De finale halen dat was het eerste doel voor Quintus DA1 dit seizoen. Dit doel hebben ze inmiddels behaald. De DA1 kan voor de tweede keer op rij kampioen van de landelijke jeugddivisie worden. Zaterdag 13 mei is de eerste van twee belangrijke wedstrijden voor Quintus. De finale bestaat namelijk uit een tweeluik. De tweede wedstrijd wordt gespeeld op 21 mei. De tegenstander voor deze wedstrijden is SEW. Om in de finale te komen, hebben de dames een prachtig seizoen neergezet: ongeslagen in de competitie en later ook ongeslagen in de kampioenspoule.
De kampioenspoule werd bereikt nadat Quintus eerste werd in de competitie met zes punten voorsprong op SEW. Met een geweldig doelgemiddelde van +131 waarbij er 435 doelpunten gemaakt werden, de meeste in de competitie. De poule bestond uit de eerste vier van de competitie: nummer één Quintus, nummer twee SEW, nummer drie Kwiek en nummer 4 VOC.
Quintus bereikte de kampioenspoule als dé favoriet. Maar het was voor de meiden duidelijk dat ze op hun best moesten zijn, want de andere teams waren er ook op gebrand om in de finale te komen. ‘’In deze poule kan iedereen van iedereen winnen’’ was de zin die regelmatig herhaald werd om te voorkomen dat ze hun tegenstanders zouden onderschatten.
Omdat Quintus eerste geworden was in de competitie kregen zij tweemaal het thuis voordeel. Er werden geen punten meegenomen uit de competitie dus alle ploegen stonden weer op nul.
Dat het niet makkelijk zou worden werd meteen duidelijk. Thuis werd er met één doelpunt verschil gewonnen van SEW (27-26). Ook de tweede wedstrijd uit bij VOC was een moeilijke wedstrijd maar doordat ze deze wisten te winnen met 25-26 waren ze met nog één wedstrijd te spelen al geplaatst voor de finale.
Je zou kunnen denken ‘nu kunnen ze de laatste wedstrijd gebruiken om hun krachten te sparen richting de finale.’ Maar nee dit team heeft naast hun doel kampioen te worden nog een tweede doel: ongeslagen kampioen worden. En dus werd de derde wedstrijd in de poule thuis tegen Kwiek ook gewonnen (27-22). Quintus gaat niet alleen ongeslagen, maar ook nog eens met drie overwinningen richting de finale.
De finale wordt dus gespeeld tegen SEW de nummer twee uit de competitie die ook tweede werd in de kampioenspoule. In de competitie wist Quintus haar twee wedstrijden van SEW te winnen. Bij Quintus werd het 27-24 en bij SEW werd het 28-37. Toch is Quintus gewaarschuwd aangezien het in de kampioenspoule nog maar met één doelpunt verschil won.
Met de mentaliteit van de meiden zit het wel goed. Voor de wedstrijd tegen Kwiek (toen ze al geplaatst waren voor de finale) werd er al door de coach gehamerd op het niet onderschatten van de tegenstander. Dat zal nu niet anders zijn.
De eerste wedstrijd is dus aankomende zaterdag 13 mei bij SEW. Deze wedstrijd is om 20:00 uur in Wognum in West Friesland. Publiek is van harte welkom, dus kom met zijn alle naar SEW in Wognum, neem je vuvuzela mee om de meiden van A1 fanatiek aan te kunnen moedigen.
De return is bij Quintus in Kwintsheul op 21 mei om 15:15 uur. Ook hier is publiek hard nodig want dit is dé wedstrijd waar ze het Nederlands kampioenschap binnen kunnen slepen.
We hopen jullie allemaal te zien bij deze twee belangrijke wedstrijden. Tot dan!
Team: Kari van der Staak (k), Nienke Peters (k), Sophie Buijs, Tara de Raaf, Lieke van Zundert, Kim Schildmeijer, Romee van der Zeijden, Isa Kester, Anouk Grootscholten, Gedy de Raaf, Laurie Kleijweg, Joy Grootscholten, Stacey Zuijderwijk en Lois van Velzen
Sponsors: Westland Advies Groep, Kwekerij Ansu, MAN- Van Leeuwen en Fratelli Naaldwijk
De afgelopen tijd zijn er volop activiteiten van de diverse Oranje selecties geweest. Ook de komende tijd staan er weer volop activiteiten op het programma. Hier zijn ook (ex-) leden van onze club bij betrokken. Daar willen we hier kort aandacht aan besteden.
EK dames Oranje in Skopje
Helaas heeft Nederland alleen via ZIGGO Sport, het inmiddels afgelopen EK dameshandbal in Slovenïë en Noord Macedonië op de TV kunnen zien. Helaas krijgen bij de NPO andere sporten meer aandacht en dat terwijl handbal een dynamische sport is, spannend tot de laatste minuut. Nederland behaalde uiteindelijk een verdienstelijke zesde plaats, die recht geeft op deelname aan het volgende WK in december 2023 en aan een Olympisch Kwalificatie Toernooi, gericht op Parijs 2024. Vooral de finale tussen de toplanden Denemarken en Noorwegen, was echt een kraker, terug te kijken op EHFTV. In de slotfase trok het geroutineerde Noorwegen toch weer de overwinning naar zich toe.
In de selectie van de Oranje dames waren Kelly Vollebregt (nu bij topclub Odense in Denemarken), Kelly Dulfer (nu bij de Duitse topclub SG BBM Bietigheim) en Rinka Duijndam (uitkomend voor Sola uit Noorwegen) opgenomen in de EK selectie. Zij waren in het verleden bij de jeugd en/of dames 1 ook bij onze club te bewonderen.
Rolstoelhandbal
De afgelopen maanden heeft de Nederlandse rolstoel handbal selectie, maar liefst twee WK’s gespeeld. Eerst een WK 4-4 in Egypte en recent een gecombineerd EK/WK 6-6 in Portugal. De Oranje selectie stond onder leiding van Menno de Klerk en de keepster is Joyce van Haasteren. Joyce heeft nog een Oranje verleden als keepster in het valide handbal. Recent waren Menno en Joyce te zien bij WOS Sport. Omdat Joyce dit seizoen meetraint bij de DB-selectie op woensdagavond, waar ook Menno training geeft, werden zij afgelopen woensdag door deze trainingsgroep onthaald met bloemen.
Dames jeugd Oranje
Afgelopen zomer hebben de oudste dames jeugdselecties een WK gespeeld. De jongste dames jeugd selectie (geboortejaren 2006-2007) heeft afgelopen zomer een EK gespeeld. Alleen Sophie Buijs was voor dat toernooi uitgenodigd. Inmiddels is de selectie weer aangevuld met en is het trainingsprogramma (iedere woensdag centrale training) gericht op deelname aan het EK en EYOF komende zomer. Hier trainen Roos van Minnen, Fien Swarte, Sophie Buijs, Nienke Peeters en Si;lke van Kleef mee.
Als voorbereiding richting komende zomer zijn er recent twee oefeninterlands gespeeld tegen het topland Frankrijk. Hier mocht onze jeugdspeelster Silke van Kleef debuteren. Ook Sofie Buijs was daar weer voor geselecteerd. Frankrijk bleek zich in beide wedstrijden de sterkste.
Herenjeugd
Komende zomer is er een Open EK voor jongste herenjeugdselectie (geboortejaren 2006-2007). Het selectieproces is inmiddels begonnen. Van de 52 jongens, die afgelopen maanden centraal getraind hebben op Papendal is er een selectie gemaakt van 35 jongens. De gemaakte selectie gaat vanaf woensdag 7 december wekelijks centraal trainen op Papendal o.l.v. bondscoach Edwin Kippers. Van Quintus zijn Tobeij Bleijenberg, Sam Koppenol en Mitchel Luijten opgenomen in de voorlopige selectie richting het Open EK. Helaas zijn Sergio Vasseur, Timothy Bekker en Nolan Alvarro voorlopig niet gekozen. Zij zullen door moeten groeien in onze club.
Als eerste voorbereiding richting het Open EK wordt er deelgenomen aan een 4-landen toernooi van 21-23 december in Lokeren (België). Hiervoor is van Quintus alleen rechterhoek van de HA Mitchel Luijten geselecteerd.
Inleiding
Op deze website stond afgelopen week een artikel over het overlijden van onze voormalige herentrainer Jan Alma uit het AD van de hand van Peter Lotman. In de alinea, die ik er voor Quintus aan toegevoegd had, stond een fout. Hiermee had ik een generatie spelers van de heren tekort gedaan. De herenselectie van 2001, was niet de enige lichting, die Europees handbal gespeeld heeft. Ook in het seizoen 2011-2012 werd door heren 1 van Quintus onder leiding van Eelco Overkleeft en Jeroen Sebel in de Challenge Cup gespeeld en wel tegen het Servische Kolubara.
Zaterdag j.l. is in besloten kring afscheid genomen van Jan Alma. De sprekers roemden zijn verdiensten voor de handbalsport en wisten hem in warme woorden goed te typeren. Voor het programmaboekje van afgelopen weekend had ik een in memoriam geschreven, waarmee ik het vorige “in memoriam” vervang.
Handbalicoon Jan Alma overleden
Op 88 jarige leeftijd is op 9 oktober handbalicoon Jan Alma overleden. Jan heeft in zijn leven als trainer heel veel betekend voor de handbalsport in onze regio. Zijn wortels lagen bij Hellas in Den Haag, waar hij ook zelf gespeeld heeft en waar hij zijn loopbaan als handbaltrainer begon. Jan behaalde met het damesteam van Hellas rond zijn latere vrouw Mieke Pottuyt, in de 70-er jaren, meerdere landstitels. Jan was een echte Helleen. In de Hellas-hal is ook een tribune naar hem genoemd.
De succesvolle damesgroep van Hellas had hij binnen de club vanaf de jeugd opgebouwd. Deze groep speelde modern snel en technisch handbal, een speelwijze die Jan als trainer altijd overal propageerde. Zijn assistent bij Hellas Wim Jansen werd later hoofdtrainer bij de dames van Quintus en bracht die visie mee onze club in.
Jan was in de 70-er jaren ook bondscoach van de Oranje dames, waarmee hij als eerste trainer met Nederland promoveerde naar het internationale A-niveau. Quintus speelsters als Joke Lekkerkerk en Toos Alsemgeest waren in die tijd internationals.
Later stapte Jan als clubtrainer over naar de heren van Hermes, waarmee hij tweemaal de beker wist te winnen. Daarna werd hij nog trainer van de heren van Hellas en Aalsmeer. Met Aalsmeer haalde hij een landskampioenschap bij de mannen in 1995 door in de finalewedstrijden het Limburgse Horn/Sittardia te verslaan. Bij Sittardia speelde toen Patrick van Olphen, die later bij de heren van Quintus onder Jan een comeback zou maken als speler, aan de zijde van zijn jongste broer Fabian.
In 1997 liet Jan Alma zich verleiden om in zijn nadagen als trainer, bij de heren van Quintus aan de gang te gaan. Onze heren vertoefden toen al weer enkele jaren in de eerste divisie. Wat meerdere van zijn illustere voorgangers niet lukte, daarin slaagde Jan Alma met zijn vrouw Mieke aan zijn zijde wel. Zij wisten de heren van Quintus in maart 1999 weer terug te brengen naar de eredivisie. In het debuutjaar 1999-2000 op het hoogste niveau haalde Quintus verrassend een 3e plaats in de kampioenspoule en ook de halve finale van de beker. De 3e plaats leverde een ticket voor Europees handbal in de EHF-cup op. Het lot koppelde Quintus daarbij aan het IJslands Haukar Hafnarfjordur. Dit was het Europese debuut van onze heren.
Spelers van heren 1 waren toen o.a. Pim van Velzen, Marcel Luijs, Eugene Furth, Rolf Vijverberg, Mark Bakermans, Fabian van Olphen, Rick en Robin Bulsing. Later zou Fabian van Olphen vanuit Quintus de overstap maken naar het profhandbal in Duitsland, waar hij uitgroeide tot een gewaardeerd professional bij SC Magdeburg.
Jan Alma was een trainer, die hoge eisen stelde aan zijn spelers, de club bestuurders en vooral ook aan zichzelf. Dit zorgde weleens voor onrust, maar zijn faam trok ook goede spelers naar onze club. Hij hechtte altijd veel waarde aan een sterk team.
Jan was een moderne coach, hij verzamelde altijd data, in de vorm schotbeelden. Ook vond hij video analyse toen al een belangrijk hulpmiddel. Hiermee bereidde hij zijn spelers en speelsters altijd zorgvuldig voor op de volgende tegenstander. In de jaren 90 was het maken van een goede video analyse nog een zeer tijdrovende klus. De digitale techniek was nog niet ver ontwikkeld. Jan gebruikte hiervoor thuis een serie gekoppelde video recorders.
Na maar liefst 6 seizoenen bij onze heren stopte Jan in 2003 op 68-jarige leeftijd. Dit werd toen tevens zijn afscheid als trainer en hij kreeg ter gelegenheid daarvan de stadspenning van de Gemeente Den Haag. Van Jan hangt er ook een ster op de Sport Campus in de Wall of Fame van Haagse sport prominenten.
Jan was destijds al voorstander van samenwerking in de regio tussen de topclubs Hellas en Quintus. Zo’n samenwerking heeft hij helaas niet mee mogen maken.
Denk dat we als club met dankbaarheid terugkijken op de periode dat Jan Alma onze hoofdtrainer bij de heren was. Door zijn gedrevenheid en deskundigheid heeft hij destijds een enorme impuls gegeven aan de ontwikkeling van onze herentak.
Ook na zijn afscheid als actief trainer, bleef hij zijn geliefde handbalsport en “zijn” clubs in alle facetten volgen. Bij persoonlijke bezoekjes aan hem, kwamen altijd veel mooie herinneringen boven en had hij altijd volop anecdotes. Hij vertelde altijd gepassioneerd, hoe hij succesvol vanuit de randstad, de sportieve strijd met de traditionele Limburgse handbal bolwerken (dames Swift Roermond en bij de heren van Sittardia en Blauw Wit) was aangegaan.
Jan van Kester
Het Nederlands Rolstoelhandbalteam neemt van 22 tot en met 25 september deel aan het WK 4×4 rolstoelhandbal in Egypte. Naast Nederland zijn ook Slovenië, Brazilië, Chili, India en het gastland van de partij.
De eerste drie dagen spelen de landen allemaal een wedstrijd tegen elkaar. Daarna zijn op de laatste dag de plaatsingswedstrijden. De nummers 1 en 2 spelen dan voor de gouden medaille en de nummers 3 en 4 voor de bronzen plak.
Zoals de benaming al aangeeft worden er door twee teams van vier spelers tegen elkaar gehandbald. Daarbij moet er altijd tenminste één vrouw op de speelvloer zijn. Iedere speler mag op elk moment optreden als keeper, Maar er mag maar één speler op hetzelfde moment in het doelgebied zijn.
Een wedstrijd bestaat uit twee sets van tien minuten, die apart worden gescoord. Is de stand na een set gelijk, dan volgt de golden goal. Het team dat twee sets wint is uiteraard de winnaar; bij 1-1 volgt een derde set van vijf minuten met eventueel een tie-break.
Er worden geen goals, maar punten gescoord met bijvoorbeeld twee punten voor een creatief of spectaculair doelpunt door met de rolstoel 360 graden te draaien en te scoren of wanneer de keeper vanuit het eigen doelgebied scoort. Een zevenmeter doelpunt levert ook twee punten op.
De selectie van Nederland, met als bondscoach Westlander Menno de Klerk, bestaat uit:
John Schot, Marcel Jansen, Mieke van Chastelet, Irene Beemster, Joyce van Haaster (allen van CSV), William van der Ende, Bas Jonker, Maurice Poot (allen Quintus), Leander Stoel (Foreholte) en Sanne Dolstra (Njaeden). Wilma Reincke fungeert als teammanager.
AD SPORT/PETER LOTMAN
Bart de Koning is toegetreden tot de technische staf van Quintus. De voormalig trainer/coach van WHC/Hercules gaat hoofdcoach Ruben Schelbert ondersteunen bij het eerste mannenteam van de Heulse club.
Een opvallende switch van De Koning, die de afgelopen jaren samen met Richard Rijkens de mannen van WHC/Hercules onder zijn hoede had. Het bestuur van de Haagse vereniging besloot niet verder te gaan met het tweetal. Vrijwel geruisloos zat De Koning afgelopen zaterdag plotseling op de bank bij Quintus in het uitduel met Havas in Almere. Alom verbaasde gezichten en gefronste wenkbrauwen, omdat De Koning had aangekondigd zich voorlopig niet aan een club te willen verbinden.
De nieuwbakken assistent legt uit: ,,Inderdaad is het wat vreemd gelopen. Het is ook pas heel laat geregeld. Van de zomer belde Henri Reijgersberg, de technisch adviseur van Quintus, mij met de vraag of ik Ruben Schelbert komend seizoen wilde ondersteunen. Ik had besloten een jaar niks te doen, maar de vraag prikkelde toch. Na die vraag ging de vakantie eroverheen voordat we hierover met alle betrokkenen konden praten.”
Steentje bijdragen
Na gesprekken met de sectie topsport en Schelbert besloot De Koning ja te zeggen. ,,Ruben is een innemende man. Zijn ideeën over coaching en over het handbal komen voor een groot deel overeen met hoe ik er ook graag mee omga. Daarbij kan ik van zijn inzicht, kennis en ervaring nog veel leren. Aan de andere kant kan ik hem ondersteunen met mijn kennis van de competitie en onze tegenstanders, omdat ik al zo lang meeloop in de eredivisie.”
De Koning zag een gedreven Quintus afgelopen zaterdag in de openingswedstrijd overtuigend met 26-32 winnen van Havas. ,,Er staat een complete groep mannen die er vol voor willen gaan. Er is een prima organisatie en er is een mooi programma om de spelers verder te ontwikkelen. Ik heb er erg veel zin in om daarbij aan te sluiten en mijn steentje bij te dragen.”
Zaterdag speelt Quintus de eerste thuiswedstrijd in de eredivisie tegen E&O Emmen, met voormalig bondscoach Harry Weerman op de bank.
AD SPORT/PETER LOTMAN
Als er één speler met extra veel energie uitkijkt naar de competitie, is het Jordi van Erp wel. De opbouwspeler stapte ruim een jaar geleden over van Dynamico Oss naar Quintus, maar werd vervolgens achtervolgd door pech. Ziekte van Pfeiffer, corona, schouderfractuur, alle narigheid kwam aan hem voorbij. Nu hij weer fit is, hoopt hij eindelijk een seizoen zonder mankementen te kunnen handballen. ,,Ik heb nu wel genoeg pech gehad.”
Na al die tegenslag heeft Jordi van Erp de draad dus weer opgepakt bij de Westlanders. ,,Maar”, geeft hij eerlijk toe, ,,het is gruwelijk wennen allemaal. Van de zomer heb ik een kleine terugslag gehad. De schouder is zeker nog niet de oude, maar op zich wel mobiel genoeg om mee te kunnen handballen. Na een grote inspanning is het gewricht nog wel stijf de dag erna. Ik moet dus vaker wat meer doseren. Echt beter dan dit gaat het ook eigenlijk niet meer worden. Ik blijf dus extra krachttraining doen voor de spieren rondom de schouder.”
Van Erp is in elk geval blij weer op de speelvloer te staan. ,,Verder ben ik eigenlijk wel weer topfit. Het is wel erg wennen om weer echt te mogen handballen. Ik moet gewoon weer honderd procent vertrouwen krijgen in mijn lichaam. Gelukkig voelt dat inmiddels steeds beter. Het zijn dus eigenlijk alleen nog de laatste stapjes richting topfit. Kleine stapjes, die vooral even mentaal schakelen lijken te zijn.”
Veel vertrouwen
De 22-jarige spelbepaler is daarbij vol lof over de aanpak van het nieuwe technisch duo Ruben Schelbert en Jelle Melkert.
,,Zij zijn super en geven mij de ruimte waar dat nodig is. Daarnaast laten ze me ook erg vrij in het spel leiden en dat ligt mij wel. Ruben laat de spelers veel meedenken over het spelplan voor komend seizoen. Waar dat nodig is, stuurt hij dan bij. Ik heb er veel vertrouwen in dat het goed komt, zowel met mijzelf als met de prestaties van het team. De ontwikkelingen tot nu toe zijn in elk geval erg positief”, aldus de laatste jaarstudent technische bedrijfskunde.
Quintus moet het komend seizoen doen zonder de in de BENE-League ervaren Ard Vollebregt, Alex Koop, Paul Vis en Yannick Boers. Bovendien verlieten tot teleurstelling van de technische leiding de jeugdige talenten Evan de Lange, Thimo Axt (beiden Volendam), Hidde van Oorschot en Olav Scholtes (beiden Aalsmeer) onverwacht de Heulse club. Gelukkig bleven sterkhouders als Jordi van Erp, Jordan Beukman, Marc de Vreede en Troy Oranje de club trouw.
Geen wegloper
Over de reden dat hij is gebleven, is Jordi van Erp duidelijk: ,,Ik kan nog veel leren van trainer Ruben Schelbert. En ik wil niet zomaar weggaan zonder eerst iets te hebben gepresteerd bij de club. Ik ben geen wegloper. Dat heb ik bij mijn vorige club Olympia ’89 ook niet gedaan. Door een jaar vol pech en blessures heb ik nog niet veel kunnen betekenen voor Quintus. Daar wil me dus eerst nog waarmaken. Ik heb afgelopen jaar nog niets kunnen laten zien, dus eerst maar presteren met Quintus in de eredivisie”, is de verstandige redenering van de intelligente midopbouwer.
AD SPORT/Peter Lotman
Eerder op deze website schreven we al over de leden van onze club, die uitgenodigd waren om mee te spelen in de nationale Oranje jeugdselecties bij internationale jeugd kampioenschappen (EK’s en WK’s) deze zomer. Bij de damesjeugd is 2022 een WK-jaar, en bij de herenjeugd worden er deze zomer EK’s gespeeld. Veel verslagen over de nationale jeugdselecties waren en zijn te vinden op de website van het NHV of de sociale mediakanalen van het NHV. Beelden van EK’s zijn terug te zien op EHFTV en van sommige wedstrijden op de WK’s op Youtube.
Door de verhuizing van de schrijver van Kwintsheul naar Naaldwijk (op zoek naar een appartement met balkon), en het ontbreken van een sfeerplaatje van het WK van Jong Jong Oranje dames, heeft de afronding van dit artikel even op zich laten wachten en alle actualiteit verloren. Excuses daarvoor.
WK dames Jong Jong Oranje in Noord Macedonië
De zomer was voor de Oranje damesjeugd succesvol begonnen met een bronzen medaille op het WK DU20 (Jong Oranje, geboortejaren 2002-2003), gevolgd door een 6e plaats bij het Open EK voor de jongste selectie (Talenten-groep. Geboortejaren 2006-2007). De nationale dames U18 selectie (Jong-Jong Oranje) geboortejaren 2004-2005) speelde in augustus op het WK in Noord Macedonië. In deze selectie waren van Quintus keepster Bianca Schanssema, en speelsters Alieke van Maurik en Judith van der Helm opgenomen.
Aan dit WK namen maar liefst 24 landen deel (uit Europa, Azië en Afrika). Ze waren verdeeld over zes groepen van 4 landen. De bovenste twee landen gingen door naar de hoofdronde voor plaatsen 1 tm 12, de onderste twee naar de Presidentscup om de plaatsen 13 tm 24. Door overwinningen in poule tegen Slovenië (31-17), Guinnee (33-20) en een gelijkspel tegen Roemenië (29-29) ging Nederland samen met Roemenië, door naar de hoofdronde. Zowel Nederland als Roemenië namen 1 punt mee naar de hoofdronde. Vanuit een andere groep kwamen hier Duitsland en Zuid Korea bij. Omdat Duitsland verloren had van Zuid Korea en begonnen zij dus puntloos aan de hoofdronde. Daarom was de eerste wedstrijd voor Duitsland tegen Nederland in de hoofdronde direct heel belangrijk. Nederland won in de openingswedstrijd ruim van buur Duitsland (31-23), die daardoor uitgeschakeld waren voor de kwartfinales. Nederland verloor vervolgens wel van Zuid Korea (24-26). Het snelle beweeglijke verrassende spel van dit Aziatische land wijkt sterk af van het Europese handbal. Omdat Duitsland won van Roemenië, ging Nederland als nummer 2 uit de hoofdronde toch door naar de kwartfinales, waarin IJsland de tegenstander werd. IJsland is een klein land maar traditioneel heeft het een sterke handbalcultuur en levert het land veel goede toptrainers. De kwartfinale werd een gelijk opgaande spannende wedstrijd, waarin Nederland zich via een goed uitgespeelde aanval in de laatste minuut met een 27-26 zege plaatste voor de halve finales (en de dus strijd om de medailles). Tragisch genoeg raakte deze wedstrijd de uitblinkende Jalisha Loy (VOC) op een ongelukkige wijze zwaar geblesseerd aan haar knie. Voor haar eindigde het WK en zoals het laat aan zien haar seizoen.
In de halve finales werd Nederland gekoppeld aan topland Denemarken. De andere halve finale ging tussen Zuid Korea en Hongarije. Hoewel Nederland goed speelde bleek Denemarken in de halve finale duidelijk te sterk (37-21).
Daardoor moest Nederland om de bronzen medaille gaan strijden met Hongarije, dat verrassend door Zuid Korea was uitgeschakeld voor de finale. Na een moeizame start toonde Nederland mentaal vechtlust en bouwde zowaar in de tweede helft een ruime voorsprong van 5 doelpunten op. Zo’n tussenstand is bij handbal echter geen garantie voor succes, want Hongarije profiteerde optimaal van een overtalsituatie en liep in rap tempo in. De druk op Oranje nam toe. Hongarije kwam vlak voor tijd gelijk en kreeg na een overtreding in de laatste minuut via een “spelregel-situatie” een strafworp te nemen. Dit besliste zo de wedstrijd. Oranje bleef hierdoor na een bijzonder sterk gespeeld wedstrijd en toernooi zonder medaille. Het WK werd afgesloten met een ondankbare 4e plaats, maar met wel heel veel waardevolle handbal ervaringen. Westlandse Romee Maarschalkerweerd (VOC) werd nog gekozen in het “all-star-team” als beste cirkelspeelster.
EK Championship heren Jong Jong Oranje
De herenjeugd selecties speelden dit jaar Europese kampioenschappen. Nederland is nog ingedeeld op het tweede Europese niveau en moet nog proberen op de EK-toernooien (YAC tournaments (Younger Age Categorie European championships) promotie naar het hoogste niveau te bereiken. Alleen landen op het hoogste niveau kunnen zich via het EK plaatsen voor het WK volgend jaar.
Het European Championship voor Jongens onder 18 (geboortejaren 2004-2005), waar Nederland aan mocht deelnemen was in Israël. Van Quintus waren Olav Scholtes (cirkel), Thimo Axt (rechterhoek), Evan de Lange (keeper) geselecteeerd en was Thijs van Zeijl (keeper) aanvankelijk reserve. Nadat Evan zich in de eerste wedstrijd op zondag tegen Griekenland aan zijn enkel blesseerde werd Thijs als nog opgeroepen om aan te reizen naar
Israël. Hierdoor zat Thijs bij de tweede wedstrijd tegen Tsjechië op de bank. Een wedstrijd waar hij bij zijn debuut direct een strafworp stopte.
Bij het internationale herenhandbal is de fysieke pijler (lengte en kilo’s) erg belangrijk. Nu krijgen de meeste Nederlandse jongens hun groeispurt en fysieke ontwikkeling over het algemeen wat later, dan in andere Zuidelijkere landen. Hierdoor kenmerken de wedstrijden zich soms door een ongelijke strijd: “jongens” tegen “mannen”. Na nederlagen in de poule tegen Griekenland en Tsjechië ging Nederland spelen om de plaatsen 5 tm 8 met Bulgarije en Georgië.
Hierin werd in de eerste wedstrijd Bulgarije verslagen (28-22) en mocht Nederland om plaats 5 spelen tegen Georgië. Inmiddels was Evan voldoende hersteld om in de laatste wedstrijd weer te kunnen worden ingezet. Na een goed gespeelde wedstrijd won Oranje met 30-27. In deze wedstrijd wist ook Olav Scholtes meerdere keren goed in de ruimte te duiken als cirkelspeler en zo te scoren. Hierdoor konden de meeste spelers en hun supporters met een goed gevoel naar huis vliegen en met veel nieuwe indrukken terug naar huis. Helaas zijn deze vier ambitieuze talenten komend seizoen niet meer in het Quintus shirt te bewonderen, maar lieten zich weglokken door andere Beneliga-clubs.
Jan van Kester
Afgelopen vrijdag bracht de jongste Oranje dames selectie (DU16) o.l.v. bondscoach Ricardo Clarijs een bezoek aan Quintus voor een training, een clinic voor de E- en D-jeugd en oefenwedstrijd tegen een Quintus-selectie. De DU16 selectie bereidt zich voor op Open EK in Gothenburg in de eerste week van juli. Dit Open EK is onderdeel van het programma van de Partille Cup, het grootste internationale jeugdtoernooi waar we ook met de Quintus jeugd in het verleden wel aan hebben deelgenomen.
De speelsters van de DU16 selectie komen uit alle windhoeken van het land. Afgelopen woensdag had de laatste selectieronde plaatsgevonden. Van Quintus is alleen Sophie Buijs nog opgenomen in de EK-selectie.
Het bezoek bij Quintus begon met een pittige training. Vanwege de hoge temperaturen werd de warming up uitgevoerd buiten op het verharde veld o.l.v. de “strength and conditioner” trainer van Handbal Academie Kenny Odijk. Daarna werden in de hal de afspraken van dekking en aanval geoefend in 6-6. Na een korte pauze was er een pasta maaltijd voor de speelsters voorbereid door Giel en Esther Jansen. Dank daar nog voor.
Om 17.30 uur volgde een clinic voor de spelers en speelsters van de E- en D-jeugd. De groep was aangevuld met een gemengd D-team van buurclub DIOS uit Den Hoorn. De clinic werd volledig ingevuld door de 16 Oranje speelsters. De clinic eindigde met een partijvorm 16 Oranje speelsters tegen 30 clinic kinderen. Daarna kreeg de jeugd een patatje aangeboden.
Na de clinic volgde de wedstrijd warming up voor DU16 en het mix-team van Quintus, samengesteld uit de speelsters voor nieuwe dames 2-selectie (mix de A-jeugd en dames 2 uit het huidige seizoen). Het Quintus-mixteam van de DA en dames 2 werd vrijdag gecoacht door Dirk Loose (nieuwe trainer-coach dames 2) en Dion Sillen (ook nieuw in de staf van dames selectie).
De tribunes waren ondanks de hoge temperaturen binnen en buiten goed gevuld Gelijktijdig werd er in Kwintsheul ook nog de Oranjeloop gelopen. Dit zorgde wel voor extra drukte rond de kleedkamers, maar de aanpassing van het parcours zorgde er wel voor dat verkeersstromen van beide evenementen elkaar vrijdag niet hinderden.
Het werd mogelijk mede door de warmte een boeiende wedstrijd, waarbij aanvankelijk Oranje U16 beter teamspel liet zien dan het meer ervaren Quintus. In de slotfase van de eerste helft wijzigde dat en kwam Quintus op voorsprong. In de tweede helft had Quintus wel grote moeite om de voorsprong vast te houden en bleef de wedstrijd tot de laatste seconde spannend en aantrekkelijk voor het publiek. Terugkijkend was het voor beide teams en coaches daardoor een leerzaam potje handbal geweest, terug te kijken op het Youtube-kanaal van Quintus, door het camerawerk van Harald Feith.
Groot compliment verdient ook het Quintus-koppel Merel van Zijderveld en Denice Steringa, dat de pittige wedstrijd prima gefloten heeft. Inmiddels heeft dit jonge koppel door het fluiten van eredivisiewedstrijden een flinke dosis ervaring opgebouwd, voor handbal altijd erg nuttig.
Hierbij een foto van van de spelers en speelsters, die deelgenomen hebben aan de clinic samen met de DU16.
Na het finale weekend In Boekel van het NK-zaal reisden twee DC-teams afgelopen weekend naar Aabenraa in Denemarken om deel te nemen aan de Sonderjyske Cup van Eurosportring.
Voor Quintus was het de eerste maal, dat er werd ingeschreven voor dit internationale toptoernooi. In het verleden werd er met Pinksteren door onze jeugdselectieteams deelgenomen aan de Quirinuscup in Neuss. Na twee afgelastingen vanwege corona was de lokale organisatie er blijkbaar niet in geslaagd om dit evenement te herstarten.
Daarom werd met de DC uitgeweken naar Denemarken. Er werden twee teams aangemeld, 1 team bij Meiden Onder 16 en 1 team bij Meiden onder 15. Tenslotte was de DC-groep aangevuld met D-speelsters. Later bleek de teams van Meiden onder 15 toegevoegd te zijn aan de poules Meiden Onder 16. Dit leverde de nodige keuzeprobleem op voor de coaches. Het meiden onder 16 team werd begeleid door Michel van Dijk en Suzan de Bakker, het meiden Onder 15 team werd begeleid door Milou Klunder en Katja van Elswijk. Helaas had de organisatie op een laat moment besloten, de teams van onder 15 in te delen bij onder 16 en waren alle poules gemixt.
Er was gekozen om de trip te maken samen met ouders, die nodig waren om de speelsters naar Denemarken te vervoeren. Gelukkig bleken die te vinden! De heenreis werd gemaakt op vrijdag, toen het verkeer in Duitsland nog best druk was. De reis naar Aabenraa loopt volledig over land, alleen de omgeving van Hamburg en de passage van de grens leverde files en vertraging op. Streven was om rond 16.00 uur te verzamelen in Aabenraa, waar alle ouders in slaagden. Door de aanwezigheid van de ouders met auto’s konden ook gemakkelijk de reizen van de school (waar geslapen werd) naar de sporthallen (waar gespeeld werd) gemaakt worden. Centraal bij dit toernooi is de Aabenraa arena, een sportcomplex met 3 sporthallen. Dit is de thuishaven van het topteam van Sonderjyske. Zowel Sanne van Olphen als Estavana Polman zijn bij die club ooit hun loopbaan in het buitenland gestart.
Daarnaast werd gespeeld op een ander complex met twee gekoppelde hallen. Op dat gebied zijn er in Denemarken fantastische faciliteiten voor de sport!
Bij de openingsceremonie op vrijdagavond in de Arena bleek dat de meeste deelnemende teams dit jaar uit Nederland kwamen (6 teams van buur VELO, 6 teams van Handbalschool Brabant, 1 uit Rotterdam, 1 uit Houten, 1 team van VOC en 2 uit Kwintsheul). Vooral bij de leeftijdsgroep DC domineerden de Nederlandse teams en bepaalden samen het niveau.
De DC1 zat in de poule met Greenpark/Aalsmeer, waar op het NK de openingswedstrijd van was verloren. Een overwinning was nodig om in de kruisfinales om de eerste plaats te komen. De opzet van een revanche slaagde. Doel finalewedstrijden leek gehaald, maar toch werd de laatste poulewedstrijd tegen het Deense Rindum nog een thriller. Quintus stond het grootste deel van de wedstrijd achter en verloren mocht er natuurlijk niet worden. Helaas liep Lara Jouvenaar in deze wedstrijd een zware enkelblessure op en moest ’s avonds zelfs voor controle naar het ziekenhuis. Gelukkig was er niets gebroken, maar ze kon wel helaas niet meer meespelen op zondag.
Het jongere DC team had zaterdag na een zware opening tegen Veneco/VELO 1, zich goed herpakt en eindigde toch knap als 3e in de poule. Zondag speelden ze in de kruisfinale tegen competitiegenoot Greenpark/Aalsmeer DC2. Dit potje werd verloren, waarna Veneco/VELO DC2 de tegenstander was voor de laatste wedstrijd. Dit potje werd gewonnen, waardoor het team als 11e eindigde in een veld van 19 teams. Als voorbereiding op de trip naar Denemarken hadden beide Quintus teams woensdag j.l. al geoefend tegen VELO.
De DC1 moest zondagmorgen in de Aabenraa Arena de kruisfinale spelen tegen het Duitse Tarp Wanderup. Vanaf minuut 1 was duidelijk dat Quintus sterker was. Het werd een gemakkelijke ruime overwinning. In de andere halve finale versloeg VELO DC1 de Brabantse selectie, waardoor de finale in de Aabenraa ging tussen Quintus en VELO DC1. Ook hier was de laatste wedstrijd tussen een herhaling van de oefenwedstrijd van woensdag j.l., maar nu voor volle tribunes. Het was een finale, dus moesten de teams oplopen en werden ze voorgesteld aan het publiek. De spanning van de finale was voelbaar, want het werd een zenuwachtige wedstrijd met veel fouten. Mede omdat de keepsters en de verdedigingen uitblonken werd het een heel lage score. Quintus won met 6-4. Dit leverde een beker en toernooi T-shirts op.
Het toernooi en het verblijf in Denemarken werd afgesloten met een barbecue, op de camping aan de kust, waar enkele ouders een kampeerhuis gehuurd hadden. Daarna werd maandagmorgen (tweede Pinksterdag) de terugreis gemaakt. Rond het middaguur arriveerde iedereen gelukkig, moe maar met mooie nieuwe ervaringen in een regenachtig Westland. Dank aan de ouders en de staf o.l.v. Michel van Dijk, die de trip mogelijk gemaakt hebben. Op de foto de Quintus-delegatie, na de gewonnen finale.
De vorige derby was een prooi voor VELO, de ploeg uit Wateringen had destijds het beste van het spel en won vrij gemakkelijk in de Eekhouthal. Het was er dus alles aangelegen voor Quintus 2 om dit keer een beter resultaat te boeken. Tevens speelt de ranglijst nog een rol van betekenis. Beide ploegen strijden voor hun positie. Quintus 2 voor de 2de plek en VELO voor mogelijke promotie naar de ere-divisie. In een goed gevulde VELO hal dus alles aanwezig om er een mooie wedstrijd van te maken.
VELO start beter aan de wedstrijd dan de reserves van de ploeg uit Kwintsheul, de ploeg uit Wateringen loopt makkelijk weg en neemt een maximale voorsprong van 5 doelpunten. Een time-out aan de kant van Quintus 2 moet verandering brengen. In eerste instantie lukt dat nog niet helemaal, maar gaandeweg de eerste helft lijkt het lek boven water. VELO scoort in 15 minuten maar vier keer en Quintus 2 scoort er lustig op los. Ruststand 18-18.
De tweede helft beloofd een spannende te worden. De ploegen zijn aan elkaar gewaagd en zowel de dekking als de aanval werken op volle toeren. Het is stuivertje wisselen voor wat betreft de scores, maar geen van beide ploegen is bij machte een gaatje te slaan. Naar mate de wedstrijd vordert, is het Quintus 2 dat de bovenliggende partij lijkt te worden. De ploeg uit Kwintsheul neemt een voorsprong van 4 doelpunten en staat die, ondanks een dubbele mandekking, niet meer af. Einduitslag 33-36.
Coach Willem-Jan Ruder na afloop: “Wat een spannende pot, in het begin zag het er niet naar uit dat we met de punten naar huis zouden gaan. Compliment aan de ploeg dat ze dit zo hebben omgedraaid. Een verdiende overwinning waarmee we nog steeds zicht houden op de 2de plek op de ranglijst.”
Dinsdag 24 mei speelt de ploeg uit Kwintsheul een uitwedstrijd. Dan staat de wedstrijd tegen Aalsmeer op het programma, de wedstijd begint om 20:30 uur in sporthal de Bloemhof, zondag volgt dan de “return” in de Eekhouthal. Die wedstrijd begint om 13:30 uur.
