Voor de vierde keer houdt handbalvereniging Quintus het jaarlijkse Wim de Bakker toernooi. In het weekeinde van 26 en 27 augustus nemen sterke jeugdteams uit Nederland en België deel aan het evenement dat is vernoemd naar clubicoon Wim de Bakker.
Hij was jarenlang de drijvende kracht achter de jongens jeugdopleiding bij de Westlandse vereniging. Als eerbetoon aan erelid De Bakker werd in 2019 het toernooi voor de eerste keer georganiseerd.
Roel de Bakker (neef van Wim) en Jelle Melkert (jarenlang jeugdtrainer/coach) namen het initiatief en vanwege Corona is Jolanda Michielsen er destijds als Corona Coördinator eveneens betrokken bij geraakt. Aanvankelijk was het toernooi kleinschalig met 14 teams. Inmiddels is het uitgegroeid tot een editie met maar liefst 26 ploegen.
Onder meer topploegen als Aalsmeer, Hellas, WHC/Hercules, Tachos, Dynamico en gastheer Quintus komen uit eigen land; Olse Merksem en HV Uilenspiegel vertegenwoordigen België. De landskampioenen A-jeugd Nederland en B-jeugd België en Nederland zijn van de partij. De scheidsrechters worden, in samenspraak met de handbalbond, vanuit het Jonge Scheidsrechters Project aangesteld. Voor zowel de jeugdige talenten als de jonge scheidsrechterskoppels een mooie opwarmer voor het seizoen.
Op zaterdagavond speelt de hoofdmacht van Quintus een oefenwedstrijd tegen Dynamico en voorafgaand worden de spelers van de herenselectie gepresenteerd. ,,Een mooie binding tussen de jeugd en de senioren tijdens een weekend in het teken van tophandbal”, aldus organisator Jelle Melkert.
Het toernooi begint zaterdag om 9.00 uur met het duel tussen Quintus/VELO en Hellas in de categorie U19 en eindigt om 18.30 uur met de U17 wedstrijd Quintus/VELO-DWS. Daarna om 19.45 treffen Quintus 1 en Dynamico elkaar. Ook zondag begint het toernooi om 9.00 uur en zijn de finales U15, U17 en U19 gepland vanaf 17.30 uur.
AD SPORT/PETER LOTMAN
Foto: Paul Vis
WILSKRACHT JONG TALENT QUINTUS BELOOND NA GRUWELIJK ONGEVAL
Het zal je maar gebeuren. Je gaat met vrienden gezellig een partijtje midgetgolfen en na afloop ben je een oog kwijt. Het overkwam Youri Schutte (19). De talentvolle handballer van Quintus vreesde voor zijn carrière in de topsport, maar knokte zich over alle tegenslagen heen.
Youri Schutte kan er nu makkelijker over praten, maar hij weet nog goed hoe zwaar de eerste periode na het tragische ongeluk was. ,,We waren op kamp met school en gingen in verschillende groepjes midgetgolfen”, legt hij uit hoe het gebeurde. ,,Ik was met twee andere jongens en op een gegeven moment stond ik achter één van die vrienden. Hij sloeg zijn stick naar achter over zijn schouder, precies in mijn rechteroog.”
De gevolgen waren gruwelijk voor de talentvolle handballer. Nadat hij met spoed naar het ziekenhuis was vervoerd, bleek dat zijn oog door midden was geslagen. ,,Een operatie was direct noodzakelijk. Vervolgens heb ik een oogprothese gekregen. Toen ik langzaam weer met handballen mocht beginnen, had ik er heel veel moeite mee”, weet Schutte nog goed.
VINGER IN GOEDE OOG
De diepte was uit zijn ogen verdwenen en dat maakte het lastig om afstand op de juiste manier in te schatten. Hij kon amper nog ballen vangen en een deel van zijn gezichtsveld was weg. Schutte: ,,Vreselijk wennen. Ook moest ik van mijn moeder een bril dragen voor de veiligheid. De angst bestond, dat er tijdens het handballen een vinger in mijn goede oog zou komen. In het begin wilde ik die bril niet. Dat maakte het kijken nóg moeilijker.”
Het was het moeilijke moment, dat de jonge sporter overwoog om te stoppen met handballen. ,,Ik dacht: ik ga niet met zo’n lelijke bril sporten. Dan stop ik nog liever. Uiteindelijk ben ik hem toch gaan dragen. Mijn moeder had natuurlijk gelijk en ik ben verder gegaan met handballen. Het liefst doe ik die bril nog steeds niet op, maar dan krijg ik ruzie met mijn moeder…”
Gelukkig in de eerste plaats voor hemzelf, maar óók voor de handballiefhebbers volgde hij het advies van zijn dierbaren op. ,,Mijn ouders hebben mij altijd de steun gegeven waar het nodig was. Bij mijn oude club en later bij Quintus accepteerde iedereen dat ik een bril op deed tijdens de wedstrijden en de trainingen. Ik ben daar nooit om uitgelachen of belachelijk om gemaakt. Het werd geaccepteerd, vooral als het verhaal erachter duidelijk was.”
Die oude club waar Schutte als driejarig jongetje met handballen begon, is SV Conventus in Zwijndrecht. Inmiddels speelt de linkshandige hoekspeler voor het derde seizoen bij Quintus, dat met de mannen in de eredivisie uitkomt. ,,Als de nieuwe competitie begint, ga ik over van de A-junioren naar het eerste team. Dat zal best wennen zijn, al heb ik al een aantal wedstrijden met het eerste mogen meedoen”, verheugt de Jong Oranje international zich op het ‘grote’ werk.
‘PRETTIGE KNUL’
Uit zijn eerste jaren in de jeugd van Quintus kent Schutte ook Neso Saponjic, die vanaf komend seizoen de hoofdmacht als trainer/coach onder zijn hoede heeft. ,,Een geweldige trainer van wie ik veel heb geleerd en met wie ik een goede band heb. We begrijpen elkaar
goed. Hij eist veel van de spelers, maar we kunnen ook veel lachen. Het grappige is, dat mijn moeder vroeger ook training heeft gehad van Neso, dus die kennen elkaar al. Ze handbalt trouwens nog steeds en door haar zijn mijn jongere zusje Nina en ik ook allebei begonnen.”
Op zijn beurt is vakman Saponjic lovend over zijn pupil Schutte. ,,Youri is een atleet met groot fysiek vermogen en inmiddels heeft hij zich technisch sterk ontwikkeld. Er zit nog veel rek in zijn jonge loopbaan en ik voorzie een mooie toekomst voor hem. Hij is het voorbeeld van een jonge sporter die heeft laten zien dat tegenslagen kunnen worden overwonnen. Hij zoekt nooit excuses voor tegenvallers en knokt altijd door. Ik heb groot respect voor zijn doorzettingsvermogen. Youri is een jongen van weinig woorden, maar vooral van daden. Een prettige knul om mee te werken.”
MOTIVATIE EN INZET
Youri Schutte volgt overdag de studie junior accountmanager aan het Da Vinci College in Dordrecht. Maar het liefst is hij aan het trainen en veel met handballen bezig. ,,Bij Quintus en bij Jong Oranje leer ik nog steeds heel veel. Dat vind ik geweldig. Mijn ambities zijn dan ook om me verder te ontwikkelen en een vaste waarde in het eerste team te worden. Ik hoop, dat we komend seizoen weer bovenin de eredivisie blijven meedoen. Een aantal ervaren spelers is gestopt, maar we hebben er ook aanwinsten, zoals Marnix Roos, bij gekregen. Hij kan ons aanvallend en verdedigend enorm helpen. Ook stromen er jonge jongens door uit de A-1, zoals ik, met wie door Neso een nieuw team kan worden opgebouwd.”
Wat de toekomst verder zal brengen? De handballer wacht rustig af. Hij heeft immers als geen ander geleerd, dat er zich plotseling grote veranderingen in een leven kunnen voordoen. Daarmee moet je dan kunnen omgaan. Realistisch zegt hij: ,,Ik blijf keihard trainen bij Quintus en Oranje en dan zie ik wel waar het schip strandt. Zolang ik plezier in het handballen blijf houden, ga ik met dezelfde motivatie en inzet door.”
Afgaande op het doorzettingsvermogen en het talent van Youri Schutte moet het wel goed komen met zijn handbalcarrière.
AD SPORT/PETER LOTMAN
Handbal is zijn leven. Rolf Schulte speelde tot zijn 22ste in de Eredivisie, is nu 37 jaar handbaltrainer én werkt voor het Nederlands Handbal Verbond. Daarnaast verzorgt hij sportaanbod voor overblijvers op de basisschool. In alles wat hij doet zet hij in op sociale acceptatie en gelijkwaardigheid. “Ik zat jarenlang in de kast. Ik weet hoe het is om een mooier beeld van jezelf proberen te schetsen. Hoe langer je dat volhoudt, des te groter de spagaat wordt. Wees gewoon jezelf. Dat maakt het zoveel makkelijker om te presteren en bovenal: het maakt je gelukkiger.”
Het masker afzetten
“Toen ik eenmaal besefte dat ik op mannen val, zag ik er enorm tegenop om het aan mijn omgeving te vertellen. Thuis maakten we bijvoorbeeld grapjes over homo’s. En ik dacht eigenlijk ook dat mijn medespelers mij niet zouden accepteren, en ik zou moeten stoppen met handbal. Ik denk dat mensen niet in de gaten hebben hoe moeilijk het is om uit de kast te komen in de sportwereld: in de kleedkamer is er vaak sprake van haantjesgedrag en iedereen gaat er maar van uit dat je een stoer verhaal over vrouwen hebt.”
“Op een gegeven moment wilde ik niet langer een masker ophouden en ben ik het langzaamaan mensen gaan vertellen. De reacties in mijn sociale omgeving waren erg goed: het ging binnen twee minuten weer over de film die op tv was. Ook in de handbalwereld reageerde iedereen gelukkig positief.” “Ik was op dat moment aanvoerder en één van de beste spelers. Het maakte mijn team helemaal niets uit dat ik homo ben. Het bleef gaan over mijn prestaties en niet over mijn geaardheid. Ik had het idee gevormd dat het een groot probleem zou zijn. Daardoor werd ikzelf mijn grootste tegenstander. Ik baal dat ik er zolang tegenop heb gezien. Wat een enorme tijdsverspilling. Ik had al die tijd al echt mezelf en gelukkig kunnen zijn.”
Gelijkwaardigheid binnen het team
“In mijn functie als coach heb ik nooit negatieve reacties gekregen over mijn homoseksualiteit. Voor mijn gevoel reageren mensen niet anders op me ómdat ik homo ben. Maar, ik ben er ook heel open over en ga er makkelijk mee om. Ik krijg ook wel eens grappen over aantrekkelijke mannen te horen. Dat moet ook kunnen, vind ik.” “Mensen hebben er geen kwade bedoeling mee. Het is meer onbewust onbekwaam. Misschien bedoelen ze het ook wel positief. Ik vind dat je jezelf ook niet per se aangesproken moet voelen. Of gaan denken dat ze een hekel hebben aan LHBTIQ+. Als ik dat soort opmerkingen niet fijn vind, spreek ik mensen daarop aan. Je ziet dat mensen hun gedrag best willen aanpassen.”
Sociale acceptatie niet het einddoel
“Ik sta binnen mijn team voor gelijkwaardigheid en sociale acceptatie. Als trainer ben ik dan ook dagelijks bezig met het creëren van een sociaal veilige sportcultuur. Als je zonder angst voor negatieve reacties van anderen aan je eigen ontwikkeling kunt werken en weet dat je altijd alles kunt zeggen, voel je je vrijer om jezelf kwetsbaar op te stellen.” “Dat heeft iedereen nodig, want alleen als je je kwetsbaar op durft te stellen kan je leren van je fouten. Ik heb in mijn teams ook nog nooit meegemaakt dat spelers of speelsters last hadden van hun geaardheid. Je moet open staan voor andere meningen en denkbeelden. Als je dat doet, heb je als team meer kwaliteiten in huis.””Niemand is gelijk, maar iedereen is gelijkwaardig. Je hoeft ook niet perfect te zijn. Durf fouten te maken en bespreek ze ook. Als je echt jezelf bent, voel je minder druk en kan je beter presteren. Hier heb je als team ook plezier van. Sociale acceptatie is niet mijn einddoel als trainer. Sociale acceptatie draagt bij om het einddoel, optimale talentontwikkeling en prestaties, te behalen.”
“Ik leer kinderen dat verschillen juist mooi zijn, dat ze daarvoor open moeten staan en van kunnen leren”
Rolf Schulte
Sport als minimaatschappij
“Sport is een minimaatschappij waarin mensen leren om te gaan met situaties die ze ook buiten de sport tegenkomen. Ik heb daar als trainer-coach een opvoedende taak in. Dat is ook een van de redenen dat ik bij mijn vorige club de jongste jeugd trainde. LHBTIQ+ ervaren begint al bij kleine kinderen. Hoe je met verschillen omgaat leer je al rond die leeftijd. Daarom staan gelijkwaardigheid en sociale acceptatie centraal in mijn trainingsprogramma voor de jongste jeugd. Je hoeft geen mooier beeld van jezelf te schetsen, want daar wordt niemand beter van.”
“Als kinderen andere kinderen uitlachen, treed ik daar streng tegen op. Pestgedrag wil ik de kop indrukken. Ik leer kinderen dat verschillen juist mooi zijn, dat ze daarvoor open moeten staan en van kunnen leren. Kinderen leren op jonge leeftijd wie ze zijn en hoe ze met verschillen om kunnen gaan en van fouten kunnen leren. Wat zouden we een heerlijke wereld hebben als iedereen daar open voor zou staan en bereid is daarvan te leren.”
Van onbewust onbekwaam naar bewust bekwaam
“Uiteindelijk wil je van onbewust onbekwaam naar bewust bekwaam, waarbij je rekening houdt met anderen. Ik vind het super positief dat het Nederlands Handbal Verbond een van de voortrekkers is rondom transgenders in de sport, bijvoorbeeld. Denk aan de kleedkamerindeling: hoe ga je om met transpersonen in een team? Mensen denken daar helemaal niet bij na. Als je als transgender bij een club komt en hier al aan gedacht is, is dat superfijn. Dan hoef je dat zelf niet bespreekbaar te maken. De bereidheid om rekening te houden met een ander is groot. Als je zichtbaar maakt wat beter kan, gaan anderen dat ook inzien en willen ze dat verbeteren.”
Bron en foto NOC*NSF
Tekst Roy van Noordenburg
Traditioneel worden in de zomermaanden de internationale kampioenschappen voor de jeugd gespeeld. Deze zomer was dat een Europees Kampioenschap voor damesjeugd onder 19 jaar. In deze selectie was Quintus vertegenwoordigd met Bianca Schansema, Alieke van Maurik, Judith van der Helm en Sophie Buijs. Al deze speelsters zijn ook lid van de Handbal Academie op Papendal. Nederland behaalde uiteindelijk de 9e plaats. Doordat in de poule van Zwitserland verloren was, kwam Nederland niet meer in aanmerking voor een plaats in de top 8. De 9e plaats, door Noorwegen te verslaan, geeft echter wel recht om volgend seizoen deel te gaan nemen aan het WK.
De jongste herenjeugd selectie speelde het Open EK in Gothenburg, waar NED op een 8-ste plaats eindigde. In dit team speelde Mitchel Luijten mee. Mitchel gaat komend seizoen instromen bij de Handbal Academie op Papendal.
Vorige week werd het Europese Jeugd Olympisch Festival gespeeld in Maribor Slovenië. Hier had Nederland zich voor geplaatst. Uiteindelijk werd een 4e plaats gehaald. Hier waren geen Quintus speelsters voor geselecteerd.
Door dezelfde lichting Oranje onder 17 jaar wordt komende week het Europees Kampioenschap gespeeld in Podgorica (Montenegro). Voor dit toernooi zijn Silke van Kleef (DB1) en Sophie Buijs (DA1) geselecteerd. NED is in een poule ingedeeld met Noorwegen, Denemarken en Portugal. We wensen Silke en Sophie veel succes en een mooie ervaring toe. Van dit kampioenschap zijn beelden te zien op EHF TV.
Droom jij ook van een toekomst in een Oranje jeugd selectie? Die weg in de Oranje-lijn (parallel aan de club-lijn bij Quintus) begint dan tegenwoordig met extra trainingsuren maken bij een regionale Handbalschool. Vanuit een basisgroep kun je doorstromen naar de zogenaamde toplijn van de Handbalschool. Spelers en speelsters van de toplijn kunnen door de Regionale Manager Talent Ontwikkeling (voor Zuid West is dat Wesley Hage) worden afgevaardigd naar een NHV scoutingsdag. De centrale scouting is altijd gericht op het vullen van de jongste Oranje selectie. Bij de meisjes is dat Oranje onder 16 jaar en bij de jongens is dat Oranje onder 17 jaar.
Jan van Kester
De definitieve indeling van de selectieteams en de C-meiden volgt.
Heren A selectie | Heren B selectie | Heren C1 | Dames B selectie | Dames B3 | Dames C1/C2/C3 |
Agterberg, Tom | Atindo, Tuan | Coljee, Jari | Balen, Puck van | Abbeele, Guusje van den | Blerk, Abby van |
Alleblas, Daan | Barendse, Luuk | Grasmeijer, Jens | Blerk, Amy van | Bos, Linsey | Bodegraven, Carmen |
Alleblas, Ivan | Bogaars, Peppe | Ouwerkerk, Tim | Boers, Suus | Knaap, Summer van der | Boer, Fenna de |
Bekker, Timothy | Bolmers, Tim | Peters, Jesper | Brouwer, Britt | Knaap, Suus van der | Dalen, Nina van |
Bleijenberg, Tobey | Broer, Nino | Pronk, Justin | Grootscholten, Fleur | Kouwenhoven, Lynn | Dommelen, Guusje van |
Driest, Ivo van den | Graafeijland, Roan van | Sandifort, Linc | Grootscholten, Sophie | Niemann, Natalia | Ende, Kris van der |
Flinterman, Wessel | Groot, Dexter de | Toussaint, Jens | Haas, Lot van der | Peters, Roos | Grootscholten, Quinty |
Hes, Conner | Hermsen, Danilo | Wanders, Raef | Jansen, Maud | Schie, Nina van | Gulik, Tess van der |
Houdijk, Stijn | Knaap, Siem van der | Wanders, Sije | Jouvenaar, Lara | Steentjes, Zoe | Henskens, Mirte |
Knaap, Jop van der | Maat, Jesper | Keizer, Milou | Voet, Tessa | Kartopawiro, Lexi | |
Koppenol, Sam | Meekels, Daan | Klein, Lynn | Zwinkels, Linn | Keizer, Indy | |
Lans, Thijs van der | Middendorp, Daan | Kranse, Sofia | Kester, Jill | ||
Leeuwen, Koen van | Roffel, Quinn | Mehjari, Fayrouz el | Knijff, Dana van der | ||
Minten, Lars | Saarloos, Gijs | Monjé, Emi | Kuijvenhoven, Tess | ||
Navarro, Nolan | Toussaint, Kaj | Os, Julie van | Leeuwen, Quinty van | ||
Rugge, Thijs van | Verbraeken, Vin | Peeters, Amber | Machielse, Jasmijn | ||
Schalkoord, Roan | Visser, Ruben | Richards, Chyenna | Maris, Lizzy van | ||
Strijers, Sebas | Vliet, Rocco van | Sauerbier, Maddy | Merkestein, Senna | ||
Vasseur, Sergio | Zande, Roman van der | Schaap, Louise | Miedema, Fay | ||
Wahl, Max | Schelt, Zoë van | Noordermeer, Silvy | |||
Witasse, Timothe | Smallegange, Fleur | Ooijen, Guusje van | |||
Spengen, Noek van | Oosten, Jasmijn van | ||||
Storm, Maud | Scholtes, Naomi | ||||
Vette, Yalissa de | Scholtes, Pip | ||||
Vijverberg, Senna | Tempel, Britt van den | ||||
Zwinkels, Tünde | Wingerden, Demi van |
D1 | D2 | D3 | E1 | E2 | E3 | F1/F2 |
Bouwman, Robine | Boeters, Jip | Barhoe, Noa | Brabander, Lizz de | Alleblas, Fenna | Clemens, Lieselotte | Aarse, Eveline |
Devilee, Sara | Dommelen, Sybren van | Emmerik, Mila | Grootscholten, Dewi | Kap, Evy | Dijkhuizen, Fenne | Bakermans, Senn |
Jansen, Joanne | Dommelen, Tijn van | Jongerius, Anouk | Haren, Joya van | Kashti, Rafael | Jongerius, Elize | Barnhoorn, Jade |
Jones, Dyangelin | Fischer, Bo | Jongerius, Emma | Koenen, Ize | Reijgersberg, Jobbe | Jongmans, Lillie | Boogaard, Riva |
Knijff, Luna van der | Hoogenraat, Pieter | Kanu, Keisha | Koppen, Julia van | Roos, Noor | Kester, Christel | Ende, Roos van der |
Kouwenhoven, Zoë | Paalvast, Roel | Kooij, Laura van der | Ooijen, Lexie van | Schouten, Arianna | Mei, Nora de | Grift, Dewi |
Setroirono, Zoey | Vermeulen, Thom | Lenting, Fay | Sosef, Donna | Smit, Giorgio | Piasecki, Carolina | Janssen, Anouk |
Verkleij, Maud | Zande, Jiro van der | Oosten, Annelijn van | Zwinkels, Lana | Wullems, Seth | Poelgeest, Nikki van | Knaap, Emma `van der |
Zwinkels, Vive | Scholtes, Rikki | Zimmerman, Jayce | Simons, Isabel | Koenen, Fem | ||
Rombouts, Sophie | ||||||
Zeijden, Vajen van der |
Vanochtend zijn de handtekeningen gezet onder het contract met sponsor Westland Adviesgroep uit ’s-Gravenzande. De samenwerking wordt verlengd met 3 jaar. En dat is goed nieuws! Door de financiële steun van Westland Adviesgroep de afgelopen jaren heeft Quintus hun talenten nog beter kunnen begeleiden in de weg naar de top in het Nederlandse en/of buitenlandse handbal. Het sponsorcontract wordt verlengd omdat Westland Adviesgroep gelooft in het langdurig begeleiden van de jeugd, net als dat zij doen voor hun klanten.
Met vernieuwende contract verbindt Westland Adviesgroep zijn naam aan onze dames A-B-C jeugd. Vanaf komend seizoen heten deze teams Westland Adviesgroep Quintus.
Als vereniging zijn we erg blij met dit vertrouwen en bedanken Westland Adviesgroep voor de voortgang in onze samenwerking.
Ricardo Holman heeft besloten toch weer te gaan handballen en heeft gekozen voor Quintus. Hij is daar met open armen ontvangen door trainer/coach Neso Saponjic. ,,Ik heb een goed contact met Neso, dus de keuze was snel gemaakt”, aldus Holman die in het verleden uitkwam voor Hellas en uit die periode Saponjic goed kent.
De 29-jarige Holman was in die tijd een verdediger met veel kracht en een aanvaller met een verwoestend schot. Op een gegeven ogenblik wilde hij meer tijd aan zijn privéleven besteden. ,,Ik ben vorig jaar zomer vader geworden van een prachtige dochter. Ik wilde veel tijd besteden aan de nieuwe situatie. Maar het begon toch weer te kriebelen en ik kreeg ontzettend veel zin om weer te gaan handballen. Die rustperiode heeft me in alle opzichten goed gedaan. Ik voel me fit en sterk, dus heel veel zin om weer te beginnen”, aldus de zoon van voormalig topkeeper van Hermes en Hellas Arold Holman.
Ricardo Holman, die met de jeugd van Hellas Nederlands kampioen werd, over zijn band met Saponjic: ,,Neso was voor mij meer dan een trainer. Hij heeft mij er destijds tijdens mijn ziekte van Pfeiffer in een moeilijke periode doorheen gesleept. Dat schept een band.”
De nieuwe Quintus-coach Saponjic is op zijn beurt blij met de komst van Holman die, net als aanwinst Roos, voor veel power in de aanval en de dekking van de Westlandse ploeg kan zorgen. ,,Dit zijn spelers met kracht en de juiste instelling. Die kunnen we komend seizoen goed gebruiken.”
AD SPORT/PETER LOTMAN
Na het succesvolle seizoen 2021-2022 waarin de DB1 2e van Nederland werd en de DB2 kampioen werd van de Topklasse stroomde er een grote groep speelsters door naar de DA-selectie. De DB-selectie werd aangevuld door de instroom vanuit de DC-selectie en van 4-tal ambitieuze speelsters van buitenaf. Zij hadden aanvankelijk wat tijd nodig om in het Quintus-spel te groeien. Geduld is echter meestal niet de beste eigenschap van ambitieuze speelsters en hun ouders. Het seizoen 2022-2023 werd in de sport weer het eerste seizoen met een competitie en toernooien zonder COVID beperkingen.
De trainers en coach staf bij de DB bestond het afgelopen seizoen uit Menno de Klerk, Jan van Kester, Richard Scholtes en Theo Haak voor de keepers . We waren erg blij dat Britt Maarschalkerweerd, die al enkele seizoenen actief was als trainer bij de Handbalschool Haaglanden, in augustus bereid bleek ook aan de trainingen en coaching van de DB-selectie te gaan bijdragen. Vanuit haar verleden als lid van de Handbal Academie, Jong Oranje en VOC bracht ze een extra stuk ervaring met talentontwikkeling en de NHV Handbal visie in. Tijdens de laatste fase van het seizoen, toen de DB ging aansluiten met de DA, raakte Britt ook betrokken bij de dames A-jeugd. Voor de noodzakelijke blokken fysieke training kreeg Menno hulp van de specialisten Yvon Opdenbrouw (Sport Performance) en Gwen van der Berg.
Het seizoen ging starten met de deelname aan het sterke internationale toptoernooi om de Sauerland-cup in Duitsland (Menden), begin augustus. De trainingen moesten daarom al vroeg tijdens de schoolvakantie starten en de speelsters begonnen met een conditionele opbouw onder leiding van looptrainer Paul Schoenmaker in het Wollebrand-gebied. Na een verrassende goede start van het toernooi op zaterdag (3 zeges) werd op zondagmorgen door nederlagen tegen de jeugd van Vfl Oldenburg en Schwerin de kans op een plaats bij de top 4 verspeeld.
Twee weken later volgde de deelname aan het traditionele Peter Verjans-toernooi in Beek. Hier wist de nieuw samengestelde DB1 wel de finale te halen. Hierin was SEW de tegenstander. Mede door een goede organisatie van het vervoer en onderbrenging door de begeleidingsstaf Barbara van Bergen en Anita Alleblas, en de brede selectie kon dit jaar redelijk uitgerust aan de finale begonnen worden. Mede door een sterke winnersgeest werd in de finale na een spannende wedstrijd de eerste prijs gewonnen. Twee weken later bij het sterke Jan de Haan-damesjeugd toernooi in Raalte, waar de hele Nederlandse top weer aanwezig was, werd dit top resultaat herhaald. Ook nu werd SEW in de finale verslagen. Dit wekte verwachtingen richting de competitie. De competitie in de jeugd divisie WEST en Topklasse WEST van 8 teams bestond uit anderhalve competitie, totaal dus 21 wedstrijden.
Helaas is het winnen van SEW daarna in de competitie in de jeugddivisie in drie wedstrijden niet meer gelukt. Mede hierdoor eindigde de DB1 als 2e in de competitie van de jeugddivisie WEST, een plaats die recht gaf op deelname aan de Nederlandse Kampioenschappen zaalhandbal in mei. Ook in de finale van het toernooi van VZV tussen Kerst en Oud en Nieuw was SEW net te sterk. Bij het Paastoernooi om de Jack Stammes-cup werd in de poule verloren van SEW, maar door gunstige uitslagen van tegenstanders toch nog de finale gehaald. Opnieuw was SEW de tegenstander en nu bleken onze meiden in een finale door een enorme vechtlust wel de sterkste.
Ook de DB2 speelde een succesvol seizoen. Ze verloren weliswaar UIT in Berkel Rooderijs van TOGB, maar door twee zeges thuis in Kwintsheul werd o.l.v. Britt en Anita, met ondersteuning van de staf van de DB1 toch het Kampioenschap in de Topklasse behaald. Ook DB2 bleek succesvol op toernooien in België. Rond Oud en Nieuw werd het HUBO-hallentoernooi in Hasselt gewonnen en recent de Arteveldecup bij Don Bosco in Gent. Pechvogel van de DB-selectie was Joy Geldof, die bij een ski-trip met school haar kruisband scheurde en een groot aantal mooie handbalevenementen daardoor moest missen.
DB2 kampioen….
Zondag 15 mei werd de zaalcompetitie bij de dames B-jeugd afgesloten met het NK zaalhandbal. Het DB1-team was voor dit evenement aangevuld met Tessa Hofland en Kathelijne Bosel van de DB2. Gastheer van het NK was Handbalvereniging VIDO uit Purmerend. In deze club is onze nieuwe hoofdtrainer Rolf Schulte als jeugdtrainer begonnen. Het NK werd in Purmerend gespeeld op het fraaie nieuwe sportcomplex “de Beuk”, met twee fraaie wedstrijdhallen. De reis naar Purmerend werd door de DB1 gemaakt met de bus, gesponsord door de Business Club van Quintus en was geregeld door George van Velthoven.
DB1 met bus richting NK in Purmerend.
Naar het NK werd afgereisd met een selectie van 13 speelsters. De DB1 opende het NK tegen Dynamico uit Oss. Tegen dit team was al eerder gespeeld tijdens met Passen bij de Stammescup in Aalsmeer.
Bij het NK zaal was het voor de DB-jeugd toegestaan om met hars te spelen, terwijl dit tijdens de reguliere competitie in de meeste hallen (ook bij Quintus!) niet is toegestaan. Dit leverde daardoor voor veel speelsters en teams problemen op. Hierdoor werden er zowel in de eerste wedstrijd tegen Dynamico (22-8) als in de 2ewedstrijd tegen Dalfsen (29-6) veel technische fouten gemaakt en werd er eigenlijk gewoon slecht gehandbald. Wel leverde het 4 punten op en daarmee was een positie in de kruisfinales al zeker. De 3epoulewedstrijd was tegen de jeugd van VOC Amsterdam. Van VOC was in de competitie driemaal gewonnen. VOC had voor het NK, hun DB1 aangevuld met speelsters van geboortejaar 2006 uit de DA. Helaas kon de DB1 dit verhoogde niveau niet aan en er werd redelijk kansloos met 12-18 verloren. Hierdoor werd de DB1 voor de kruisfinale gekoppeld aan SEW, dat in de andere poule ongeslagen was gebleven. De opzet van het programma was niet erg evenwichtig. Tot onze schrik zat er voor Quintus (uit poule B) nauwelijks hersteltijd tussen de laatste poulewedstrijd en de kruisfinale. Dit was bij de start van de wedstrijd duidelijk merkbaar. Toch lukte het Quintus om zich steeds goed in de wedstrijd terug te knokken (11-11), maar de frisheid ontbrak om SEW te verslaan (11-12). Hierdoor was Quintus veroordeeld tot de wedstrijd om de 3e en 4e plaats tegen VOC…. VOC was in de kruisfinale namelijk verrassend gesneuveld tegen het eveneens vanuit de DA versterkte Kwiek uit Raalte, na het nemen van strafworpen. Dit vroeg weer om mentale veerkracht.
In de kleine finale om plaats 3, wist Quintus knap een 4 doelpunten achterstand bij rust om te buigen in een gelijkspel. Daarom moesten strafworpen de beslissing gaan brengen. In de eerste serie misten beide teams eenmaal. Daarna moest er om en om geschoten worden. Lange tijd werden er door beide teams geen fouten gemaakt. Bij de 7e strafworp miste Quintus en omdat in de gelijkmakende beurt VOC wel scoorde, bleven onze meiden buiten het podium. De burgemeester van Purmerend was er op de prijzen en de herinneringsvaantjes uit te reiken. Daarna gezellig met de bus naar Kwintsheul, voor een gezellige afsluiting van een zware toernooidag. De ouders hadden voor de meiden en de staf snacks gebakken. Voorzitter Eric van Steekelenburg was aanwezig om het team, begeleiding en de ouders toe te spreken. Tenslotte was er door speelsters en ouders en staf veel tijd geïnvesteerd om een plaats in de TOP 4 van Nederland te veroveren.
Als afsluiting van het seizoen reisde de DB1 met Pinksteren naar de ULzburg Cup in omgeving van Hamburg. De speelsters reisden vrijdag aan. Op zaterdag begon het toernooi. Hier werd door twee zeges in de poule, de kwartfinale gehaald. In de kwartfinale werd het DA1-team van V&L met 18-11 verslagen. In de halve finale bleek het Duitse TV Aldenkerk met 10-12 in een fysiek zware wedstrijd net wat te sterk.
Daarna moest er in de troostfinale tegen het Noorse Randesund IL DA gespeeld worden. Onze meiden wisten er op de slotdag om 9.00 uur in de ochtend nog een thriller van te maken. De entourage was echt die van een finaledag. Er werd nipt met 14-15 verloren en dus weer een 4e plaats. Na de prijsuitreiking kon de terugreis gemaakt worden vanuit de regio Hamburg naar huis.
DB1 met staf en op de achtergrond de ouders in Ulzburg.
Zo kwam er een einde aan een lang succesvol, maar vooral leerzaam seizoen. Veel meiden van de DB-selectie stromen volgend seizoen in bij de DA-selectie. We wensen ze daarbij veel nieuw succes en verdere groei toe.
Jan van Kester
Quintus en VELO gaan wat betreft de jongensjeugd met elkaar samenwerken. De besturen van de beide verenigingen en de ouders hebben groen licht gegeven om de talenten samen te voegen zonder dat het bestaansrecht van de clubs verloren gaat. De jeugdteams (jongens) zullen ook als één team aan de competitie deelnemen. ,,Een stap in de goede richting om verdere samenwerking uit te breiden”, is de algehele opvatting bij de Westlandse betrokkenen.
Paul van Vliet, voorzitter van de Sectie Topsport Quintus, verwoordde het treffend: ,,Iedereen moet de kans krijgen om te kunnen handballen. Dus de talenten die vier, vijf keer per week willen trainen, maar ook de andere sporters die gewoon bij hun club willen blijven handballen.”
Quintus en VELO willen op die manier een stevige basis leggen voor een topsport gericht handbalklimaat, maar ook voor de breedtesport.
ROL VAN BETEKENIS
Neso Saponjic, de nieuwe trainer/coach van de Quintusmannen, is in zijn nopjes met deze ontwikkeling. Hij pleit al jaren voor verdergaande samenwerking in de Haags/Westlandse regio. ,,Willen wij een rol van betekenis gaan spelen in het Nederlandse handbal, dan zullen wij het op deze manier moeten aanpakken. Er zit veel talent bij beide clubs en door die gasten bij elkaar te brengen, kunnen we meer trainen op niveau en de prestaties vergroten”, aldus Saponjic die naast de hoofdmacht ook verantwoordelijk is voor die jeugdteams.
Vanuit de jeugd van Quintus, dat een aantal routiniers zag stoppen, ziet de ambitieuze trainer een beloftevolle jongelingen doorstromen.
Youri Schutte, Dyon de Graaf, Sven Teekens, Kylian Kattenberg, Jorg van Endschot en Sem Ekering maken de overstap naar de hoofdmacht.
Saponjic: ,,Zij komen definitief over en misschien Vince Zwirs en Gian Verbraeken. Nog een groter aantal gaat meetrainen en daar komen ook vanuit VELO nog een aantal verrassingen uit naar voren. Ik heb er een heel positief gevoel over.”
VERSTERKINGEN
Al eerder lukte het Quintus om voormalig topspeler van Volendam, Marnix Roos, binnen te halen en ook de Australische linkerhoekspeler Luke Naylor behoort tot de nieuwelingen. Saponjic enthousiast: ,,En er komen nog vijf, zes mannen meetrainen van regioclubs die een versterking kunnen vormen. Even afwachten hoe dat uitpakt.”
Ook bij de damesjeugd en het eerste team, dat komend seizoen onder leiding staat van Rolf Schulte, staan binnenkort veranderingen en aanvullingen op het programma, aldus STQ-voorzitter Van Vliet.
AD SPORT/PETER LOTMAN
Neso Saponjic, de nieuwe trainer/coach van de mannen van Quintus, heeft zijn eerste aanwinst binnen. Roos sluit aan bij de oefenmeester die hij nog kent uit zijn beginperiode bij het Haagse Hellas. Een welkome versterking voor Saponjic, die een aantal routiniers zag stoppen.
De 22-jarige Roos kijkt uit naar de hereniging met zijn vroegere trainer. ,,Ik ben in 2008 begonnen bij Hellas en met hem had ik destijds een goede band. Op mijn zeventiende jaar ben ik verhuisd naar Volendam waar ik twee seizoenen heb gespeeld. Daarna heb ik zes maanden bij de Beloften van Füchse Berlin gehandbald en toen weer terug twee seizoenen bij Volendam.”
Met Volendam won de rechteropbouwer de beker en speelde de finale om de landstitel.
Sinds een jaar is de robuuste, 1.97 meter lange linkshander weer terug bij zijn ouders in Den Haag. ,,Dat betekent”, legt hij zijn keuze voor de Heulse club uit, ,,dat de Quintushal in de buurt van mijn huis is. Dat is makkelijk. En bovendien heeft Neso mij gevraagd om volgend seizoen aan te sluiten en dat lijkt mij erg leuk. De goede band met hem heeft de doorslag gegeven.”
De makkelijk schietende en scorende opbouwer was lange tijd professional. ,,Maar de focus ligt vanaf nu niet alleen meer op handbal. Ik heb nu andere prioriteiten. Dat zal even wennen zijn. Maar wanneer ik train of speel geef ik altijd de volle honderd procent. Dus de bereidheid om te presteren, heb ik zeker wel maar ik kan alleen wat minder vaak trainen dan voorheen. Het team is nieuw voor mij en van de competitie in de eredivisie weet ik niet zo veel, maar het handbalspel verandert niet. Dus ik zal snel genoeg weer het gevoel terug krijgen zoals dat vroeger was.”
AD SPORT/PETER LOTMAN