Meestrijden om het kampioenschap van de eredivisie, dat wilde zowel Quintus als WHC/Hercules. Die titel gaat er voor beide clubs niet komen, zoveel werd wel duidelijk in de derby van afgelopen zaterdag. Een vergelijking van twee teams na een duel dat de Hagenaars uiteindelijk met 21-28 wonnen.
Kenmerkend voor WHC/Hercules en voor de Heulse formatie is dat beide coaches met een tamelijk jonge ploeg te maken hebben. Die jeugdige gasten hebben ontegenzeggelijk veel kwaliteit, maar op de cruciale momenten tijdens een topwedstrijd bleek eerder al dat de spanning toeslaat. Te veel afspeelfouten en het onbenut laten van de vrije kansen waren regelmatig oorzaak van een onnodige nederlaag.
Voor beide coaches, Neso Saponjic bij Quintus, en Wesley Hage van de Haagse club, zijn dat ingecalculeerd mankementen. ,,Wij zijn aan het bouwen en dat betekent óók dat we de jonge talenten zo veel mogelijk speelminuten laten maken. En ja, dat gaat onvermijdelijk soms ten koste van het resultaat”, vertelt Saponjic, die er totaal geen moeite mee heeft dat zijn team dit seizoen nog achter de twee koplopers eindigt. ,,Over twee jaar gaan wij serieus voor de titel en promotie naar de BENE-League. Tot die tijd is het ervaring opdoen en dan mogen er fouten worden gemaakt.”
Wesley Hage hanteert dezelfde filosofie. Ook hij heeft de beschikking over talenten die deel uitmaken van Jong Oranje. ,,Onze start van de competitie was door het inpassen van nieuwe én jonge spelers stroef. Dat heeft punten gekost. Het enige is dat we moeten proberen een wedstrijd eerder ‘dood’ te maken. Die jonge gasten zijn vaak nog te onstuimig en willen bij een voorsprong maar doorjagen.”
Beide rivalen hebben dus dezelfde voordelen, maar óók de daarmee gepaard gaande nadelen: namelijk het gebrek aan ervaring en rust in de ploeg op de juiste momenten. Die rijpheid komt met de jaren, dus zowel Saponjic als Hage trekt daarvoor tijd uit. Dat betekent dat Quintus en WHC/Hercules én ook Hellas, dat in hetzelfde schuitje zit, elkaar wekelijks de punten afsnoepen, tot groot genoegen van de andere titelkandidaten.
Met al die talenten in deze regio, die ook nog regelmatig naar de gevestigde BENE-Leagueclubs verkassen, wordt de roep om één gezamenlijk Team Haaglanden steeds luider. Dat houdt in, dat clubbelangen even opzij moeten worden gezet. Maar dat is in de afgelopen decennia onbespreekbaar gebleken.
Peter Lotman
In het weekend van 6 en 7 april staan er verschillende activiteiten gepland op onze vereniging. Zo speelt de Herenselectie op zaterdagavond een dubbele thuiswedstrijd. Om 18:30 uur start Uni-Verde HS1 – Achilles HS1, gevolgd door Quintus HS1 – BFC HS1 (20:30 uur). Daarna zal er in Hal 2 een nieuwe editie van Circus Dorstig zijn. Op zondag staan de Qlympics, pubquiz, rad van fortuin en super loterij op de planning.
Robuuste verdediger wisselt coachen in voor spelen in de hoofdmacht
Ineens stond hij daar in het hart van de verdediging bij Quintus. Jelle Melkert (29), vooral bekend als jeugdtrainer en coach van het Opleidingsteam bij de Heulse club, werd door hoofdcoach Neso Saponjic bij het eerste team gehaald. ,,Ik heb het plezier in het spelletje weer helemaal terug gevonden.”
Vooral door zijn imposante gestalte kon Saponjic de verdedigingsspecialist goed gebruiken in het toch al solide middenblok.
Jelle Melkert over zijn plotselinge optreden in de hoofdmacht: ,,Vanwege een aantal gestopte en geblesseerde spelers was het krap qua verdedigers op de midachter positie. Ik was vorig én dit seizoen al een paar keer bij het tweede ingevallen en toen begon het al een beetje te kriebelen om weer meer te gaan spelen. Neso kwam met het idee om in elk geval tot de winterstop aan te sluiten bij het eerste. Het is van beide kanten zó goed bevallen, dat we hebben besloten door te gaan.”
Voor Melkert was het ook de bevestiging, dat zijn lichaam het weer aan kon om weer meer te sporten op hoog niveau. ,,Daarom heb ik het coachen opgegeven om ook volgend seizoen volledig voor het spelen in het eerste te kunnen gaan. Ik heb het plezier in het spelletje echt weer terug gevonden.”
Veel blessures
Melkert, werkzaam als eventmanager bij de Krajicek Foundation, begon op zijn vijfde jaar met handballen bij VELO Wateringen, samen met voormalig eerste teamspeler Niels van Lier. ,,Op mijn twaalfde ben ik overgestapt naar Quintus om op een hoger niveau te kunnen handballen. Dat heb ik volgehouden tot mijn 23ste. Door de vele blessures die ik opliep, werd de motivatie steeds minder en heb ik besloten te stoppen. Ik was toen al trainer/coach van de heren C-jeugd en heb mij daar verder op gericht. Zes jaar ben ik trainer/coach van de heren C1 en B1 geweest en sinds vorig seizoen ook trainer/coach bij heren 2. Daarnaast ben ik samen met Roel Bakker en Jolanda Michielsen verantwoordelijk voor het jaarlijkse Wim de Bakker toernooi.”
Het plezier is dus weer helemaal terug bij de robuuste handballer, die vooral verdedigend wordt ingezet. Maar ook qua ervaring met een aantal andere, wat oudere spelers, zoals Troy Oranje, Timo Blom en René de Bakker kan Melkert een belangrijke bijdrage leveren aan de ondersteuning van de vele jeugdige talenten in het team.
,,Het was in het begin nog wel zoeken onderling, maar we merken nu dat er duidelijk een stijgende lijn in zit. De puzzelstukjes vallen steeds beter in elkaar.”
Duidelijke lijn
Melkert is enthousiast over de samenwerking met Saponjic. ,,Het was vijf jaar geleden wel even wennen. Ik was gewend om me alleen op mijn eigen team te focussen. Maar dankzij Neso zit er een heel duidelijke en open lijn in. Van de heren 1 tot en met de D-jeugd. Mede dankzij de jarenlange jeugdopleiding van Neso bij Quintus en de trouwe staf die hij er omheen heeft verzameld, is er een nóg grotere vijver met talentvolle jeugd ontstaan. Ook de samenwerking met VELO, onder de naam Uni-Verde, draagt daar in belangrijke mate aan bij.”
Veel talentvolle jeugd stroomt inmiddels al door naar de hoofdmacht en Saponjic schroomt niet om die jonge gasten voldoende speelminuten te geven. De komende jaren komt er bij de Heulse club voldoende talent bovendrijven.
Melkert vol vertrouwen: ,,Quintus gaat een mooie toekomst tegemoet en daar wil ik graag de komende jaren mijn steentje aan bijdragen”
Iets goed te maken
Maar eerst dus zaterdag voor Jelle Melkert en zijn teamgenoten de topper tegen DSF Arnhem (20.00 uur, Eekhouthal Kwintsheul).
,,Wij hebben wat goed te maken na de verloren uitwedstrijd destijds in Arnhem. En zij zullen extra gemotiveerd zijn na het verrassende verlies tegen Dynamico afgelopen zaterdag. Arnhem is deze tweede seizoenshelft niet meer zo dominant als vóór de winterstop. Wij gaan dan ook vol vertrouwen de strijd aan. Met die stijgende lijn kunnen we nog steeds kans maken op een plaats in de top-3.”
AD SPORT/PETER LOTMAN
De Eekhout Hal, het icoon van sportcomplex Quintus, staat op het punt van de eerste grote renovatie sinds de bouw eind jaren 70.
Ooit speciaal gebouwd voor Quintus Handbal, is de hal door de jaren heen het podium geweest voor talloze nationale en internationale topwedstrijden. Menig Heulenaar en Westlander heeft er ook (jeugd) wedstrijden gezien van volleybal, handbal, badminton en gymnastiek.
Ondanks gedegen onderhoud is de hal niet meer up-to-date. Het is tijd voor een upgrade.
Al meerdere jaren wordt er vanuit de accommodatie hard gewerkt aan een verbeterplan. Door de stijgende energieprijzen kreeg dit extra urgentie. Met dit plan zal de Eekhout Hal voldoen aan moderne normen voor isolatie, ventilatie en verwarming. Dit zal niet alleen zorgen voor een comfortabelere omgeving voor sporters en bezoekers, maar ook een jaarlijkse besparing van 10.000 kubieke meter gas opleveren.
De sportvloer en wanden worden voorzien van een nieuwe afwerking. De sportvloer zal voldoen aan de hoogste topsportkwalificaties gesteld van NOC*NSF. Dankzij de nieuwe wandafwerking zal de akoestiek in de hal verbeteren. Dat zal voor de vele bezoekers letterlijk en figuurlijk positief in de oren klinken. Niet alleen de hal zelf wordt aangepakt, ook wordt geïnvesteerd in faciliteiten voor kracht- en hersteltrainingen op het complex. Een nieuwe sportruimte wordt ingericht voor Quintus-sporters, waarmee wordt voldaan aan de groeiende behoefte van trainingsmogelijkheden voor topsport.
Kortom een grote en belangrijke (laatste?) stap in de renovatie van het Sportcomplex Quintus. Begonnen in 2013 en na deze stap klaar voor de toekomst. Een toekomst waarin het complex de leden van de Quintus verenigingen op alle niveaus sportief en op duurzame wijze kan faciliteren.
Quli Diner
Op vrijdag 10 mei organiseren we weer een Quli diner. Een avond vol gastronomische Big Green Egg-hoogstandjes van Leo Elenbaas, samengesteld met de beste ingrediënten uit onze eigen streek.
Een evenement dat niet alleen je smaakpapillen verwent, maar ook een mooie gelegenheid biedt om een belangrijk doel te steunen: de sporthal weer op top(sport) niveau krijgen.
Het Quli diner overstijgt de verwachtingen van een gewoon gastronomisch festijn. Het is een unieke gelegenheid om samen te komen en een positieve impact te maken. Bied mee tijdens onze veiling op exclusieve items en steun de toekomst van onze sportaccommodatie.
Voor meer info bel of app John vd Valk 06-28287700 of Peet vd Valk 06-51325987.
Reserveer je tafel voor deze onvergetelijke avond bij bovenstaande contactpersonen of via mail Quintusleeft@sportaccommdatiequintus.nl
Voor €1250,- excl. BTW per tafel van 10 personen te boeken. Voor de zakelijke vraag is een factuur mogelijk.
De vrouwen van Quintus hadden in Raalte lang uitzicht op de overwinning tegen Kwiek. Via de tussenstanden 12-12, 14-14 en 16-16 bij de rust maakte het team van coach Rolf Schulte het de thuisclub flink lastig.
Ook na het wisselen bleef Quintus lang in het spoor. Bij 23-23, 26-25 en 28-27 door achtereenvolgens Alyssa Schaap, Jara Datthijn, Phoebe Muller en Tess van der Knaap viel de winnaar niet te voorspellen.
In de slotfase bij die 28-27 stand stokte de productie van de Westlandse formatie echter plotseling zonder verklaarbare reden en kon Kwiek met vijf doelpunten op een rij alsnog met 33-27 de volle winst grijpen.
Doelpunten Quintus: Jara Datthijn (8), Jill van den Berg (5), Tess van der Knaap (4), Esmee Verbeek (3), Mirthe de Jong (3), Alyssa Schaap (2), Stacey Zuiderwijk (1) en Phoebe Muller (1).
AD SPORT/PETER LOTMAN
Vrouwen doen het goed; mannen gelijkwaardig in subtop
Voor de teams in de eredivisie bij de vrouwen en de mannen is de winterstop aangebroken. Een goed moment om te evalueren hoe de regioclubs het tot nu toe hebben gedaan. We vroegen de betreffende trainers naar hun oordeel. Wat ging er goed en wat kan beter. En we geven een cijfer op het Kerstrapport.
Quintus vrouwen (4e)
Rolf Schulte is er als nieuwe trainer/coach in geslaagd de juiste snaar te raken bij de vernieuwde, jonge ploeg. Zijn visie past heel goed bij de selectie en bij de club als geheel. Er wordt minder druk gevoeld om fouten te maken en dat zorgt ervoor dat de ontwikkeling van de jonge meiden sneller is gegaan dan verwacht. Schulte heeft met zijn speelsters vriend en vijand positief verrast met het onbevangen spel.
Coach Rolf Schulte: ,,Ik ben gestart met een super jonge ploeg nadat de meer ervaren speelsters waren gestopt of vertrokken. Daardoor waren de verwachtingen niet zo hoog. Grootste verandering is het weer samen trainen van het eerste en het tweede team en de invoering van een gestructureerd krachttrainingsprogramma. Al snel bleek dat de ploeg erg gretig en leergierig is. Ik probeer steeds een beetje meer de regie over te dragen aan de speelsters zelf, omdat ze die zelfredzaamheid in het veld ook nodig hebben. Ik moedig bewust het uitproberen aan. Beter een verloren duel dan een ontweken duel, want daar leer je niks van. De ploeg gaat heel goed met de eigen verantwoordelijkheid om.
Voor de tweede helft van de competitie is het verder bouwen om het dynamische aanvalsspel en het compacte verdedigen langer te kunnen vasthouden.”
Schulte geeft zijn team een 7.5 voor de prestaties en voor de ontwikkeling een 9. Wij houden ons nog even bij de huidige prestaties en kunnen ons vinden in de 7.5.
CIJFER: 7.5
Quintus mannen (5e)
Quintus startte voortvarend met een serie fraaie overwinningen en een eerste plaats. Daarbij moet wel worden aangetekend, dat de tegenstanders in die periode vooral uit het rechterrijtje kwamen. Daarna volgde wat tegenslag met blessures, maar het spel was met de aanwinsten Marnix Roos en (later ook nog) Ricardo Holman én de uitblinkende Timo Blom het aankijken meer dan waard. De top-5 blijft het streven, maar als het aan de ambitieuze Saponjic ligt wordt dat de top-3.
Coach Neso Saponjic: ,,We hebben de selectie groter en gezonder gemaakt voor dit seizoen en de staf verdubbeld. Tevens zijn we onze faciliteiten steeds aan te verbeteren. De trainingen zijn intensiever geworden. Sommige spelers hebben zich goed doorontwikkeld en spelen een grotere rol dan voorheen. Het doorschuiven van negen A-junioren bleek een grote aanwinst voor de selectie. Nu is het belangrijk om nog meer te werken aan het smeden van een team en de speldiscipline te verbeteren. Er zit nog veel rek in deze groep, maar we zijn ook bezig met versterkingen van buitenaf met het oog op de toekomst. Een mogelijke doorgang naar de BENE-League blijft in de komende twee seizoenen een doelstelling.”
Saponjic geeft vanwege de vele ups en downs zijn team een 7. Een cijfer dat ook wij, twee tiende punt hoger, realistisch vinden.
CIJFER: 7.2
AD SPORT/PETER LOTMAN
De vrouwen van Quintus legden tegen V&L al in de eerste helft de basis voor de uiteindelijke overwinning. Met snelle aanvalscombinaties fraai afgerond door Tess van der Knaap, Jara Datthijn en Jill van den Berg was het binnen een kwartier al 10-4. In die periode keepte ook Lois van Ruijven een prima partij door onder meer ook een strafworp te stoppen.
Alyssa Schaap en Stacey Zuiderwijk zorgden voor de comfortabele 17-11 ruststand.
Na het wisselsignaal ging het team van coach Rolf Schulte onverminderd door in een hoog tempo en door doelpunten van vooral de makkelijke scorende Judith van der Helm en Mirthe de Jong pakte Quintus verdiend met 30-23 de overwinning.
Met zowel de winst voor VELO als voor Quintus belooft dat zaterdag tijdens de eerste derby van dit seizoen in Wateringen voor het nodige spektakel te kunnen zorgen.
Doelpunten: Judith van der Helm (7), Jill van den Berg (5), Tess van der Knaap (4), Jara Datthijn (4), Laurie Kleijweg (3), Alyssa Schaap (2), Mirthe de Jong (2), Stacey Zuiderwijk (2) en Esmee Verbeek (1).
De mannen van Quintus boekten een ruime 40-32 overwinning op Opleidingsteam BEVO. Vooral over de aanvallende kracht was trainer/coach Neso Saponjic tevreden. ,,We traden met zeven junioren aan vanwege een aantal blessures de afgelopen week opgelopen. Jari Boer, Youri Schutte en Ali Achmedov haakten van de week af. Ques Canninga en Ofke Teekens zijn al wat langer uit de roulatie. Het zit dus even niet mee. Maar alle wissels hebben gespeeld en gescoord met soms mooie staaltjes handbal. Dat is dus positief.”
Verdedigend probeerde Quintus een aantal varianten uit en dat kostte nogal wat tegendoelpunten. Maar ondanks die tegenslag met blessures blijft Saponjic vertrouwen hebben in het ontwikkelingsproces en dat is ook wel nodig met de regioderby tegen WHC/Hercules komende zaterdag voor de boeg.
De Westlanders draaien nog steeds mee op de eerste plaats samen met Arnhem en BFC.
Doelpunten: Marnix Roos (10), Nick Schot (6), Timo Blom (6), Jorian Baauw (5), Jordan Beukman (4), Vince Zwirs (3), René de Bakker (2), Jorg van Endschot (1), Sam Koppenol (1), Sergio Vasseur (1) en Max van Zijderveld (1).
Jorian Baauw werd bij Quintus uitgeroepen tot de Man of the Match.
AD SPORT/PETER LOTMAN
Zonder scheidsrechters, geen wedstrijden! Deze slogan kennen we allemaal, toch is het vinden van en begeleiden van voldoende en goede scheidsrechters al jaren een groot probleem binnen onze club. Dit levert sportief problemen op bij de inschrijving van teams voor de competitie en kost de club onnodig veel geld!
Daarom is het verheugend, dat er binnen de club een nieuwe functiegroep scheidsrechters is gevormd, o.l.v. Loek Alleblas, met de leden Kees Jansen, Richard Radder, Harrie Veenhoff, Dave de Recht, Remco Schaap, Patrick Peters en Mariëlle Mol. Zij gaan proberen binnen onze club de cultuur rond scheidsrechters te verbeteren door werving en begeleiding. Veel van deze leden maken zich al jaren verdienstelijk met betrekking tot scheidsrechters voor onze club of het NHV, als clubscheidsrechter of bondscheidsrechter.
Het beleid in de club is al jaren dat (jeugd)leden vanaf de B-jeugd, de wedstrijden van de jongere jeugd (E-, D-, C-jeugd) moeten fluiten. Talentvolle fluitisten kunnen met goede begeleiding doorstromen naar hoog niveau. Zo zijn onze voormalige jeugdscheidsrechters Denise Steringa en Merel van Zijderveld tegenwoordig scheidrechters op het hoogste landelijke niveau en staan aan het begin van mogelijk ook een internationale loopbaan.
Het vraagstuk van een tekort aan en respect voor scheidsrechters speelt club- en sport overstijgend voor bijna alle teamsporten. Daarom heeft de overheid subsidie toegekend om hieraan te werken. Eén van de initiatieven, die landelijk is ontwikkeld, is de sport overstijgende ‘Week van de Scheidsrechter’.
Dit jaar is de ‘Week van de Scheidsrechter’ van 30 september tot en met 8 oktober. Dit is het moment dat we onze scheidsrechters op het veld en in de zaal eens de eer kunnen geven die hen toekomt, door ze met een presentje te bedanken. Zonder scheidsrechters, geen wedstrijden! Het uitspreken van waardering voor de scheidsrechter/spelleider staat deze week (twee weekends!) centraal.
Het respect en de aandacht moeten er natuurlijk eigenlijk heel het jaar zijn!
Jan van Kester
Als onderdeel van de voorbereiding op de zaalcompetitie organiseert Handbalvereniging Kwiek traditioneel jaarlijks voor de damesjeugd een landelijk bezet toernooi in september, het Jan de Haan-toernooi. In feite kun je de opzet en het doel vergelijken met het Wim de Bakker toernooi voor de herenjeugd bij Quintus.
In het weekend van 9-10 september reisde daarom onze damesjeugd de DD1, DC1, DB1 en DA1, dit seizoen spelend onder de naam Westland Adviesgroep/Quintus naar het Oosten. Sinds corona mag er in Raalte niet meer overnacht worden in de sporthal, daardoor moesten de deelnemende verenigingen op zoek naar een alternatief. De coach van de DC1 in 2022 Michel van Dijk had het idee om in het kader van de “verticale verbinding”, alle teams samen onder te brengen op één gezamenlijke groepsaccommodatie. Hiervoor had hij een groepsaccommodatie in Rijssen op een half uurtje van Raalte (De Langenberg) gevonden.
De teams zouden er op vrijdag gezamenlijk met de bus naar toe reizen. Uiteindelijk werd het idee omarmd door de club en bleek het met een subsidie van de Business club van Quintus handbal voor de bus mogelijk, om de kosten voor de speelsters en de staf laag te houden. Daarnaast sponsorde bakkerij Roodenrijs-Remmerswaal het brood voor het ontbijt. Enkele ouders sponsorde fruit en groenten. Kortom de voeding was goed verzorgd. Dank hiervoor!
De organisatie van de trip is verder ingevuld door de coaches en begeleiding van de jeugdteams: Jules en Nicole van de DA, Britt en Maureen van de DB, Jasmijn van de DC en Merel en Denise van de DD, waarbij Jules ter plaatse de rol van coördinator invulde. In feite moest hij optreden als vader van een gezin met heel veel dochters.
De Langenberg in Rijssen is een zeer ruime groepsaccommodatie, met verschillende kamers met stapelbedden. Iedere team had zo zijn eigen plekje in het grote huis. Er was ook een goed uitgeruste keuken voor het klaar maken van maaltijden. Op vrijdagavond hadden de DA-jeugd een quiz voorbereid voor de jongere jeugd, waardoor de stemming er direct goed in zat.
Op zaterdagochtend en zondagochtend werd er vroeg (7.00 uur) opgestaan voor het ontbijt, waarna de bus de teams afleverde bij de sporthal. Omdat de jongste jeugd al om 8.30 uur begon, maakte de bus de eerste trip al heel vroeg, om later de DA op te halen, voor wie het programma pas in de middag begon.
Op zaterdagavond speelde dames 2 in Raalte hun competitiewedstrijd tegen dames 2 van Kwiek. Door een blessure bij dames 1, moest Britt de coach van de DB1 zaterdag op een neer naar Volendam om daar mee te spelen. Helaas was het geen succesvol weekend voor de dames senioren selectie. Ondanks de steun van het publiek verloor DS2 na een doelpuntenfestijn met 40-31 van de thuisclub en dames 1 ging in een fysieke wedstrijd ten onder in en tegen Volendam. Kortom een sportieve kater.
Handballend zag je tijdens het toernooi van onze teams het spel verbeteren. In dat opzicht voldeed het toernooi uitstekend aan de doelstelling. Waar mogelijk keken de teams naar elkaar en moedigden elkaar aan. De DD1 werd uiteindelijk 4e. Hier werd buur Verburch eerste. De DC1 werd uiteindelijk 3e door van Kwiek te winnen, achter VOC en SEW. De DB1 herstelde op zondag van nederlagen op zaterdag tegen VOC en VZV. Er werd op zondag tweemaal tegen SEW gespeeld, waarvan de wedstrijd op plaats 3 werd gewonnen, na een eerdere nederlaag in de ochtend. Bij de DA moest Sofie Swarte het hele toernooi met een duim in het gips vanaf de wisselbank toekijken. Helaas blesseerde ook Lynn van den Akker zich aan haar schouder op zondagmorgen tegen Kwiek., Op zaterdagavond had Lynn samen met Fien Swarte en Jillia Dey gedebuteerd in dames 2 in de eerste divisie. De DA1 haalde na vier overwinningen in de poule, de finale. Hierin was na een spannende ontknoping SEW de tegenstander. Hier leek Quintus de hele wedstrijd met de hoofdprijs naar huis te gaan, maar een tweetal tijdstraffen in de slotfase zorgde er voor dat SEW op 16-16 kwam. Hierdoor moesten strafworpen de beslissing brengen. Doordat er tweemaal van de 7M-lijn werd gemist, ging Quintus dit jaar zonder hoofdprijs naar huis. Er waren nog wel twee individuele prijzen voor Quintus. Dyangelin Jones werd gekozen tot beste speelster bij de D-jeugd en Senna Merkestijn tot beste speelster bij de DC-jeugd. Omdat deze prijsuitreiking al vroeg in de middag plaats vond, maakte de jongste jeugd de terugreis ouders en de oudere jeugd reisde terug met de bus, na de finale en prijsuitreiking voor de DB en DA-jeugd.
Komend weekend start voor de DA1 en DA2 de competitie in de jeugddivisie. De DA1 o.l.v. Jules van der Donk en de DA2 o.l.v. Bert Donker. De DC1 en DB1 moeten wachten tot na de herfstvakantie. De DB2 begint wel komende weekend in de Topklasse uit bij Aalsmeer DB2 o.l.v. Anouk Zwinkels en Elles Zwinkels. We wensen onze teams veel succes.
Raalte 2023 was weer een mooie handbal ervaring, zowel sportief als sociaal! Dankzij de inzet van ouders zijn er ook opnames gemaakt, die we kunnen gebruiken om ons spel te verbeteren.
Jan van Kester
Nieuwe trainer Quintus heeft discipline als sleutelwoord
Neso Saponjc (53) zweefde op het randje van de dood. In tegenstelling tot zijn ouders en vrienden overleefde hij ternauwernood de oorlog in voormalig Joegoslavië. Via Kroatië vluchtte hij naar Nederland, waar hij als stratenmaker en schoonmaker en later als handbalcoach een nieuw bestaan opbouwde.
De nieuwe trainer/coach van de mannen van Quintus maakte destijds alle verschrikkingen mee van die gruwelijke oorlog in voormalig Joegoslavië. Handbal was altijd zijn houvast. Zijn positieve levenshouding is opmerkelijk. ‘Kijk naar wat je hebt en naar wat je wél kunt’, is zijn motto.
Je zou een verbitterde man verwachten. De in Sarajevo, de hoofdstad van Bosnië en Herzegovina, geboren Saponjic verloor veel familieleden en vocht om zelf te overleven. ,,Mijn prachtige leven veranderde door die vreselijke oorlog in één klap. Ik moest stoppen met studeren en handballen. Ons gezin bestond uit zeven personen. Ik bleef alleen met mijn zus over. Mama, papa, opa, oma, neefjes, vrienden, buren, iedereen was vermoord door sluipschutters of granaten. Het was één grote nachtmerrie.”
Saponjic raakte ook zelf zwaar gewond. Organen waren beschadigd, benen verlamd, rug kapot. Twee maanden moest de succesvolle sportman vechten voor zijn leven. Hij was een getalenteerd handballer in zijn land bij clubs als Novi Grad en Zeljeznicar. Hij werd gekozen in de nationale jeugdploeg. Maar zijn carrière was in één klap vernietigd. Als hij erover vertelt, verraadt de blik in zijn ogen nog steeds, dat hij dat verschrikkelijk vindt.
,,Ik was pas 21 jaar en had een mooie toekomst. Deed veel aan sport en had een onbekommerde jeugd. Ik leefde in een vrij land en groeide op in een liefdevol gezin. Naast het handballen in de top van de eredivisie studeerde ik op het gymnasium en daarna diergeneeskunde. Toen die oorlog uitbrak moest ik met alles stoppen. Weg onbezorgd leventje.”
Nieuw bestaan
Saponjic ontvluchtte gedesillusioneerd zijn vaderland of beter gezegd wat er van over was. ,,Ik wilde naar het buitenland. Waar naar toe was niet belangrijk. Ik was alles en iedereen kwijt en bijna dood geweest. Dus ik had niks te verliezen. Ik wilde een nieuw bestaan opbouwen.” Na veel omzwervingen door Europa kwam hij via Kroatië uiteindelijk in Nederland terecht.
Met een ongelofelijke wilskracht werkte Saponjic aan zijn herstel. De doktoren gaven hem niet veel kans dat hij ooit nog goed zou kunnen lopen. Maar dat accepteerde de doorzetter niet. Langzaam leren lopen, fietsen, zwemmen, alles deed hij ervoor om stapje voor stapje weer op de been te komen. ,,En het lukte”, zegt Saponjic terecht met trots. ,,Ook maatschappelijk heb ik me terug geknokt. Mijn diploma’s waren hier niet geldig, dus ik moest helemaal opnieuw beginnen. Ik heb alle baantjes aangepakt, zoals schoonmaker, vruchtenplukker, stratenmaker. Niet goed voor mijn rug en benen, die zwaar beschadigd waren door de verwondingen. Ik heb drie zware operaties ondergaan.”
Ondanks alle tegenslag, of misschien juist wel dankzij alle ellende, kwam knokker Saponjic er bovenop. Zonder wrok of verbitterd te zijn. Hij is hét voorbeeld van iemand die positivisme uitstraalt. ,,Blijven knokken, nooit opgeven, dan kom je heel ver in het leven”, is zijn motto dat hij probeert over te brengen op de spelers die hij al jaren in Nederland traint. ,,Het gaat er niet alleen om een goede handballer te worden, maar ook een sterke persoonlijkheid,” vindt de strenge maar rechtvaardige oefenmeester.
Mentaliteit
Die filosofie hanteert hij komend seizoen ook weer als trainer/coach van eredivisieclub Quintus. Met als sleutelwoord: discipline. Hij eist veel van zijn spelers, net als hij alles heeft gevergd van zichzelf. Daarom kan hij wel eens nijdig worden op de mentaliteit van de huidige sporters. ,,Te makkelijk afzeggen voor een training. Te snel afhaken met een pijntje. Ook altijd maar vragen: waarom moet ik dit of dat doen? Dat was ik niet gewend in mijn vaderland als jonge sporter. Als team moet je samen knokken voor prestaties. Als iemand de kantjes er afloopt, dupeer je het hele team. Soms ben ik misschien te fanatiek, maar alles in het belang van de speler en het team.”
De belangrijkste opdracht is vooralsnog de Westlandse club in de top van de eredivisie te houden. ,,En dat moet lukken”, zegt hij met overtuiging. ,,Er zit voldoende potentieel. Ook talentvolle jeugd stroomt door. Gasten met wie ik de afgelopen jaren al heb gewerkt. Een mooie klus waar ik erg naar uitkijk.”
AD Sport/Peter Lotman
