJK
Waarbij het opmerkelijk was, dat de voortdurend schreeuwende en gebarende Griekse coach de keepsterwissel toepaste in ondertal. Met speelsters en keepster die niet snel genoeg naar de kant en het doel kunnen sprinten, was dat een extra mogelijkheid voor Quintus om lekker te scoren. Ook Bianca Schanssema kon op die manier worden bijgeschreven op het doelpuntenlijstje.
De schotkracht van de lange Heulse speelsters als Judith van der Helm en Alieke van Maurik én het trefzekere, linkshandige schot van Jill van der Zeijden waren te machtig voor de Griekse keepster. Maar ook de snelle en beweeglijke Lysanne Huele (een aanwinst) en Jill van den Berg (razendsnel) vormden een voortdurend gevaar.
Ook coach Fred Michielsen had genoten van zijn adepten. ,,Dit is zo’n prettig team om mee te werken. Een hechte groep, geen gezeur en bereid om hard te knokken. Je kunt merken dat ze zichzelf willen verbeteren. En er zit dan ook nog heel veel rek in dit team.”
Doelpunten Quintus: Jill van der Zeijden (8), Alieke van Maurik (6), Lysanne Huele (6), Judith van der Helm (5), Jill van den Berg (3), Esmee Verbeek (3), Lexie Louwerens (2), Alyssa Schaap, Britt van Paassen, Phoebe Muller, Sanne van den Arend en Bianca Schanssema (allen 1).
Doelpunten Kamaterou: Anastasia Vasileiou (6), Paraskevi Kazaki (5), Anna Karamanou (4), Kleopatra Rousou (2) en Sotiria Kourti (1).
Scheidsrechters: Ruben Maia en André Nunes uit Portugal hadden het niet moeilijk in zo’n wedstrijd met groot krachtsverschil. Toch betrapten we ze nogal eens op foutjes. Ze leken af en toe met hun beslissingen wat mededogen te hebben met de Griekse speelsters. Maar dat had verder geen invloed op de partij.
AD SPORT/PETER LOTMAN
De tweede wedstrijd werd op zondagmiddag gewonnen met 35-17. De loting is dinsdagmorgen. Lees hier ook het stuk uit het AD Westland over onze trouwe supporters dit weekend.
Lees hier ook de artikelen in: handbalinside, WOS, Omroep West, Handbalstartpunt
MET WESTLANDSE CLUB IN DE EUROPA CUP; AAN HET BEGIN VAN EEN MOOIE CARRIÈRE
Aan talent geen gebrek bij handbalvereniging Quintus. Al jaren levert de jeugdopleiding nieuwe speelsters af voor de hoofdmacht. Keepster Bianca Schanssema (17) is één van die exponenten. Zaterdag maakt de Oranje-international haar debuut in de Europa Cup tegen het Griekse GAS Kamaterou. ,,Haar uitverkiezing voor Oranje laat zien, dat ze aan het begin van een mooie carrière staat.”
Het is een cliché, maar die wijsheid gaat nog steeds op: wat goed is, komt snel. Zeventien jaar pas en nu al behoort Schanssema tot de topkeepsters van Nederland. Bij Quintus speelt ze wekelijks de sterren van de hemel. Bij Jong Oranje heeft ze al vier EK’s en WK’s onder 17, 18 en 20 op haar naam staan. De nieuwe bondscoach Per Johansson zette haar onlangs op het lijstje van het grote Oranje. Schanssema bescheiden: ,,Het feit dat er door de technische staf aan mij gedacht wordt, vind ik al super gaaf.”
Alles ademt handbal bij de fanatieke doelverdedigster, die op haar vierde jaar begon bij VELO in Wateringen. ,,Ik ben op mijn veertiende overgestapt naar Quintus om me verder te kunnen ontwikkelen. Mijn zus handbalt nog steeds bij VELO. Mijn moeder Annelies heeft ook op eredivisieniveau gespeeld bij Foreholte.”
Van maandag tot en met vrijdag is zij actief bij de Handbalacademie en traint ze op Papendal twee keer per dag. ,,Tussen al die trainingen door doe ik 5-Havo. Ik vind het heerlijk om al mijn tijd aan handbal te besteden. Zo’n gave sport. Mijn doel is het A-team van Oranje en ook zou ik het supertof vinden om voor een buitenlandse topclub in de Champions League te spelen.”
ALLES VOOR OVER
Dat zij er alles voor over heeft om profhandbalster te worden, bleek afgelopen zomer overduidelijk. Op het moment dat vriendinnen van dezelfde leeftijd met vakantie gingen, op het strand lagen en feest vierden, reisde Schanssema door Europa met haar teamgenoten van Jong Oranje naar al die EK’s en WK’s. ,,Ik had op het strand in Spanje kunnen liggen en lekker ontspannen. Maar ik ben gek op handbal en dit is nu is mijn leven.”
Het buitenlandse clubhandbal is voor haar (nog) niet aan de orde. Eerst moet Schanssema met Quintus successen behalen in de competitie. En zaterdag en zondag in Kwintsheul nog vol aan de bak in de Europa Cup tegen GAS Kamaterou uit Griekenland. De uitwedstrijd wordt uit kostenoverweging niet in Griekenland, maar in Kwintsheul gespeeld. De kosten en de recette worden door beide clubs gedeeld.
,,Het wordt een mooie happening”, zegt ze enthousiast. ,,Het is voor mij de eerste keer, dat ik ook echt in het doel sta. Vorig jaar mocht ik er bij zijn om de sfeer te proeven, maar toen was ik geblesseerd. Toen heb ik het dus alleen vanaf de kant meegemaakt. Ik kijk er heel erg naar uit. Van zenuwen heb ik gelukkig niet echt veel last. De wedstrijdspanning komt nog wel, maar dat is alleen maar goed.”
VOLDOENDE POTENTIE
Coach Fred Michielsen beschikt over een talentrijke, maar jonge selectie. Het is dus af en toe nog even wennen, maar er is voldoende potentie om op niveau te presteren. Schanssema: ,,De sfeer is op dit moment super goed bij ons in het eerste team. We moeten nog meer op elkaar ingespeeld raken, maar we hebben toch al een aantal heel goede wedstrijden in de competitie laten zien.”
PRIMA UITSTRALING
Voormalig topkeeper Ruud van den Broeck is bij Quintus haar keeperstrainer. Hij is vol lof over de kwaliteiten en vooral ook over de volwassenheid van zijn pupil. ,,Voor haar leeftijd is Bianca al behoorlijk ver. Zij heeft een prima uitstraling en beschikt over veel fysiek. Met haar slimme manier van opstellen, stopt zij veel ballen. Het is zaak voor haar om bij Quintus belangrijk te worden in de competitie en veel trainingsuren te maken. Haar uitverkiezing voor Oranje laat zien, dat ze aan het begin staat van een mooie carrière.”
AD SPORT/PETER LOTMAN
QUINTUS – V&L
In de aanloop naar het tweeluik van zaterdag en zondag tegen het Griekse GAS Kamaterou had Quintus een prima voorbereiding tegen het Limburgse V&L. Via 5-4 en 12-6, na tien minuten, was het bij de rust al 20-11 voor de thuisclub.
Na het wisselen kwam de Heulse formatie niet meer in de problemen en bouwde de marge uit via 26-16 naar de 34-20 eindstand.
Coach Fred Michielsen was uiteraard een tevreden man met zo’n uitslag. ,,Ik had een totaal andere wedstrijd verwacht waarbij wij aan elkaar gewaagd zouden zijn. Maar met initiatiefvol verdedigend werk en twee fantastische keepsters achter de dekking hebben we met snelle omschakelingen en creatief spel veel kansen gecreëerd. De tweede helft begonnen we wat mat met te weinig focus, maar na een time-out kwamen we weer in ons normale spel.”
In de laatste vijf minuten kreeg de talentvolle A-jeugd nog de kans. Michielsen: ,,Dat had eerder gekund, maar ik gunde de ‘basis’ het succes. Ook die talenten deden het prima.”
Alieke van Maurik en Judith van der Helm scoorden beiden zeven keer. Jill van der Zeijden was vijfmaal succesvol. De keepsters Dian Bruinen en Bianca Schanssema waren uitstekend op dreef.
Tekst: AD/Peter Lotman – Foto’s: Paul Vis sr.
Europacup aankomend weekend in de Eekhouthal
Dit weekend speelt Dames 1 in eigen huis 2 Europacup wedstrijden tegen GAS Kamaterou uit Griekenland. De wedstrijden zijn op zaterdag 15 oktober om 19.00 uur en op zondag 16 oktober om 16.00 uur. Kom je de dames aanmoedigen in de Eekhouthal. Kom jij ze aanmoedigen? Voor ticketprijzen klik hier.
De aankomende twee weken worden er verschillende bekerwedstrijden (voorrondes) gespeeld door de A Dames en Heren, Dames 2, Dames 3 en Heren 2 . Verder speelt Dames 1 volgend week in eigen huis 2 Europacup wedstrijden tegen GAS Kamaterou uit Griekenland. De wedstrijden zijn op zaterdag 15 oktober om 19.00 uur en op zondag 16 oktober om 16.00 uur. Voor alle wedstrijden kunnen onze teams wel wat support gebruiken. Kom jij ze aanmoedigen? Voor ticketprijzen klik hier.
Programma deze week
| 04-10-2022 | 19:30 | Westlandia DS2 | Quintus DS2 |
| 04-10-2022 | 20:15 | Roda71 DS1 | Quintus DS3 |
| 05-10-2022 | 20:45 | Quintus DA1 | HMC DS2 |
Programma volgende week
| 11-10-2022 | 21:00 | Quintus HS2 | IMTO Benelux/Hellas HS1 |
| 11-10-2022 | 19:15 | Quintus HA1 | IMTO Benelux/Hellas HS2 |
KEEPERS CAS VAN DER HARST EN CASPAR HOVINGH VERWACHTEN SPEKTAKEL
Er wordt al weken over gepraat en met veel belangstelling naar uitgekeken. Na jaren staat de Haags/Westlandse clash tussen Quintus en Hellas weer op het programma. De klassieke derby met altijd veel spektakel. Veel zal afhangen van de keepers. Daarom vroegen we Cas van der Harst (Quintus) en Caspar Hovingh (Hellas) naar hun verwachtingen.
Beide doelmannen zijn op dit moment goed in vorm. Zij kunnen dus ook in de burenruzie zaterdag (20.30 uur, Kwintsheul) van doorslaggevende betekenis zijn. Van der Harst (25) schoof door als eerste keeper na het stoppen van Paul Vis en het vertrek van Evan de Lange. Hovingh (23) is al een paar seizoenen de eerste man in het doel bij de Hellenen.
Van der Harst, die in 2018 overstapte van Oliveo Pijnacker naar Quintus, trainde pikant genoeg een tijdje mee bij Hellas. Tot een transfer kwam het echter niet. ,,Ik heb veel vriendschappen bij Quintus opgebouwd en die wil ik niet kwijt raken. Bovendien krijg ik nu mijn kans om eerste keeper te zijn en die uitdaging wil ik met beide handen aangrijpen. Ik heb veel vertrouwen in de nieuwe trainer/coach, Ruben Schelbert, wat de hele aanpak betreft.”
Over de kansen tegen rivaal Hellas is Van der Harst uitgesproken. ,,Het wordt een spannende pot, dát is wel zeker, met ons al winnaar. Wij zijn extra scherp, omdat het een derby is. In korte tijd zijn wij als team sterk gegroeid ondanks het vertrek van een aantal bassispelers. We hebben een hoog scorend vermogen. Ook de dekking raakt in samenwerking met mij steeds beter op elkaar ingespeeld. Belangrijk, omdat Hellas een paar goede afstandsschutters heeft die juist in de derby heel gedreven zullen zijn.”
Over zijn concurrent in het Hellasdoel zegt Van der Harst: ,,Caspar is vooral in de een-op-een een sterke keeper. Hij is een reactie-keeper die zich goed groot kan maken. Ook iemand die in de wedstrijd tot grote hoogte kan groeien als hij in het begin veel ballen stopt. Dus wij moeten vanaf het begin meteen trefzeker zijn.”
HOOG STOPPERCENTAGE
Caspar Hovingh valt bij Hellas op door zijn hoge stoppercentage, dat vaak ruim boven de veertig richting vijftig procent ligt. ,,Dat kan alleen”, geeft hij ook zijn teamgenoten de credits, ,,als de dekking goed functioneert. Dat samenspel is erg belangrijk voor mij om goed te kunnen keepen. Als die samenwerking optimaal is, wordt het voor de tegenstander heel moeilijk om tegen ons te scoren.”
Zijn woorden worden onderbouwd door de statistieken. Hellas heeft net als vorig jaar opnieuw het minste aantal doelpunten tegen in de eredivisie. Hovingh: ,,Dát is onze kracht. De taken goed uitvoeren in de dekking en dan de snelle tegenaanval, waardoor we makkelijk doelpunten kunnen maken aan de overkant.”
Hovingh roemt de kracht en ervaring van Quintus. ,,Rick van Ravesteijn vind ik een goede cirkelloper; hij scoort veel. Meerdere spelers hebben ook een aantal jaren ervaring op het hogere niveau. Troy Oranje, die van Hellas komt, en René de Bakker scoren makkelijk vanuit de hoek. Ook heeft Quintus meer wisselmogelijkheden. Het zal dus lastig worden, maar dat neemt niet weg dat ik denk dat wij een goede kans hebben om toch te winnen.”
Over collega Cas van der Harst zegt hij: ,,Ik ken hem niet zo goed. Hij is een goede keeper, maar het is voor hem de eerste keer, dat hij de druk van zo’n topwedstrijd gaat meemaken. Ik heb zo’n derby al vaker meegemaakt. Dat zal voor hem toch wennen zijn en extra druk geven nu hij de eerste keeper is.”
TACTISCH STEEKSPEL
Beide ploegen beschikken over een tactisch sterke technische staf. Bij Quintus is hoofdcoach Ruben Schelbert een ervaren trainer die zelf in Zwitserland bij Kadetten Schaffhausen en in de nationale ploeg op hoog niveau handbalde. Hij krijgt sinds kort ondersteuning van Bart de Koning die na zijn periode bij WHC/Hercules de eredivisie op zijn duimpje kent. Bij Hellas bepalen Joris Witjens, Björn Budding en Maura Visser de tactiek. Alle drie gelouterde topspelers, die ook weten hoe de tegenstander bestreden moet worden. Los van de altijd spectaculaire acties zal het dus óók een tactisch steekspel kunnen worden.
AD SPORT/PETER LOTMAN
Quintus heren 1
Bij Quintus waren er drie opvallende feiten. Paul Vis keerde eenmalig terug tussen de palen bij Quintus als stand-in voor Cas van der Harst, die overigens prima keepte en drie strafworpen stopte. René de Bakker scoorde opnieuw tien keer en was de onbetwiste uitblinker. De jeugdige Jorian Baauw debuteerde en bekroonde zijn eerste optreden met een fraai doelpunt.
De Bakker over zijn sterke optreden: ,,Met deze aanval krijg ik veel ballen, omdat er een rechtshander op de rechteropbouw staat. Bovendien kan ik in de eredivisie makkelijker breaks lopen en dat levert ook veel doelpunten op. Het is te danken aan mijn ploeggenoten die de ruimte goed benutten waardoor het op mijn hoek kan worden uitgespeeld.”
,,Maar”, vervolgt hij eerlijk, ,,we hadden de partij veel eerder dood moeten maken. Meteen laten weten, dat er niks te halen valt. We hadden eigenlijk met dubbele cijfers moeten winnen, maar laten ze te veel meedoen.”
Quintus had tot 6-8 nog wat tegenspel van de thuisclub, maar liep vervolgens via 6-11 en 8-14 naar de 14-21 ruststand. In het tweede bedrijf experimenteerde coach Ruben Schelbert zowel in aanvallend opzicht als verdedigend, waardoor Berdos vooral in het laatste gedeelte van de wedstrijd nog wat terug kon doen. De stand was inmiddels opgelopen tot 23-32 en 25-34.
De doelpunten kwamen van: René de Bakker (10), Rick van Ravesteijn (7), Jordan Beukman (4), Timo Blom (4), Troy Oranje (4), Marc de Vreede (3), Jordi van Erp (2), Max van Zijderveld (2), Christiano Olivacce (1) en Jorian Baauw (1).
Quintus dames 1
De vrouwen van Quintus maakten korte metten met debutant BFC. Binnen vijf minuten was het al 5-0 en bij de rust was het bij 21-9 al geen wedstrijd meer. De thuisclub denderde in het tweede bedrijf door en scoorde naar hartenlust. Via 30-19 halverwege werd het uiteindelijk na een eenzijdig duel 41-21. Lysanne Huele, overgekomen van SEW, speelde een uitstekende wedstrijd en schoot tien keer raak. Jill van der Zeijden was zevenmaal succesvol en Judith van der Helm trof zes keer het doel. De twee keepsters Dian Bruinen (45 minuten) en Lois van Ruijven (een kwartier) keepten een sterke partij.
AD SPORT/PETER LOTMAN
In september organiseert Handbalvereniging Kwiek uit Raalte traditioneel een toptoernooi voor de damesjeugd uit alle windstreken van Nederland, genaamd (naar een top vrijwilliger van hun club) het Jan de Haan-toernooi. De traditie van een sterk bezet jeugdtoernooi is onze club sinds enkele jaren aan het opbouwen voor de herenjeugd met het Wim de Bakker-toernooi.
Quintus is al jarenlang een trouwe gewaardeerde deelnemende club in Raalte. Het toernooi levert altijd hoogstaande spannende wedstrijden op. Omdat aan dit toernooi, zowel D1, C1, B1 als A1 deelnemen, levert het ook een stuk verticale binding op in de club. Naast trainingen zijn topwedstrijden nodig om onze talenten verder te ontwikkelen.
Nu hebben de coronajaren de opzet van het toernooi in Raalte wel veranderd. Was er in het verleden de mogelijkheid voor de deelnemende teams om in de sporthal te overnachten, na de verbouwing van de Tijenraam tot een dubbele hal (een topsport en breedtesporthal) is dit niet meer toegestaan. Tijdens de corona jaren waren de wedstrijden van de 4 leeftijdsgroepen bovendien verdeeld over twee losse dagen. Vorig jaar werd er door alle leeftijdsgroepen van Quintus overnacht op het vakantiepark in Heino. Helaas was dit park dit jaar al volgeboekt, waardoor alle teams uitzworven naar verschillende overnachtingslocaties in de regio Salland. De meiden D en C verbleven op een Camping in Dalfsen. Katja van Elswijk en Milou Klunder waren bereid gevonden om in Raalte de meisjes D te coachen en voor een avondprogramma op de camping te zorgen voor de D- en C-jeugd.
In de DC-selectie zijn in de zomermaansden een aantal ambitieuze speelsters uit de regio ingestroomd. Op het veld wordt er met 2 DC-teams gespeeld. Helaas is het streven om 3 teams te vormen voor het zaalseizoen niet gelukt. Er zijn helaas na de vakantie geen nieuwe meisjes bij gekomen bij de D- en/of C-jeugd. Wel zijn er om persoonlijke redenen twee speelsters afgehaakt. DC1 gaat weer spelen in de jeugddivisie West. Zij spelen niet als team op het veld en hadden in de nieuwe samenstelling alleen een trial gespeeld bij VOC in Amsterdam. Het toernooi in Raalte met de deelname van VOC, SEW en VZV, was daarom een goede voorbereiding op de competitie.
Bij de D-jeugd, is er dit seizoen een volledig jongensteam gevormd en bestaat de D1 volledig uit meisjes. Het team is relatief jong en onervaren en kan nog groeien. Dit lieten ze ook op het toernooi zien.
Eerst een kort verslag over de toernooi ervaringen van de jongste twee selecties, geschreven door de moeder van een DC-speelster.
Meiden D1 en C1 bij Jan de Haan Toernooi Raalte
Zaterdag 17 September gingen de wekkers vroeg (5.00 uur) af en reisden de meiden D1 en C1 naar Raalte voor het Jan de Haan toernooi. Een weekend waar velen lang naar hadden uitgekeken.
Beide teams, in nieuwe samenstelling en met nieuwe speelsters, konden dit weekend goed oefenen met elkaar voordat de zaalcompetitie van start gaat na de herfstvakantie.
Niet alleen hadden de meiden heel veel zin om te handballen maar keken ze ook uit naar de Camping overnachting en dat maakte het weekend voor de meiden compleet. Het was daardoor ook een mooie gelegenheid om elkaar beter te leren kennen.
Zaterdag startte de eerste wedstrijden al vroeg om 9.00. Voor de meiden D was het een pittige dag tegen sterke tegenstanders maar ze hebben super goed gespeeld. De meiden C sloten de dag af met twee keer winst (VZV en Kwiek) en keken daardoor ook terug op een geslaagde eerste dag.
Daarna lekker opfrissen en napraten in de kleedkamer om vervolgens op weg te gaan richting de Camping in Dalfsen. Beide groepen sliepen samen in een gezellige houten boshut.
Voor het avondeten eerst nog een plons in het zwembad en er was zelfs nog een uurtje huiswerk gepland. Tenslotte was daar verder in het weekend geen tijd voor. Het was een gezellige boel in de boshut maar de meiden gingen wel op tijd slapen voor tweede dag van het toernooi, die ook weer vroeg begon.
Na het ontbijt om half 8 stonden de pendel auto’s van de ouders klaar om weer naar de hal in de Raalte te gaan. Na de vijf poule wedstijden, waarin van VOC en SEW was verloren, te hebben gespeeld stond er als afsluiting een laatste plaatsingswedstijd op het programma.
De meiden D wonnen in de plaatsingswedstrijd om plaats 5-6 knap van SEW met 10-5 en eindigde zo als 5e. De meiden C waren als derde geëindigd in de poule maar verloren helaas de plaatsingswedstrijd om plaats 3-4 van VZV met 8-10 en eindigende daardoor als 4e.
Beide teams kunnen terugkijken op een gezellig, leerzaam en daardoor geslaagd toernooi. Beide teams toonden in de loop van het toernooi ontwikkeling in hun spel en straalden spelvreugde en plezier uit! Daar draait het tenslotte om in het jeugdhandbal.
Namens alle kinderen en ouders bedanken we de begeleiding en de coaches, Katja en Milou (Meiden D) en Susan en Michel (Meiden C) voor dit mooie handbalweekend.
Ouders Jo en Desiree hadden de organistische kant perfect op orde (rijden en de catering).
Meiden B1 en A1 bij Jan de Haan Toernooi Raalte
De meiden DB en DA hadden beiden al twee toernooien gespeeld voorafgaande aan Raalte. Ze waren beiden begonnen met een sterk bezet toernooi in Duitsland (Sauerland-cup), waar beide teams 2 wedstrijden in de poule wisten te winnen, maar dat leverde geen plaatsing voor de knock out fase op. De dames A1 won daarna wel het “Klaverbladtoernooi” van Oliveo in Pijnacker en de DB1 wist in de finale van het Peter Verjans-toernooi in Beek, SEW te verslaan.
De DB en de DA konden hun wekker een uurtje later zetten. Helaas waren om persoonlijke redenen Anita en Barbara uit de staf van de DB niet in staat om mee te gaan naar het toernooiweekend in Raalte. Wel hadden ze de reis en het verblijf perfect voorbereid en leefden ze van afstand mee.
Voor de speelsters, van de DB-selectie, die niet mee waren naar Raalte stond er zondagochtend een oefenwedstrijd tegen NOAV op het programma. Dit Limburgse team uit Susteren was in het Westland op trainingsstage en gebruikte de kans om tegen DB-teams uit het Westland (Westlandia, Quintus en VELO) te spelen. Zij moesten ervaren, dat het handbal in Westland er goed voorstaat.
De DB1 begon het toernooi tegen de thuisclub Kwiek. Het kostte duidelijk moeite om na de autorit het ritme te vinden. Verdedigend ontbrak beweeglijkheid en aanvallend daadkracht. Vanuit een kleine achterstand werd uiteindelijk gewonnen, (21-18) noodzakelijk om de race te komen voor een finaleplaats. Na een lange pauze moest in de middag pas de tweede wedstrijd tegen VOC gespeeld worden. VOC was het toernooi gestart met een duidelijke zege op SEW, waar in een eerdere oefenwedstrijd nog ruim van was verloren. De speelsters van DB1 toonden zich bewust van het belang van deze wedstrijd en stonden helemaal op scherp. Qua spel (zeker verdedigend) werd het achteraf de beste wedstrijd van het weekend en er werd dan ook terecht gewonnen (18-14). De dag werd afgesloten tegen Aalsmeer, waar ook al in Beek tegen gespeeld was. Nadat ook die punten binnen geharkt waren (21-12), brachten een drietal ouders de speelsters naar hun slaapplaats in Borne hotel-restaurant Jachtlust, op een heerlijk stille locatie. Zo stil, dat de auto van de begeleiding aanvankelijk moeite had hun eind bestemming te vinden. De kok van de Jachtlust wist de meiden een maaltijd voor te schotelen, die in de smaak viel. Dat bleek in Duitsland lastiger te zijn. De meiden waren door een kaart truc aan elkaar gekoppeld voor de nacht. Na 3 toernooien is de selectie wel een hechte groep geworden, die met veel discipline en variatie kan spelen.
De fysieke belasting van drie wedstrijden van 35 minuten zorgde er voor dat de meiden allemaal goed gebruik wilden maken van hun nachtrust. Dit vond de begeleiding ook wel prettig. Er moest tenslotte al weer vroeg (7.45 uur) ontbijt worden en ingepakt worden voor vertrek, omdat om 9.30 uur in Raalte de sleutelwedstrijd tegen SEW op het programma stond. SEW had zondag een overwinning nodig om aanspraak te kunnen maken op een finaleplaats. Voor Lashwana was het een speciale dag. Zij was jarig en haar familie was meegereisd om haar te komen aanmoedigen. Onze meiden stonden zondag direct op scherp en gunden SEW geen revanche voor de verloren finale in Beek. Er werd na een mooie wedstrijd met goede tegenstand met 19-14 gewonnen. Hierna is er gezongen voor de jarige Lashwana. Haar familie had voor taart gezorgd.
De laatste poulewedstrijd voor de DB1 was tegen Handbal Venlo, dat over een jonge nog onervaren team beschikte, met veel ontwikkel potentie. De wedstrijd werd door Quintus gebruikt om nog wat zaken te oefenen richting de finale. Het leverde een ruime 21-11 zege op.
De finale van de DB was tegen VOC. Met de ongelukkig van Kwiek verloren finale van 2021 nog in het achterhoofd, startte onze meiden ijzersterk. De 5-1 verdediging stond weer goed met daar achter een geweldig keepende Naomi Walther, die afgelopen zomer bij het EK beach handbal een duidelijke positieve impuls heeft opgedaan.
VOC leed in de beginfase een aantal maal balverlies en dat leverde onze DB1 een voor het oog comfortabele 8-0 voorsprong op. Omdat het 9e doelpunt lang op zich liet wachten, wist VOC het gat te verkleinen naar 8-5, voordat Quintus de 9-5 scoorde. Daarna stopte Sofie Peters in het doel een tweetal 100% kansen en dit brak het verzet van VOC. Tactisch probeerde VOC diverse varianten om te scoren. Zo brachten ze in de slotfase een lange schutter in, die direct succesvol was. Het opgelopen verschil kregen ze echter niet meer dicht en Quintus won met 14-11. Dit leverde bij de prijsuitreiking een bal in ADO kleuren op. Keepster Naomi Walther werd gekozen tot meest waardevolle speelster bij de DB.
Voor de DA1 was het bij Kwiek ook hun derde toernooi, maar wel het eerste toernooi, waar ze ook ploegen uit de landelijke jeugddivisie tegenkwamen. Helaas is de poule in de jeugddivisie inmiddels gereduceerd van 10 tot slechts 8 teams. De competitie opzet moest hierdoor aangepast worden. Dit was een heet discussie onderwerp tussen de coaches in Raalte.
DA1, dat als laatste Quintus-team mocht aantreden begon het toernooi eveneens tegen Kwiek. Het werd een ruime 22-13 zege. Daarna volgde net als de DB1, de wedstrijd tegen VOC. Mede door goed keepsterswerk werd ook de 2e wedstrijd met 23-14 gewonnen. De laatste poulewedstrijd tegen VZV leverde meer spanning op. Na een hele wedstrijd achter gestaan te hebben, werd uiteindelijk toch nog met 18-17 gewonnen, waardoor ook DA1 met de volle buit richting hun hotel in Deventer kon vertrekken. Helaas bleken na de eerste dag keepster Tess (hamstring) en rechteropbouw Lieke (knie) blessures opgelopen te hebben en niet inzetbaar voor de zondag. Ook V&L was niet ongeschonden uit de eerste dag gekomen en besloot zich terug te trekken voor de 2e dag, waardoor Quintus een reglementaire 10-0 zege kreeg toegewezen, maar 35 nuttige wedstrijd minuten moest gaan missen. Er zou dus op zondag alleen nog tweemaal tegen SEW gespeeld moeten worden. Om de lange tussentijd te overbruggen, ging het team in de regio bowlen.
De poulewedstrijd op zondagmorgen tegen SEW was direct een kraker, door Quintus met 20-19 gewonnen. Toen bleek al hoe goed de teams dit seizoen weer aan elkaar gewaagd zijn. Als afsluitende wedstrijd moest de DA1 in de finale opnieuw de strijd aan binden tegen SEW. Ook in de finale waren beide teams in evenwicht. Een dubbel ondertal voor Quintus in de slotfase leverde echter de zege voor SEW op. Bij de prijsuitreiking werd Lois van Velzen gekozen tot meest waardevolle speelster bij de DA.
Punt van vermelding verdienen ook ons top scheidsrechters koppel Merel van Zijderveld en Denise Steringa, die op zondag hun opwachting maakte op het toernooi. Op zaterdagavond hadden ze al de eredivisie wedstrijd tussen DSVD en VZV in goede banen geleid. Ook bij de topwedstrijden van de jeugd is goede arbitrage beslist noodzakelijk.
Na de prijsuitreiking vertrokken al onze teams met waardevolle ervaring terug richting het Westland. Dit toernooi heeft aangetoond dat de krachtsverschillen in de jeugddivisies komend seizoen weer erg klein zullen zijn.
De onderstaande foto van de DB samen met de DA en de DB samen met de DC en DD tonen de verticale binding letterlijk aan.
Wethouder Varekamp heeft in maart 2022 de challenge aangenomen van Vitis om de actie van Quintus rolstoelhandbal Westland ”wij dagen je uit” kracht bij te zetten. In de afgelopen maanden zijn er verschillende clinics gegeven en wedstrijden gespeeld n.a.v. dit initiatief. Aankomend weekend sluiten we deze serie clinics af met de Gemeente Westland.
Op zaterdag 24 september gaan een aantal raadsleden, de burgemeester en wethouders een clinic volgen die gegeven wordt door ons rolstoelhandbal team. De clinic is van 10.30-12.00 uur in de Eekhouthal. We vinden het erg leuk als jullie ons komen aanmoedigen.
Graag tot dan!
Birgitte Eekhout
