Overwegend overwinningen voor de handbalploegen in de regio Den Haag/Westland. De vrouwen van Quintus verrasten aangenaam door in eigen huis met 26-25 te winnen van het sterke VZV. De mannen van Quintus zorgde in Emmen ook voor een gezellige terugreis door E&O met 25-31 te verslaan. 

QUINTUS (vrouwen) maakte er voor eigen publiek een fijne avond van door VZV met 26-25 te kloppen. Vooraf leek de club uit Noord-Holland de favoriet en het zou een zware klus worden voor trainer/coach Dirk Loose en zijn dames. 

,,En dat werd het ook”, bekende Loose. ,,Zij hebben een brede, fysiek sterke selectie die goed op elkaar is ingespeeld. Zij hebben de afgelopen zomer nauwelijks wijzigingen in de selectie gehad.”

Aanvankelijk ging de strijd nog gelijk op, maar een serie fouten van de thuisclub zorgden ervoor dat VZV vanuit de snelle tegenaanval kon weglopen naar 7-12. Loose nam een tactische time-out, waarna zijn adepten het aanvalsspel goed herpakten. 

Na het wisselen was het voor een groot deel stuivertje wisselen. Sterke fases aan beide kanten werden afgewisseld met fouten, waardoor Quintus dan weer een doelpunt voor stond en dan weer achter.

De aanvallend sterke acties en schoten van Phoebe Muller gecombineerd met de scherpe afronding vanuit de hoek door Esmee Verbeek hielpen Quintus in de slotfase richting de goede kant van de score. 

In de laatste paar minuten was het verder keepster Lois van Ruijven die met een serie belangrijke stops het verschil maakte.

Loose: ,,Typisch zo’n wedstrijd die tot de laatste seconde spannend bleef. De toeschouwers leefden gigantisch mee en dat kwam de sfeer enorm ten goede.”

Doelpunten: Phoebe Muller (7), Esmee Verbeek (5), Lieke van Zundert (4), Tess van der Knaap (3), Mirthe de Jong (2), Sanne van den Arend (2), Jill van den Berg (1), Joy Grootscholten (1) en Stacey Zuiderwijk (1). 

QUINTUS (mannen) had het vooral het eerste kwartier lastig tegen E&O. Het spel oogde ongeordend in zowel aanvallend als verdedigend opzicht. Er werd volgens trainer/coach Neso Saponjic nauwelijks samengewerkt als team. Met als gevolg veel technische fouten die door de thuisploeg meteen werden afgestraft. De 12-7 voorsprong van de Emmenaren was dan ook verdiend.

Saponjic nam een time-out en riep zijn spelers tot de orde. Dat hielp, want er kwam meer rust en overleg in het spel, waardoor er bij de rust met de 14-14 tussenstand weer perspectief gloorde.

Na de rust werkte Quintus echt als een team met meer overleg in het spel, rustig wachtend op de kansen. Dat leverde een voorsprong op van 21-27 met een aantal goede stops van keeper Jonathan Dobiey. De 25-31 viel uiteindelijk nog ruim uit, maar daar viel niets op af te dingen.

Saponjic was duidelijk in zijn commentaar: ,,De eerste vijftien minuten kansloos gespeeld en de overige 45 minuten zoals het moet. Van -6 naar +6 doelpunten terugkomen is knap en daardoor voelt deze overwinning nog beter dan het gelijkspel van vorige week tegen Hellas.”

Dyon de Graaf was the Man of the Match met zowel in de dekking als in de aanval een opvallende rol. Veel rebounds en in totaal 9 doelpunten. 

Doelpunten: Dyon de Graaf (9), Ali Ahmedov (5), Jorian Baauw (5), Xavier Björkström (3), Ques Canninga (2), René de Bakker (2), Sebastiaan Strijers (2), Sven Teekens (2) en Luuk Barendse (1). 

AD Sport: Peter Lotman / Foto: Max van Zijderveld

‘IK BEN ZO GEBOREN, DUS IK WEET NIET ANDERS’

Luuk Barendse (16) is doof, maar geldt als een van de grootste handbaltalenten van het land. Hij legt uit hoe hij dankzij bluetooth en liplezen de top wil bestormen en droomt van een carrière in het buitenland. ,,Ik probeer tijdens de time-outs altijd vooraan te staan.”

Luuk Barendse geniet nog zichtbaar na als het laatste fluitsignaal van de handbalderby tussen zijn club Quintus en Hellas (26-26) heeft geklonken. Van de kolkende sporthal heeft hij tijdens het duel weinig meegekregen, van het spektakel op het veld des te meer.

Glunderend zegt hij: ,,Wat een fantastisch wedstrijd. Jammer, dat wij net niet hebben gewonnen. Wij stonden het grootste deel van de wedstrijd voor, maar ik denk dat het publiek de grote winnaar was. Dit is qua sfeer toch heel anders dan bij de junioren.”

De altijd met veel passie spelende, rechtshandige opbouwer, die zijn eerste grote eredivisiewedstrijd als speler meemaakte, geldt als één van de grote talenten van Nederland.  Hij traint mee met Jong Oranje op Papendal en zijn grote droom is, zoals voor veel jonge handballers, een carrière bij een topclub in het buitenland. 

Zijn handicap van het niet kunnen horen, lijkt hem nauwelijks te belemmeren in zijn sport. ,,Zo ben ik geboren, dus ik weet niet anders”, vertelt hij erover. ,,Ik heb gehoorapparaten en dat werkt goed voor mij. Er zit op die apparaatjes ook bluetooth en daar kan ik mee bellen en naar muziek luisteren. Prima toch?”

LIPLEZEN

Er klinkt een maar in zijn stem. ,,Als ik mijn oortjes uit heb, hoor ik niks. Dan hoor ik alleen wat als je direct in mijn oor praat. Ik kan goed liplezen, dus daar kom ik een heel eind mee. In het veld is het wel vaak lastig om onze coach te horen langs de kant. Ook is het soms moeilijk in de contacten met mijn teamgenoten in het veld. Maar zij helpen me heel goed en ook Neso houdt er rekening mee. Ik probeer tijdens de time-outs altijd vooraan te staan en verder moet ik gewoon goed kijken wat iedereen doet”, verklaart Luuk Barendse.

Neso Saponjic, zijn coach bij Quintus, heeft geen enkele moeite met zijn jeugdige discipel. ,,Een fantastische knul die heel leergierig is. Hij heeft veel talent, is altijd bereid om extra goed te luisteren en veel bij te leren. Hij was bij de junioren al opvallend sterk en met een geweldige instelling. Nooit zeuren en altijd optimaal willen presteren. Daarom heb ik hem ook bij het eerste team gehaald. De communicatie met hem gaat prima, hoor. Wij begrijpen elkaar.”

TIPS VAN OUDERS

Luuk begon als jong handballertje bij het Haagse Hellas, waartegen hij zaterdag twee keer scoorde. Niet zo verwonderlijk, want vader Mark Barendse en moeder Marieke van Linder waren in het verleden voortreffelijke spelers in het eerste team van de Haagse eredivisieclub. 

,,Ik krijg thuis veel tips van mijn ouders”, zegt hij met een veelbetekenende lach.

Het gezin is inmiddels naar Wateringen verhuisd en zodoende kwam Barendse bij VELO terecht. Daar blonk hij als jong talent uit in de A-junioren en zou qua leeftijd nog steeds in dat gecombineerde team van Quintus en VELO, UniVerde, mogen uitkomen. 

,,Maar dat hoeft niet meer, want ik ben nu definitief door de trainer bij het eerste van Quintus gehaald. Geweldig natuurlijk, vooral ook omdat ik heel veel leer van hem.”

PROFESSIONEEL HANDBALLER

Barendse volgt de opleiding logistiek, maar al pratende worden zijn echte ambities al snel duidelijker. ,,Het liefst wil ik later naar het buitenland als het allemaal lukt. Lijkt me mooi om professioneel handballer te zijn bij een grote club. Maar eerst hier nog veel leren en me verder ontwikkelen. Daar zijn genoeg mogelijkheden voor bij een club als Quintus.” 

AD Sport: Peter Lotman | Foto: Max van Zijderveld

STREEKRIVALEN VERMAKEN DE TOESCHOUWERS OPTIMAAL

Het is een bekend gegeven: derby’s zijn per definitie niet de wedstrijden die de schoonheidsprijs verdienen. Maar deze editie van Quintus-Hellas was in alle opzichten de moeite van het bekijken waard. Veel spektakel, mooie doelpunten, knullige fouten, rode en blauwe kaarten en tot slot zelfs nog een vechtpartijtje. Met uiteindelijk een eerlijke 26-26 puntendeling.

In strijd met alle prognoses was het niet Hellas dat domineerde, maar juist het sterk verjongde Quintus dat met veel bravoure vrijwel het gehele duel op voorsprong stond. De jeugdige brigade van coach Neso Saponjic liet zich van de goede kant zien met snel combinatiespel en wervelende passeerbewegingen. 

Het was een gedurfde zet van Saponjic om met de jongelingen Dexter de Groot, Luuk Barendse, Sebastiaan Strijers, Dyon de Graaf en later Youri Schutte de strijd aan te gaan met de inmiddels meer ervaren Hagenaars.

Maar het pakte uitstekend uit want de tieners, sommigen zelfs nog junior, lieten zien dat de Heulse club de toekomst wat jeugdig talent betreft met vertrouwen tegemoet kan zien. 

Hellascoach Richard Rijkens constateerde na afloop terecht, dat zijn team véél beter moet kunnen. Het liep nog niet bij de Hellenen, de balbehandeling was matig met veel slordige passes tot gevolg en de echte wil om te winnen ontbrak toch wel enigszins.

Daar zette de thuisploeg een ongekend hoog energieniveau tegenover. Veel tempo in de aanval, bikkelen in de verdediging en van geen ophouden weten.

Saponjic was dan ook supertrots op ‘zijn jongens’ en kon zijn geluk niet op met deze onverwachte prestatie.

VOORTREFFELIJKE OFKE TEEKENS

Quintus begon meteen overrompelend in de aanval en had achter de hard werkende dekking ook nog eens de voortreffelijk keepende Ofke Teekens in het doel staan. Hij groeide uit tot de MVP door op beslissende momenten belangrijke ballen te stoppen.

Aan de andere kant kwam Caspar Hovingh halverwege de eerste helft Storm Bolman vervangen en ook Hovingh was belangrijk voor zijn ploeg. 

Een aantal fraaie passeeracties van Sebas Strijers, knappe schoten van Dexter de Groot en doeltreffende afronding van de uitblinkende routinier René de Bakker zorgden voor de even verrassende als verdiende 13-11 voorsprong bij de rust voor de Westlanders.

Daar konden de Hagenaars niet zo heel veel tegenover stellen. Kevin Pronk en de altijd gretige Thomas Beltman waren succesvol met hun acties, maar het ontbrak het gehele team aan het heilige vuur. Ook de teruggekeerde Martijn Poot, befaamd om zijn loeiharde schoten, verkeerde nog niet in de glansvorm die we van hem kennen.

Na het wisselen ging Quintus zo mogelijk in een nog hoger tempo van start en bouwde geleidelijk aan de voorsprong uit naar 19-14. Het werd een tikkeltje onrustig in het Haagse kamp, want direct in het openingsduel als favoriet al verliezen, zou een grote tegenvaller zijn.

En de Heulse supporters durfden nog niet aan een overwinning te denken. De spanning steeg en Hellas kroop minuut voor minuut dichterbij. Caspar Hovingh stopte een strafworp van Jorian Baauw en even later deed Ofke Teekenshetzelfde bij een zevenmeter van Martijn Poot. 

JONKIES MOEGESTREDEN

Diezelfde Poot zorgde vervolgens wél, dat Hellas via 20-19 op een 20-21 voorsprong kwam met nog negen minuten op de klok. De jonkies van Saponjic waren moegestreden, zaten er toch wel doorheen en de meer ervaren Hellenen leken alsnog erover te gaan. 

Kevin Pronk, op wie je altijd kunt rekenen als het er op aankomt, scoorde zelf een paar keer en bediende ook subtiel zijn broer Michael aan de cirkel. Met nog vijf minuten te gaan, kwam Hellas voor het eerst op een voorsprong van twee doelpunten: 22-24.

Het pleit leek beslecht, maar de talenten van Quintus zettennog één keer de tanden op elkaar. Dyon de Graaf (fraaie actie), Job van den Driest (break-out) en Dexter de Groot (ook een break) profiteerden efficiënt toen Hellas twee keer de bal in de handen van een tegenstander speelde. Toch weer een voorsprong voor de thuisclub: 25-24. De spanning steeg tot een kookpunt.

QUINTUS MORELE WINNAAR

Thomas Beltman (uitstekend op dreef) 25-25; Jorian Baauw26-25; wéér Thomas Beltman 26-26; met nog één minuut op de klok stopt Caspar Hovingh een strafworp van diezelfde Baauw; coach Rijkens neemt een time-out en brengt de ervaren Thierry van Zundert alsnog binnen de lijnen; hij heeft met nog twaalf seconden de winnende treffer op zijn handmaar Ofke Teekens stopt knap het laatste schot. 

26-26 dus, een uitslag waarmee beide partijen wel vrede kunnen hebben. Quintus veertig minuten de betere ploeg en daarna Hellas de overhand. Toch zal het gelijkspel voor Quintus als een morele overwinning voelen.

WEDSTRIJDRAPPORT

Amusementswaarde (****) : Een echte derby met alles erop en eraan. Veel sfeer in de Eekhouthal, spektakel en een eerlijk resultaat. Zo hoort de strijd tussen twee rivalen te zijn. Dan nemen we het opstootje na afloop met wat duw- en trekwerk maar op de koop toe. Niet nodig, maar het illustreerde de spanning tussen de spelers van beide teams overduidelijk.

Scheidsrechters (**): Steffan van Laarhoven en Sjoerd Thijssen zijn niet de meest aangewezen scheidsrechters voor dit soort beladen duels. Zij fluiten in het algemeen best goede wedstrijden, maar in zo’n derby moet je als arbiter met wat tact en overleg proberen de gemoederen te bedaren. Zij zijn te nadrukkelijk in hun optreden, waardoor spelers en coaches geïrriteerd raken. Volgens de regels zal het allemaal wel kloppen, maar er komt duidelijk meer interpretatie van de regels kijken bij dit soort duels. Het moet wat meer ontspannen.

Pechvogel: Ali Ahmedov moest al na zeven minuten inrukken met een rode kaart toen hij bij zijn tweede strafworp het gezicht van doelman Caspar Hovingh schampte.

Geluksvogel: Jesse van der Linden keerde na 18 maanden blessureleed (twee knie-operaties) weer terug binnen de lijnen bij Hellas. Dat was een verheugend moment voor hemzelf, zijn ploeg en zijn supporters. 

Doelpunten Quintus: René de Bakker (6), Dexter de Groot (4), Sebastiaan Strijers (3), Dyon de Graaf (3), Luuk Barendse (2), Job van den Driest (2), Ques Canninga (2), Sven Teekens(2) Ali Ahmedov (1) en Jorian Baauw (1).

Doelpunten Hellas: Kevin Pronk (6), Thomas Beltman (5), Michael Pronk (5), Martijn Poot (5), Thierry van Zielst (2), Olivier Beltman (1), Yannick van Zundert (1) en keeper Storm Bolman (1) in leeg doel. 

AD Sport: Peter Lotman | Foto: Max van Zijderveld

Na avontuur in Frankrijk voelt de Heulse club als een warm bad

Het kan vreemd lopen voor een handbalster die naar het buitenland vertrekt. Senna van Galen (22) kan er over meepraten. Een mooie toekomst leek voor haar weggelegd bij Sambre Avesnois. Maar de Franse club kwam de verplichtingen niet na en dus was het avontuur na één seizoen al voorbij voor de talentrijke keepster. Gelukkig bood Quintus uitkomst.

Ooit, op haar zevende jaar, begon Senna van Galen met handballen bij Gemini in Zoetermeer. Ze werd gescout door veelvoudig landskampioen VOC Amsterdam en stond daar via de A-jeugd regelmatig tussen de palen in de hoofdmacht. Totdat zij werd ontdekt door het Franse Sambre Avesnois.

,,Ik ben bij die club terecht gekomen”, legt Van Galen uit, ,,doordat de coach mij had zien keepen op het WK U20. Het was niet mijn plan om dat jaar naar het buitenland te gaan, maar na het contact ben ik snel gaan meetrainen. Het voelde goed en ik wilde het avontuur graag aangaan. Ik wilde niet persé nog een jaar op de Handbalacademie blijven.”

GROTE TELEURSTELLING

Het liep allemaal anders voor Van Galen, die sinds vorig gestart is met de studie HBO Verpleegkunde in Leiden. ,,Ik ben na één seizoen teruggekeerd naar Nederland. De reden was vooral, dat de afspraken niet werden nagekomen. Ik kreeg geen Franse les, zoals beloofd. Er was uiteindelijk geen keeperstrainer en de krachttrainingen vielen tegen. Dat was uiteraard een grote teleurstelling.”

,,Daarnaast heb ik me óók gerealiseerd”, vertelt ze, ,,dat ik dit professionele handbal niet tot mijn dertigste jaar wilde doen. Bovendien voelden de kansen voor het Nederlands A team erg klein. Ik kreeg nog wel contractverlenging aangeboden, maar uiteindelijk heb ik er tóch voor gekozen om terug te gaan naar Nederland en te gaan studeren.

SNEL GEREGELD

Senna van Galen wilde niet stoppen met handballen en werd vorig jaar gevraagd door Quintus, dat alert reageerde op de ontstane situatie. ,,Omdat ik handbal nog steeds een fantastische sport vind en ik ook niet van alles naar nul wilde gaan, ben ik daar op ingegaan. Ik heb een goed gesprek gehad bij Quintus en toen was het snel geregeld.”

Toch bleek er nog een flink obstakel in de weg te zitten om direct actief aan de slag te gaan bij de Heulse club. ,,De Franse club vroeg het hoogste haalbare transferbedrag wat mag volgens de reglementen. Daarnaast moesten de overschrijfkosten van de buitenlandse naar de Nederlandse competitie ook nog betaald worden. Dat betekende dat er veel meer kosten bijkwamen dan verwacht en dat was voor de clubs niet op te brengen. Ineens was ik dus clubloos.”

ALSNOG OVERSTAP

Quintus toonde zich hulpvaardig en Van Galen mocht blijven doortrainen in Kwintsheul. Wedstrijden spelen, zat er echter vanwege alle restricties voor haar niet in. Gelukkig kwam het toch nog goed. ,,Na een jaar vervallen de kosten die de Franse club vroeg en toen was ik weer amateur. Ik kon alsnog de overstap wél maken zonder al die hoge kosten. Dit seizoen kan ik weer wedstrijden spelen en daar kijk ik enorm naar uit. Ik heb extra veel motivatie, omdat ik met al dat trainen ook weer een doel voor ogen heb met de competitie.”

Senna van Galen glundert als ze vooruitblikt: ,,Sinds de voorbereiding ben ik volop aan het meetrainen en heb al de eerste oefenwedstrijden mogen meespelen. Ik ben heel blij, dat ik met plezier met alle meiden kan trainen en straks de competitie inga. Dat heb ik echt gemist. We willen proberen bij de bovenste zes clubs te gaan meedraaien. Ik heb niet meer de ambitie om naar het buitenland te gaan. Ik wil vooral het plezier in het handbal terugvinden en met hard werken samen met Quintus proberen  het hoogste haalbare te bereiken.” 

AD Sport/Peter Lotman | foto: Patrick Dolkens

Ook dit jaar doen wij weer graag mee met de Rabobank clubsupport actie. Vorig jaar is er een prachtig bedrag bij elkaar gestemd en mochten we een mooie cheque in ontvangst nemen. Wij hebben daarmee een boost kunnen geven aan vele jeugdteams!

Steunt u ons dit jaar ook weer?

Als lid van de Rabobank kunt u vanaf 2 t/m 24 september op ons stemmen via de Rabo App of log direct in op www.rabobank.nl/clubsupport. Hoe meer stemmen Quintus Handbal krijgt, hoe meer kans we hebben op een mooi geldbedrag, gesponsord door de Rabobank.

Omdat de vrijwilligerstaken binnen de vereniging steeds moeilijker in te vullen zijn, wordt het als vereniging steeds moeilijker de boel draaiende te houden. Een lastige taak om op te vullen is de taak van scheidsrechter. En dit zijn nu net de mensen (ja, ook scheidsrechters zijn mensen!) die we hard nodig hebben, want zonder scheidsrechter kan er geen wedstrijd gespeeld worden.

Als iedereen blijft denken, dat kan ik niet, dat moet een ander maar doen, lossen we met z’n allen niets op. Met z’n allen zijn we er verantwoordelijk voor, dat onze kinderen en alle kinderen binnen de vereniging op een fijne manier kunnen blijven sporten, op welk niveau dan ook. 

Voor de spelers is het heel leuk om toernooien te spelen, maar tegenwoordig mag je pas inschrijven voor een toernooi als je ook een scheidsrechter levert. Ook blijven de boetes vanuit de bond steeds hoger oplopen als er geen scheidsrechters geleverd worden. Dit is natuurlijk zondegeld. Geld wat beter besteed kan worden aan vele andere en leukere dingen. 

Vandaar ook deze oproep: was je in het verleden, ben je of wil je graag scheidsrechter worden, meld je dan zo snel mogelijk bij onze scheidsrechterscommissie. Oude bondlicenties kunnen weer opnieuw geactiveerd worden en voor nieuwe enthousiaste scheidsrechters bieden we een cursus en goede begeleiding aan. Al ga je fluiten voor onze leveringsplicht staat hier een leuke vergoeding tegenover. In oktober starten weer nieuwe opleidingen voor scheidsrechters op verschillende niveaus. 

Vanaf seizen 2024/2025 is ieder team verplicht een scheidsrechter te gaan leveren. Dat hoeft geen speler te zijn, maar mag een ouder, buurman, opa etc. zijn. Want hoe meer scheidsrechters er zijn hoe minder per saldo gefloten hoeft te worden!

Dus meld je snel aan (scheidsrechters@quintushandbal.nl), dan kunnen we er met z’n allen voor zorgen dat de scheidsrechter niet uitsterft!

De scheidsrechterscommissie

Ben jij tussen de 10 en 15 jaar en heb je een beperking, hetzij chronisch, hetzij tijdelijk vanwege een blessure, waardoor je het reguliere handbal spelletje niet kunt spelen? En heb je zin om in teamverband lekker te gaan sporten, twijfel dan niet en meld je aan!

Zaterdag 21 september, 28 september en 5 oktober organiseert Quintus Rolstoelhandbal Westland van 10:30 – 12:00 rolstoelhandbal clinics op Quintus. Maak vrijblijvend kennis met deze tak van sport en laat je verrassen door de bal- en rolstoelvaardigheid en snelheid van deze ras opkomende sport. Aanmelden kan via rolstoel@quintushandbal.nl

Er is hard gewerkt om de strakke planning aan te houden en daarom een compliment voor de aannemer, omdat er precies volgens de planning op maandag 8 juli kon worden begonnen met het leggen van de sportvloer. Na het lossen van twee vrachtwagens aan materialen, worden er nu lange dagen gemaakt om het voor sportvloer binnen de beschikbare tijd af te leveren.

Ondertussen is de extra berging aan hal 1 wind- en waterdicht en is er begonnen aan de extra berging aan hal 2.

Alle wanden, kanalen en kabelgoten zijn aangebracht, zodat de benodigde bekabeling kan worden gelegd en aangesloten.

Nog 3 weken voor de oplevering van de metamorfose van hal 1.

De mega-opbrengst van het Qulidiner, een bedrag van maar liefst 163.000 euro, was in één klap goed voor de eigen bijdrage van Quintus, die de renovatie van de sporthal zeer voortvarend aanpakt. Nog voor het nieuwe seizoen ligt er een splinternieuwe blauwe vloer in het Heulse handbalwalhalla. Twee clubmensen vertellen apetrots hun verhaal.

Toen penningmeester Maurice van Lis na afloop van het ongelooflijk succesvolle Qulidiner naar huis ging, was hij ‘zó ontzettend blij’. ,,Met de opbrengst was in één klap invulling gegeven aan de complete prognose van de fondsenwerving”, legt hij uit. ,,We hadden 150.000 euro begroot, maar dat is alleen met het Qulidiner al gelukt.”

Dat is wel de kracht van de club, de betrokkenheid van de Quintus-mensen bij het complex, vervolgt Van Lis. ,,We hebben ook een obligatielening voor 3,5 ton uitgegeven en die is ook al rond. Meer dan een half miljoen euro is beschikbaar gesteld door Quintus-mensen. Dat is grofweg een derde van de totale investering van 1,7 miljoen euro. Dat is toch uniek?”

In totaal heeft Quintus de afgelopen tien jaar voor 4,5 miljoen euro verspijkerd aan het sportcomplex en penningmeester Van Lis kan daar met gepaste trots op zeggen dat de contributie, los van de kosteninflatie, daarvoor niet verhoogd is. ,,We hebben al eerder een obligatielening uitgeschreven en daarvan hebben we elk jaar netjes de rente en aflossing betaald. Als je als bestuur betrouwbaar bent, dan vergroot dat de betrokkenheid voor de volgende keer. Dat blijkt nu.”

De werkzaamheden in de sporthal, van oudsher het handbalwalhalla van het Westland, zijn momenteel in volle gang. Zelfs maandag op tweede pinksterdag is er volop gewerkt. ,,De vloer is er vorige week uitgetrokken”, vertelt Van Lis. ,,Het plaatsen van de eerste isolatiebeplating in de schuine gevel is begonnen en ook het infrezen van de vloerverwarming. Dat zijn flink wat meters, dus daar zijn ze wel drie dagen mee bezig. Dat moet aan het eind van deze week zijn afgerond, zodat de vloer gestort kan worden.”

De oude groene vloer gaat niet verloren, want stukken daarvan zijn tijdens het Qulidiner onder de hamer gegaan. ,,Altijd leuk als je kan zeggen dat je de penaltystreep van Quintus in je bezit hebt”, zegt Nanda van Soest, één van de vijf organisatoren van het Qulidiner, lachend.

Ook zij was door het dolle heen toen ze de opbrengst van de avond uitrekende. ,,Nee, dit immense bedrag had ik niet verwacht. De eerste keer haalden we, uit m’n hoofd, 122.000 euro op. We hadden vooraf niet gezegd waar we blij mee zouden zijn, maar dit overtrof onze stoutste verwachtingen. Bovendien was ook de sfeer waanzinnig. Mensen hadden het uitstekend naar hun zin en dat is ook wat waard.”

Quintus staat bol van de ondernemers en die hadden weer hun kennissenkring warm gemaakt voor een avondje Qulidiner. ,,Allemaal ondernemers met een groen-wit hart, dat zorgde voor een hele goede dynamiek”, vervolgt Van Soest. Er was een meergangenmenu, goed wijnarrangement, er werden lootjes verkocht voor de loterij met mooie prijzen en er waren diverse sprekers zoals Jan van Kester, Eric van Steekelenburg, Leo en Luke van Adrichem en Joke Verbraeken, die op de dag van het Qulidiner 80 jaar is geworden en tot haar grote verrassing benoemd werd tot erelid van de club.

Half juli moet het werk aan de sporthal worden opgeleverd. ,,Op dat moment beginnen de voorbereidingen op het nieuwe seizoen”, weet penningmeester Maurice van Lis. ,,De handballers beschikken dan over een sportvloer die voldoet aan de hoogte topsportkwalificaties van NOC*NSF.”

AD Westland

In de handbalwereld wordt met ontzag gesproken over de Hel van de Heul, het thuishonk van de tophandballers van Quintus in Kwintsheul. Het kan inderdaad spoken in de imposante Eekhouthal, waar de trommelvliezen op de proef worden gesteld als 1300 toeschouwers de thuisclub aanmoedigen. De hal is echter flink verouderd. Een grootscheepse restauratie is aanstaande.

Waar een klein dorp groot in kan zijn. Dat is in sportief opzicht het verhaal van Kwintsheul, dat slechts 4400 inwoners telt. De plaatselijke sporthal is een kathedraal waar zowel de dames als de heren in de eredivisie acteren. In het in 1978 gebouwde sportgebouw zorgt de galm ervoor dat de aanmoedigingen nog harder klinken. Dankzij het gedegen onderhoud ziet alles er tiptop uit, maar dat is slechts schijn, zegt Maurice van Lis. ,,We zijn hard toe aan een grootscheepse renovatie.”

Badmintonners

Veel Nederlandse sporthallen zijn gemeentebezit. Zo niet in Kwintsheul, waar Quintus eigenaar is en het bezit is ondergebracht in de stichting Sportaccommodatie Quintus. Maurice van Lis is penningmeester. Hij gunt behalve de handballers ook de volleyballers, voetballers, badmintonners en turners van de omni-vereniging een geheel gemoderniseerd onderkomen.

,,Het hele verhaal begon met de sporthalvloer”, zegt Van Lis aan de vooravond van de operatie die 1,7 miljoen euro gaat kosten. ,,Dankzij het goede onderhoud ziet hij er nog goed uit, maar eigenlijk is hij echt op. Als je de vloer van 1400 vierkante meter vervangt, is het vanuit energie-oogpunt verstandig direct vloerverwarming aan te leggen. Dat is veel efficiënter dan de verwarming die nu aan het dak hangt. Als de verwachting uitkomt, besparen we 10.000 kuub gas per jaar.”

Attributen

En als je toch met energiebesparing bezig bent, is het isoleren van het dak, de wanden en nooduitgangen ook geen slecht idee, bedachten de initiatiefnemers van de grootscheepse renovatie. ,,De wanden worden akoestisch afgewerkt met houtpanelen”, vertelt Van Lis. ,,Als gevolg van scherpere veiligheidseisen mogen er geen attributen meer aan hangen. Die moeten we nu apart gaan opbergen. Daarvoor bouwen we aparte bergingen.”

Eekhout Bouw uit Kwintsheul gaat de klus klaren. Op 10 mei begint het werk in de grote sporthal. Dit betekent dat de topsporters de laatste wedstrijden van het seizoen in de tweede, kleinere sporthal moeten afwerken. Half juli moet het werk worden opgeleverd. ,,Op dat moment beginnen de voorbereidingen op het nieuwe seizoen. De handballers beschikken dan over een sportvloer die voldoet aan de hoogste topsportkwalificaties gesteld van NOC*NSF.”

Televisie

De handballers krijgen ook de beschikking over een krachthonk, dat naast de bestuurskamer wordt gebouwd. Voor de toeschouwers wordt het wellicht wennen. De handbalvloer, van oudsher uitgevoerd in de vertrouwde groene clubkleur van Quintus, gaat van kleur verschieten. ,,De grond wordt postduivenblauw”, zegt Van Lis over de hal, waar de afgelopen decennia tal van nationale en internationale topwedstrijden zijn gespeeld. ,,Dat is rustiger. En zeker op televisie is het spel met deze kleur als ondergrond beter te volgen.”

De investering is fors. Maar dankzij een subsidie van de gemeente Westland (vier ton) en een bijdrage voor de verduurzaming van het Rijk is er een substantieel bedrag binnengekomen. ,,Zelf hadden we twee ton in kas”, zegt Van Lis. ,,Ook zamelen we geld in met speciale acties, zoals een groot sponsordiner. Op de bouwbegroting kwamen we 3,5 ton tekort. Daarvoor hebben we een obligatielening uitgeschreven. Binnen een paar weken hebben we al twee ton opgehaald. Dat gaat dus wel goed komen.”

AD regiosport | Tekst: Carel van der Velden