Afgelopen vrijdag bracht de jongste Oranje dames selectie (DU16) o.l.v. bondscoach Ricardo Clarijs een bezoek aan Quintus voor een training, een clinic voor de E- en D-jeugd en oefenwedstrijd tegen een Quintus-selectie. De DU16 selectie bereidt zich voor op Open EK in Gothenburg in de eerste week van juli. Dit Open EK is onderdeel van het programma van de Partille Cup, het grootste internationale jeugdtoernooi waar we ook met de Quintus jeugd in het verleden wel aan hebben deelgenomen. 

De speelsters van de DU16 selectie komen uit alle windhoeken van het land. Afgelopen woensdag had de laatste selectieronde plaatsgevonden. Van Quintus is alleen Sophie Buijs nog opgenomen in de EK-selectie. 

Het bezoek bij Quintus begon met een pittige training. Vanwege de hoge temperaturen werd de warming up uitgevoerd buiten op het verharde veld o.l.v. de “strength and conditioner” trainer van Handbal Academie Kenny Odijk. Daarna werden in de hal de afspraken van dekking en aanval geoefend in 6-6. Na een korte pauze was er een pasta maaltijd voor de speelsters voorbereid door Giel en Esther Jansen. Dank daar nog voor. 

Om 17.30 uur volgde een clinic voor de spelers en speelsters van de E- en D-jeugd. De groep was aangevuld met een gemengd D-team van buurclub DIOS uit Den Hoorn. De clinic werd volledig ingevuld door de 16 Oranje speelsters. De clinic eindigde met een partijvorm 16 Oranje speelsters tegen 30 clinic kinderen. Daarna kreeg de jeugd een patatje aangeboden. 

Na de clinic volgde de wedstrijd warming up voor DU16 en het mix-team van Quintus, samengesteld uit de speelsters voor nieuwe dames 2-selectie (mix de A-jeugd en dames 2 uit het huidige seizoen). Het Quintus-mixteam van de DA en dames 2 werd vrijdag gecoacht door Dirk Loose (nieuwe trainer-coach dames 2) en Dion Sillen (ook nieuw in de staf van dames selectie). 

De tribunes waren ondanks de hoge temperaturen binnen en buiten goed gevuld Gelijktijdig werd er in Kwintsheul ook nog de Oranjeloop gelopen. Dit zorgde wel voor extra drukte rond de kleedkamers, maar de aanpassing van het parcours zorgde er wel voor dat verkeersstromen van beide evenementen elkaar vrijdag niet hinderden. 

Het werd mogelijk mede door de warmte een boeiende wedstrijd, waarbij aanvankelijk Oranje U16 beter teamspel liet zien dan het meer ervaren Quintus. In de slotfase van de eerste helft wijzigde dat en kwam Quintus op voorsprong. In de tweede helft had Quintus wel grote moeite om de voorsprong vast te houden en bleef de wedstrijd tot de laatste seconde spannend en aantrekkelijk voor het publiek. Terugkijkend was het voor beide teams en coaches daardoor een leerzaam potje handbal geweest, terug te kijken op het Youtube-kanaal van Quintus, door het camerawerk van Harald Feith. 

Groot compliment verdient ook het Quintus-koppel Merel van Zijderveld en Denice Steringa, dat de pittige wedstrijd prima gefloten heeft. Inmiddels heeft dit jonge koppel door het fluiten van eredivisiewedstrijden een flinke dosis ervaring opgebouwd, voor handbal altijd erg nuttig. 

Hierbij een foto van van de spelers en speelsters, die deelgenomen hebben aan de clinic samen met de DU16.

Na het finale weekend In Boekel van het NK-zaal reisden twee DC-teams afgelopen weekend naar Aabenraa in Denemarken om deel te nemen aan de Sonderjyske Cup van Eurosportring. 

Voor Quintus was het de eerste maal, dat er werd ingeschreven voor dit internationale toptoernooi. In het verleden werd er met Pinksteren door onze jeugdselectieteams deelgenomen aan de Quirinuscup in Neuss. Na twee afgelastingen vanwege corona was de lokale organisatie er blijkbaar niet in geslaagd om dit evenement te herstarten. 

Daarom werd met de DC uitgeweken naar Denemarken. Er werden twee teams aangemeld, 1 team bij Meiden Onder 16 en 1 team bij Meiden onder 15. Tenslotte was de DC-groep aangevuld met D-speelsters. Later bleek de teams van Meiden onder 15 toegevoegd te zijn aan de poules Meiden Onder 16. Dit leverde de nodige keuzeprobleem op voor de coaches. Het meiden onder 16 team werd begeleid door Michel van Dijk en Suzan de Bakker, het meiden Onder 15 team werd begeleid door Milou Klunder en Katja van Elswijk. Helaas had de organisatie op een laat moment besloten, de teams van onder 15 in te delen bij onder 16 en waren alle poules gemixt. 

Er was gekozen om de trip te maken samen met ouders, die nodig waren om de speelsters naar Denemarken te vervoeren. Gelukkig bleken die te vinden! De heenreis werd gemaakt op vrijdag, toen het verkeer in Duitsland nog best druk was. De reis naar Aabenraa loopt volledig over land, alleen de omgeving van Hamburg en de passage van de grens leverde files en vertraging op. Streven was om rond 16.00 uur te verzamelen in Aabenraa, waar alle ouders in slaagden. Door de aanwezigheid van de ouders met auto’s konden ook gemakkelijk de reizen van de school (waar geslapen werd) naar de sporthallen (waar gespeeld werd) gemaakt worden. Centraal bij dit toernooi is de Aabenraa arena, een sportcomplex met 3 sporthallen. Dit is de thuishaven van het topteam van Sonderjyske. Zowel Sanne van Olphen als Estavana Polman zijn bij die club ooit hun loopbaan in het buitenland gestart. 

Daarnaast werd gespeeld op een ander complex met twee gekoppelde hallen. Op dat gebied zijn er in Denemarken fantastische faciliteiten voor de sport! 

Bij de openingsceremonie op vrijdagavond in de Arena bleek dat de meeste deelnemende teams dit jaar uit Nederland kwamen (6 teams van buur VELO, 6 teams van Handbalschool Brabant, 1 uit Rotterdam, 1 uit Houten, 1 team van VOC en 2 uit Kwintsheul). Vooral bij de leeftijdsgroep DC domineerden de Nederlandse teams en bepaalden samen het niveau. 

De DC1 zat in de poule met Greenpark/Aalsmeer, waar op het NK de openingswedstrijd van was verloren. Een overwinning was nodig om in de kruisfinales om de eerste plaats te komen. De opzet van een revanche slaagde. Doel finalewedstrijden leek gehaald, maar toch werd de laatste poulewedstrijd tegen het Deense Rindum nog een thriller. Quintus stond het grootste deel van de wedstrijd achter en verloren mocht er natuurlijk niet worden. Helaas liep Lara Jouvenaar in deze wedstrijd een zware enkelblessure op en moest ’s avonds zelfs voor controle naar het ziekenhuis. Gelukkig was er niets gebroken, maar ze kon wel helaas niet meer meespelen op zondag. 

Het jongere DC team had zaterdag na een zware opening tegen Veneco/VELO 1, zich goed herpakt en eindigde toch knap als 3e in de poule. Zondag speelden ze in de kruisfinale tegen competitiegenoot Greenpark/Aalsmeer DC2. Dit potje werd verloren, waarna Veneco/VELO DC2 de tegenstander was voor de laatste wedstrijd. Dit potje werd gewonnen, waardoor het team als 11e eindigde in een veld van 19 teams. Als voorbereiding op de trip naar Denemarken hadden beide Quintus teams woensdag j.l. al geoefend tegen VELO. 

De DC1 moest zondagmorgen in de Aabenraa Arena de kruisfinale spelen tegen het Duitse Tarp Wanderup. Vanaf minuut 1 was duidelijk dat Quintus sterker was. Het werd een gemakkelijke ruime overwinning. In de andere halve finale versloeg VELO DC1 de Brabantse selectie, waardoor de finale in de Aabenraa ging tussen Quintus en VELO DC1. Ook hier was de laatste wedstrijd tussen een herhaling van de oefenwedstrijd van woensdag j.l., maar nu voor volle tribunes. Het was een finale, dus moesten de teams oplopen en werden ze voorgesteld aan het publiek. De spanning van de finale was voelbaar, want het werd een zenuwachtige wedstrijd met veel fouten. Mede omdat de keepsters en de verdedigingen uitblonken werd het een heel lage score. Quintus won met 6-4. Dit leverde een beker en toernooi T-shirts op. 

Het toernooi en het verblijf in Denemarken werd afgesloten met een barbecue, op de camping aan de kust, waar enkele ouders een kampeerhuis gehuurd hadden. Daarna werd maandagmorgen (tweede Pinksterdag) de terugreis gemaakt. Rond het middaguur arriveerde iedereen gelukkig, moe maar met mooie nieuwe ervaringen in een regenachtig Westland. Dank aan de ouders en de staf o.l.v. Michel van Dijk, die de trip mogelijk gemaakt hebben. Op de foto de Quintus-delegatie, na de gewonnen finale.

Amber Verbraeken en Fem Boeters hebben de afgelopen jaren in de damesselectie van Quintus gehandbald. Doordeweeks wonen zijn op de Handbal Academie en trainen daar twee keer per dag. Vrijdag komen zij weer richting het Westland voor de vrijdag training en spelen ze zaterdag een wedstrijd met dames 1. Na dit seizoen verhuizen zij beide naar Duitsland om in de Bundesliga te gaan handballen. Fem heeft vorig seizoen al even mogen proeven, zij heeft samen met Lisanne Kruijswijk voor 3 maanden bij Füchse Berlin gespeeld. Wij zijn natuurlijk hartstikke benieuwd naar dit mooie avontuur en hebben Amber en Fem een aantal vragen gesteld.

Hebben jullie altijd de droom gehad om in het buitenland te gaan handballen?

Amber: “Nee, ik niet. Bij mij is het eigenlijk allemaal in stapjes gegaan: van ODIS naar Quintus, toen Oranje. En nu wil ik proberen om naar het buitenland te gaan. 

Fem: “Bij mij was het eigenlijk ook nooit dat ik naar het buitenland wilde. Maar toen er bij de Handbal Academie werd gevraagd of ik vorig seizoen naar Berlijn wilde voor een aantal maanden, toen vond ik het toch wel een hele gave ervaring. Toen kwam toch wel een beetje de droom om naar het buitenland te gaan.”

Hoe gaat jullie week eruit in Duitsland? Alleen trainen of ook werken en/of studeren?

Fem: “Ik ga drie keer per week krachttraining doen en vijf keer per week baltraining. Zaterdag zijn de uitwedstrijden en zondag zijn altijd de thuiswedstrijden. Tussendoor ga ik eerst starten met een Duits cursus en daarna wil ik er wel een baan bij gaan zoeken in de optiek. Dat doe ik nu ook al qua werk, ik ben nu opticien.”

Amber: “Ik weet mijn trainingsprogramma nog niet, maar het zal er ook wel zo ongeveer uit komen te zien. Ik ga ook eerst een Duits cursus doen en daarna misschien wat oppakken in het geven van personal training. Dat doe ik nu ook al in Nederland. We starten ook al best vroeg met de voorbereiding, begin juli al, en die blijkt ook zwaar te zijn hebben we gehoord.”

Fem: “Ja, het is gewoon twee maanden volop rennen en trainen. Eind september starten we pas met de competitie. Maar we hebben wel veel trainingsstages, we gaan bijvoorbeeld naar Frankrijk en andere steden in Duitsland.”

Waar kijken jullie het meeste naar uit?

Fem: “Ik denk toch wel het niveau, zij zijn fysiek gewoon een stuk sterker. Maar ook dat ik echt tegen topmeiden ga handballen, die ook in het nationale team spelen. Dat ik daar veel tegen mag spelen en veel van mag leren.”

Amber: “Ik kijk ook wel echt uit naar de mentaliteit, daar is handbal je baan, dus je moet gewoon alles geven. Ik ben wel benieuwd naar hoe dat is.”

Wat is jullie droomclub? Waar zou je in de toekomst graag willen spelen?

Amber: “Daar zou ik geen antwoord op kunnen geven. Ik zou wel graag willen eindigen in Spanje, het is daar lekker weer en je kan er lekker handballen. Ik kijk gewoon wat er op mijn pad komt.”

Fem: “Ik wil op zich wel in Duitsland spelen, bij Bietigheim of Dortmund. Uiteindelijk vind ik Gyor wel echt een topclub waar ik altijd naar kijk, maar dat is natuurlijk wel een hele grote stap. Denemarken en Hongarije zijn ook wel de toplanden waar ik zou willen handballen.”

Uiteindelijk hebben jullie beide lange tijd bij Quintus gehandbald. Wat is jullie mooiste handbalmoment geweest bij Quintus?

Fem: “Toen ik Nederlands kampioen werd met de A. Toen hadden we alles gewonnen en waren we ongeslagen. Maar ook wel toen ik mijn debuut maakte bij dames 1, dat was tegen VOC, dus dat was gelijk een knaller.”

Amber: “Voor mij is het toen ik Nederlands kampioen werd in het eerste seizoen dat ik bij Quintus handbalde, dat was in de C-jeugd. Dat staat mij nog altijd bij.”

Fem: “Maar ook Europa Cup spelen met de dames, dat vind ik altijd gewoon een gave ervaring.”

Wat gaan jullie echt missen aan Quintus?

Fem: “Toch wel de meiden die er spelen, ik heb daar zolang mee gespeeld. Maar ook gewoon de gezelligheid buiten het handballen. Het is bij Quintus wel echt handballen maar ook gezelligheid daarbuiten.”

Amber: “Voor mij precies hetzelfde. In het veld staan we er echt maar daarnaast ook gezelligheid.”

Wat zouden jullie jonge speelsters willen meegeven die ook naar het buitenland willen?

Amber: “Volg echt je eigen pad. Fem en ik hebben ook niet altijd de droom gehad om naar het buitenland te gaan. Dus ga gewoon lekker handballen en kijk tot waar het leid.”

Fem: “Ja, en echt niet alles gaat vanzelf. Je moet heel veel keuzes maken die mega lastig zijn. Ik denk uiteindelijk als je die keuzes maakt en er volledig voor gaat, dan haal je het wel. Motivatie en mentaliteit is het belangrijkste.”

HURRY-UP OPGELUCHT MET HANDHAVING; QUINTUS VERZOENT ZICH MET EREDIVISIE

Een spectaculairder einde van de competitie in de NL League had voor de degradatiestrijd nauwelijks bedacht kunnen worden. In een bomvolle sporthal in Kwintsheul streden Quintus en JD Techniek/Hurry-Up om behoud van de plaats op het hoogste niveau. De Drenten kregen de Westlanders uiteindelijk na een boeiend kijkspel met 29-35 op de knieën. 

En zo kwam alles dus toch nog goed. Quintus had zich al verzoend met de terugkeer naar de eredivisie totdat plotseling een cadeautje werd aangeboden. Hurry-Up kreeg vier punten in mindering en moest alsnog proberen het vege lijf te redden in een heuse degradatiekraker. Dat was even schrikken voor de mannen van trainer/coach Joop Fiege én vooral voor de leiding van de club. Met een stevige begroting en een paar dure spelers zou afdalen naar de eredivisie een enorme tegenvaller zijn.

Zover kwam het dus gelukkig niet voor de club uit Zwartemeer. Maar de spelers moesten er toch nog ongekend diep voor gaan. Met de steun van een formidabel supporterslegioen klaarden Fiege en zijn adepten de klus. Quintus verdiende het compliment, dat het optimale tegenstand bood, al had het zich er eerder bij neergelegd dat volgend seizoen de regioderby’s weer de hoofdmoot vormen. De Westlanders speelden misschien wel de beste wedstrijd van het seizoen en boden aanzienlijk meer tegenstand dan waar vooraf op was gerekend.

OPLAAIENDE VUURTJES

De opening van de thuisclub was furieus: 2-0 door de sterk spelende Dean van Haeren en Jordan Beukman. Zij zouden ook in het verdere verloop van de tweestrijd tot de uitblinkers behoren. Direct in het begin laaiden de vuurtjes al op en het arbitrale duo van dienst, William Weijmans/Rick Wolbertus, moest meteen handelend optreden. Ard Vollebregt en René Jaspers samen naar de strafbank. De sfeer was gespannen, maar door de strakke leiding keerde de rust terug.

Hurry-Up liep uit naar 4-8 en 7-10, maar Quintus spijkerde bij tot 10-11. Bij 11-15 drukten de Drenten door naar de 13-18 ruststand, waarbij vooral het makkelijk scoren van Tiago Azenha Filipe opviel. In die fase maakte Quintus-doelman Paul Vis, die met een voortreffelijke wedstrijd afscheid nam, even plaats voor het jeugdig talent Evan de Lange.

Hij liet met een serie knappe reddingen zien, dat Volendam er verstandig aan heeft gedaan De Lange aan te trekken. Hij stopte eerst een break van de altijd raak schietende René Jaspers en vervolgens ook nog een strafworp van Jaspers, die met dertien doelpunten een hoofdrol opeiste bij de ploeg uit Zwartemeer.

PERFECTE VOORDEELREGEL

In het begin van de tweede helft was het vooral Rick van Ravesteijn die bij Quintus de aandacht op zich vestigde. Hij scoorde vijf keer achter elkaar uit strafworpen, vanaf de cirkel en met een soepele passeerbeweging door het midden. Met de treffers van Dean van Haeren, uit een perfecte voordeelregel, en twee van Jordan Beukman was het plotseling 20-21. Toen vervolgens René de Bakker de gelijkmaker binnen schoot, sloop toch de onrust in het team van Hurry-Up. Coach Fiege vluchtte in een time-out en probeerde zijn discipelen bij de les te krijgen.

Dat lukte, want bij 23-24 zorgden Bernie Vermeer (ex Quintus), good-old Ronald Suelmann (tijdens competitie toch weer teruggehaald) en de onstuitbare René Jaspers voor 23-27. Dát was de genadetik voor de dapper strijdende Westlanders. Ze probeerden nog aan te haken, maar de schotgrage arm van  Filipe de onverzettelijkheid van Sjoerd Boonstra aan de cirkel en de kracht van de sympathieke reus Dragan Vrgoc (vertrekt naar Luxemburg) zorgden ervoor dat Hurry-Up opgelucht kon ademhalen. De explosie van vreugde op de speelvloer toonde aan hoezeer de spelers en fans toch in hun rats hadden gezeten over de goede afloop.

OPLUCHTING

Bij Quintus overheerste vooral de opluchting, dat een lang en zwaar seizoen vol hobbels en tegenslag eindelijk voorbij was. En ach, die eredivisie met de regioderby’s tegen Hellas, WHC/Hercules en EHC is toch ook wel weer leuk, hoorde je veelvuldig in het Heulse kamp. 

Amusementswaarde (****): Het was een prachtig spektakel met alle ingrediënten van een echte degradatiekraker: schitterende doelpunten, onbegrijpelijke missers, oogstrelende combinaties, spanning en in feite een mooi einde voor alle partijen. Met hulde aan de supporters van Hurry-Up, die een geweldige sfeer meebrachten.

Scheidsrechters (****): Het was geen makkelijke partij voor William Weijmans en Rick Wolbertus, maar zij hielden van het begin tot het einde de zaak voortreffelijke onder controle. Zij pasten een aantal malen uitstekend de voordeelregel toe maar als het nodig was, hielden ze de boel kort. Een zegen, dat de keuzeheren dit koppel op deze beladen partij hebben gezet. 

Beste spelers: Bij Quintus kon Dean van Haeren na een sterk seizoen ook ditmaal terugkijken op een voortreffelijke wedstrijd. Bij Hurry-Up blonk opnieuw René Jaspers uit (ooit afkomstig van het Haagse Hercules) met een hoog scoringspercentage. Hij heeft het zichtbaar naar zijn zin bij de club uit Zwartemeer en wordt door de fans op handen gedragen.

Doelpunten Quintus: Dean van Haeren (7), Jordan Beukman (7), Rick van Ravesteijn (7), Yannick Boers (3), René de Bakker (3), Troy Oranje (1) en Ard Vollebregt (1). 

Doelpunten Hurry-Up: René Jaspers (13), Tiago Azenha Filipe (8), Sjoerd Boonstra (5), Ronald Suelmann (3), Bart Mik (2), Dragan Vrgoc (2) en Bernie Vermeer (2). 

AD SPORT/PETER LOTMAN

( Eindelijk bij het Pinkstertoernooi in Sonderjyske de tijd gevonden om mijn verslag over de NK-jeugd af te ronden). 

Het seizoen 2021-2022 is het eerste seizoen waarbij na 2 jaar door corona met lock-downs, de zaalcompetities weer helemaal uitgespeeld zijn. Traditioneel wordt bij de jeugd de zaalcompetitie dan afgesloten met een Nederlands Kampioenschap tussen de sterkste teams uit de jeugddivisies, West, Noord-Oost en Zuid-Oost.

Omdat er bij de dames A-jeugd en de alle drie de heren leeftijdsgroepen HC, HB en HA er  slechts één landelijke poule is, wordt de kampioen van die betreffende poule daar direct ook gekroond als kampioen van Nederland en ontvangt vanuit het NHV de kampioensschaal. Dit seizoen betrof dit ook de DA1 van Quintus. Voor de HC1, HB1 en HA1 was bij Quintus door de vele personele wisselingen van beneden naar boven (richting heren 1 en 2), een toppositie niet haalbaar. Voor de jeugdteams in deze leeftijdsgroepen met één poule eigenlijk best wel jammer, dat zo’n finaletoernooi (NK) er (nog) niet meer is. 

In het verleden werden de Nederlandse Kampioenschappen altijd in Amsterdam in de Sporthallen Zuid gespeeld. Velen hebben daar vanuit hun jeugdjaren nog mooie herinneringen aan. In Amsterdam was harsgebruik ten strengste verboden. 

Dit seizoen waren de Nederlandse Kampioenschappen verplaatst naar  het Brabantse Boekel, waar in de accommodatie hars wel toegestaan was. Hierdoor werd harsgebruik bij de jeugd plots een groot thema.  In de reguliere jeugdcompetities was  er zonder hars gespeeld en meestal ook getraind. Uiteindelijk leidde de unanieme afwijzende reacties van coaches van de DC er toe, dat er dat er zaterdag zonder hars gespeeld is bij de DC.  Zondag bij de DB mocht er wel hars gebruikt worden. Hars zorgde zondag wel direct voor ongelijkheid en veel discussies in de wandelgangen. 

Traditioneel mogen op NK’s alle jeugdleden meedoen, die aan de leeftijdsbepalingen van de betreffende leeftijdscategorie voldoen, maar die soms toch ook al bij een oudere leeftijdscategorie spelen. 

Bij de DB zondag kwam het bij aantal teams voor dat er speelsters van 16 jaar waren opgesteld, die inmiddels al hun debuut in de eredivisie gemaakt hadden. Natuurlijk leidde ook dit onderwerp weer tot veel discussies onder supporters en coaches in de wandelgangen.

Voor het NK zaal 2022 hadden de DC1 en DB1 van Quintus zich geplaatst door het behalen van de tweede plaats in de jeugddivisie West. Ook van Kwiek, SEW en VOC waren zowel de DC1 als de DB1 aanwezig bij het NK. 

Beide Quintus teams reisden afgelopen weekend, met hun supporters met een bus naar Boekel. Deze luxe was mede mogelijk gemaakt door de Business Club van Quintus (BCQ). Dank daarvoor. Beide jeugdteams vertrokken om 7.00 uur in de ochtend. Ze hadden daarbij wel het geluk dat zij pas in de tweede ronde moesten spelen. Het NK werd namelijk gespeeld in twee poules van vier, gevolgd door kruisfinales voor alle 4 de teams (nr. 1 tegen nr. 2 en nr. 3 tegen nr. 4, etc.). 

De DC1 was ingedeeld in een poule met Aalsmeer (de nr. 3 uit West) en Kwiek (de nr. 1 uit Oost) en Wijhe ’92 (de nr. 4 uit Oost). De DC1 stonden zaterdag o.l.v. Michel van Dijk en Suzan de Bakker (die ook als speelster zelf al meerdere jeugd NK’s had meegemaakt en in 2010 Nederlands Kampioen was geworden bij de DB). Lois van Ruijven (keepster van de dames selectie), die bezig is met een opleiding tot fysiotherapeute was dit toernooi mee voor de medische verzorging. Pechvogel van de DC-selectie was keepster Sophie Grootscholten, die bij haar wintersportvakantie een knieblessure had opgelopen en daardoor nog niet kon meespelen, maar zich inzette om de keepsters Maud en Naomi te ondersteunen. 

De openingswedstrijd voor de DC1 tegen Greenpark/Aalsmeer was direct een heel lastige start voor onze meiden. Tenslotte was in de voorgaande ontmoetingen in de competitie al gebleken, dat er nauwelijks krachtsverschil tussen beide teams was. Nu op het NK stond iedereen duidelijk onder hoogspanning en daar werd het spel van Quintus zeker niet beter door. Aalsmeer groeide mede gesteund door positieve tussenstanden tot grotere hoogte. Door een 15-12 nederlaag in de eerste wedstrijd had de DC1 direct daarna al een moeilijke opgave om nog de kruisfinales naar een top 4 positie te halen. De tweede wedstrijd was tegen de kampioen van de regio Noord-Oost Kwiek uit Raalte. In deze 2^e  wedstrijd werd aanvankelijk door onze meiden steeds een voorsprong genomen, maar bij rust was Kwiek al voorbij Quintus. Vooral de driehoek tussen hun fysiek sterke rechteropbouwspeelster, midopbouw en Cirkel kreeg Quintus verdedigend onvoldoende onder controle. De laatste wedstrijd van de poule leverde voor onze meiden de kans op om in de goede FLOW te komen. Dit gebeurde gelukkig ook, ze lieten aan Wijhe ’92 zien waarom ze tweede in de jeugddivisie West waren geworden.  Na deze eerste zege werden onze meiden door overwinningen op Dalfsen en Schalkoord uit jeugddivisie  Noord-Oost, met overmacht en goed spel 5^e . Onze meiden werden zo “best of de rest” en ze konden terugkijken op een prima tweede deel van het NK zaal 2022. Kwiek won verrassend de finale van het favoriet geachte VOC en werd zo Nederlands Kampioen. Aalsmeer verloor de kleine finale om de derde plaats van SEW. 

Onze meiden hadden vooraf vermoedelijk dit NK op meer gehoopt, maar ook op NK’s kun je leren en de zege dit seizoen op het toptoernooi van Aalsmeer maakt in de herinnering veel goed. Met Pinksteren spelen ze met twee DC-teams in Aabenraa (Denemarken) bij het Eurosportring toernooi om de Sonderjyske Cup, waar ze sportief revanche kunnen nemen op Aalsmeer, met wie ze in de poule zijn ingedeeld. Deze revanche is geslaagd. Ditmaal was Quintus weer eens de sterkste, nu vocht Aalsmeer in de wedstrijd steeds tegen een achterstand.

Voor de DB-selectie startte zondag het toernooi in de eerste ronde tegen Olympia uit Hengelo (regio Twente), een vertegenwoordiging van het sterke Twentse dames jeugdhandbal georganiseerd rond Handbalschool Twente. Olympia bleekzondag toch wel minder ervaren met het omgaan met hars dan onze meiden. Met een 18-11 zege had onze DB1 direct een goede start van het NK. Bij dit NK stond de DB1 onder leiding van Richard Scholtes en Barbara van Bergen en ondergetekende.

De tweede wedstrijd dit NK was tegen V&L uit Geleen, de kampioen van Zuid-Oost. Omdat V&L het toernooi begonnen was met een nipte nederlaag tegen VOC, was het voor V&L, direct een “alles of niets“ wedstrijd. V&L had hun DB1 voor het NK versterkt met twee 16-jarige speelsters van de DA1 en DS1. Quintus had hier zelf niet voor gekozen. Wel verving Lois van Velzen uit de DA de sinds Aalsmeer met Pasen geblesseerde Tara de Raaf. Lois verdedigde de sterke opbouwsters van V&L zaterdag prima en droeg zo direct bij aan het resultaat.  V&L had gekozen voor een felle open 3-2-1 dekking tegen Quintus, met veel ruimte voor 1- 1-situaties en “spel zonder bal”. Quintus kon taktisch combineren en kwam in de score op voorsprong en ging door in de goede FLOW. De 5-1 dekking van Quintus met Gedy, Louise en Sophie als stoorspeelsters, met daar achter als “mid-achter” Fenna of Lotte werkte tegen V&L goed en de Ook de keepster Kari van der Staak en Naomi Walther presteerden prima in het doel. Ons spel resulteerde in een 19-9 eindstand. Dit was achteraf van Quintus DB1 de beste wedstrijd van het NK-toernooi!

Hierna volgde de eerste confrontatie met VOC, dat nog ongeslagen was. Beide teams waren bij de 3^e wedstrijd met 4 punten al geplaatst voor de kruisfinales voor de top 4. VOC bracht t.o.v. de competitie nieuwe gezichten op het veld. Na een goede gelijk opgaande eerste helft, was de tweede helft rommelig en gehaast, mede door een groot aantal tijdstraffen aan onze zijde.  Er werd terecht verloren (9-12) en hierdoor moest Quintus in de kruisfinale spelen tegen Kwiek, dat in de openingswedstrijd het favoriete SEW had geklopt. De kern van Kwiek (MO-RO-CI) had op zaterdag al verrassend het NK bij de DC gewonnen en brachten die spirit mee. Deze sleutelspeelsters raakten langzamerhand wel vermoeid. Quintus had er bij de DB juist voor gekozen om 4 extra speelsters en 1 keepster mee te nemen. Dit betekende wel dat er iedere wedstrijd 4 speelsters op de tribune moesten plaatsnemen. Het roulatiesysteem zorgde wel steeds voor frisse krachten in de opstelling. Bovendien gaf deze brede afvaardiging naar het NK een goede afspiegeling van het sterke seizoen van de DB2 in de Topklasse. Quintus versloeg met veel energie verdiend Kwiek en plaatste zich zo voor de finale van het NK 2022. Hierin kwam Quintus weer tegenover VOC te staan. Helaas blesseerde bij de warming Up keepster Sophie Peters zich, door met haar voet op een aan de vloer klevende bal te gaan staan. Heftig schrikken voor iedereen en veel pijn voor Sophie. Ze moest daarom vervangen worden door Naomi. Toen bleek weer het nut van het hebben van een “brede bank” en roulatie.

Mogelijk mede door dit incident met Sophie was de start van onze meiden in de finale slecht. Er werd slordig afgerond en VOC liep uit naar een 8-2 voorsprong bij rust. We hadden veel moeite met ons geforceerde spel met de cirkel tegen hun gesloten 6-0 dekking. Ook de vermoeidheid na 4 wedstrijden in 5 uur liet zich voelen in de scherpte in de afstandsschoten. Wel toonde het team in de tweede helft vechtlust en veerkracht: 11-13. Bij de toeschouwers groeide de hoop op meer, maar toen was bij Quintus de batterij echt leeg en VOC denderde door naar een 15-11 zege.

Gangmaker bij VOC DB1 was Lois van Vliet de dochter van ex-heren 1 speler René van Vliet, die in haar loopbaan voor de afslag VOC gekozen heeft en deelneemt aan het fulltime programma van Handbal Academie op Papendal. Dit was gelukkig duidelijk te zien.

Na de terugreis naar het Westland belandde het team op Quintus in de drukte van het Westlandse “hokkentoernooi” en de seizoensafsluiting van dames 3.  Dan is het bij Quintus gelukkig dat we met de “Van der Knaap-corner” over een bovenzaal beschikken op onze accommodatie. Hier werden het team en de ouders nog kort toegesproken, door de trainers en voorzitter Eric van Steekelenburg. Er werd weer naar de ouders de noodzaak uitgesproken om het (bestuurlijk) kader te komen verbreden. Goed kader is een belangrijke voorwaarde voor Quintus om haar sportieve positie vast te houden. Kortom ouders hebben er zelf ook belang bij.

Zo kwam er een einde aan een vermoeiend, uitdagend en leerzaam tophandbal weekend. Fijn dat de NK’s jeugd na 2 jaar zonder, weer mogelijk waren. Op onderstaande foto’s de DC en DB-selectie.

Jan van Kester

Sinds vijf jaar hebben we een zeer goede samenwerking met de Clubkledingwinkel uit Hoofddorp. Het bedrijf verzorgt alle kleding voor onze vereniging, van de kabouters/F-jeugd tot en met de Dames en Heren, en dat bevalt ons prima. Niet alleen de service is prettig, maar ook de kwaliteit van de kleding is erg goed. We merken zelfs dat de kleding, die door onze Dames en Heren gebruikt worden in de Eredivisie en BENE-League, lang goed blijft. 

Het is dan ook een logisch vervolg, dat het samenwerkingscontract verlengd wordt en wel voor de komende vier jaar. Ook is er door de goede kwaliteit voor gekozen om de komende jaren de huidige stijl van de kleding te handhaven. Het logo van de clubkledingwinkel is op verschillende manieren te zien binnen onze vereniging!

Komend seizoen zullen de wedstrijdtenues van alle jeugd- en breedtesportteams vervangen worden. Hierdoor wordt het weer mogelijk om ook uw logo op de shirts te laten plaatsen. De sponsorcommissie heeft een nieuwe vorm van sponsoring voor deze shirts. Lijkt het u leuk om uw logo op de nieuwe shirts te laten plaatsen? Neem vrijblijvend contact op en mail naar: sponsorcommissie@quintushandbal.nl

Paul Vis is een keeper met veel passie. Elke gestopte bal viert hij als een overwinning. Die beleving is mooi om te zien. Zijn trouwe fans zullen dat volgend seizoen moeten missen. De Heulse Puntenpakker (32) stopt ermee. Zaterdag in het spektakelstuk tegen Hurry-Up voor behoud van de BENE-League staat hij voor de laatste keer tussen de palen. Een terugblik met gevoel voor realiteit.

Vis is geen opschepper en hij slaat zichzelf niet graag op de borst. Dat blijkt al direct in het begin van het gesprek. ,,Ik ben trots op wat ik in mijn loopbaan als keeper heb bereikt. Gelet op mijn beperkte handbalkwaliteiten, zeg ik altijd zelf, heb ik er toch alles uitgehaald wat er voor mij in zat. Met hard werken en een mentaliteit van nooit opgeven ben ik ver gekomen. Met de mooiste club van het land heb ik eredivisie en BENE-League mogen spelen. Daar kijk ik met heel veel plezier op terug.”

Hoogtepunten van uiteenlopende aard waren er volop. Vis somt ze moeiteloos op: ,,Mijn debuut onder René Romeijn in de eredivisie tegen Hellas. Het kampioenschap met Quintus. Het trainingskamp met Hellas in Porto. De wedstrijd met Hellas tegen Hurry-Up voor promotie naar de BENE-League die wij thuis wonnen. Veel mooie momenten die ik niet snel zal vergeten.”

NADER UITLEG

Die wedstrijd met Hellas verdient nader uitleg. Want Vis is wél een echte Westlander en hij heeft een groen/wit hart, maar hij maakte wel degelijk een uitstapje naar het Haagse Hellas. En dat gebeurde niet zo vaak de afgelopen jaren.

Vis daarover: ,,Mijn overstap naar Hellas was de beste keuze die ik op dat moment kon maken. Ik heb daar extreem veel geleerd van de keeperstrainers Bart Uijtdebroek en Arold Holman. Het trainen onder deze twee toppers heeft mij anders doen kijken naar het keepen en heeft mij verder ontwikkeld tot een completere doelman. Ik heb bij Hellas veel nieuwe mensen leren kennen en twee fantastische jaren gehad. Onder leiding van Hans van Dijk hebben we het handballen gecombineerd met veel plezier maken en een goede teamspirit.  Mede daarom draaiden we bovenin mee in de eredivisie en hebben we zelfs gestreden om promotie naar de BENE-League.”

DOORGROEIEN

De indruk bestond vaak, dat Paul Vis wellicht verder had kunnen doorgroeien naar een topclub elders. ,,Ja, ik had om mij verder te ontwikkelen eerder een overstap moeten maken. Als ik meer had willen bereiken, was dat nodig geweest. Ik had graag nog eens een niveautje hoger willen keepen. Gewoon om te kijken hoe het is om voor de prijzen te spelen en te kunnen zien welke groei ik had kunnen doormaken.”, aldus de Financial Controller bij de Brassica Groep in Dikshorn.

We kunnen het ons bijna niet voorstellen van de handbalfanaat, maar hij zegt het toch echt: ,,Ik neem nu wat afstand van het handbal en ga me meer focussen op de andere zaken in het leven. Ik wil nieuwe sporten uitproberen, zoals padel, en ga lekker voetballen met mijn vrienden en oude teamgenoten in het zesde van Quintus, fitnessen en hardlopen. Maar mocht de club in nood zitten wat keepers betreft, dan ben ik altijd beschikbaar om ze uit de brand te helpen.”

NOG ÉÉN KEER VLAMMEN

Maar eerst dus nog zaterdag de Big Match tegen Hurry-Up. Vis heeft er alle vertrouwen in: ,,De kansen zijn redelijk gelijk. Dat zou je misschien niet zeggen, gelet op de recente uitslagen, maar wij hebben een paar voordelen. We spelen thuis en ik verwacht dat de hal vol zit, vooral ook omdat een aantal spelers afscheid neemt en er veel op het spel staat. Bovendien ligt de druk volledig bij Hurry-Up, omdat zij een aantal transfers al hebben gemeld. Zij móéten wel in de BENE-League blijven. Wij willen ons óók handhaven, maar moeten in tegenstelling tot Hurry-Up helemaal niets. Wij gaan nog één keer vlammen. Door die nieuwe kans op handhaving is de focus volledig op die laatste wedstrijd komen te liggen. Wij willen hoe dan ook op een positieve manier het seizoen beëindigen en proberen Hurry-Up dat laatste zetje naar de eredivisie te geven.”

AD SPORT/PETER LOTMAN