Afgelopen zomer is er hard gewerkt om onze eigen accommodatie, met name de Eekhout Hal, flink te renoveren. Als groenste accommodatie van de regio is onze vereniging weer toekomstbestendig en voldoet het daarmee aan de hoogste eisen. Dit alles is voor en door jullie mogelijk gemaakt. Daarom willen we deze grootse verandering niet voorbij laten gaan zonder een officieel moment. Op 30 november is iedereen van harte welkom bij de officiële opening van onze Eekhout Hal. Aansluitend kan er gratis gekeken worden naar de handbalwedstrijden van Dames en Heren 1. Tot dan!
WESTLANDERS DE PUNTEN EN HAGENAARS HET RESPECT NA BOEIEND BEKERDUEL
Bijna zorgde het derde team van Hellas in het bekertoernooi voor een stunt tegen Quintus. Lang stonden de voormalige vedetten, die in 2008 landskampioen werden, op gelijke hoogte of zelfs op voorsprong. Pas in de laatste paar minuten konden de Westlanders de overwinning met 26-28 over de streep trekken.
Grote vreugde uiteraard bij trainer/coach Neso Saponjic en zijn jongens. Als eredivisieploeg wil je uiteraard niet verliezen van een derde team dat uitkomt in de tweede divisie. Maar ook weer niet zomaar een team, want het bestaat voornamelijk uit spelers die destijds bij Hellas, Quintus (Roald Stuiver) of Volendam (Jasper Snijders) in de top handbalden.
Dat was ook wel te zien, want de ene na de andere vloeiende aanval, soms over vier schijven, toverden de Hellenen de toeschouwers voor. Met vaak subtiele balletjes achter de rug langs en fraaie doelpunten vanaf de cirkel door de nog steeds onverwoestbare Léon van Schie. Hij werd herhaaldelijk knap aangespeeld door de slimme opbouwers Eelco Overkleeft (ondanks zijn 45 jaar nog steeds even jeugdig) en de nog altijd venijnige Jasper Snijders.
JONGE HONDEN
Met schutters als Jeroen Sebel en vooral Roald Stuiver en twee prima keepers, Rick Klompé en Jari Stam, was het dan ook niet verwonderlijk dat het team van coach Hans Bal regelmatig een voorsprong nam.
De jonge honden van Saponjic toonden een grote vechtlust en dat was na afgelopen zaterdag tegen WHC/Hercules goed om te zien. Er zat snelheid in de acties en op het moment dat de break-out werd gelopen, was de Westlandse ploeg op zijn best.
Volop talent met jonge spelers (onder wie Dexter de Groot, Vin Verbraeken, Sebastiaan Strijers, Jorian Baauw, de geblesseerde Luuk Barendse, Youri Schutte en Sam Koppenol), die onder de vleugels van Saponjic nog verder kunnen rijpen. En vooral veel ervaring kunnen opdoen. Een eigenschap waarover de Hagenaars, de meesten ruim boven de veertig jaar, uiteraard volop beschikten.
Door het gelijk opgaande duel en daardoor de spanning was het in de behoorlijk gevulde Hellashal een aantrekkelijk kijkspel. De jonkies tegen de oudjes, met derhalve twee totaal verschillende spelstijlen. Maar dat maakte het juist zo boeiend.
Bij de rust was het 13-13 en dat beloofde dus veel voor het tweede half uur. Met als grote vraag: houden de sterren van weleer dit nog dertig minuten vol?
De verwachting was, dat Quintus vol gas zou geven en dan op conditie de strijd zou beslissen. Maar dat liep aanvankelijk toch anders. De Haagse ploeg kwam zelfs op een 20-16 voorsprong en dat gaf toch wat onrust in het Westlandse kamp.
ZELF WEGGEGEVEN
De met veel energie strijdende adepten van coach Saponjic slaagden er echter in de stand gelijk te trekken. Met nog een tweetal minuten op de klok leek het misschien nog wel op een verlenging uit te draaien.
Maar Hellas ging in de fout door een vrije break te missen, nog een doelrijpe kans onbenut te laten én balverlies te lijden. Dát was voor Quintus de ideale mogelijkheid om met 26-28 toch nog de volgende ronde van het bekertoernooi te bereiken.
,,We hebben het zelf weggegeven”, treurde Roald Stuiver. En keeper Rick Klompé: ,,Het zou mooi geweest zijn als we dit duel hadden kunnen winnen. En dat zat er ook in.” Waarna Vincent Hofland aanvulde: ,,Jammer, maar het was een prima wedstrijd. Ook leuk voor het publiek. We hebben het Quintus flink lastig gemaakt.”
Waarna de Westlanders opgewekt huiswaarts keerden vanwege de overwinning en de Hagenaars dankbaar de complimenten in ontvangst namen voor de sterke tegenstand.
AD SPORT/PETER LOTMAN
QUINTUS VROUWEN OP TIJD WAKKER VOOR RUIME OVERWINNING
De vrouwen van Quintus hadden meer moeite met het gepromoveerde MHV dan vooraf was verwacht. De uiteindelijke 35-25 overwinning was nog ruim, maar daar moest het team van trainer/coach Dirk Loose hard voor werken.
Loose over het verloop van de partij: ,,Het was een zwaar bevochten overwinning. Na een prima start met een 8-4 voorsprong lukte het ons niet om MHV van ons af te schudden. Ondermaats verdedigend werk zorgde ervoor dat MHV tot de 17-15 ruststand in ons spoor kon blijven. Dat was niet nodig geweest.”
Na het wisselen kwam de bezoekende ploeg zelfs op een voorsprong van twee doelpunten. Loose opnieuw: ,,Dit leek de wake-up call die we nodig hadden. Vanaf dat moment ging de dekking draaien en ging ons aanvallend tempo snel omhoog. Zo konden we de achterstand in de laatste twintig minuten ombuigen naar een ruime voorsprong.”
Vooral aan de hand van de uitblinkende Tess van der Knaap, topscorer met tien doelpunten, pakte Quintus alsnog de overtuigende zege. Zij werd uitgeroepen tot speelster van de wedstrijd.
DUEL WHC/HERCULES TEGEN QUINTUS WERD NOOIT EEN ECHTE DERBY
KRACHTSVERSCHIL TE GROOT; HAAGSE PLOEG BEHOUDT ONGESLAGEN KOPPOSITIE
De toeschouwers die zaterdagavond hoopten op een spetterend duel tussen WHC/Hercules en Quintus kwamen bedrogen uit. De Hagenaars waren op alle fronten de betere ploeg en gaven de Westlanders geen kans om in de buurt te komen. En dus was het een derby die nooit een echte derby werd en overtuigend met 31-22 door de ongeslagen koploper werd gewonnen.
Uiteraard maalde niemand in het Haagse kamp over het resultaat van de eenzijdige partij. Er heerste een opgetogen stemming, omdat ook na negen wedstrijden WHC/Hercules met zeventien punten nog steeds de ranglijst van de Next Handball League (of eigenlijk gewoon Eredivisie) blijft aanvoeren.
Trainer/coach Wesley Hage kon dan ook niet anders dan tevreden zijn. Al had hij zijn bedenkingen over de laatste vijf minuten toen Quintus nog vier keer achter elkaar kon scoren. Daarmee verspeelden de Hagenaars bij 31-18 de kans op een nóg beter resultaat.
,,Dat had niet mogen gebeuren, al hebben we in die fase flink doorgewisseld. We hadden toch de verwachting dat de nieuw ingebrachte spelers het tempo zouden opvoeren. Dan was het verschil groter geweest en dat was een betere afspiegeling van de krachtsverhoudingen. Maar ja, het is toch een mooie uitslag tegen een rivaal waarvan we in het verleden vaak verloren”, aldus Hage die in zijn algemeenheid tevreden was.
ANGSTIG SPEL
Dat gold zeker niet voor zijn collega Neso Saponjic. De altijd gedreven oefenmeester was na afloop ziedend. De stoom kwam uit zijn oren over de inzet van zijn adepten. ,,Dit was schijterig handbal van onze kant”, mopperde hij. ,,Geen initiatief in de aanval en afwachtend in de dekking. Met dit angstige spel zonder venijn en agressie win je zo’n derby niet.”
Natuurlijk had de bevlogen coach gelijk, want de Westlandse jongelingen leken wel bevangen door de angst of de zenuwen. Er lopen bij Quintus talentrijke gasten rond, die voortreffelijk handbal kunnen laten zien. Het is allemaal nog jong, dus een zekere clementie met die ‘youngsters’ moeten we wel hebben, vond ook Saponjic. Maar meer, veel meer, strijd mag je toch wel verwachten.
De start van het duel gaf al aan dat de thuisclub zich twee zaken had voorgenomen: we gaan beter verdedigen dan de voorgaande wedstrijden en we laten Quintus niet in de buurt komen. Meteen vanaf het begin afstand nemen en de partij afmaken.
Dat gebeurde dus ook. Binnen acht minuten was het al 5-1 en toen was eigenlijk al duidelijk, dat WHC/Hercules niet al te diep hoefde te gaan voor de uiteindelijke overwinning.
Opvallend was wél, dat uitgerekend de nog jeugdige en vooral snelle hoekspeler Andries Bakker drie keer op een rij scoorde vanuit de break-out. Hij werd door zijn teamgenoten naderhand uitgeroepen tot Man-van-de-Wedstrijd.
TECHNISCH BEGAAFD
Ook was het in die fase weer genieten van de altijd met veel dreiging spelende Sil Klompé, die met zijn acties veel gevaar stichtte. In het tweede half uur viel daarbij ook Sten Maas op, die met zijn technisch begaafde spel voor veel enthousiasme zorgde bij de Haagse aanhang.
Mede door prima keeperswerk van voormalig Quintusdoelman Lars Hemmes kon de thuisclub bij 15-11 gaan rusten. In de tweede helft werd hij afgelost door Thijs van Zeijl (ook al afkomstig van de Heulse club) en ook hij stopte veel lastige schoten.
Al snel haalde het Combinatieteam de spanning weg door na het wisselen weg te lopen naar 25-16. Sten Maas (subtiel aangespeeld door Ziggy Eijsenring), Eijsenring zelf, Jari van de Moosdijk, Stan Zwinkels en Sil Klompé zorgden voor die comfortabele tussenstand.
Bij Quintus konden Ali Ahmedov (prima wedstrijd), Dexter de Groot, Jorian Baauw, Sven Teekens en Vin Verbraeken daar nog hun doelpunten tegenover stellen.
Voor keeper Ofke Teekens, en zeker voor wisseldoelman Jonathan Dobiey, was er met een haperende verdediging voor zich geen beginnen aan.
LEEG DOEL
Op het moment dat de Haagse coach Hage al zijn discipelen speeltijd gaf, ging de ‘schwung’ er een beetje uit. Gemiste kansen en balverlies deden de ruime voorsprong een tikkeltje slinken zonder dat de overwinning in gevaar kwam. Mooi was nog wel de treffer van keeper Thijs van Zeijl die met veel kracht en precisie de bal in het lege doel schoot.
Xavier Björkström, de Fins/Spaanse aanwinst van Quintus, zorgde bij 31-18 samen met Sven Teekens er nog voor dat de eindstand er bij 31-22 nog wat dragelijker uitzag.
WEDSTRIJDRAPPORT
Amusementswaarde (***): Het werd nooit een derby door het grote krachtsverschil en dat was jammer. De supporters in de volle sporthal Boswijk hadden meer spektakel verdiend. WHC/Hercules verdiende het compliment dat het bleef werken aan een overtuigende overwinning. De jonge talenten van Quintus deden hun best, maar lieten zich te gemakkelijk afbluffen.
Scheidsrechters (***): Thijs van den Bosch en Cor Steigstra floten onder het toeziend oog van waarnemer en begeleider Ferry van de Beek een solide partij. Voordeelregel was goed, hier en daar een onbegrepen beslissing waarmee zij zichzelf in een lastig parket brachten, maar de algehele indruk was dat zij de derby goed onder controle hadden.
Man-of-the-Match: Andries Bakker mocht die eervolle titel in ontvangst nemen. Vooral omdat hij met vier doelpunten in de openingsfase de toon zette voor de daadkracht van zijn team.
Bijzonderheden: Na lange afwezigheid vanwege blessures kwam publiekslieveling Luka Furth weer even binnen de lijnen om een strafworp te nemen. Hij deed dat zoals we dat van hem gewend zijn: onberispelijk.
Ook de naar de jeugdopleiding van Gummersbach vertrokken Daan van Vliet kwam een kijkje nemen bij zijn oude team. Op zijn terugkeer hoeft WHC/Hercules voorlopig niet te rekenen, want het linkshandige talent heeft het buitengewoon naar zijn zin bij de Duitse topclub.
Doelpunten WHC/Hercules: Andries Bakker (5), Sil Klompé (5), Sten Maas (5), Stan Zwinkels (4), Jari van de Moosdijk (2), Tim Frenk (2), Frank Meeuwisse (2), Ziggy Eijsenring (2), Ole Poeth (1), Twan Bos (1), Luka Furth (1) en Thijs van Zeijl (1).
Doelpunten Quintus: Ali Ahmedov (5), Xavier Björkström (4), Sven Teekens (3), Dyon de Graaf (2), René de Bakker (2), Dexter de Groot (2), Luuk Barendse (1), Vin Verbraeken (1) , Jorian Baauw (1) en Dean van Haeren (1).
AD SPORT/PETER LOTMAN
TERUGGEKEERDE MIDOPBOUWER WELKOME STEUN VOOR COACH SAPONJIC
Zaterdag staan de beide streekrivalen WHC/Hercules en Quintus weer tegenover elkaar in de altijd spectaculaire derby. Er is een opvallende parallel te trekken tussen twee spelers die zijn teruggehaald. Bij de Hagenaars is routinier Frank Meeuwisse toegevoegd aan de hoofdmacht. De Heulse formatie kan beschikken over de teruggekeerde Dean van Haeren. Zij hebben beiden in korte tijd al aangetoond van meerwaarde te zijn voor hun team.
Dean van Haeren is pas 26 jaar en was eigenlijk veel te vroeg gestopt. Dat vindt hij zelf ook, maar zijn maatschappelijke loopbaan kreeg op dat moment voorrang. ,,Ik kreeg een mooie kans om bij SIMA Installatietechniek te gaan werken. In die baan heb ik veel tijd gestopt, omdat ik daar goede ontwikkelingsmogelijkheden zag. Inmiddels ben ik leidinggevende van de montage afdeling”, legt Van Haeren uit waarom hij het handbal op een laag pitje had gezet.
Toch begon het ook bij hem weer te kriebelen. ,,Ik ben met handballen op mijn vijfde jaar begonnen bij SOS Kwieksport. Toen ik op mijn dertiende werd gevraagd door Quintus om daar te komen spelen, heb ik dat gedaan. Dat was een mooie stap omhoog voor mij. Toen ik een tijdje ben gestopt, heb ik het spel altijd gemist. Op een bepaald moment heb ik zelf trainer Neso Saponjic gebeld om te vragen of ik weer mee mocht trainen. In eerste instantie was mijn insteek om rustig mee te trainen.”
STEEDS MEER IN HET RITME
Na een paar trainingen kwam Van Haeren er echter al snel achter, dat hij te fanatiek is om alleen maar een beetje mee te trainen. ,,Na goed overleg met Neso probeer ik minimaal twee keer in de week te trainen. Als het mogelijk is vaker, maar als dat niet lukt doe ik veel krachttraining. Sinds een paar weken ben ik weer volop aan het trainen en begin steeds meer in het ritme te komen. En dan merk je ook, dat het toch weer erg leuk is om deel uit te maken van zo’n ploeg.”
Trainer/coach Neso Saponjic is uiteraard blij met de ervaren Van Haeren. ,,Dean is een volwassen sporter, prettig in de omgang en sinds zijn terugkomst een aanwinst voor onze jonge groep. Hij helpt mee de jonge boys te ontwikkelen en geniet daar zelf ook zichtbaar van. Hij zit nog niet eens op honderd procent van zijn kunnen, dus we gaan nog veel meer van hem genieten.”
INTELLIGENTE SPELBEPALER
Dean van Haeren is een intelligente handballer die het spel goed kan lezen. Dat is ook de reden, dat hij opnieuw is gepositioneerd op de middenopbouwplaats als spelbepaler. Een rol die hem op het lijf geschreven is.
,,Ik probeer de jongens te helpen door aanwijzingen te geven. Zoals keuzes maken in bepaalde situaties. Dit pakken die jongens goed op en ik merk ook, dat ze het waarderen. Je merkt aan alles, dat het een heel leergierige groep is. Dit seizoen gaan we vooral gebruiken om van deze jonge groep een team te maken.”
,,De slechte start van het seizoen”, verklaart Van Haeren, ,,geeft een vertekend beeld van de kwaliteit van de spelers en het team. Er zit veel meer potentie in. Door tegenvallers is dat er nog niet helemaal uitgekomen. Het team heeft een goede voorbereiding gehad en daarin laten zien dat we goed handbal kunnen spelen. Ik verwacht, dat dit in de tweede helft van het seizoen al meer tot uiting komt en we dit terug zullen zien in betere resultaten. Er is kwaliteit voldoende bij die jonge gasten.”
AFSPRAKEN NAKOMEN
Dean van Haeren is er van overtuigd, dat het zaterdag (20.30 uur,) in sporthal Boswijk een spannende wedstrijd gaat worden. Als beide teams hun beste spel laten zien, kan het kwartje beide kanten opvallen. WHC/Hercules doet het goed met sterke schutters en snelle spelers. Zij spelen met overtuiging en dat is hun grote kracht.”
,,Wij zullen als team met net zoveel overtuiging en gretigheid moeten spelen om te kunnen winnen. De afspraken nakomen die we met elkaar hebben gemaakt. Dan kunnen wij”, voorspelt Van Haeren strijdlustig, ,,van iedereen in de eredivisie winnen.”
STREEKDERBY TEGEN QUINTUS EXTRA DIMENSIE VOOR 36-jarige ROUTINIER FRANK MEEUWISSE
Door het wegvallen van Kjeld Meijnen en Mitch Giezeman zat WHC/Hercules dit seizoen plotseling krap in de cirkellopers en dekkingsspecialisten. Frank Meeuwisse, inmiddels 36 jaar, bracht uitkomst voor coach Wesley Hage. Hij sloot aan bij de hoofdmacht vanuit het vriendenteam van Hercules en heeft inmiddels aangetoond van grote waarde te zijn voor het Combinatieteam.
Zaterdag stuit de topfitte Meeuwisse in de regiokraker op zijn vroegere club Quintus. Ook daar heeft de handige cirkelspeler en sterke verdediger vier seizoenen zijn kunsten vertoond. ,,Ik heb daar een gave tijd gehad met hard trainen en heb er veel geleerd. En ook heel goede vrienden aan overgehouden”, denkt hij met plezier terug aan die tijd in Kwintsheul.
Meeuwisse, eigenaar van MeeGaa Substrates en nog twee andere substraat bedrijven, blikt nog even terug op het begin van zijn sportieve loopbaan. ,,Ik ben bij Hercules begonnen met handballen toen ik een jaar of tien, elf was. Daarvoor heb ik altijd gevoetbald, maar dat was toch niet echt mijn sport. Het leuke is, dat ik een zoontje heb dat inmiddels alweer tien jaar is en mijn allergrootste fan is. Hij wil mee naar elke training en bij alle thuiswedstrijden loopt hij ook altijd rond. Steeds bezig met de bal en dit jaar is hij dan ook begonnen met handballen bij Hercules.”
FYSIEK STERKE SPELER
In de tijd dat Quintus in de top presteerde, stapte Meeuwisse over naar de Westlandse club. ,,Dat was twaalf jaar geleden en ik heb daar vier seizoenen gespeeld. Daarna heb ik een jaartje niks gedaan en ben toen weer gaan handballen bij Hercules in een vriendenteam. Tja, en toen kwam dat verzoek van Wesley. Ik ken hem heel goed, omdat we met elkaar hebben samengespeeld. Het was eigenlijk alleen de bedoeling om mee te trainen en als het echt noodzakelijk zou zijn om in te vallen. Maar inmiddels heb ik al weer zes wedstrijden meegedaan.”
Coach Wesley Hage over zijn keuze Frank Meeuwisse terug te vragen. ,,We hadden alleen nog Jonah Baak over als cirkelspeler. Daarachter hebben we jonkies die op de deur kloppen, maar er moest naast Jonah nóg een fysiek sterke speler bijkomen. Daarom heb ik met Frank gesproken om in eerste instantie te komen meetrainen en zijn ervaring te delen. Dat blijkt perfect te werken. In de dekking is hij aan het sleuren en sturen. Ook is hij telkens met zijn medecirkellopers bezig. Hij is een mooi verlengstuk voor de staf in het veld. Frank neemt aan het gehele programma van de selectie deel en wekelijks hebben we een gesprek om te bekijken hoe het verder gaat. Maar inmiddels heeft hij zijn waarde al ruimschoots bewezen en dat leeft ook zo in de groep.”
VAN WAARDE VOOR HET TEAM
Zonder problemen kon de fitte Meeuwisse ingepast worden door trainer Hage. ,,Ik had zelf niet helemaal verwacht dat ik nog redelijk mee zou kunnen. Maar het gaat prima, omdat ik al die tijd wel veel aan sport heb gedaan; hardlopen, fitnessen om in vorm te blijven. Fysiek kan ik het gelukkig nog opbrengen en ben dan ook blij dat ik van waarde kan zijn voor het team. Een gave ploeg, een stel jonge honden die er echt volle bak voor willen gaan. Een geweldige mentaliteit, niet lullen maar poetsen en daar hou ik wel van.”
De klik tussen de nog steeds fanatieke Meeuwisse en het team van Hage is dus optimaal. ,,Ik vind het super knap hoe Wesley het allemaal weer neerzet en hoeveel tijd en passie hij erin steekt. Ik verwacht, dat het seizoen verder goed verloopt en dat we blijven meedoen in de top van de eredivisie. Die gasten zijn er op gebrand elke wedstrijd te willen winnen. Dat is een instelling die mij wel aanspreekt, dus ik heb het erg naar mijn zin. Dit is goed vol te houden.”
BELADEN DERBY
Met dus zaterdag (20.30 uur, sporthal Boswijk) de altijd beladen streekderby tussen WHC/Hercules en Quintus. Twee clubs waaraan Frank Meeuwisse met veel plezier terugdenkt. Twee teams ook met veel jonge talenten. Allebei nog aan het bouwen, maar afgaande op de stand op de ranglijst (nummer 1 tegen 12) lijken de Hagenaars op dit moment verder. Maar hoe zo’n clash afloopt, valt nooit te voorspellen. Dát weet de strijdlustige sportman maar al te goed…
AD Sport: Peter Lotman | Foto: Max van Zijderveld
De provincie werkt in de weekenden van 8 tot 11 november en 22 tot 25 november dag en nacht aan de N211 Wippolderlaan. Om deze werkzaamheden veilig uit te voeren, is de weg in beide richtingen volledig afgesloten tussen de A4 en de Erasmusweg in Den Haag. Verkeer moet rekening houden met langere reistijden en omleidingen.
De weekendwerkzaamheden zijn onderdeel van de grote reconstructie van de N211 Wippolderlaan. Tijdens deze twee weekenden voert de provincie werkzaamheden uit voor de aanleg van het verdiepte en hoger gelegen deel van de nieuwe weg. Ook doen zij bodemonderzoek.
Het verkeer wordt met borden omgeleid via de Prinses Beatrixlaan in Rijswijk en/of de N223. Plan je reis goed en bekijk voor vertrek de actuele verkeersinformatie.
BELANGRIJKE OVERWINNING QUINTUS MANNEN
De mannen van Quintus konden eindelijk weer eens juichen. Het team van trainer/coach Neso Saponjic won thuis met 29-27 van het gepromoveerde Rapiditas en die winstpunten werden gekoesterd. De overwinning was uiteindelijk verdiend, maar kwam toch nog moeizaam tot stand. Bij de rust was het 8-13 voor de bezoekers uit Limburg.
Coach Saponjic daarover: ,,We hebben in de eerste helft opnieuw degelijk handbal neergezet, maar misten enorm veel open kansen. Ook verdedigend was het niet echt sterk.”
Na de rust zag Saponjic een heel nieuw fris en welwillend jong team uit de kleedkamer komen. ,,Met een steeds betere en vooral goed samenwerkende verdediging. Daardoor kwamen we langzaam terug tot op gelijke hoogte en zelfs op drie doelpunten voorsprong tegen het einde. Deze keer goed afrondend en geduldig spelend. Een zeer belangrijke overwinning voor onze jonge ploeg”, aldus de tevreden Saponjic.
Doelpunten Quintus, met het jonge talent Vin Verbraeken als uitblinker: Ali Ahmedov (6), Dyon de Graaf (6), Xavi Björkström (4), Dean van Haeren (4), Vin Verbraeken (4), Jorian Baauw (2), Sven Teekens (2) en Dexter de Groot (1).
STERKE TEAMPRESTATIE QUINTUS VROUWEN
Quintus (vrouwen) pakte met 23-31 een mooie overwinning bij DSVD in Deurningen. De wedstrijd kwam volgens trainer/coach Dirk Loose wat stroef op gang. ,,De dekking was heel energiek en stond goed, maar aanvallend wilden de doelpunten tot aan de twintigste minuut niet echt vallen. We hadden een krappe 7-9 voorsprong. Vanaf dat moment kwam er meer overtuiging in ons aanvalsspel, waardoor we in de resterende tien minuten met snelle tegenaanvallen en afstandsschoten konden doorstoten naar de 8-17 ruststand in ons voordeel.”
In het begin van de tweede helft kwam DSVD goed terug in de wedstrijd en verkleinde de marge naar vier doelpunten. ,,Met enkele spelerswissels konden we het verschil herstellen en toch nog ruim met 23-31 winnen.”
Loose roemde de teamprestatie, maar gaf de jarige Lois van Ruijven een extra compliment omdat zij met een aantal overtuigende reddingen de uitblinkersrol mocht opeisen.
AD sport: Peter Lotman | Foto: Max van Zijderveld
ROUTINIER TROY ORANJE: ‘ER IS VOLDOENDE KWALITEIT OM STAPPEN TE MAKEN’
De handballers van Quintus hadden zich het begin van de competitie beslist anders voorgesteld. De voorlaatste plaats in de eredivisie na zeven wedstrijden is niet bepaald een flitsende start. Toch is er geen sprake van paniek in het Heulse kamp. Routinier Troy Oranje: ,,De positie op de ranglijst komt niet overeen met de kwaliteit van onze spelers.”
Oranje (31) is de eerste om toe te geven, dat de lage klassering niet strookt met de verwachtingen vooraf. Hij heeft er wel een verklaring voor: ,,Het past bij een zeer jong team met weinig spelers die ervaring hebben. Het grootste deel van de selectie komt net over uit de jeugddivisie. Talenten maar de stap van de jeugd naar de top van de eredivisie, waar Quintus thuishoort, is een enorme sprong. Niet alleen vanwege het niveau van de tegenstanders, maar ook door de verwachtingen en de druk die horen bij een eerste team in de eredivisie.”
LEERGIERIG
De gymleraar aan de Melanchton business school in Bleiswijk is een van de weinige, ervaren spelers bij Quintus die eind vorig seizoen niet zijn gestopt. ,,We doen ons best”, legt hij uit, ,,om die jonge gasten te beschermen en zo goed mogelijk te begeleiden. Ze zijn leergierig, maar leggen zichzelf te veel druk op. Direct na een wedstrijd proberen ze al hun fouten te analyseren om zichzelf te verbeteren. Tijdens de terugreis in de bus zitten ze op hun telefoon om de net gespeelde wedstrijd terug te kijken. Dat heb ik niet eerder meegemaakt en vind ik heel bijzonder.”
De hoekspeler van Quintus geeft nóg een reden voor de nederlagen tot nu toe. ,,Wij missen gemiddeld zo’n 20 tot 25 open kansen per wedstrijd. Zowel één-op-één met de keeper als bij de vrije afstandsschoten. Zonder slordigheden in de aanval en betere afspraken in de verdediging had de wereld er voor ons heel anders kunnen uitzien.”
STEUNPILAAR
Ondanks de valse start is Troy Oranje vol vertrouwen over de rest van het seizoen. ,,Ik zie die jonge gasten enorme stappen maken. We hebben in trainer Neso Saponjic een geweldige steunpilaar. Iemand die alles voor ons wil regelen, zowel op het sportieve als op het persoonlijke vlak. Hij zorgt bovendien voor alle faciliteiten bij Quintus waar we vier keer per week kunnen trainen en ook nog tweemaal in het nieuwe krachthonk.”
,,We hebben”, besluit Oranje, ,,het vertrouwen van Neso en Quintus gekregen om fouten te maken zodat we kunnen bouwen aan dit talentvolle team. Dat gaat ook lukken, want er is ruim voldoende kwaliteit. Zij verwachten van ons iets terug en dat gaan we de komende weken waarmaken. Het is een proces dat we samen doormaken en stap voor stap maken we vooruitgang als team. Al vallen de prestaties nu nog tegen, het wordt een prachtig seizoen. En dat alles maakt mij als ‘opa’ van de groep een trotse deelnemer aan dit team.”
AD Sport: Peter Lotman | Foto: Max van Zijderveld
Nadat we in augustus hier moesten vermelden dat ons oud DS 1 lid Gerda van der Valk onverwacht was overleden, ontvingen we deze week het droeve bericht dat na een kort ziekbed ook haar zus Riet van der Valk is overleden. Riet was in 1979 lid van de eerste jeugdcommissie van Quintus handbal. Ze bereikte de leeftijd van 83 jaar.
Na de opening van de Van der Voort-hal in Kwintsheul in 1979 mocht onze handbalvereniging veel nieuwe jeugdleden begroeten. Om het handbal voor de jeugd goed te organiseren werd er door het toenmalige hoofdbestuur een jeugdcommissie in het leven geroepen. Voorzitter werd Geert Zwinkels en ik werd zijn rechterhand als secretaris. Als lid van een echt Heuls handbalgezin werd ook Riet van der Valk door Geert benaderd voor de JC. Riet had administratieve vaardigheden, die in die beginjaren in onze club goed van pas kwamen.
Binnen de JC kreeg Riet bovendien de taak om contactpersoon te zijn voor de NKS sportkampen. In die tijd waren we als Quintus naast lid van het Nederlands Handbal Verbond (NHV) ook lid van de Nederlandse Katholieke Sportfederatie (NKS). NKS handbal ondersteunde de clubs, die NKS lid waren door het organiseren van activiteiten voor onze jeugd (zoals Zomerkampen, bekertoernooien) en opleidingen voor onze kaderleden (leiders en trainers). Riet is jarenlang de contactpersoon vanuit Quintus naar de overkoepelende NKS geweest. Ze wist voor de club ook subsidies van de NKS binnen te halen voor de activiteiten van de JC.
In de maand juli heb ik enkele jaren met Riet in haar Citroën Deux Chevaux (eend) een bezoek gebracht aan de NKS sportkampen (Nistelrode, Swalmen, Echt) als onder steuning voor onze kampleiding. Ook namen we in mei als Quintus deel aan het grote NKS jeugdtoernooi om de NKS-handbalbeker in de Stads sporthallen van Tilburg. Ook daar gingen we natuurlijk als JC kijken. We hebben als club in Tilburg mooie nationale sportieve successen geboekt met onze jeugdteams.
Naast haar jaren bij de handbal was Riet ook op andere terreinen in onze lokale gemeenschap actief als vrijwilliger om hulpbehoevende medemensen in onze samenleving te ondersteunen. Zo was ze o.a. vrijwilligster bij de Ark in Wateringen.
Riet had als hobby het maken van kunstwerken van glas splinters en was lid van Splintergroep Glaskunst Wateringen. Met haar werkstukken was haar huis versierd en ze werden als groep tentoon gesteld in het parochiehuis van de Sint Jan de Doper, Herenstraat 162 in Wateringen.
Op de overlijdens kaart formuleerde de familie het als volgt:
“Ze heeft haar leven op eigen wijze ingevuld en was behulpzaam voor vele mensen.
De avondwake heeft plaats gevonden op zaterdag 26 oktober in de Sint Andreaskerk in Kwintsheul. De crematie vond plaats in besloten kring op maandag 28 oktober. Correspondentieadres van de familie: De Beemd 14, 2291 VZ Wateringen.
We condoleren haar familie met het tweede verlies in korte tijd van een zus of tante. Natuurlijk condoleren we ook haar vriendinnen en relaties van de Splintergroep.
Jan van Kester
Met trots kondigt Quintus Handbal de start van het allereerste jeugdteam voor rolstoelhandbal aan! Na een reeks succesvolle clinics en proeftrainingen hebben vier enthousiaste jonge spelers zich ingeschreven. Het team richt zich op jongeren van 10 t/m 15 jaar, waarbij je niet rolstoelafhankelijk hoeft te zijn om mee te doen. Iedereen die graag wil sporten en plezier wil maken, is van harte welkom!
De glimlach van de deelnemende kinderen is prachtig om te zien en geeft de trainers veel energie en motivatie om dit initiatief verder te verspreiden. Wij als het Nederlandse Handbal Verbond, zijn trots op dit initiatief! Hiermee willen wij graag ook andere verenigingen stimuleren om met (jeugd)rolstoelhandbal aan de slag te gaan. Ons doel is om uiteindelijk een jeugdrolstoelhandbalcompetitie op te zetten, zodat iedereen handbal kan ervaren, ongeacht fysieke beperkingen.
Doe mee!
Wil je ook deel uitmaken van dit fantastische initiatief? Iedereen tussen de 10 en 15 jaar is welkom om mee te doen aan de trainingen. Heb je vragen of wil je meer informatie? Neem dan contact op met Danielle via rolstoel@quintushandbal.nl.
Het was geen plezierig weekend voor de Westlandse handbalteams. De vrouwen van Quintus verloren met 27-25 bij SEW, de mannen waren met 31-17 kansloos in Beek tegen BFC en VELO kon het thuis niet bolwerken tegen Volendam: 23-35. De mannen van Hellas hielden de eer van de regio hoog door het Opleidingsteam van BEVO in eigen huis met 29-32 te kloppen.
PIEKEN EN DALEN VROUWEN QUINTUS
De vrouwen van Quintuscoach Dirk Loose speelden een wedstrijd met pieken en dalen. Na een zwakke start en een 6-2 achterstand kwam de Heulse formatie op schot. Ook de verdediging functioneerde in die fase een stuk beter. Aanvallend waren Gedy de Raaf en Lieke van Zundert doeltreffend met hun afstandsschoten. Mede door hun treffers kon het team van Loose de achterstand ombuigen naar een 11-15 voorsprong bij de rust.
Dat was knap, maar het lukte Quintus niet die voordelige marge vast te houden. Loose: ,,Een chaotische start van de tweede helft deed ons de das om. Onnodig balverlies en matig afronden zorgden ervoor dat SEW weer helemaal terug in de wedstrijd kwam.”
De thuisclub repareerde de schade tot 16-16 en vanaf dat moment bleef de partij gelijk opgaan. Het lukte Quintus echter niet om nog aan de goede kant van de score te komen.
De sterk spelende Lieke van Zundert werd uitgeroepen tot Meest Waardevolle Speelster.
MANNEN QUINTUS FORS ONDERUIT
De mannen van Quintus zitten duidelijk in de hoeken waar de klappen vallen. Opnieuw ging het jeugdige team van coach Neso Saponjic fors onderuit. Het werd in Zuid-Limburg maar liefst 31-17 voor de thuisclub, die met het vertrek van een aantal toppers naar Lions toch behoorlijk aan kwaliteit leek te hebben ingeboet.
Maar de Westlanders konden op geen enkele manier in hun spel komen. Coach Saponjic: ,,Wij hebben geen minuut als team gespeeld. Te veel individuele fouten en geforceerde beslissingen. Zowel aanvallend als verdedigend was het beneden ons niveau. Alles wat wij goed deden in de aanloop naar de competitie ging nu verkeerd.”
Het ontbrak bij Quintus aan orde in het spel en het was veel te slordig in de afronding. Onnodig veel kansen werden onbenut gelaten. Duidelijk zichtbaar was, dat het jonge team nog te weinig ervaring heeft om volwassen tegenstand te bieden.
Coach Saponjic was na afloop duidelijk in zijn commentaar: ,,Als wij de weg omhoog willen vinden, dan moet iedere speler eerst zelf goed in de spiegel kijken en zijn eigen spel kritisch beoordelen. Niet wijzen naar teamgenoten, maar jouw eigen uitvoering bekijken.”
Jorian Baauw (4x), Sven Teekens (3), Ali Ahmedov (3) en Xavi Björkström (2) waren de beste schutters.
AD SPORT: PETER LOTMAN | FOTO: MAX VAN ZIJDERVELD