GEHAVEND COMBINATIETEAM MOET MEERDERE ERKENNEN IN HEULSE FORMATIE
Gelukkig zijn er ook derby’s die wél het aankijken waard zijn. Zaterdag was de regionale strijd tussen Quintus en WHC/Hercules zo’n partij. Lang bleven de Hagenaars in het spoor van de thuisclub (21-21), maar uiteindelijk gaven de ervaring en ruimere wisselmogelijkheden in de slotfase de doorslag ten gunste van Quintus: 32-26.
Om meerdere redenen was de confrontatie tussen de twee rivalen een boeiend kijkspel. Prima combinaties, fraaie doelpunten, goed verdedigingswerk én een scheidsrechterskoppel (Laurens van Kessel/André Hommen) dat in alle opzichten de wedstrijd voortreffelijk aanvoelde.
Voor het technisch duo van WHC/Hercules, Wesley Hage/Nick Masmeijer, was het flink improviseren vanwege het ontbreken van een aantal vaste basisspelers. Om die reden moesten zij een beroep doen op de oudgedienden Stefan Stapper en Frank Meeuwisse en een aantal jeugdspelers. In het verloop van het duel werd duidelijk dat er dan een te zware wissel wordt getrokken op de basiskrachten die nauwelijks op adem konden komen. Het laatste kwartier vooral brak dat het Combinatieteam zichtbaar op.
Tot aan 17-17 bij de rust en 21-21 hielden de Hagenaars nog gelijke tred met het team van coach Ruben Schelbert, maar daarna doofde het kaarsje geleidelijk aan. De gelijkmaker van Sil Klompé was trouwens een beauty. Vlak voor het rustsignaal schoot hij de bal loepzuiver in de kruising en het was meteen tijd. Ook Luca Baak (prima op dreef) liet bij 20-20 zo’n schot noteren. In de winkelhaak zonder dat er nog maar een millimeter ruimte overbleef.
RODE KAART
Rick van Ravesteijn, die er opnieuw lustig op los scoorde, zorgde voor 22-21 en 23-21. De sterk spelende Timo Blom gaf bij 24-21 het laatste duwtje. In die fase stopte de Heulse doelman Cas van der Harst, die net als Ofke Teekens in de eerste helft een prima partij keepte, ook nog eens een serie vrije schoten.
Vervolgens kreeg WHC/Hercules de genadetik toen de uitblinkende Mitch Giezeman na een stevige overtreding op de doorgebroken Marc de Vreede terecht met een rode kaart naar de kleedkamer werd gestuurd. Juist de robuuste Giezeman kon het Combinatieteam in die beslissende fase niet missen. Zowel aanvallend als verdedigend was hij bezig aan een puike wedstrijd.
Quintus pakte vervolgens door en met doelpunten van Blom, De Vreede (beiden in overtal) , Van Ravesteijn en Beukman was er geen houden aan: 29-23. Dat was met nog minder dan tien minuten op de klok de definitieve nekslag voor het moegestreden Combinatieteam.
VOORUITGANG
Marc de Vreede, die als geen ander zijn ervaring gebruikt om het spel te temporiseren, was tevreden over de rust die Quintus dit keer bewaarde. ,,We hebben eindelijk de wedstrijd bij een voorsprong kunnen ‘doodmaken’. Niet blijven jagen, maar beheerst uitspelen. Dat is de vooruitgang die we hebben geboekt.”
Spelbepaler Koen Houdijk van WHC/Hercules kon nauwelijks uit de voeten met zijn snelle en beweeglijke acties. Teleurgesteld verklaarde hij: ,,Door de 5:1 dekking in de tweede helft konden wij veel moeilijker opbouwen. Dat was een slimme zet van Quintus, maar daardoor ging het bij ons een stuk moeizamer.”
Toen het bericht doorkwam dat concurrent Hellas had verloren bij Opleidingsteam Aalsmeer (28-26), was de vreugde nóg groter bij de Westlanders. In de strijd om de titel in de eredivisie was, in elk geval voor eventjes, een concurrent afgeschud.
WEDSTRIJDRAPPORT
Amusementswaarde(****): Driekwart van de derby waren de teams gelijkwaardig aan elkaar. Dat kwam het kijkplezier ten goede. Bovendien viel er te genieten van prima combinatiespel en mooie doelpunten. Goed verdedigen en sterk keeperswerk aan beide kanten maakten de partij compleet.
Scheidsrechters (****): André Hommen en Laurens van Kessel voelden de rivaliteit en de derbysfeer uitstekend aan. De voordeelregel hanteerden zij super, waardoor er veel vaart in het spel bleef. Maar zodra er iemand over de schreef ging, traden zij onverbiddelijk op. Zij zorgden er mede voor, dat het een heerlijke wedstrijd was om naar te kijken.
Doelpunten Quintus: Rick van Ravesteijn (11, waarvan 6 strafworpen), Timo Blom (5), Troy Oranje (4), René de Bakker (4), Jordan Beukman (2), Marc de Vreede (2), Jordi van Erp (2), Christiano Olivacce (1) en Max van Zijderveld (1).
Doelpunten WHC/Hercules: Mark Broers (5 strafworpen), Luca Baak (5), Erwin Roeleveld (4/1), Mitch Giezeman (3), Sil Klompé (2), Koen Houdijk (2), Thimo Bakker (2), Ziggy Eijsenring (2) en Frank Meeuwisse (1).
Stand top-4 na 20 wedstrijden: Houten 35, Quintus 33, BFC 32, Hellas 31.
AD SPORT/PETER LOTMAN
De mannen van Quintus zijn volop in de strijd om de titel in de eredivisie. De goede prestaties zijn mede te danken aan doelman Ofke Teekens (23), die wekelijks een hoog stoppercentage realiseert. De in Gouda geboren keeper : ,,Nooit gedacht, dat ik zó ver zou komen.”
Teekens, die nog steeds in Gouda woont, begon pas op zijn zestiende jaar met handballen bij het roemruchte Vires et Celeritas. Vrij laat dus en het is daarom des te knapper dat hij via tussenstappen bij Hellas en Feyenoord inmiddels bij Quintus de top van de eredivisie heeft bereikt. Die late start van zijn handballoopbaan heeft overigens wél een bijzondere reden. Niet dat hij eerst een andere sport heeft beoefend, zoals wel vaker gebeurt.
Een medische oorzaak lag daaraan ten grondslag, legt Teekens uit. ,,Ik had vroeger veel last van een vertraagde bloedstolling. Daardoor kreeg ik snel blauwe plekken en bleef een wond langer bloeden. Tot mijn zestiende mocht ik daarom geen contactsport doen. Dat was te riskant. Toen dat probleem minder werd na verloop van tijd, trok de handbalsport mij wel aan. Vooral ook door een vriendin die op handbal zat.”
Teekens begon als veldspeler, maar al snel leek het hem veel leuker om in het doel te gaan staan. ,,Toen ik uiteindelijk ging keepen in plaats van veldspeler, vonden mijn ouders dat wel even wennen. Uiteindelijk is dat toch een goede keuze gebleken. Ik had nooit verwacht zo ver te kunnen komen. Ik kende destijds het handbalwereldje niet toen ik op mijn zeventiende al door Hellas werd gevraagd. Dat was een hele verrassing voor mij.”
Veel speeltijd
Bij de Haagse topclub speelde de talentrijke doelman eerst twee seizoenen in de A-jeugd om vervolgens de overstap naar de senioren te maken. Hij leerde er veel, omdat de Haagse club bekend staat om de fameuze keeperstrainingen van Bart Uijtdebroek en destijds ook nog Arold Holman. ,,Toch ben ik toen overgestapt naar Feyenoord”, legt Teekens uit, ,,omdat ik als tussenstap eerste keeper wilde worden in de eerste divisie. Ik kreeg daar veel speeltijd en dat was goed voor mijn ontwikkeling.”
Ofke Teekens, geen familie van de schaatser met dezelfde naam, wilde vervolgens wéér een stapje hoger. Ambitieus als hij is, zei hij geen nee toen Quintus aan de bel trok. ,,Ik heb het daar enorm naar mijn zin. In het begin had ik het wel lastig om mijn vorm terug te vinden na een gebroken hand en een hamstringblessure. Maar nu gaat het super, vooral ook dankzij het vertrouwen dat ik krijg van trainer Ruben Schelbert en van keeperstrainer Maarten-Jan de Koning. Door zijn aanpak is mijn oude vorm weer zo goed als terug.”
Samen met collega Cas van der Harst gaat hij de strijd aan voor een plek in het Heulse doel. Teekens, in het dagelijks leven Cnc programmeur bij Icamat, is inmiddels sinds januari vaak de eerste keeper die mag starten. ,,Dat is gekomen na mijn goede optreden tegen mijn oude club Feyenoord. De trainers vinden, dat ik steeds beter in vorm ben en daardoor krijg ik de voorkeur. Cas en ik zijn elkaar gewaagd en onze samenwerking is top. Hij heeft de eerste seizoenshelft heel wat punten gepakt voor het team.”
Samen met broer Sven
Ook broer Sven van achttien jaar is actief in Kwintsheul. ,,Hij speelt in de A-jeugd als midopbouwer en het leuke is, dat we al twee keer samen hebben gespeeld in het opleidingsteam.”
Ofke Teekens is met zijn 1.83 meter niet lang voor een keeper. Hij compenseert dat met een prima positionering, lenigheid en uitstekende reflexen. Zijn ambities durft hij wel uit te spreken. ,,Ik werk er hard aan om een vaste waarde in het eerste team van Quintus te worden en van daar uit de beste keeper van de eredivisie. Naar het buitenland zou ik op dit moment niet willen. Ik wil me eerst hier bewijzen en dan zie ik later wel wat er op mijn pad komt. Voorlopig telt alleen de titel in de eredivisie.”
AD SPORT/PETER LOTMAN
Afgelopen zaterdagavond won Dames 1 uit bij SEW met 22-23. Een knappe prestatie van de dames. Michielsen heeft na de wedstrijd aan de groep laten weten per direct zijn taken als coach/trainer neer te leggen. Dit kwam na het bericht van afgelopen vrijdag dat Quintus had aangegeven aankomend seizoen niet verder te gaan met de oefenmeester. Het bestuur gaat zich nu beraden over dit bericht en kijken hoe ze het laatste gedeelte van het seizoen gaan invullen. Uiteraard met als doel dit seizoen zo succesvol mogelijk af te sluiten.
Na twee seizoenen als hoofdtrainer van Dames 1 is er, na gesprekken met Fred Michielsen, staf en speelsters, besloten om de samenwerking aan het einde van dit handbalseizoen te beëindigen.
Tot aan het einde van het seizoen zal Michielsen samen met de speelsters en staf proberen een zo’n goed mogelijk resultaat te behalen om het seizoen positief met elkaar af te sluiten.
We bedanken Fred voor zijn inzet en wensen hem uiteraard verder succes als trainer/coach.
Eeuwige rivalen hellas en quintus verwikkeld in titelstrijd
Hellas en Quintus zijn in de eredivisie in een ongekend spannende titelstrijd verwikkeld. Zaterdag stonden de rivalen tegenover elkaar (30-30) en de gemoederen liepen, zoals vanouds, hoog op. Waar komt die haat en nijd vandaan?
Marc de Vreede (29) is opbouwspeler van Quintus en weet als geen ander dat de beide clubs elkaar niet kunnen luchten of zien. ,,Op het moment, dat clubs uit de regio op hetzelfde niveau spelen en dan ook nog spelers bij elkaar weghalen, wordt het meteen een stuk heviger. Ze willen allebei de beste zijn en dat vergroot ook voor de supporters de rivaliteit. Dat is trouwens wel goed voor de sport. Die derby’s trekken daardoor altijd veel publiek.”
Gymleraar De Vreede ziet ook nog een andere reden: ,,Het is bij Hellas en Quintus duidelijk ander volk met een verschillende mentaliteit. Hellas ligt in de Vogelwijk, toch de dure wijk van Den Haag en Quintus tussen de kassen in het Westland. De cultuur, de humor, de benadering van mensen is anders. Bij Hellas gaat het altijd om het mooie handbal en de flair in het spel. Bij Quintus is het de mouwen opstropen en niet zeuren.”
Dat de beide clubs elkaar niet liggen, blijkt volgens De Vreede ook uit de transfers. Zelf stapte hij destijds over van Hercules, die andere Haagse eredivisieclub, naar Quintus. ,,Er zijn meer spelers van Hercules naar Quintus gegaan, maar bijna nooit naar Hellas. Ze liggen elkaar niet en het aanpassen van spelers van Quintus en Hellas lukt gewoon niet. Daarvoor is de mentaliteit te veel verschillend.”
Joelend publiek
De Vreede is er van overtuigd dat de derby’s met de rivaliteit goed zijn voor de regio. ,,De handbalsport in Den Haag en omstreken draait daar op. De supporters leven ervoor en kunnen zich geen competitie voorstellen zonder die duels. Het leeft bij de achterban net zo veel als bij de spelers zelf. De supporters hebben de derby’s vaak zelf gespeeld en veel gezien en zijn er daardoor extra op gebrand dat hun club wint. Ze staan joelend en fluitend op de banken. Daar doe je het als speler voor. Het zijn de wedstrijden waarnaar in de agenda het eerst wordt gekeken.”
Pim van Starrenburg (26) is cirkelloper van Hellas en benoemt vooral het verschil in cultuur tussen beide clubs. ,,Bij ons dringt het familiegevoel meer door tot de eerste teams. Wij hebben geen spelers die zich belangrijker voelen of haantjesgedrag vertonen. Wij tillen samen het niveau van ieder individu omhoog en zodoende ook van het collectief. Als jong talent ben je bij Quintus minder makkelijk onderdeel van de groep. Daarom zie je ook, dat wij meer talentvolle spelers uit de jeugd hebben ingepast. Ik zou zelf ook nooit naar Quintus gaan en dat weten ze inmiddels ook wel.”
Van Starrenburg, student aan de TU Delft, bevestigt dat de rivaliteit zo groot is, omdat beide clubs de beste van de regio willen zijn. ,,Daarnaast zijn wij extra fanatiek omdat Quintus BENE-League heeft gespeeld, terwijl het klassenverschil destijds klein was. Tijdens de wedstrijden merk je soms dat we een hekel aan elkaar hebben. Dat komt omdat beide teams spelers hebben die irritant zijn en flink de beuk erin gooien. Veel jongens kennen elkaar en voorafgaande aan de wedstrijd jutten ze elkaar met grote praatjes flink op. Dat willen ze dan in het veld waarmaken.”
Morele winnaar
Hellas was de morele winnaar van de burenruzie, omdat Quintus de tweede helft de bovenliggende partij was maar steeds een voorsprong verspeelde (17-22; 22-25 en 26-29). Vreugde dus bij de Hagenaars, die ook al de uitwedstrijd hadden gewonnen. En Quintus droop mopperend af vanwege de teleurstellende puntendeling.
AD SPORT/PETER LOTMAN, FOTO/IMV-FOTOGRAFIE
Dames
De vrouwen van Quintus smaakten weer het genoegen van een mooie overwinning. Zij klopten overtuigend met 30-23 het bepaald niet zwakke Volendam. Coach Fred Michielsen was vooral ook blij voor zijn selectie met deze twee belangrijke punten.
,,Ik heb de meiden aangegeven, dat het vijf voor twaalf is om uit de degradatiepoule te blijven. Dat hebben ze goed opgepakt. Winnen tegen ploegen waarvan je moet winnen, te beginnen met Volendam.”
Michielsen kon tevreden zijn over zijn verdediging en aanval. ,,De dekking was agressief en in de afronding was het rustiger. De kansen werden dit keer wel regelmatig effectief afgerond. Ook de keepsters waren ruim voldoende en dat in combinatie met de goede dekking zorgde voor vertrouwen.”
In het eerste half uur ging de partij nog gelijk op. Dat kwam ook, omdat Quintus de opponent nog te veel gelegenheid gaf om te combineren. In de tweede helft maakte de thuisclub het verschil.
Michielsen wil nog niet te vroeg juichen. ,,Zaterdag een zware wedstrijd tegen SEW, maar daar moeten we niets. Essentie is de flow bewaren en ik ben er trots op wat de groep tegen Volendam heeft laten zien.”
Heren
Voor de neutrale kijker was het een boeiend gevecht tussen Hellas en Quintus, met soms technische hoogstandjes en fraaie doelpunten. Er ging ook nogal eens wat mis, maar dat is onvermijdelijk in een spannende derby. Beide teams knokten tot het einde en gaven elkaar geen duimbreedte toe. Na het laatste fluitsignaal stond er 30-30 op het scorebord.
AD SPORT/PETER LOTMAN
Rick van Ravesteijn (31), cirkelloper van titelkandidaat Quintus, is een fenomeen in de eredivisie. Met een gemiddelde van elf doelpunten per wedstrijd is hij een gevreesd schutter. Ook tegen Berdos (33-26 winst) was hij met elf treffers weer erg productief.
Je ziet het niet direct aan hem, maar hij is beweeglijk, makkelijk wendbaar en daardoor voor tegenstanders ongrijpbaar aan de cirkel. Bovendien is hij snel in de break-out en neemt de strafworpen onberispelijk. Wat maakt de Hagenaar in Westlandse dienst zo trefzeker?
Van Ravesteijn wil eerst zijn hoge scoringspercentage delen met zijn teamgenoten. ,,Het is nooit alleen mijn verdienste. Ik moet de ballen van mijn opbouwers aangespeeld krijgen en dat doen zij prima. De wisselwerking is uitstekend in ons team. Scoren is inderdaad mijn sterkste punt. Dat komt, omdat ik goed kijk wat de keeper doet. Ook bereid ik mij voor aan de hand van stopgrafieken. Maar eerlijk gezegd, handel ik toch vaak uit een impuls op het moment dat ik vrij kom.”
TREFZEKER
De steunpilaar van de Heulse formatie is zo trefzeker, omdat hij zijn manier van scoren varieert. Hij rondt af met schoten in de kruising, stuitballetjes, draaiballen en lobjes. ,,Maar mijn specialiteit zijn wel de ‘vegertjes’ langs de keeper. Het hoeft niet hard te zijn, maar een bekeken schot is onhoudbaar voor de keeper. De bal hoeft er alleen maar langs”, zegt hij alsof het veelvuldig scoren zó gemakkelijk is.
Een cirkelloper krijgt doorgaans flink wat klappen, maar opmerkelijk genoeg is Van Ravesteijn zelden geblesseerd. ,,Ik moet het niet hardop zeggen en afkloppen, maar ik heb nooit wat. Soms wat kleine pijntjes en ouderdomskwaaltjes…haha. Op de cirkel is het bikkelen en vechten en vooral kunnen incasseren. Maar ik heb wel geleerd dat ik door goed te positioneren of de verdediger net een duwtje te geven toch in het voordeel ben.”
Van Ravesteijn, die regelmatig door andere (top)clubs werd benaderd, is Quintus altijd trouw gebleven. Over de titelkansen dit seizoen is hij openhartig. ,,Ik vind, dat wij de kwaliteiten hebben om de titel te pakken. Het wordt niet makkelijk, omdat het ons niet altijd lukt om een wedstrijd in het slot te gooien. Maar het kán.”
AD SPORT/PETER LOTMAN
Afgelopen week bereikten ons het bericht dat Koos van Winden overleden is. Wij herinneren Koos als een belangrijke vrijwilliger voor Quintus.
Zowel voor de handbal als de voetbal was Koos altijd aanwezig en leverde allerlei hand en spandiensten. Waar velen hem van herinneren is dat hij jarenlang de bus regelde voor de handbalteams naar de verre uitwedstijden.
Koos was betrokken bij het wel en wee van de gehele vereniging. Wij verliezen met zijn overlijden een man met een groen wit hart. Wij wensen de familie en bekenden heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies.
In de eredivisie bij de mannen blijft het in de top ongekend spannend. Quintus verspeelde een punt bij E&O, Houten won nipt van PSV en Hellas troefde met één doelpunt verschil BFC af. Met als gevolg, dat de top-4 dicht op elkaar blijft staan met straks een spetterende ontknoping.
Quintus
Op basis van vijftig minuten van de partij tegen E&O mocht Quintus het 35-35 gelijkspel als een verloren punt beschouwen. Maar afgaande op de spectaculaire slotfase moest het de handen dichtknijpen met de puntendeling. Een voorsprong van steeds vier, vijf doelpunten werd helemaal weggegeven. Luttele seconden voor het einde scoorde Rick van Ravesteijn uit een onoverzichtelijke situatie alsnog de Westlandse gelijkmaker.
Uitblinker Marc de Vreede (totaal elf doelpunten) had wel een verklaring voor de terugval in de tweede helft. ,,Wij maakten veel doelpunten, omdat we steeds een hoog tempo speelden. Ook uit onze snelle middenuit maakten we veel makkelijke doelpunten. In de tweede half hebben we dat nagelaten. We hadden na de rust bij een voorsprong van vijf doelpunten de wedstrijd ‘dood’ moeten maken. Maar dat lukte niet, omdat we er door het slechte verdedigen ook te veel tegen kregen.”
In het laatste kwartier maakte Quintus het zichzelf erg moeilijk met verkeerde keuzes en een te laag tempo. Daarmee hielp het E&O in het zadel. De Vreede: ,,Dat had nooit mogen gebeuren, omdat wij 55 minuten lang de betere partij zijn. De laatste twintig seconden waren heel vreemd met over en weer balverlies, onderscheppingen, verkeerd afspelen en dan komen we zelfs op een doelpunt achterstand. Gelukkig maakt Rick nog de gelijkmaker een seconde voor tijd. Maar als je 35 doelpunten maakt en toch gelijkspeelt, kun je alleen maar de hand in eigen boezem steken.”
Doelpunten Quintus: Rick van Ravesteijn (13), Marc de Vreede (11), Jordan Beukman (3), Timo Blom (3), René de Bakker (3), Jordi van Erp (1) en Ques Canninga (1).
AD SPORT / Peter Lotman
COACH RUBEN SCHELBERT AAN EINDE VAN SEIZOEN WEG BIJ QUINTUS
VADERSCHAP NIET TE COMBINEREN MET TRAINEN EN COACHEN
Trainer/coach Ruben Schelbert van de handbalmannen van Quintus stopt aan het einde van dit seizoen bij de Westlandse club. Zijn vrouw verwacht een baby en de Zwitser ziet geen kans om het aanstaande vaderschap optimaal te combineren met zijn rol als oefenmeester. Alle partijen betreuren het vertrek van de alom gerespecteerde Schelbert.
De voormalig Zwitserse international moest destijds in zijn moederland stoppen als actief topspeler na drie zware knieblessures. Hij koos voor het trainersvak toen hij samen met zijn vrouw, die bij de Zwitserse ambassade werkt, naar Nederland kwam. Bij Quintus kreeg hij vorig jaar de technische leiding over het eerste mannenteam. Met succes, want de Heulse ploeg draait bovenin mee in de eredivisie en heeft nog steeds volop kans op het kampioenschap.
De mededeling van Schelbert kwam voor Quintus als een verrassing. Manager Niels van Lier: ,,Wij waren heel graag met hem doorgegaan. En zelf wilde hij dat ook wel. Maar het is een pure privékwestie en wij moeten zijn beslissing respecteren. De lijn, die wij begin dit seizoen hebben ingezet, wilden we graag met Ruben voortzetten. Hij is heel goed bezig met deze groep. En er staan de nodige talenten te wachten om de komende jaren de overstap te maken vanuit de jeugd naar de herenselectie.”
VAKMANSCHAP
Zowel het technisch management als de spelersgroep roemt het vakmanschap van Schelbert, die tevens overkomt als een prettige persoonlijkheid. Over zijn kennis, inzet en passie was iedereen vol lof.
Van Lier nogmaals: ,,Het is echt een aderlating. We hadden het ook niet zien aankomen. Dat hij de zaken uitstekend onder controle had, blijkt wel uit het feit dat ik nog nooit zulke positieve gesprekken heb gehad met de spelers tijdens de evaluatie. Ondanks de smalle selectie heeft hij er een hecht team van gemaakt.”
Ruben Schelbert geeft toe, dat hij met gemengde gevoelens de beslissing heeft genomen. ,,Ik vind de selectie en de club erg leuk. Werk er met veel plezier, ook met de collega-trainers en de staf. Maar ik kan niet drie avonden en een halve dag per weekend en al die uren met planning, besprekingen en video aan handbal besteden als ik vader ben geworden. Zo’n beetje 50/50 doen, daar ben ik het type niet voor”, aldus de perfectionistische Zwitser.
DANKBAAR
Schelbert houdt contact met Quintus. ,,Ik ben onwijs dankbaar voor de mogelijkheden die ik bij deze club heb gekregen en voor alle ondersteuning de afgelopen tijd. Er staat een jonge, getalenteerde en gemotiveerde ploeg die de komende jaren nog veel kan bereiken. Daar had ik graag aan meegewerkt. Ik ga in elk geval de komende tijd mijn best doen om het kampioenschap te behalen. En vooral ook nog een tijdje genieten van dit team. Uiteindelijk staat Quintus boven mijn eigen ambities.”
Waarna de sympathieke Ruben Schelbert tot slot nog een Duitse wijsheid uitspreekt, die zijn gevoelens optimaal weergeven: ,,Mit einem weinenden und einem lachenden Auge Abschied nehmen.”
AD SPORT/PETER LOTMAN
