Afgelopen zaterdagavond won Dames 1 uit bij SEW met 22-23. Een knappe prestatie van de dames. Michielsen heeft na de wedstrijd aan de groep laten weten per direct zijn taken als coach/trainer neer te leggen. Dit kwam na het bericht van afgelopen vrijdag dat Quintus had aangegeven aankomend seizoen niet verder te gaan met de oefenmeester. Het bestuur gaat zich nu beraden over dit bericht en kijken hoe ze het laatste gedeelte van het seizoen gaan invullen. Uiteraard met als doel dit seizoen zo succesvol mogelijk af te sluiten.
Na twee seizoenen als hoofdtrainer van Dames 1 is er, na gesprekken met Fred Michielsen, staf en speelsters, besloten om de samenwerking aan het einde van dit handbalseizoen te beëindigen.
Tot aan het einde van het seizoen zal Michielsen samen met de speelsters en staf proberen een zo’n goed mogelijk resultaat te behalen om het seizoen positief met elkaar af te sluiten.
We bedanken Fred voor zijn inzet en wensen hem uiteraard verder succes als trainer/coach.
Afgelopen week bereikten ons het bericht dat Koos van Winden overleden is. Wij herinneren Koos als een belangrijke vrijwilliger voor Quintus.
Zowel voor de handbal als de voetbal was Koos altijd aanwezig en leverde allerlei hand en spandiensten. Waar velen hem van herinneren is dat hij jarenlang de bus regelde voor de handbalteams naar de verre uitwedstijden.
Koos was betrokken bij het wel en wee van de gehele vereniging. Wij verliezen met zijn overlijden een man met een groen wit hart. Wij wensen de familie en bekenden heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies.
COACH RUBEN SCHELBERT AAN EINDE VAN SEIZOEN WEG BIJ QUINTUS
VADERSCHAP NIET TE COMBINEREN MET TRAINEN EN COACHEN
Trainer/coach Ruben Schelbert van de handbalmannen van Quintus stopt aan het einde van dit seizoen bij de Westlandse club. Zijn vrouw verwacht een baby en de Zwitser ziet geen kans om het aanstaande vaderschap optimaal te combineren met zijn rol als oefenmeester. Alle partijen betreuren het vertrek van de alom gerespecteerde Schelbert.
De voormalig Zwitserse international moest destijds in zijn moederland stoppen als actief topspeler na drie zware knieblessures. Hij koos voor het trainersvak toen hij samen met zijn vrouw, die bij de Zwitserse ambassade werkt, naar Nederland kwam. Bij Quintus kreeg hij vorig jaar de technische leiding over het eerste mannenteam. Met succes, want de Heulse ploeg draait bovenin mee in de eredivisie en heeft nog steeds volop kans op het kampioenschap.
De mededeling van Schelbert kwam voor Quintus als een verrassing. Manager Niels van Lier: ,,Wij waren heel graag met hem doorgegaan. En zelf wilde hij dat ook wel. Maar het is een pure privékwestie en wij moeten zijn beslissing respecteren. De lijn, die wij begin dit seizoen hebben ingezet, wilden we graag met Ruben voortzetten. Hij is heel goed bezig met deze groep. En er staan de nodige talenten te wachten om de komende jaren de overstap te maken vanuit de jeugd naar de herenselectie.”
VAKMANSCHAP
Zowel het technisch management als de spelersgroep roemt het vakmanschap van Schelbert, die tevens overkomt als een prettige persoonlijkheid. Over zijn kennis, inzet en passie was iedereen vol lof.
Van Lier nogmaals: ,,Het is echt een aderlating. We hadden het ook niet zien aankomen. Dat hij de zaken uitstekend onder controle had, blijkt wel uit het feit dat ik nog nooit zulke positieve gesprekken heb gehad met de spelers tijdens de evaluatie. Ondanks de smalle selectie heeft hij er een hecht team van gemaakt.”
Ruben Schelbert geeft toe, dat hij met gemengde gevoelens de beslissing heeft genomen. ,,Ik vind de selectie en de club erg leuk. Werk er met veel plezier, ook met de collega-trainers en de staf. Maar ik kan niet drie avonden en een halve dag per weekend en al die uren met planning, besprekingen en video aan handbal besteden als ik vader ben geworden. Zo’n beetje 50/50 doen, daar ben ik het type niet voor”, aldus de perfectionistische Zwitser.
DANKBAAR
Schelbert houdt contact met Quintus. ,,Ik ben onwijs dankbaar voor de mogelijkheden die ik bij deze club heb gekregen en voor alle ondersteuning de afgelopen tijd. Er staat een jonge, getalenteerde en gemotiveerde ploeg die de komende jaren nog veel kan bereiken. Daar had ik graag aan meegewerkt. Ik ga in elk geval de komende tijd mijn best doen om het kampioenschap te behalen. En vooral ook nog een tijdje genieten van dit team. Uiteindelijk staat Quintus boven mijn eigen ambities.”
Waarna de sympathieke Ruben Schelbert tot slot nog een Duitse wijsheid uitspreekt, die zijn gevoelens optimaal weergeven: ,,Mit einem weinenden und einem lachenden Auge Abschied nehmen.”
AD SPORT/PETER LOTMAN
QUINTUS (MANNEN)
De Westlandse formatie van coach Ruben Schelbert behaalde een degelijke 34-26 overwinning op het Rotterdamse Feyenoord. Het deed daarmee wat het moest doen en schuift mede door het verlies van Hellas door naar de tweede plaats achter de nieuwe koploper BFC.
De thuisclub begon de eerste helft nog prima en kwam op een ruime voorsprong. Vervolgens ging Feyenoord in de tweede helft heel offensief verdedigen en dat veroorzaakte de nodige problemen voor Quintus. Hoekspeler Troy Oranje: We maakten toen te veel verkeerde keuzes, misten te veel kansen en het werd een soort paniekhandbal. Dus in plaats van naar vijftien verschil gingen we terug naar drie. Daarna wel weer naar acht, maar het was te wisselvallig.” Van 19-12 kwam Quintus op 23-14. Bij 29-25 nam het eenzelfde tussensprint naar de 34-26 eindstand. Ofke Teekens keepte een sterke wedstrijd en Timo Blom en Jordan Beukman konden vanwege hun doelpunten eveneens rekenen op een ruime voldoende.
Coach Ruben Schelbert moest improviseren, omdat een aantal vaste krachten ontbrak.
Quintus wisselde regelmatig door en gaf ook de drie A-jeugdspelers de nodige speeltijd. Ondanks al die wisselingen kwam de ploeg nooit in gevaar en speelde de partij zonder problemen uit naar de ruime overwinning.
QUINTUS (VROUWEN)
Het team van coach Fred Michielsen verslikte zich in de nieuwkomer PSV. In Eindhoven werd het 24-23 voor de thuisclub en dat was een flinke tegenvaller. Lexie Louwerens, altijd één van de aanjagers in de Westlandse formatie baalde dan ook vreselijk.
We hebben de hele wedstrijd voorgestaan en aan het einde geven we het dan toch nog weg. Zo zonde. We speelden niet als een team; het was erg individueel allemaal. Een groot contrast met vorige week toen we een heel goede wedstrijd speelden tegen VOC.”
Keepster Bianca Schanssema stopte nog wel een serie knappe schoten en Alieke van Maurik scoorde de eerste helft regelmatig, maar verder kon Quintus niet overtuigen tegen een gretig PSV.
AD SPORT/PETER LOTMAN
De handbalcompetitie in de eredivisie bij de mannen gaat een spannende tweede helft tegemoet. Hellas en Quintus maken serieus aanspraak op de titel. Het Haagse Hellas kroonde zich onlangs tot Winterkampioen en het Westlandse Quintus ligt daar vlak achter op de loer. Wie is de grootste kanshebber?
Hoekspeler Troy Oranje komt uit voor Quintus, maar speelde jaren voor rivaal Hellas. Schutter Martijn Poot bewandelde juist de omgekeerde weg. Hij was actief in Kwintsheul, maar maakte de overstap naar Den Haag. Tsjeu Hartog is handbaldeskundige in deze regio, maar heeft geen directe betrokkenheid bij één van beide clubs. Hij ziet veel wedstrijden en kan dus onbevooroordeeld zijn mening geven.
HOEKSPELER TROY ORANJE
Troy Oranje geeft Quintus de meeste kans om kampioen te worden. ,,Wij hebben meer spelers met ervaring op het hoogste niveau, omdat we al BENE-League hebben gespeeld. Ook beschikken wij individueel over meer kwaliteit. En wij hebben verschillende spelers die kunnen opstaan om het verschil te maken. Wij kunnen ook makkelijker een blessure opvangen. Als bij Hellas Martijn Poot of Wessel Coster geblesseerd raakt, wordt het een stuk moelijker voor ze.”
Oranje weet precies waarom zijn club niet bovenaan staat. ,,In het begin hebben wij te weinig als team gespeeld. Daardoor hebben wij punten laten liggen. Dat was onze eigen schuld en had nooit mogen gebeuren. Dat gaat nu een stuk beter en als wij met elkaar blijven knokken kan geen team van ons winnen. Daarom verwacht ik dat wij uiteindelijk alsnog kampioen worden.”
TOPSCHUTTER MARTIJN POOT
Topschutter in de eredivisie Martijn Poot ziet voor Hellas de beste kansen op de titel. ,,Wij spelen met meer beleving en gevoel dan alle andere teams in de competitie. Wij gunnen elkaar elke kans en niemand is negatief tegen elkaar. Die hechte eenheid is een belangrijke factor. Daardoor is een sterke band ontstaan. Die kracht van het team gaat de doorslag geven.”
Hellas beschikt volgens Poot ook over sterk samenspel en heeft veel spelers die zelf acties kunnen maken en scoren. ,,Ons probleem kán worden, dat we blessuregevoelig zijn. Maar dat heeft Quintus ook. Daar lopen wel een paar ervaren jongens die het team over het dode punt kunnen helpen.”
Dat de titel niet voor het oprapen ligt, beseft Martijn Poot terdege. De tweede seizoenshelft wordt een stuk moeilijker voor ons. De tegenstanders kennen ons en gaan extra op bepaalde spelers letten. Maar dat maakt het alleen maar spannender en dan wordt het een nóg grotere uitdaging.”
HANDBALEXPERT TSJEU HARTOG
Handbalexpert Tsjeu Hartog zet zijn geld op Quintus. Hellas doet het fantastisch met deze getalenteerde selectie. Uitstekende conditie en een supercollectief. Ze werken als echt team voor elke meter. Verdedigend moeilijk te passeren. Toch gok ik op Quintus dat na een matige start steeds beter op elkaar is ingespeeld. Veel ervaring bij de routiniers die al BENE-League hebben gespeeld. In combinatie met de jonge talenten zorgt dát ervoor dat het vertrouwen steeds meer toeneemt. Ze raken meer en meer in vorm en dat geeft in de beslissende fase de doorslag.”
Hartog denkt wel dat beide clubs nog iets te duchten hebben van het Limburgse BFC en van Houten. ,,BFC heeft een ervaren ploeg met sterke schutters die dodelijk effectief zijn. Quintus won daar knap en verrassend, maar verder zijn de Limburgers thuis niet te kloppen. Houten is een outsider. Wispelturig, maar opvallend makkelijk scorend. Het wordt dus ongekend spannend om het kampioenschap, dat niet beslist wordt in de onderlinge topduels. Ik verwacht, dat de titelkandidaten kostbare punten laten liggen tegen de subtoppers als E&O, Arnhem en WHC/Hercules. De ploeg die het minst vaak tegen zo’n onverwachte nederlaag oploopt, pakt uiteindelijk de titel.”
Expert Hartog zag het goed. Koploper Hellas verloor bij de herstart van de competitie met 31-30 van Arnhem. Quintus deed het met de 34-26 overwinning op Feyenoord wél goed en schuift op naar de tweede plaats achter BFC.
AD SPORT/PETER LOTMAN
Vandaag is bekend gemaakt door de Gemeente Westland dat onze Dames A1 van afgelopen seizoen is genomineerd voor Westlandse Sportploeg van het jaar. Ze zijn genomineerd, omdat ze afgelopen seizoen ongeslagen Nederlands kampioen zijn geworden in de Landelijke Jeugddivisie. Op 26 januari is de uitreiking in theater de Naald in Naaldwijk. De uitreiking wordt live uitgezonden op de WOS vanaf 20.00 uur. Meiden en staf van harte gefeliciteerd met deze nominatie. Lees hier het bericht op de WOS
Seizoen 2021-2022
Een groep enthousiaste, getalenteerde meiden en bevlogen staf heeft in het bewogen seizoen de schouders eronder gezet om met elkaar binnen en buiten het veld er een top jaar van te maken. Dit resulteerde in geen enkele wedstrijd verlies én dat er op zondag 1 mei de kampioenswedstrijd tegen Feyenoord kon worden gespeeld. Na ontvangst van de felbegeerde schaal is de groep onder begeleiding van de kerkklokken, met rookpotten, muziek en champagne op een versierde platte kar Kwintsheul binnengehaald met eindpunt Quintus. Het winnen van de Westlandse Sportploeg van het jaar zou een mooie kroon zijn op het jaar waarbij sportiviteit, teamspirit en mentaliteit perfect samen kwamen.
Berichten vorig seizoen
Aankondiging kampioenswedstrijd
Ongeslagen Nederlands Kampioen
Zonder de sponsoren hadden de meiden dit kampioenschap niet kunnen behalen. We bedanken ook de sponsoren:
- Westland adviesgroep
- Kwekerij Ansu
- MAN- Van Leeuwen
- Fratelli Naaldwijk
- Clubkledingwinkel
Dames 1 – VOC
Het team van coach Fred Michielsen speelde een goede wedstrijd en was een groot deel van het duel de bovenliggende partij qua stand. Op het moment dat Mirthe de Jong 15-10 binnenschoot en verderop in de wedstrijd Paulien Barendrecht 19-14 leek Quintus af te stevenen op een mooie overwinning bij de herstart van de competitie.
Plotseling leek VOC echter de geest te krijgen met nog zo’n twintig minuten te gaan. Jong Oranje international Romée Maarschalkerweerd zorgde voor de eerste gelijkmaker bij 21-21. In de laatste tien minuten pakte de Amsterdamse ploeg zelfs een voorsprong door Laura Zeldenthuis (24-25). In de slotfase deelden Jill Kooij en Riejanne Blaauw de definitieve tik uit aan het leeg gespeelde Quintus.
AD Sport: Peter Lotman
Foto’s: Paul Vis sr.
Beste ouders, spelers en speelsters,
Talentontwikkeling
Bij Quintus speelt talentontwikkeling (TO) al jaren een centrale rol. De vereniging wil graag in de jeugd de basis leggen voor de prestaties van de seniorenselecties. Dit valt natuurlijk niet mee voor een “dorpsclub” als Quintus. Daarom is Quintus altijd een open vereniging, die talenten uit de regio graag de kans biedt om in te stromen bij de jeugdselecties van Quintus, om zo hun talent of ambitie door te ontwikkelen. We denken hierbij aan de leeftijdsgroep 12-16 jaar.
Ambitieuze handballers en handbalsters willen we als club zo graag helpen hun sportieve doelen te realiseren.
We zijn ons bewust dat we als club daarbij soms ook maar een tussenstation kunnen zijn in zijn of haar handbal loopbaan. Sommige van de talenten zijn uitgegroeid tot A-internationals of hebben hun loopbaan voortgezet in als prof in het buitenland.
Voorwaarde voor TO is een goed programma. Daarin kan de club steunen op ervaren gediplomeerde opleiders. In het programma is er ook aandacht voor specialisatietraining (keepers, opbouw, hoeken, cirkel), fysieke training (loopscholing en kracht) en tactische scholing (toernooien, theorie en video). Basis van TO en tophandbal is plezier in waar je mee bezig bent.
Uitgangspunt van het TO-beleid van Quintus is dat het talentvolle spelers en speelsters eigenaar zijn van hun eigen talent. We proberen als trainers ook mee te denken over de balans in programma tussen belasting en belastbaarheid. We proberen daar binnen ook ruimte te laten voor vereniging overstijgende trainingen (Handbalscholen, Oranje selecties).
Proef trainen
In de maanden januari, februari en maart bieden wij ambitieuze talentvolle spelers en speelsters graag de gelegenheid om vrijblijvend driemaal mee te trainen en te verkennen of hij/zij het niveau heeft om door te groeien naar de top en zich thuis voelt bij onze club.
Na de drie “proeftrainingen” volgt er een gesprek, waarin onze trainers de mogelijkheden van speler of speelster (zoon/dochter) binnen onze vereniging zullen aangeven.
Voorwaarde om deel te mogen nemen aan deze proeftrainingen is dat de eigen vereniging en hun trainer hiervan op de hoogte zijn. Trainingen of wedstrijden van de eigen vereniging gaan in de periode van “proef trainen” altijd voor.
Heeft Uw zoon of dochter belangstelling voor deze proeftrainingen bij Quintus handbal, dan verzoeken we u hem of haar aan te melden op website van Quintus handbal (www.quintushandbal.nl) door onder “vereniging” voor “lidmaatschap” en daarbij voor “proef trainen te kiezen”. Verder moeten daar: Naam, geboortejaar en huidige vereniging, team en contact gegevens ingevuld worden. Wij zullen dan reageren wanneer hij/zij kan aansluiten bij een reguliere training.
Omdat de verenigingen vermoedelijk in april al bij het NHV hun teams moeten aanmelden voor de competitie, adviseren we ouders van jeugdspelers en speelsters, die een overstap overwegen, al in maart een beslissing te nemen en dit kenbaar te maken.
Namens Quintus handbal
Jan van Kester, Menno de Klerk en Neso Saponjic
‘TOPSPORT IS ONGEZOND’
Het klinkt een tikje wrang, maar drie zware knieblessures van de Zwitserse handbalinternational Ruben Schelbert (34) leverde eredivisionist Quintus een toptrainer op. Al op zijn 26ste moest hij zijn veelbelovende spelerscarrière beëindigen. ,,Dat was het droevigste moment.”
Ruben Schelbert was in zijn vaderland een gevierd handballer. Hij werd er die keer landskampioen met topclub Kadetten Schaffhaussen, won viermaal de Supercup, speelde achttien duels in de Champions League, kwam vijftig keer uit voor Jong-Zwitserland en speelde 29 interlands voor het Zwitserse team.
Hij zou zich dus met recht, als een speler uit een sterk handballand, een vedette mogen noemen. Maar zo zit Schelbert niet in elkaar. Bescheiden als hij is, praat hij nauwelijks over zijn successen. Wél vertelt hij over het ingrijpende moment waarop hij, veel te jong, moest stoppen met zijn favoriete sport. Het is al weer even geleden, maar je kunt het verdriet in zijn ogen lezen als hij erover vertelt.
,,Binnen achttien maanden moest ik drie knieoperaties ondergaan”, zucht hij. ,,De eerste was een afgescheurde voorste kruisband, de tweede een meniscus en de derde de voorste kruisband plús de meniscus. Dat was het moment, hoe moeilijk ook, dat ik dacht: nu moet ik stoppen. Maar ik was pas 26 jaar, dus mijn sportieve ambities waren er nog volop. Ik hoopte ooit in de Bundesliga in Duitsland te kunnen handballen, maar dat was door die blessures onrealistisch geworden. Uiteindelijk heb ik toch de knoop doorgehakt.”
HARDSTE MOMENT
De gedreven sportman liet dus zijn verstand boven zijn gevoel zegevieren. ,,Het was het moeilijkste, droevigste, hardste moment in mijn sportloopbaan, omdat tot die tijd handbal altijd in het middelpunt stond. Maar ik moest reëel zijn. Ik houd van sporten en ik wil op mijn zestigste nog kunnen wandelen en skiën en van alles lichamelijk kunnen doen. Bovendien kon ik de revalidatie om terug te keren in de topsport niet meer opbrengen. De uitkomst daarvan was niet te voorspellen. Het risico op een nieuwe blessure te groot.”
Ruben Schelbert is geboren in Muotathal, een vallei in de Zwitserse bergen. Hij is getrouwd met Irina, die sinds 2020 werkzaam is op de Zwitserse ambassade in Den Haag. ,,Het beviel haar hier zo goed, dat we na een korte periode besloten dat ik ook naar Nederland zou komen. Ik heb hier inmiddels werk gevonden als personal trainer bij Get Fit Stay Fit & Sportperformance in Wateringen. Ik doe een deeltijdstudie fysiotherapie en geef trainingen bij Handbalschool Haaglanden en dus ook bij Quintus.”
VOELDE ME WELKOM
Via Quintus-icoon Jan van Kester kwam Schelbert in contact met de Heulse club. ,,Het contact met hem, Roel de Bakker en Neso Saponjic voelde meteen goed. Ik merkte, dat ik welkom was en kreeg de kans om bij de herenselectie te assisteren. Dat was voor mij een gouden mogelijkheid. Quintus is een club met een grote historie en traditie en met veel succesvolle teams bij de dames en heren. Er heerst een sportinstelling die me aanspreekt. Opbouwen en successen bereiken. Vergelijkbaar met de Zwitserse sportcultuur. In de echte topsport moeten de spelers leren in belangrijke wedstrijden hun niveau te halen. Dat helpt ook in het leven naast het handbal, bij examens, als onder druk gepresteerd moet worden. Zelf houd ik daar erg van.”
Begin dit seizoen maakte Schelbert de overstap naar de hoofdmacht bij de mannen. De spelers zijn lovend over de aanpak van hun nieuwe coach en zelf heeft hij het ook bijzonder naar zijn zin met de ambitieuze groep. Quintus is nog in de race voor het kampioenschap in de eredivisie. Het is mijn ambitie om voorlopig bij Quintus te blijven. Ik wil de spelers beter maken, maar ook mezelf als trainer, coach en mens ontwikkelen. Dat kan hier uitstekend.”
De gedreven oefenmeester realiseert zich, dat hij het niet iedereen naar de zin kan maken. ,,In een selectie zijn nooit alle spelers helemaal tevreden. Belangrijk is om open en eerlijk te zijn. Als spelers weten waar ze aan toe zijn, begrijpen ze de beslissingen. Ik praat veel met de spelers. Meestal ben ik ook de laatste die de zaal uitloopt, omdat ik iemand weer tekst en uitleg heb gegeven. We willen allemaal hetzelfde, maar uiteindelijk ben ik toch degene die de beslissing neemt om de beste teamprestatie te behalen.”
MENTAAL
Schelbert weet ook als geen ander hoe hij om moet gaan met geblesseerde spelers. Niet alleen weet hij veel over het fysieke herstel, maar vooral ook over het mentaal weer fit krijgen van zijn spelers. ,,Het vertrouwen terugkrijgen, je zeker voelen en de gedachten aan de blessure uit je hoofd zetten. Iedere speler gaat hier anders mee om. Vooral bij terugkerende blessures of instabiliteiten worden spelers onzeker. Dan is het nóg belangrijker om in samenwerking met fysio en artsen een herstelplan te hebben om de speler te ondersteunen.”
De speler die zelf de zwaarste blessures opliep, weet dat je dan zorgvuldig moet omgaan met de geblesseerde en hem de tijd moet gunnen om volledig te herstellen. ,,Stap voor stap binnen de lijnen brengen en zekerheid met kleine successen laten opbouwen. Met vooral ook aandacht voor de psychische kant. Hoe groot is de belasting buiten het handbal en welke druk legt hij zichzelf op? Uiteindelijk gaat de gezondheid boven alles en moet die speler ook op latere leeftijd nog kunnen sporten. Eerlijk gezegd is elke topsport ongezond. Het is zaak om een evenwicht te vinden tussen maximale prestaties en gezondheid. Dat blijft een spagaat.”
AD SPORT/PETER LOTMAN
