Nadat er op een Beursvloer 2022 van VITIS Westland een match was ontstaan tussen Rolstoelhandbal Quintus en WEBOMA is er lange tijd overheen gegaan. Maar men is elkaar niet vergeten. Bij Quintus is afgelopen jaar een uitgebreide renovatie geweest van de sporthal. De rolstoelhandbal heeft altijd een ruimte gehad voor opslag van alle rolstoelen die gebruikt worden om de sport te beoefenen. Maar vaak konden we niet makkelijk bij de rolstoelen. Na de renovatie zou de Rolstoelhandbal een nieuwe eigen ruimte krijgen.
Bij de start van dit rolstoelhandbalseizoen was de nieuwe eigen ruimte gereed. Maar de ruimte moest nog wel ingericht worden. De stellingen moesten uitgebreid worden. Dit mede omdat er ook een jeugdteam is gestart bij de rolstoelhandbal.
Nieuwe opslag
Alle grote wielen hebben een eigen tas, zodat de opslag makkelijker is. En alle rolstoelen kunnen zonder grote wielen makkelijker naast elkaar in stellingen worden geplaatst. Hier konden we de match van beursvloer 2022 heel goed voor gebruiken. Dus werd er contact gelegd met WEBOMA. In het kantoor van Arjo Riedijk hing het briefje met de match nog op het bord. Na een week werd door WEBOMA actie ondernomen en de stellingen aangepast voor de nieuwe opslag. Heel fijn en nu is het veel makkelijker om de rolstoelen te pakken. Als tegenprestatie zou Quintus Rolstoelhandbal een clinic geven aan de medewerkers van WEBOMA. Dit vond afgelopen donderdag 10 april plaats in de sporthal. Er kwamen 12 medewerkers en na het aanschouwen van de mooie stellingen stonden ze te popelen om eens rolstoelhandbal te spelen. Na eerst een uitleg te geven over het gebruik van de rolstoelen, kregen ze wat behendigheidstraining. Daarna was het gooien aan de beurt. Dat viel allemaal nog niet mee, werd er gezegd. Tijdens de clinic kwam al de vraag: “Hoe moet je nu rollen en vangen tegelijk?” Dat is uitgebreid geoefend, waarna we het spelletje in praktijk gingen brengen. Zes spelers van WEBOMA tegen zes spelers van Quintus. Het eerste punt werd door WEBOMA gemaakt. Maar dit duurde niet lang. De spelers hielden zich even in en gingen toen los. Soms hadden de mensen van WEBOMA de spelers niet eens voorbij zien flitsen.
Hilariteit
Uiteindelijk speelden 12 spelers van WEBOMA tegen zes spelers van Quintus. Hilariteit ten top. Heel leuk en enthousiast heeft men gespeeld. Daarna werd de Clinic in de kantine afgesloten met een drankje en een hapje. WEBOMA vond het heel leuk om een keer gedaan te hebben. En het Quintus Rolstoehandbalteam is heel erg blij met de uitbreiding en mooie indeling van de stellingen. Wij kunnen voorlopig vooruit met deze mooie sport.
STERKE PRESTATIES VAN KEEPER OFKE TEEKENS EN TOPSCORER DONNY VINK
Dat Quintus de halve finale van het bekertoernooi niet zou halen, stond eigenlijk bij voorbaat wel vast. Als je moet opboksen tegen veelvoudig landskampioen en lijstaanvoerder Aalsmeer zijn de kansen minimaal. Het team van coach Neso Saponjic speelde voor wat het waard was, maar moest uiteindelijk toch volgens verwachting met 19-38 de overwinning aan de bezoekers laten.
Van spanning was uiteraard geen sprake. Met tussenstanden van 3-11, 4-14 en 8-18 bij de rust was al snel duidelijk dat het een gelopen race was. De ploeg van waarnemend coaches Ruud Neeft en Celine Michielsen (Wai Wong was afwezig), deed wat er verwacht mocht worden. Met veel tempo en veel druk begonnen ze aan het duel om meteen duidelijk te maken dat er niets te halen viel.
Met de sterkste opstelling begon Aalsmeer aan de wedstrijd en dan heb je met kopstukken als midopbouwer Vaidas Trainavicius (opnieuw de grote spelbepaler), hoekspeler Donny Vink (perfecte break-outs) en de prima spelende cirkelloper Armand Besseling weinig in te brengen.
Vooral ook als je dan als Westlandse schutters tegenover zo’n ijzersterke dekking staat met de ervaren doelman Marco Verbeij. Schoten die de opbouwers van Quintus in de eredivisie regelmatig in een doelpunt zien veranderen, waren nu vaak een makkelijke prooi voor Verbeij en na de rust voor de eveneens geroutineerde René de Knegt.
HOOFDROL OFKE TEEKENS
Over keepers gesproken, moet in één adem ook Ofke Teekens in het Heulse doel worden genoemd. Hij behoorde tot de absolute uitblinkers met stops van de toch niet bepaald zwak schietende Aalsmeerders.
Teekens, toch al bezig aan een ijzersterk seizoen, groeide uit tot één van de hoofdrolspelers. Dat wil hij zelf niet graag horen, want zelfkritisch zijn is zijn handelsmerk. ,,We hebben verloren en dan kan ik niet tevreden zijn. Ik had meer ballen moeten pakken”, deed hij zichzelf toch duidelijk tekort.
Verder verdiende bij Quintus Rick van Ravesteijn een grote pluim. Hij is weer terug in de ploeg van Saponjic en lijkt fitter en sneller dan ooit. Zijn afronden aan de cirkel is nog steeds subliem, het lopen van de break-out doet hij met een opmerkelijke snelheid en de strafworpen neemt hij onberispelijk.
,,Het ging wel lekker, ja”, vond hij na afloop zelf ook. ,,Ik werd een paar keer goed aangespeeld en dan kan ik er wel wat van maken. Ondanks het grote verlies vond ik het toch een lekkere wedstrijd.”
GENIETEN VAN DONNY VINK
Bij Aalsmeer konden de coaches in het tweede half uur ook alle wisselspelers minuten geven. Daardoor konden basisspelers als Trainavicius en Vink rustig op de bank blijven. Goed om te zien was, dat Don Hartog na een lange revalidatieperiode weer binnen de lijnen verscheen.
Op het moment, dat tegen het einde Donny Vink opnieuw op de speelvloer verscheen, liep de score ineens nog verder op. Met een serie breaks, dit keer onberispelijk aangespeeld door René de Knegt net zoals voor de rust door Marco Verbeij, liet Vink nog maar weer eens zien dat hij van onschatbare waarde is voor het Nederlandse handbal. Wat een timing en wat een effectiviteit!
Quintus, dat onder anderen de jonge talenten Luuk Barendse, Sam Koppenol en Vin Verbraeken miste vanwege blessures, probeerde er nog wat van te maken met een aantal prima opgezette aanvalscombinaties.
De overmacht van Aalsmeer was echter te groot om de dubbele uitslag van 19-38 te kunnen voorkomen. Het eindsignaal van het prima leidende gelegenheidskoppel André Hommen/Paul Radsma kwam voor de thuisclub precies op het juiste moment.
DOELPUNTEN
Quintus: Rick van Ravesteijn (7), Ali Ahmedov (3), René de Bakker (2), Jorian Baauw (2), Youri Schutte (2), Dex de Groot (1), Xavi Björkström (1) en Quinn Roffel (1).
Midopbouwer Sebastiaan Strijers viel vooral op door zijn subtiele passjes naar ploeggenoten.
Aalsmeer: Donny Vink (11), Dennis Vesters (5), Armando Besseling (4), Jeromy van der Ban (3), Tim Bottinga (2), Ayoub Wassare (2), Vaidas Trainavicius (2), Matt Diamond (2), Evert Kooijman (2), Martijn de Jong (2), Jordy Neeft (2) en Don Hartog (1).
AD Sport: Peter Lotman | Foto: Max van Zijderveld
Vrijdag vierde Quintus het 75-jarig jubileum met een spetterend feest en daaraan voorafgaand een officiële receptie voor genodigden en belangstellenden. Veel mooie herinneringen werden opgehaald, foto’s bekeken en prijzen bewonderd door de speelsters, spelers, trainers en supporters uit die glorietijden van de vrouwen en de mannen.
Gloedvolle speeches werden gehouden door onder anderen club-icoon Jan van Kester, voorzitter Eric van Steekelenburg, loco-burgermeester Ben van der Stee, NOC*NSF voorzitter Anneke van Zanen-Nieberg, belangrijke sponsor en stuwende kracht Roel de Bakker en vertegenwoordiger van de handbalbond Marcel de Kort.
De Bakker haalde twee onmisbare vrijwilligers, Max van Zijderveld en Paul Vis sr, naar voren om ze in het zonnetje te zetten en een stukje van de oude vloer te overhandigen als blijvende herinnering aan de oude sporthal.
Een dag later konden de mannen van Quintus regiogenoot WHC/Hercules helpen aan het kampioenschap van de eredivisie. Zij hadden dan moeten winnen van Opleidingsteam Aalsmeer, maar dat lukte niet. Lang bleef het team van trainer/coach Neso Saponjic in het spoor van de nummer twee, maar de thuisclub moest uiteindelijk toch met 27-30 capituleren. Youri Schutte met 5 doelpunten en Ali Ahmedov en Dextrer de Groot met beiden 4 treffers waren de meest productieve spelers bij de Westlanders.
De vrouwen van Quintus wonnen knap met 27-25 van Volendam na een 15-13 ruststand. Door dat resultaat passeerde het team van trainer/coach Dirk Loose de Noord-Hollandse tegenstander op de ranglijst in de kampioenspoule. De Heulse formatie richt zich nu op het uitduel met Volendam op dinsdag 15 april. Bij opnieuw een overwinning houden Loose en zijn dames zicht op de vijfde plaats, die wellicht nog kans biedt op Europa Cup handbal.
Het duel van zaterdag met Volendam werd gekenmerkt door wilskracht én tactisch sterk spel. Het verschil maakte Quintus vooral in de snelle tegenaanval. Uitblinksters waren Jill van den Berg en Esmee Verbeek met veel dreiging en fraaie doelpunten. Phoebe Muller werd vanwege haar uitstekende spel, zowel aanvallend als verdedigend, uitgeroepen tot Speelster-van-de-Wedstrijd.
AD Sport: Peter Lotman | Foto: Max van Zijderveld
QUINTUS KAN STREEKGENOOT WHC/HERCULES EEN HANDJE HELPEN
Het wordt een mooi handbalweekend voor de regio Den Haag/Westland. WHC/Hercules reist zaterdag naar Weert en bij winst op Rapiditas is het team van coach Wesley Hage verzekerd van promotie naar de Super Handball League. Op hetzelfde tijdstip (20.45 uur) ontvangt Quintus het Opleidingsteam Aalsmeer. Wint de Heulse formatie die partij, dan helpt het de Haagse rivaal want dan is WHC/Hercules óók kampioen van de eredivisie.
Of het zover komt, is dus afwachten omdat Aalsmeer een beduidend beter seizoen achter de rug heeft dan Quintus. De tweede plaats achter het Combinatieteam zegt genoeg over de kracht van de Noord-Hollanders.
Rick van Ravesteijn, de teruggehaalde routinier bij Quintus, heeft er wel vertrouwen in dat Aalsmeer te kloppen is.
,,Wij kijken uit naar die wedstrijd, vooral ook omdat wij vaak beter spelen tegen tegenstanders die willen handballen. Tegen ploegen uit de onderste regionen hebben wij het moeilijker. Dat bleek afgelopen zaterdag wel weer tegen Aristos.”
Van Ravesteijn vervolgt: ,,Tegen Aalsmeer is altijd lastig, maar wij kunnen nu wel vrijuit spelen. En waarom zouden wij niet kunnen winnen? Thuis hebben wij al een aantal goede wedstrijden neergezet. En tja, als wij WHC/Hercules daarmee dan helpen, is dat maar zo. Wij willen gewoon zelf elke wedstrijd winnen.”
TREFZEKERE CIRKELLOPER
Coach Neso Saponjic deed, naast die andere routinier Ard Vollebregt, een beroep op Rick van Ravesteijn vanwege zijn grote ervaring. Hij is nog steeds een buitengewoon trefzekere cirkelloper die ook nu nog steeds even makkelijk scoort.
,,Ik ben erbij gehaald om wat rust te brengen bij al dat jonge talent”, verklaar Van Ravesteijn. ,,Dat gaat goed. Je merkt duidelijk dat er wat ervaring nodig is in dit team. Ik heb ja gezegd tegen Neso, omdat ik handbal gewoon het leukste blijf vinden wat er is. In deze vorm is het ook haalbaar voor mij. Als ik kan helpen doe ik dat graag. Ik heb mooie tijden beleefd met Quintus destijds in de BENE-League. Dat gun ik die gasten de komende jaren ook.”
Uit alles blijkt, dat Van Ravesteijn het scoren nog steeds niet is verleerd. Zijn schotpercentage ligt net als vroeger nog altijd hoog in de 90%. Aan de cirkel is hij nauwelijks af te stoppen en met stuitballetjes, draaiers, lobjes passeert de handige lijnspeler nog veel keepers.
,,Ik had niet gedacht, dat ik deze rol zo leuk zou vinden. De meeste van die jonge gasten hebben mij vorig jaar als coach gehad in de A1. Nu samen in het eerste team spelen, is voor die jongens leuk en voor mij ook”, aldus Van Ravesteijn die zich fit voelt en door zijn juiste timing ook nog razendsnel in de break-out kan gaan.
GOED STARTJAAR
Hij verwacht dat Quintus richting het einde van de competitie nog wel de nodige punten gaat pakken. We hebben het met die talentvolle jeugd als startjaar goed gedaan. De komende jaren moeten we doorbouwen en dan kunnen we een sterk team op de been brengen. We zijn wel veilig, dus dat speelt de komende weken een stuk rustiger.”
Het toeval wil trouwens, dat Quintus dinsdag 8 april óók tegen Aalsmeer speelt, maar dan tegen de hoofdmacht van de topclub voor de nationale beker.
,,Dat is voor ons gewoon een extraatje”, zegt Van Ravesteijn. ,,Voor de meeste jongens is dat de eerste keer tegen een team uit de SHL en dus extra leuk. Ik heb dat al vaker meegemaakt toen we met Quintus in de BENE-League uitkwamen. Maar ook ik vind het heel leuk, omdat ik dan weer allemaal bekenden tegenkom bij Aalsmeer.”
AD Sport: Peter Lotman | Foto: Paul Vis
TRAINER SAPONJIC VERLENGT BIJ QUINTUS
Het belangrijkste nieuws bij Quintus was, dat trainer/coach Neso Saponjic zijn contract heeft verlengd bij de Heulse club. Ondanks aanbiedingen van andere clubs heeft de ambitieuze oefenmeester besloten met zijn staf verder te bouwen aan het huidige team met jonge talenten. ,,Ik zie voldoende mogelijkheden en we zijn ook bezig met het aantrekken van versterkingen. Dat biedt voldoende perspectief voor mij om hier door te gaan”, aldus Saponjic.
Quintus won de altijd lastige uitwedstrijd bij Aristos met 27-30 en dat leverde twee belangrijke punten op. Het was een moeizame overwinning in een wedstrijd waar de Heulse spelers meer met zichzelf worstelden dan met de sterk spelende tegenstander.
De thuisclub speelde, zoals vaker, veel met zeven tegen zes. ,,En dat was lastig te verdedigen”, vond coach Neso Saponjic.
Rick van Ravesteijn (7), Xavi Björkström (5), René de Bakker (4) en Dexter de Groot (4) waren de beste schutters bij Quintus.
VROUWEN QUINTUS GEEN KANS OP PRIJS
De vrouwen van Quintus verloren in kampioenspoule A thuis met 21-24 van SEW en door die tweede verliespartij kan het team van trainer/coach Dirk Loose niet meer in aanmerking komen voor de prijzen.
Bij de rust was het 10-12 voor de Noord-Hollandse titelkandidaat. Keepster Senna van Galen was uitblinkster samen met Gedy de Raaf, die elf keer raak schoot.
Dit jaar bestaat Quintus handbal 75 jaar en dat willen we natuurlijk niet ongemerkt voorbij laten gaan. In een serie van verhalen op deze website blikken we terug op de geschiedenis van onze club. Een geschiedenis die uiteraard door de leden is geschreven. Dit keer gaan we het hebben over de rijke historie van onze damesselectie.
Start van de damesselectie
Het dameshandbal heeft een lange en indrukwekkende geschiedenis bij Quintus, vol met successen, hoogtepunten, en dit heeft geleid tot vele onvergetelijke momenten die we hier onmogelijk allemaal kunnen beschrijven!
Vanaf de start bleek Quintus handbal een sterk damesteam te kunnen formeren (de damesselectie), dat sportief meetelde in de regio. In de beginjaren werd er door de dames nog elfhandbal gespeeld. Al in het seizoen na de oprichting in 1950 werd de damesselectie van Quintus kampioen en promoveerde direct. Het jaar daarop volgde opnieuw promotie, waarmee onze dames lieten zien dat ze de ambitie hadden om tot de top te willen behoren.
In 1953 speelde Quintus in de 1e klasse en het duurde niet lang voordat ze zich verder omhoog werkten. Ze promoveerden naar de Diocesane Klasse, waar ze in 1957 DIOCEES kampioen werden. De stijgende lijn zette zich voort en in 1959 speelden de dames in de Afdeling 1e klasse, wat opnieuw een teken was van hun groeiende kracht van het Heulse binnen het dameshandbal.
Naast succes, ook spanning om degradatie
De jaren zestig brachten nieuwe uitdagingen en successen. In 1964 promoveerden de dames naar de Hoofdklasse (het toenmalige hoogste niveau van Nederland). Maar succes brengt ook spanning met zich mee.
In het seizoen 1970-1971 moesten de dames een beslissingswedstrijd spelen tegen Verburch om degradatie uit het hoogste niveau te voorkomen. Dit werd een historische wedstrijd, die plaatsvond op zaterdag 20 maart op neutraal terrein in De Buitenhof in Delft. De 960 zitplaatsen in de sporthal waren verre van genoeg om de enorme menigte te huisvesten: ruim 1000 enthousiaste supporters – bewapend met toeters, bellen en spandoeken – waren naar Delft gekomen om hun team aan te moedigen. Na een zenuwslopende strijd trok Quintus aan het langste eind met een 6-5 overwinning. Toen het laatste fluitsignaal klonk, stormde alles wat Quintus was het veld op. Het bleef die avond nog lang onrustig in Kwintsheul.
Bekersucces en internationaal succes
In 1979 bereikten de dames de eerste bekerfinale, die werd gespeeld in het prestigieuze AHOY met een capaciteit van 7000 toeschouwers. Heel Kwintsheul liep uit voor deze bijzondere gebeurtenis. Na een spannende wedstrijd tegen V&K uit Groningen won Quintus de beker, wat het startsein was voor een groot feest in het dorp. De dames werden als heldinnen onthaald in Kwintsheul, waar ze in een open kar door het dorp werden gereden, met de muziekvereniging Sint Gregorius voorop en juichende supporters langs de kant.
De dames van Quintus zouden na 1979 nog negen keer de bekerfinale halen, waarvan vier keer gewonnen. Succes op nationaal niveau bracht Quintus steeds naar het internationale podium. De dames maakten hun Europese debuut in 1979 in de Europacup 2 tegen ISKRA Partizanske in Slowakije – een mijlpaal in de clubgeschiedenis. We hebben vervolgens ook nog in Rusland (Moskou, tweemaal), Oekraïne, Litouwen, Kroatië, Spanje, Turkije, Finland, Griekenland, Portugal en Zwitserland wedstrijden op Europees niveau mogen spelen.
Westlandse samenwerking in Handbal Combinatie Westland (HCW)
In het seizoen 1994-1995 werd er voor de eerste keer aan de competitie in de eredivisie deelgenomen als HCW. Dit was een samenwerking tussen Quintus en Westlandia (aangezien hier speelsters in speelden die ook actief waren in Oranje).
Historisch uit die tijd is vooral de halve finale in Kwintsheul van de beker tegen Volewijckers (het huidige VOC), waarin beide coaches met een rode kaart naar de kleedkamer werden gestuurd. Na verlenging werd deze wedstrijd door HCW verloren. Toch mocht er in het tweede jaar, door de tweede plaats in de competitie, Europacup handbal gespeeld worden tegen Frankfurt am Oder.
In 1997 stopte de samenwerking in de vorm van HCW, mede omdat de andere Westlandse clubs weigerden om speelsters af te staan aan het samenwerkingsverband. Quintus kreeg de eredivisieplaats terug.
Nationaal succes in de 21e eeuw
In de seizoenen 2005-2006 en 2006-2007 werd de “triple” gewonnen: Nationaal kampioen, Nationale beker en de Supercup! Onder leiding van René Romeijn bleef Quintus dames 1 maar liefst 60 wedstrijden op rij ongeslagen! Nadat de NHV-beker in de seizoenen 2005-2006, 2006-2007 en 2007-2008 driemaal op rij gewonnen was, mocht de nationale NHV-beker behouden worden en die pronkt sindsdien in de prijzenkast in de hoek van de kleine kantine. In 2008 kwam er een einde aan de dominantie van Quintus in het dameshandbal.
In 2018 wonnen de dames opnieuw de Supercup, en in 2019 volgde de winst in de beker. Toch werd het daarna moeilijker om prijzen te winnen. Veel speelsters trokken naar het buitenland of werden weggekaapt door concurrent VOC. Ondanks deze tegenslagen bleven de dames op internationaal niveau actief. Vanaf 2013 tot 2019 speelde Quintus onafgebroken in Europese competities zoals de Europacup, EHF-cup en Challenge Cup – iets wat mede mogelijk werd door trouwe sponsoring, acties vanuit de speelsters zelf en een sterke organisatie.
Trots
De successen in het dameshandbal werden in onze club gebouwd uitgaande van succesvolle lichtingen bij de jeugd (op basis van een goede eigen jeugdopleiding en clubcultuur). Hierdoor kon de positie in de top van het Nederlandse dameshandbal al meer dan 50 jaar behouden worden. Sommige speelsters van onze club kregen op basis van hun prestaties een uitnodiging voor een Oranje-selectie en namen deel aan een (jeugd)EK en/of WK of sommigen zelfs aan de Olympische Spelen.
We hebben nu veel mooie momenten uit onze geschiedenis van de damesselectie nog niet benoemd, maar dan kunnen we een heel boek volschrijven. De geschiedenis van de damesselectie van Quintus is er een van doorzettingsvermogen, passie en strijd. Van de eerste successen in de jaren ’50 tot de Europese campagnes in de 21e eeuw: de dames van Quintus hebben hun naam voor altijd gevestigd in het Nederlandse handbal. Daar zijn wij trots op!
Vorige week verscheen in het AD een artikel van Till Behne over ons rolstoelhandbal jeugdteam. Zij interviewde daarvoor Birgitte Eekhout.
Quintus is een belangrijke naam in het (Westlandse) handbal en de club heeft dan ook vaak een leidende rol, bijvoorbeeld in het rolstoelhandbal. Met twee grote jubilea in het vooruitzicht, kwam het idee om een rolstoelhandbal jeugdteam op te zetten. Birgitte Eekhout: ,,Het enthousiasme van de kinderen spat er elke week weer van af. Ze stralen van oor tot oor.”
Foto: Thierry Schut
Vertel, waarom een rolstoelhandbal jeugdteam?
,,Bij Quintus vieren we twee jubilea. De club is 75 jaar geleden opgericht en het volwassen rolstoelhandbalteam bestaat dit jaar 10 jaar. Zo is het idee ontstaan om een jeugdteam op te zetten. Daar zijn we begin dit seizoen, in september, mee gestart, met eerst drie proeftrainingen. We hebben inmiddels een team van vijf kinderen. Deze kinderen, in de leeftijdscategorie van 10 tot 16 jaar, staan of zitten elke week weer te trappelen. We trainen iedere zaterdag van 10.30 tot 12.00 uur. Ze stralen steeds van oor tot oor. Zo mooi om te zien. Daar worden we heel blij van.”
En hoe gaat het nu verder met jullie activiteiten?
,,Een volwaardig team bestaat uit zes spelers, maar een groep van minimaal tien zou ideaal zijn. De droom is natuurlijk dat er meer rolstoelhandbal jeugdteams komen zodat we een competitie kunnen spelen. Bij ons volwassenen is dat ook gelukt, dus waarom nu ook niet? Veel clubs en gemeenten kijken nieuwsgierig naar ons, dus wij moeten het goede voorbeeld geven.”
Wat heb je nodig om dit te laten slagen?
,,Inclusiviteit op sportclubs, of elders in de maatschappij, is nog niet vanzelfsprekend. Maar dat is natuurlijk een proces. Wij zetten onze schouders eronder om dat voor elkaar te krijgen, en daar helpt onze Westlandse mentaliteit natuurlijk wel bij. Naast het vinden van genoeg enthousiaste spelers, en de randvoorwaarden zoals materiaal en geschikte rolstoelen, is het zoeken naar trainers nog een flinke uitdaging. Mensen die dat leuk vinden, rolstoel of niet, zijn zeer welkom! We zijn voor iedereen bereikbaar via rolstoel@quintushandbal.nl.”
Bron: Algemeen Dagblad – Till Behne
Lees hier het originele artikel op ad.nl (voor abonnees van het AD).
Spaans-Finse ’tomatenplukker’ Xavi (19) op zijn plek bij Quintus
Op 24 maart verscheen in het AD een artikel van Peter Lotman over onze Xavi Björkström.
Met twee Finse ouders en geboren en getogen in Spanje was het wel even wennen voor Xavi Björkström in de tuindersgemeenschap in Westland. Andere cultuur, andere humor, ander klimaat. Maar inmiddels is de 19-jarige handballer bij Quintus volledig geacclimatiseerd.
De Nederlandse taal is Xavier (roepnaam Xavi) Björkström nog niet helemaal machtig. ,,Verstaan gaat wel”, zegt hij, ,,Maar een gesprek voeren is lastig. Dat gaat vaak te snel.” Dus wordt het een tweespraak in drie talen: beetje Nederlands, vooral Engels en wat Spaans. Waarbij wel direct duidelijk wordt dat de talentrijke opbouwspeler goed kan uitleggen hoe hij over bepaalde zaken denkt. Hij handbalt net zoals hij praat: weloverwogen en intelligent.
Foto: Patrick Dolkens
Hij moet lachen als hij vertelt over dat tomatenplukken. ,,Ik wil graag mechanical engineering gaan studeren. Dat deed ik in Spanje ook al en moet ik hier weer oppakken. Maar voorlopig werk ik bij tuinder Roel de Bakker in het bedrijf. Ik ben een echte tomatenplukker. Roel heeft mij als sponsor met van alles geholpen. Huisvesting, werk en geld. Hem ben ik dus bijzonder dankbaar dat ik hier kan handballen.”Die keuze voor Quintus was uiteindelijk niet zo moeilijk, vertelt hij. ,,Ik heb ook bij Aalsmeer meegetraind toen ik in augustus naar Nederland kwam. Daarna bij Quintus en dat beviel me gelijk het beste. Ik had het gevoel dat ik die gasten al lang kende en ik voelde me hier meteen thuis. Ook kende ik de club nog, want ik was drie jaar geleden hier op een toernooi met een juniorenteam.”
Björkström speelde twaalf jaar bij Balonmano Mijas in Malaga en kwam op voorspraak van Rob Luijendijk, de voormalige Haagse topkeeper, naar Nederland. ,,Handbal zit bij ons in de familie. Mijn vader en opa waren goede handballers. En ik heb twee oudere broers die ook op hoog niveau speelden. Ik wilde zelf altijd graag in verschillende landen spelen en daarom ben ik naar Nederland gekomen.”
Onlangs ontving Björkström een invitatie voor de nationale ploeg van Finland. Eerder al maakte hij deel uit van Finland onder 20 jaar. Hij is niet het type krachtpatser. Hij oogt slank en is met zijn 1.85 meter. atletisch ,,Toch eet ik heel veel”, legt hij uit. ,,Ik wil ook aankomen in gewicht, maar dat lukt nog steeds niet. Mijn metabolisme werkt snel. Ook ben ik veel in het krachthonk en dat zal wel gaan helpen.”
Nu nog moet hij het vooral hebben van zijn één-op-één passeerbeweging met sidestep. ,,Daar scoor ik goed mee, maar ik zou ook meer van afstand willen schieten”, noemt hij zijn verbeterpunt.
De vaste kracht, die zaterdagavond met 21-22 verloor van regiogenoot en koploper WHC/Hercules, wordt daarbij geholpen door coach Neso Saponjic. ,,Een fantastische man. Als trainer is hij geweldig, maar ook als mens is Neso super. Hij helpt je overal mee en luistert altijd naar jouw problemen. Hij komt vaak hard over en dat is hij ook wel. Soms kan hij fel uitvallen, maar ik vind dat prima. Ik heb in Spanje meer trainers zoals hij gehad en ik hou er wel van. Niet iedereen kan daar tegen, maar je wordt wel scherp gehouden”
Zelfvertrouwen
Na de openingswedstrijd van dit seizoen tegen Hellas, die in een gelijkspel eindigde, maakte Quintus lastige tijden door. Pas de laatste weken wordt er weer meer gewonnen. ,,De verwachtingen waren hoog na die eerste partij”, erkent Björkström. ,,Ik heb veel met oudere spelers in het team gehandbald. Dat heeft mij veel zelfvertrouwen gegeven. Ons team bij Quintus is nog jong en dat is wel eens moeilijk. Maar er zit zó veel kwaliteit in, dus dat moet goedkomen”, verwacht de talentrijke handballer én tomatenplukker.
Bron: Algemeen Dagblad – Peter Lotman
Lees hier het originele artikel op ad.nl (voor abonnees van het AD).
WHC/HERCULES TOCH WEER DE BESTE TEGEN OPVALLEND STERK QUINTUS
Mooi was het allemaal niet, maar spannend in alle opzichten wél. De streekderby tussen Quintus en WHC/Hercules kende een bizar verloop met uiteindelijk de Hagenaars als moeizame winnaars: 21-22. De beide coaches gaven de beste indruk van het duel. Wesley Hage van het Combinatieteam: ,,We hebben gewonnen en daar gaat het om.” En collega Neso Saponjic: ,,We hadden tenminste één punt verdiend.”
Beide conclusies sloegen de spijker op de kop. Uiteraard was voor WHC/Hercules een overwinning in de race om de titel en promotie het allerbelangrijkste. Wat dat betreft was de missie dus geslaagd. Maar je mag van de trotse koploper van de eredivisie toch eigenlijk wél verwachten, dat ze ook nog handbal van een behoorlijk kaliber laten zien.
Dat ontbreekt er de laatste weken zichtbaar aan. Ruim driekwart van de competitie speelde de ploeg van coach Hage sprankelende partijen met steeds een mooie overwinning. De ogenschijnlijk onaantastbare eerste plaats was de beloning.
ZAND IN DE MACHINE
Maar er komt steeds meer zand in de geoliede machine. De aanvalscombinaties verlopen stroef en (te) veel technische fouten kenmerken het rommelige spel.
Het is voor Hage en zijn adepten niet te hopen, dat zij in het zicht van de haven alsnog stranden.
,,Dat gaat echt niet gebeuren”, aldus Hage grootmoedig. ,,We zitten even in een dipje en de overwinning van vandaag tilt ons daar wel overheen.”
Voor degenen die zelf ooit om de titel hebben gespeeld, zal het verval niet vreemd overkomen. De spanning neemt toe en daarmee de druk. Slechts een enkele speler (Frank Meeuwisse, Lars Hemmes) heeft die mentale belasting van het kampioen moeten worden eerder meegemaakt. Voor de rest van de jeugdige formatie is het allemaal nieuw.
Bovendien wil nu wekelijks elke tegenstander juist van de lijstaanvoerder winnen. Alles wordt uit de kast gehaald om WHC/Hercules te laten struikelen.
BOVEN ZICHZELF UITGESTEGEN
Dat gold óók voor Quintus, dat een optimaal gemotiveerde partij speelde en boven zichzelf uitsteeg. Vorige week verloren de mannen van Saponjic nog ruim van het laag geklasseerde Rapiditas. Dit keer echter, tegen aartsrivaal Hercules, was de weerbaarheid ver boven de honderd procent. Dát is ook wat de immer fanatieke Saponjic graag wil zien.
,,Er is geknokt, gebikkeld, met maar één doel voor ogen: winnen, winnen en nog eens winnen. Jammer genoeg kunnen ze dat niet elke week opbrengen. Maar dat komt nog wel”, aldus de glunderende oefenmeester.
De thuisclub begon met een uitblinkende Jorian Baauw overrompelend. De latere Man-of-the-Match schoot vier keer op een rij raak en dat verraste de Haagse defensie. Spijtig voor Quintus was, dat de linkshander in het verdere verloop van de partij te veel zijwaarts zijn acties inzette in plaats van de dreiging vooruit te handhaven.
De 10-7 voorsprong was verdiend, al had WHC/Hercules de achterstand bij de rust al weer omgebogen naar 11-12. In die periode maakten de beide doelverdedigers Thijs van Zeijl (stopte wéér een strafworp) en Ofke Teekens al veel indruk.
ONGEKENDE SPANNING
In het tweede half uur hetzelfde spelbeeld. Een knokkend Quintus en een worstelend Hercules. Veel overtredingen en dito tijdstraffen, waarbij hoogstaand handbal ver te zoeken was. Toch genoten de toeschouwers volop vanwege de ongekende spanning.
Bij 18-15 kwamen de Westlanders op een ruime voorsprong met nog een kwartiertje op de klok. Een sensatie hing in de lucht. In die fase vervulden opnieuw de keepers Teekens en Van Zeijl met hun stops een hoofdrol.
Even veerde het Combinatieteam op en door doelpunten van Koen Houdijk (zoals altijd onvermoeibaar), Ziggy Eijsenring (2x slim en handig) en Ole Poeth (perfecte lob) was het plotseling 18-19 voor de bezoekers.
In de resterende minuten pakte Troy Oranje nog even zijn Moments of Fame. Vanuit de linkerhoek bracht hij zijn ploeg met knappe treffers terug tot 19-19 en 20-21. De gelijkmaker hing in de lucht, maar de sterk spelende Tim Frenk bracht met nog minder dan dertig seconden te gaan de Hagenaars in veilige haven. De man-to-man van Quintus leverde nog wel een doelpunt op van Oranje, maar de tijd was tekort om er een gelijkspel uit te slepen: 21-22.
En zo eindigde de tumultueuze broederstrijd in een uitbarsting van vreugde bij WHC/Hercules en in diepe droefenis bij Quintus, dat vond dat het recht had op een beter resultaat. Typisch dus weer zo’n partij waarin de ene ploeg (WHC/Hercules) de punten pakte en het andere team (Quintus) de complimenten kreeg.
WEDSTRIJDRAPPORT
Amusementswaarde (***): We hebben als liefhebber van mooi handbal geaarzeld of het slechts twee sterren waren. Maar de spanning, de strijdlust en het grillige scoreverloop rechtvaardigen toch wel de drie sterren. Tot de laatste seconden zaten de supporters op het puntje van de stoel en dat is ook wat waard.
Scheidsrechters (*): Het is een hard oordeel voor Adri Holierhoek en Wim Palts, maar we ontkomen niet aan deze lage waardering. Veel van hun beslissingen waren discutabel en vaak onbegrijpelijk. De voordeelregel liep niet, de aanvallende fout werd herhaaldelijk verkeerd geïnterpreteerd, de loopregel klopte niet. En tot overmaat van ramp hadden zij 17 (!) tijdstraffen en een directe rode kaart nodig om het duel in goede banen te leiden. Volstrekt onnodig, maar blijkbaar hadden zij zich voorgenomen om de derby kort te houden uit angst dat het uit de hand zou lopen. Jammer, want zij drukten hierdoor een veel te zwaar stempel op het verloop van de partij.
Man-van-de-Wedstrijd: Jorian Baauw viel die eer ten deel, maar dat had wat ons betreft ook keeper Ofke Teekens mogen zijn dankzij de vele reddingen.
Doelpunten Quintus: Jorian Baauw (5), Youri Schutte (4), Xavi Björkström (3), Rick van Ravesteijn (3), Troy Oranje (3), Ali Ahmedov (1), Sebastiaan Strijers (1) en Dyon de Graaf (1).
Doelpunten WHC/Hercules: Tim Frenk (6), Ziggy Eijsenring (4), Ole Poeth (2), Koen Houdijk (2), Sil Klompé (2), Jonah Baak (2), Stan Zwinkels (1), Mauro van der Wiel (1), Frank Meeuwisse (1) en Thijs van Zeijl (1).
AD Sport: Peter Lotman | Foto: Max van Zijderveld
Mis deze unieke kans niet en zet uw bedrijf in de spotlights op het wedstrijdtenue van onze herenselectie!
In onze thuishaven, de onlangs gerenoveerde en duurzame Eekhout Hal – de meest duurzame sporthal in de regio – speelt onze talentvolle en jeugdige herenselectie in de eredivisie van het Nederlandse handbal: de Next Handball League.
Behalve dat de spectaculaire thuiswedstrijden niet alleen veel toeschouwers trekken, worden de wedstrijden ook volop bekeken via de livestreams op YouTube en Eyecons. Daarnaast is de regionale pers regelmatig aanwezig, wat resulteert in publicaties online en in diverse huis-aan-huisbladen.
Voor de komende drie jaar zijn wij op zoek naar bedrijven die zich willen verbinden aan deze ambitieuze groep spelers door hun bedrijfsnaam op het wedstrijdtenue te laten plaatsen.
Bent u als bedrijf enthousiast over teamspirit, fysieke uitdagingen en dynamisch spel? Neem dan contact met ons op om de sponsormogelijkheden te bespreken! Mail ons via sponsorcommissie@quintushandbal.nl.
Foto: Max van Zijderveld
